Δήγματα (Νοεμβρίου 2023)

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου *

 

Α) ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΙ:

 

Τελικά το θέμα είναι και θρησκευτικό, ειδικότερα αν είσαι Μουσουλμάνος και μάλιστα Τούρκος ταγός. Ο κος Πρόεδρος της γειτόνισσας, εκφράζει την αγανάκτησή του, και κατακεραυνώνει τις ΗΠΑ, επειδή αναμειγνύονται και στέλνουν στόλο στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ δεν έχουν σύνορα με το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η Τουρκία όμως η οποία αναμειγνύεται –που ακριβώς, πως και πόσο συνορεύει;. Με τη Λιβύη «συνόρευσε» …. (θαλασσο) χαρτογραφικά (!). Τώρα (από απόσταση και πάλι) το πράττει … θρησκευτικά (!).

 

Με απλά λόγια /Τουρκοευχολογικά: Όπου Μουσουλμάνοι, εκεί και, αδελφικά, τουρκικά σύνορα. Το ζήτημα θα ήταν φαιδρό, κατάλληλο για νούμερο επιθεώρησης του Μεσοπολέμου, αν δεν είχε σοβαρές επιπτώσεις. Η τουρκική ανάμειξη, η προσφορά ποικίλης στήριξης, η παροχή προστασίας, δεν είναι άμοιρη ολέθριων συνεπειών. Ο αυτόκλητος ρόλος του Τουρκοαγαπητικού, ο οποίος φιλοδοξεί να ηγηθεί (άρα και να αυτοαναγορευτεί πατερούλης) του Ισλάμ, όπου Γης, είναι δεδομένος. Όπως δεδομένη –και απροκάλυπτα διατυπωμένη – η στόχευση για …. Νεκρανάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή η κλαυσιγελαστική (=προξενεί κλαυσίγελω) προσέγγιση της σύγχρονης ιστορικής πραγματικότητας, ενέχει, per se, μεγάλους κινδύνους/ανείπωτες παρενέργειες. Η Τουρκία θέλει να (ξανα) γίνει μεγάλη δύναμη (!). Εκτός πραγματικότητας. Ο συνδυασμός με την παρουσία πυγμαίων Δυτικών αναστημάτων, και θλιβερών συμφεροντολόγων κρατικών οντοτήτων, ευνοεί τους Ασιάτες. Αν μάλιστα σε αυτό συνυπολογιστούν οι ιδέες μεγαλείου των Τούρκων ηγετών καθώς και η εκδήλωση εντονότατων ατταβιστικών φαινομένων, τότε το μέλλον προοιωνίζεται ζοφερό για την ίδια αλλά και άλλους λαούς!. 

 

Β) Πολιτικό Σύστημα και δυνατότητες (του):

 

«Ανίκανο το πολιτικό Σύστημα για μεγάλες αποφάσεις» απεφάνθη (οψίμως) πρώην πληθωρικός Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ας δούμε περί τίνος πρόκειται:

 

1. Προδήλως οπτασιάζεται πως υφίσταται πολιτικό Σύστημα (!...).

ΚΣ (=Κομματικό Σύστημα), φαύλη Κομματοκρατία έχουμε και συνεπώς η αναζήτηση ή η συζήτηση περί ικανοτήτων /δυνατοτήτων ενός ανύπαρκτου πράγματος /συστήματος/αντικειμένου, είναι –εξ ορισμού- ανεδαφική. 

 

2. Πως άραγε να πάρει «μεγάλες αποφάσεις όταν πελαγώνει στην προσπάθειά του (το «Σύστημα») να πάρει … μικρές;. Δεν είναι αυτό απογοητευτικά αντιφατικό /άλογο, και υποκριτικό;. Όταν πχ αδυνατεί να πιάσει και να τιμωρήσει δέκα σχολιαρόπαιδα και συμμορίες ανηλίκων που επιδίδονται σε ενδο και έξω σχολικό bulling, ξυλοδαρμούς, βιασμούς, μαχαιρώματα κ. α ανάλογες «ευπρεπείς κοινωφελείς συμπεριφορές»; Όταν αντί να πιάσει –ως έχει υποχρέωση –τους φοροφυγάδες και φοροκλέφτες, βάζει φόρους (ΕΝΦΙΑ, εισφορές αλληλεγγύης, περικοπή δώρων κ.ο.κ); Φαντάζομαι ότι αρκούν τα παραπάνω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα περισσής ανικανότητας και ισχυρής αδυναμίας επιτέλεσης καθήκοντος.

 

3. Χρησιμοποιήθηκε ο όρος: «Πολιτική Ασυμμετρία». Αντί –του ορθού-: Κομματική Ασυμβατότητα. Τι νόημα έχει η ενασχόληση με τον βαθμό ασυμμετρίας, όταν (εν) υπάρχει κομματική ασυμβατότητα;. Αποκλίνουν οι απαιτήσεις , τα συμφέροντα των πολιτών από τις στοχεύσεις, όπως και τις πενιχρές (συνήθως) ικανότητες/δυνατότητες των πολιτικών. (Σ.Σ Το ότι οι πρώτοι «επιλέγουν» -νομίζουν – τους δεύτερους είναι μια άλλη μακρά πονεμένη δημοκρατική ιστορία). 

 

4. Τέθηκε επίσης και ζήτημα: «Αδυναμία λειτουργίας του Συστήματος καθοδηγητικά /διαπαιδαγωγικά για την κοινωνία». Ευχολόγιο, αστειάκι, ή μήπως άγνοια του ρόλου του παιδαγωγού;. Ο (οιοσδήποτε) «παιδαγωγός», οφείλει πρωτίστως να είναι ο ίδιος πεπαιδευμένος /καλλιεργημένος, ώστε να διαπαιδαγωγήσει, ως αγωγός (ηθικοαγωγός) την κοινωνία. Πιστεύει άραγε κανείς νουνεχής –και μη υποκριτής ή κομματοψωμιζόμενος Άνθρωπος –πως το «Π.Σ» μας, αποτελείται από ενάρετα, ανιδιοτελή, πεπαιδευμένα /(δια) μορφωμένα άτομα;.

 

5. Πάντοτε αντιμετωπίζω τους ποικιλώνυμους … Διαπιστωτές των τεκταινόμενων, με ειρωνική συγκατάβαση. Όταν όμως πρόκειται για «πολιτικούς» ταγούς οι οποίοι κατείχαν υψηλότατα αξιώματα /θέσεις – Θωκούχοι του Συστήματος –τότε μπερδεύομαι, κυριολεκτικά. Αδυνατώ να αντιληφθώ πως άνθρωποι που κυβέρνησαν, ομιλούν (από καθέδρας;) για τις αδυναμίες /ανικανότητες ενός «Συστήματος» το οποίο υπηρέτησαν και τώρα το κατακρίνουν(;). Τι άραγε έκαναν οι ίδιοι για να το βελτιώσουν ή –και- να το αλλάξουν;. Σε κάθε περίπτωση ακόμη και η πενιχρή αυτογνωσία καθώς και η ανεπαρκής αυτοκριτική δεν βλάπτει, τουλάχιστον όσο η υποκρισία!

 

Γ) Τιμητικές Παρουσίες 

 

Προς τιμήν του πρώην Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ (εκτός των συντρόφων του), παραβρέθηκε –και ο κος Πρωθυπουργός. Δεν γνωρίζω πως σκέφτηκε ο Κυβερνήτης. Πιθανώς θεώρησε ότι ο τιμώμενος επιτέλεσε σημαντική Εθνική προσφορά με επιτεύγματα όπως: 

• Το εθνικό όνειδος των Ιμίων, με την Ελληνική Σημαία έρμαιο /λάφυρο των … ανέμων; . 
• Την ανοχή διεφθαρμένων πρωτοκλασσάτων συντρόφων του;.
• Την νοθεία των εκλογών του 2000, με αλλοδαπούς «ψηφοφόρους» που μεταφέρθηκαν και βαφτίστηκαν, για την εκλογική περίσταση, Ελληνοπόντιοι/Ρωσοπόντιοι –περίπου 80.000 ψήφισαν- με αποτέλεσμα να πάρει με οριακή πλειοψηφία, τότε, το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές;. 
• Το ότι μας ενέταξε στην ΟΝΕ με λεόντειο σε βάρος μας, αναλογία δραχμής –ευρώ;. 
• Την κομπίνα του χρηματιστηρίου που κατέστρεψε ανθρώπους και περιουσίες;. 
• Το ότι κυκλοφορούσαν βαλίτσες και σακούλες με δισεκατομμύρια δραχμές για τις ανάγκες του Κόμματος;.
• Το ότι –δουλοπρεπώς- ευχαριστούσε τους Αμερικανούς; 
• Τα όσα συμφώνησε στη Μαδρίτη και Ελσίνκι;. Για τα παραπάνω (ολίγα –πλην ενδεικτικά- και τηλεγραφικά) έπρεπε άραγε να τιμηθεί –και από την ΝΔ – ο περι ου ο λόγος;. Σε κάθε ευνομούμενο Κράτος, θα προχωρούσε δικαστική έρευνα για την νοθεία του 2000 και όχι μόνον. Επιλέχθηκε αιδήμων σιωπή (συγκάλυψης) προκειμένου να μην διαταραχτεί η κοινωνική συνοχή (σ.σ διατηρείται με … συμψηφισμούς νοθείας;). 
• Οι «κακεντρεχείς» διατείνονται πως κομματικές σκοπιμότητες /αλίευση στελεχών του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ, υποχρέωσαν τον κύριο Πρωθυπουργό να τιμήσει –ως μη ώφειλε – τον πρώην Πρωθυπουργό.

ΥΓ Δεν αποκλείεται –τώρα που συμβαίνουν παρόμοιες δυσπερίγραπτες αποδόσεις τιμών - τον ερχόμενο Δεκέμβριο η ΝΔ (σύσσωμη;) με τον Αρχηγό της, να τιμήσουν και την μνήμη των πεσόντων χωροφυλάκων στου Μακρυγιάννη!. Να το δω κα να (μην) το πιστέψω. 

 

*Ιατρού