geonpap@otenet.gr
Προ ολίγων ημερών η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δημοσίευσε τα πολύ δυσάρεστα στοιχεία του 2022, για την εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού στη χώρα μας. Σε ένα μόνο χρόνο (2022/2021) οι γεννήσεις μειώθηκαν άλλες 10.000 και κατέβηκαν στις 76.541! Ήσαν λιγότερες από τους θανάτους κατά 64.260, δηλαδή το 2022 οι γεννήσεις ήσαν μισές από τους επισυμβάντες θανάτους! Είναι ο χαμηλότερος αριθμός γεννήσεων από το 1922! Για σύγκριση, στην Ελλάδα του 1932 οι γεννήσεις ήσαν 185.523, στη μεταπολεμική Ελλάδα του 1960 ήσαν 157.239 και στην αρχή της κρίσης, το 2010, ήσαν 114.766, δηλαδή 50% περισσότερες από τις σημερινές. Σε μελέτη τους, το 2022, οι καθηγητές Δημογραφίας Βύρωνας Κοτζαμάνης και Αναστασία Κωστάκη επισήμαναν ότι στη δεκαετία 1956-1965 καταγράφηκαν 1,545 εκατομμύρια γεννήσεις, ενώ στη δεκαετία 2016-2025 αναμένονται 835.000. Με τα σημερινά δεδομένα η πρόβλεψη φαίνεται μάλλον αισιόδοξη...
Οι επισημάνσεις για την τραγική εξέλιξη του πληθυσμού δεν είναι φετινές. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 1993, επί κυβερνήσεως Κων. Μητσοτάκη, το δημογραφικό συζητήθηκε στην Βουλή, επισημάνθηκε η δραματική μείωση των γεννήσεων (τότε 103.000...) και εξαγγέλθηκαν μέτρα. Ο πρ. Υπουργός Εμμ. Δρεττάκης, ειδικός και στα θέματα της εξέλιξης του πληθυσμού, το 2004, σε άρθρο του, επισήμανε τον κίνδυνο και ζήτησε άμεσα μέτρα... Το 2022 μελέτη του ΙΟΒΕ σήμανε συναγερμό για τις επιπτώσεις που έχει η επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό, στις συντάξεις και στην ανάπτυξη της χώρας. Σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη το 2040 οι μαθητές θα είναι συνολικά λιγότεροι κατά 320.000 και οι διδάσκοντες κατά 50.000 (ΕΤ/9.6.2022/ σελ. 6).
Πολλές και δραματικές οι επισημάνσεις, περισσότερες οι υποσχέσεις και οι αποφάσεις. Όμως το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό, όχι μόνο λόγω της διαχρονικής κυβερνητικής πολιτικής. Είναι και της νοοτροπίας που μας κατακλύζει. Τα επιμέρους στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (αριθμός γάμων και διαζυγίων, δείκτης γονιμότητας, μέση ηλικία τεκνοποίησης) δείχνουν ότι η κοινωνία μας νοσεί σχεδόν πανδημικά, από φιλαυτία, αδιαφορία για τα κοινά και ηδονική, χωρίς κανόνες και αρχές, ζωή. Πώς να μιλήσουν τα φονευόμενα και τα κατεψυγμένα έμβρυα; Πώς να διαμαρτυρηθούν τα παιδιά που μεγαλώνουν υπό φιλάρεσκους πολίτες, που τα θεωρούν όπως τα σκυλάκια τους; Πώς να αποκτήσουν αγάπη στην οικογένεια οι νέοι και οι νέες, όταν ζουν την ενδοοικογενειακή βία και βλέπουν γνωστές ηθοποιούς να υποστηρίζουν την ελεύθερη σχέση και να καταφέρονται εναντίον της τεκνοποιίας; Πώς να συμπεριφερθεί η νεολαία όταν οι γονείς υποτιμάνε τη χώρα μας, τη συμβουλεύουν ότι το παν είναι η ατομική καλοπέραση και τη σπρώχνουν να πάει στα ξένα να ζήσει και να μην προσφέρει τις ικανότητες και τις υπηρεσίες της στην Πατρίδα; Με τη νοοτροπία αυτή η Ελλάδα είναι καταδικασμένη, και σε αυτή την κατηφόρα ευθύνονται η οικογένεια, η Πολιτεία, καθώς και η διοικούσα Εκκλησία, που ο κόσμος καίγεται και Εκείνη, με φανφάρες, διοργανώνει Συνέδριο «για την άυλη πραγματικότητα της ύστερης νεωτερικότητας»...
Μπορεί να υπάρχουν μελέτες για την εξέλιξη των παιδιών, που η μητέρα κυρίως και ο πατέρας δεν είναι κοντά τους, ψυχικά και σωματικά. Προσωπικά δεν τις γνωρίζω. Όμως μέσα από τα όσα διαβάζω και τα όσα προκύπτουν από μικρή προσωπική έρευνά μου, αυτά τα παιδιά έχουν κενό στην ψυχή τους και πολλές φορές αφήνονται έρμαια στην κυριαρχούσα ατομικιστική, υλιστική και ηδονιστική αντίληψη περί ζωής. Με έχει συγκλονίσει η βιογραφία της Λιν Ούλμαν, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο «Ανησυχία» (Έκδοση Μεταίχμιο). Πρόκειται για την θυγατέρα του σπουδαίου Σουηδού σκηνοθέτη Ινγκμαρ Μπέρκμαν και της γνωστής Νορβηγίδας ηθοποιού, σκηνοθέτου και συγγραφέως Λιβ Ούλμαν. (Σημειώστε ότι κράτησε το επώνυμο της μητέρας της, γιατί ο Μπέργκμαν δεν παντρεύτηκε την μητέρα της, αναγνώρισε ως παιδί του τη Λιν, αλλά εκείνη δεν τον ένιωσε ποτέ ως πατέρα...). Ο Μπέργκμαν τέλεσε πέντε γάμους και απέκτησε από αυτούς επτά παιδιά. Η Λιν. γράφει για τα ετεροθαλή αδέλφια της: «Ετεροθαλής αδελφή και ετεροθαλής αδελφός – σα να μην ήταν πραγματικοί. Γεννημένοι από έτερη μητέρα, ζώντας σε έτερο τόπο, που δεν θυμόνταν ο ένας τον άλλο- παιδιά φαντάσματα που εξαφανίζονταν στον φράκτη από πασχαλιές...».
Μεγαλώνοντας οι γονείς, της είπαν ότι γεννήθηκε από ατυχία... Η μητέρα της είχε αντισυλληπτικά χάπια στην τσάντα της, αλλά είτε τα ξέχασε, είτε αμέλησε να τα πάρει... Όταν συνελήφθη η Λιν, ο πατέρας της μίλησε στη μητέρα της για έκτρωση, αλλά αρνήθηκε η Λιβ και εκείνος υποχώρησε... Όταν ήταν έφηβη η Λιν της έλειπε η μητέρα της, που πήγαινε για τις δουλειές της επί μακρό διάστημα κυρίως στις ΗΠΑ. Ζούσε με οικονομική άνεση, με υπηρέτριες, αλλά η γιαγιά της τη φρόντιζε. Γράφει η Λιν Ούλμαν:
«Η μαμά θα λείψει αρκετούς μήνες. Φοβάμαι ότι θα τη χάσω, φοβάμαι ότι δεν θα ξαναγυρίσει, φοβάμαι ότι θα εξαφανιστεί... Με τη μαμά μιλάμε στο τηλέφωνο και, πριν κλείσουμε, συμφωνούμε πάντοτε την ώρα της επόμενης συνομιλίας μας. Πού είναι σήμερα.... Μισή ώρα πριν από τη συμφωνημένη νιώθω χάλια, στέκομαι σε επιφυλακή δίπλα στο τηλέφωνο. Χτυπάει, είναι τρία λεπτά πριν από τη συμφωνημένη ώρα – αλλά δεν είναι η μαμά. Είναι μια πρόσχαρη κυρία που θέλει να μιλήσει με τη γιαγιά. Γιατί δεν είναι η μαμά; Γιατί η μαμά δεν τηλεφωνεί τρία λεπτά πριν από τη συμφωνημένη ώρα για να με σώσει από τον φόβο; Διαρκής λαχτάρα....Τώρα έχει περάσει μία ώρα από τη συμφωνημένη κι εγώ βαδίζω από δωμάτιο σε δωμάτιο στο μεγάλο διαμέρισμα της μαμάς. Δεν θέλω να σταματήσω να περπατάω, δεν θέλω να σταματήσω το κλάμα...». Η αφήγηση συνεχίζεται έτσι τραγικά....
Οικογένεια και κυρίως παιδιά σημαίνει πνεύμα αυτοθυσίας για το μεγάλωμα τους, ώστε να συνεχίσουν να ζουν με τις αξίες που μας κράτησαν ζωντανούς επί αιώνες, μας ελευθέρωσαν και μας κάνουν να προοδεύουμε. Στην εποχή μας το πνεύμα αυτό της αυτοθυσίας όλο και μειώνεται, με συνέπεια τη σημερινή κατάσταση στο δημογραφικό. Είναι πολύ πιο δύσκολο οι γονείς να αναδείξουν άξιους πολίτες στην κοινωνία, από το να γίνουν οι ίδιοι πλούσιοι επιχειρηματίες ή επαγγελματίες, καθηγητές πανεπιστημίου, ή να αποκτήσουν υψηλές θέσεις στην ιεραρχία του ιδιωτικού ή του κρατικού τομέα. Αυτό μου είπε σοφός γέροντας και το κρατώ ως μέτρο ζωής και επιτυχίας των γονέων.-
Δεν είναι μόνο επισημάνσεις, είναι επικίνδυνες παρούσες και μελλοντικές πραγματικότητες, που ως λαίλαπα έρχεται και θα αφανίσει την Ελλάδα, αφού σήμερα ήδη εκτός από την υπογεννητικότητα μας, οι Μουσουλμάνοι σε όλες τις χώρες τις Ευρώπης αυξάνονται και πληθύνονται. Και εμείς τους ... επιδοτούμε για τα γεννητούρια τους ... τους φιλοξενουμένους μας, που κατά δήλωση κ. Σακελλαροπούλου πρέπει να τους ενσωματώσουμε ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δια ταύτα ...
Ο Ισλαμιστής Μουαμάρ Γκαντάφι προτού εκτελεσθεί είχε πει.. Ο Αλλάχ μου έδωσε αισιόδοξα μηνύματα …. Το Ισλάμ δεν έχει πλέον ανάγκη να επιβάλει την θρησκεία μας δια πυρός και σιδήρου… κλπ. Ο Αλλάχ ευλογεί τις γεννήσεις … (Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και …κατακυριεύσατε τον κόσμο….). Ο Ισλαμικός πληθυσμός σε 20-25 χρόνια, θα υπερκεράσει με βάση την αυξανόμενη Μουσουλμανική πολυσπερμία, όλους τους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς και θα είναι κυρίαρχος .. Και τι εννοούσε;
Μια Ευρωπαϊκή δημογραφική έρευνα ντοκουμέντο αναφέρει για το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης….
Για να διατηρηθεί ισορροπία σε ένα πληθυσμό και πολιτισμό ο κατώτερος δείκτης γεννητικότητας είναι 2.11 παιδιά ανά οικογένεια…. Το 1.9 είναι σχεδόν μη αναστρέψιμο και το 1.3 είναι αδύνατον.
Προσέξτε δείκτες γεννητικότητας σε ενδεικτικές Ευρωπαϊκές χώρες. Γαλλία 1.9, Αγγλία 1.6, Κύπρος 1.4, Ελλάδα 1.3, *Γερμανία 1.3, Ιταλία 1.2…. 33 χώρες της Ευρώπης έχουν μέσο όρο από 1.3 μέχρι 1.6… με τάση προς τα κάτω..
Ρυθμός γεννήσεων Μουσουλμανικών οικογενειών που ζούν στην Ευρώπη αγγίζει το 5.1. Στην Τουρκία το 4.1… Δηλαδή αν γίνει μια αναγωγή η πλειοψηφία της Ευρώπη σε 20-25 χρόνια θα είναι Μουσουλμανική …
Το συμπέρασμα αυτονόητο… Δίκαιο είχε ο Γκαντάφι…… Άλωση εκ των έσω….
Ας μας αποστέλλει λοιπόν η Τουρκία Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, για να μας σώσει από την δημογραφική μας κατάπτωση, προς Ελλάδα και Κύπρο, η οποία πλέον έχει φτάσει σε οριακό σημείο από την λαθρομετανάστευση μέσω κατεχόμενης Β. Κύπρου….. Αυτή κάνει την δουλειά της… Όμως ας αναλάβουμε και εμείς μια φορά τις ευθύνες μας και τις εθνικές και τις οικογενειακές. Αντίθετα πλέον φαίνεται ότι πάσχουμε ή από έλλειψη Libido δηλ. Libi τo Libido(;) ή κυρίως επειδή το κράτος δεν βοηθά όπως έπρεπε τις μέλλουσες Ελληνίδες μητέρες, οι οποίες πραγματικά σήμερα αδυνατούν να συντηρήσουν ακόμη και ένα νεογέννητο παιδί λόγω των σημερινών οικονομικών προβλημάτων . Πόσον μάλλον οι ταλαίπωρες πολύτεκνες οικογένειες ;;;
Σημ. π.χ. Στοιχεία του Ληξιαρχείου Βερολίνου και αλλων 8 μεγάλων πόλεων της Γερμανίας, όπου ζουν μετανάστες. Οι γεννήσεις από μουσουλμανικές οικογένειες, έχουν υπερκεράσει τις γερμανικές γεννήσεις και το δημοφιλέστερο όνομα είναι το Μοχάμετ (Μωάμεθ). Και στα δικά μας ... με Νονά την κ. Σακελαροπούλλου και συνοδοιπόρους της προοδευτικούς, που με ανοικτή αγκαλιά υποδέχονται τους λαθρόβιους Μουσουλμάνους ..., που σε λίγο θα μας γεμίσουν με μουσουλμανάκια και θα ψάχνουμε να βρούμε Ελληνάκια ...
Εμπρός λοιπόν Ελληνίδες, αντί να δολοφονείτε τα παιδιά με τις εκτρώσεις, SOSτε τα διότι ... η Ελλάδα μας τα χρειάζεται... και πόσο μάλλον εσείς ...
Κάθε παιδί φέρνει το μήνυμα ότι ο Θεός δεν έχει αποθαρρυνθεί ακόμα από τον άνθρωπο και
το πιο υπέροχο πράγμα στον κόσμο είναι να κοιμάσαι με το μωρό σου αγκαλιά και να αισθάνεσαι την ανάσα του στο πρόσωπό σου.
A.A.
Δημογραφικό: H Ελλάδα «μικραίνει» - Μείωση 10,3% στις γεννήσεις το 2022 δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 2022 γεννήθηκαν μόλις 76.541 μωρά και είχαμε σχεδόν τους διπλάσιους (140.801 ) θανάτους - Αυξήθηκαν όμως οι γάμοι και ....σύμφωνα συμβίωσης ....
Το σπουδαιότερο είναι πως οι Ελληνίδες «εκτινάσσουν» το μέσο όρο στις εκτρώσεις, καθώς το 22% αυτών έχει προχωρήσει έστω και μία φορά σε διακοπή κύησης, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό αφορά μόνο στο 2% των γυναικών.
Την απάντηση στο συγκεκριμένο συμπέρασμα δίνουν οι 40.000 "επίσημες" εκτρώσεις που καταγράφονται ετησίως στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, με το συνολικό αριθμό να υπολογίζεται ότι ανέρχεται στις ....300.000. Αν υποθέσουμε ότι ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός και οι πραγματικές εκτρώσεις είναι 150,000 ... τότε υποθετικά η Ελλάδα θα είχε 76541+150000 = 226541 νεογέννητα Ελληνάκια ... ΦΕΥ.
Απόσπασμα. Όλες και όλοι υπέρ της αγέννητης ζωής και κατά των εκτρώσεων, οι οποίες αποτελούν την νούμερο 1 μάστιγα και το μεγαλύτερο έγκλημα της Πατρίδας μας στην εποχή μας, εναντίον απροστάτευτων υπάρξεων, εναντίον της ίδιας της ζωής. Ένα έγκλημα σε τεράστιους αριθμούς: 300.000 εκτρώσεις το χρόνο, παραπάνω από 800 την ημέρα δηλαδή, που είναι ένας αριθμός μεγαλύτερος από τις αντίστοιχες γεννήσεις στη χώρα μας... Μια πόλη σαν την Πάτρα ξεκληρίζεται κάθε χρόνο, μέσα από τις εκτρώσεις, σε μια εποχή που η Ελλάδα δημογραφικά εξαφανίζεται, αλλά και αλλοιώνεται, από τις μαζικές αφίξεις αλλογενών και αλλοθρήσκων μεταναστών. Και ενώ οι εκτρώσεις νομικά επιτρέπονται, όμως ηθικά και σύμφωνα με την Ορθόδοξη Πίστη μας, είναι ανεπίτρεπτες και απολύτως καταδικαστέες. Εκτρώσεις που όχι μόνο επιτρέπονται, αλλά και δυστυχώς συνιστώνται από τους ιατρούς στους γονείς, οι οποίοι ενίοτε εξωθούνται υπό το πρίσμα της "ιατρικής αυθεντίας" σε τέτοιες ειδεχθείς πράξεις, ακόμα και για ασήμαντους λόγους. Και όλα αυτά, ενώ οι Ιατροί οφείλουν να εργάζονται για να σώζουν ζωές και όχι για να σκοτώνουν... Ας αφήσουμε πίσω την υποκρισία και τον ωφελιμισμό και ας κοιτάξουμε την αλήθεια κατάμματα. Ας στηρίξουμε πραγματικά και αληθινά τις έγκυες γυναίκες. Ας βοηθήσουμε την κοινωνία μας να συνειδητοποιήσει το μέγα αυτό έγκλημα των εκτρώσεων και ας σώσουμε όσες περισσότερες αθώες υπάρξεις μπορούμε, χαροποιώντας τον Θεό και στερεώνοντας τις βάσεις του ήθους της Αγάπης και της Ευθύνης στην Πατρίδα μας. Τις βάσεις του ίδιου του μέλλοντός μας... (Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ)
Μ.Ρ. Μητέρα