Σελίδες

28 Σεπτεμβρίου 2023

Ἡ καταστροφή τῆς Ἑλλάδος μέ ἀφόρητα ψεύδη καί ἐκμαυλισμόν τῆς κοινωνίας

Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, πρ. Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
 
Κατά τάς τελευταίας δεκαετίας (πόσας ἆρά γε;), ἡ Ἑλλάς καί ἡ Ὀρθοδοξία βάλλονται πανταχόθεν, πρωτίστως ὅμως ἀπό αὐτούς τούτους τούς ταγούς των, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιφέρει ἐθνικάς, πολιτιστικάς, θρησκευτικάς, ἠθικάς, φυσικάς καί οἰκονομικάς καταστροφάς, ὄχι ἀπό λάθη, ἀλλά ἀπό ἐσκεμμένας προδοσίας. Εἶναι τόσον πολλαί αἱ συμφοραί πού ἔχουν προκαλέσει, ἐσχάτως μάλιστα πολλάς μαζί ταυτοχρόνως, ὥστε εἶναι ἀδύνατον νά πιστεύσωμεν ὅτι αὐταί εἶναι τυχαῖαι. Προφανῶς, οἱ ταγοί «μας» ὑπηρετοῦν ἀλλότρια συμφέροντα, αὐτά τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων (ΝΤΠ)· καί μέ τάς συμφοράς πού προκαλοῦν στοχεύουν εἰς τό νά καταστήσουν πλήρως εὐάλωτον τόν Ἕλληνα, ὥστε νά δεχθῇ ἀδιαμαρτυρήτως τήν πλήρη ὑποδούλωσίν του εἰς τόν διεθνῆ Σατανισμόν, πού τοῦ ἑτοιμάζουν. Ἡ ΝΤΠ ἔχει ἀναθέσει τήν μέν πλήρη κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τούς ἐκκλησιαστικούς «ἡγέτας», οἱ ὁποῖοι ἔχουν προδώσει τήν Ὀρθοδοξίαν, προσχωρήσαντες εἰς πολλάς καί φοβεράς αἱρέσεις καί σχίσματα, τήν δέ πλήρη καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος εἰς τάς πολιτικάς μαριονέττας της.
 
Χάριν παραδείγματος, εἰς τό θέμα τῶν «ταυτοτήτων», ἐάν ὑπῆρχεν Ὀρθόδοξος Ἱεραρχία εἰς τήν Ἑλλάδα, θά ἐξέδιδεν ἕν λιτόν δελτίον τύπου, ὅτι δέν δίδει εὐλογίαν εἰς τούς πιστούς νά τήν λάβουν. Διότι οἱ ἐπιστήμονες (οἱ ἀληθινοί ἐννοεῖται) μᾶς διαβεβαιώνουν ὅτι εἶναι Φασισμός νά μήν γνωρίζῃ ὁ κάτοχος τῆς «ταυτότητος» τό περιεχόμενον του πλινθίου (chip) ἤ τῶν πλινθίων πού αὐτή θά φέρῃ· ὅτι θά εἶναι ἀνασφαλεῖς (παρά τάς διαβεβαιώσεις τῆς «κυβερνήσεως» περί τοῦ ἀντιθέτου), καθότι θά «χακάρωνται» εὐκόλως ἀπό μικράν ἀπόστασιν· ὅτι θ’ ἀποτελοῦν τό πλέον ἀποτελεσματικόν ἐργαλεῖον φακελώματος τοῦ πολίτου· καί ὅτι ὁδηγοῦν εἰς τό ἄκρως φασιστικόν σύστημα «κοινωνικῆς πιστώσεως» τῆς Κίνας, ὅπου ὁ πολίτης παρακολουθεῖται καί βαθμολογεῖται συνεχῶς ὑπό τῶν ἀρχῶν, μέ τάς γνωστάς συνεπείας βεβαίως. Μόνον παράφρονες καί μισάνθρωποι Φασῖσται εἶναι ὑπέρ αὐτῶν τῶν «ταυτοτήτων», αἱ ὁποῖαι βεβαίως δέν εἶναι ταυτότητες. 
 
Μέ τό λιτόν αὐτό δελτίον τύπου τῆς «ἱεραρχίας», λοιπόν, ἡ «κυβέρνησις» θά ἠναγκάζετο ν’ ἀποσύρῃ πάραυτα τό μέτρον, διότι δέν θά ἤθελε νά ἔχῃ 10 ἑκατομμύρια «ἀντιρρησίας συνειδήσεως». Εἰς τήν «Θεωρίαν Παιγνίων», ἡ ἀποτελεσματική αὐτή στρατηγική εἶναι γνωστή ὡς preemptive behavior. Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅμως, ὅτι προϋποθέτει δύο ἀντιπάλους, ἐνῷ εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν, ὅπως καί εἰς προηγουμένας περιπτώσεις (ὅπως π.χ. εἰς τήν περίοδον τῆς «πανδημίας» καί τῶν «ἐμβολίων κατά τοῦ κοροναϊοῦ»), ἡ σεργιανιστική «ἱεραρχία» καί ἡ «κυβέρνησις» εἶναι σύμμαχοι ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἑλλάδος, μετερχόμεναι φοβερά καί ἄκρως βρωμερά ψεύδη. Ὁ «πρωθυπουργός» μάλιστα ὑπερέβη κάθε ὅριον ψευδολογίας, εἰπών δημοσίως ὅτι αἱ νέαι «ταυτότητες» δέν θά περιέχουν δῆθεν πλινθίον! Καί μόνον αὐτό τό πελώριον ψεῦδος ἀρκεῖ διά νά κατανοηθῇ εἰς ποῖον βάραθρον συγχύσεως καί προδοσίας εὑρίσκεται ὁ ἄνθρωπος αὐτός! 
 
Τούτων οὕτως ἐχόντων, ἦτο ἀναπόφευκτον νά φθάσωμεν καί εἰς τήν πλήρη ἀπενοχοποίησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ὥστε νά προωθῆται διά «πρωθυπουργός» φανερός ὁμοφυλόφιλος! Προφανῶς, ἡ ΝΤΠ ἔχει δώσει ἐντολήν εἰς τάς ὡς ἄνω μαριονέττας της νά ἐπιβάλουν τήν ὁμοφυλοφιλίαν ὡς πρότυπον εἰς τήν νεολαίαν μας! Ἡ «ἱεραρχία» προητοίμασε καταλλήλως τό ἔδαφος μέ τήν πρόσθεσιν μιᾶς ἐπιπλέον αἱρέσεως εἰς τήν «ἁλυσίδα» τῶν αἱρέσεων καί τῶν σχισμάτων, ὅπου εἶναι βυθισμένη. Πρό τινος, ὁ ψευδεπίσκοπος Ἰωνίας ἐκήρυξε τήν φοβεράν αἵρεσιν ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι δῆθεν θεόσδοτος! Κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, ὅμως, «ὃ Θεὸς οὐ βούλεται, οὐδὲ παραχωρεῖ» (βλ. Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, Patrologia Graeca, J.P. Migne, Τόμος 94, σελ. 1092 B). Τοὐτέστιν, ὅ,τι δέν θέλει ὁ Θεός δέν τό δίδει. Τό ἐπιτρέπει, βεβαίως, ἄν τό ἐπιλέξῃ ὁ ἄνθρωπος, σεβόμενος τήν ἐλευθερίαν καί τό αὐτεξούσιόν του. Ἡ «ἱεραρχία» προφανῶς ἀπεδέχθη σιωπηρῶς τήν ἐν λόγῳ αἵρεσιν, ἐφόσον δέν καθῄρεσε τόν κήρυκά της.
 
Πολύ ἐνωρίτερον, τό 2014, ἄλλοι προδόται ἐπέβαλον τόν κατάπτυστον «ἀντιρατσιστικόν νόμον» (διάβαζε «ἄκρως ρατσιστικόν ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων καί τῶν Ὀρθοδόξων»), ὥστε νά εἶναι δύσκολον νά ἐκφέρῃ τις ἀκριβῆ γνώμην ὑπέρ τῆς Ἀληθείας, χωρίς νά διατρέχῃ τόν κίνδυνον νά καταδικασθῇ εἰς τά ποινικά δικαστήρια! Ἔτι ἐνωρίτερον, τό 2010, ἄλλοι προδόται, ἤ μᾶλλον πράκτορες τῆς ΝΤΠ, ἐφρόντισαν νά πτωχοποιήσουν τόν Ἕλληνα καί νά διώξουν τά παιδιά του εἰς τά ξένα, ὥστε νά μήν ἔχῃ δυνάμεις δι’ ἀντίστασιν εἰς τάς συμφοράς πού τοῦ ἐπεφύλασσον. Τά δέ ἐξωνημένα ΜΜΕ (=Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ) προπαγανδίζουν ἀόκνως τήν ὁμοφυλοφιλίαν, τήν ἀλλαγήν φύλου κ.λπ., ἀντικείμενα πού διδάσκονται πλέον καί εἰς τά «σχολεῖα» (πρβλ. τήν ἀντικατάστασιν τῶν λέξεων «πατήρ» καί «μήτηρ» μέ τάς ἀνοησίας «γονεύς Α» καί «γονεύς Β»)! 
 
Κάπως ἔτσι «ἐστρώθη τό χαλί» διά τόν δυνητικόν «πρωθυπουργόν» Σ. Κασσελάκην. Οἱ νέοι θά θεωροῦν πλέον «κανονικότητα» τήν ὁμοφυλοφιλίαν, ἄν ὄχι ἀνωτέραν τῆς ἑτεροφυλοφιλίας! Ὀρθῶς ἔχει λεχθῆ ὅτι ὁ Διάβολος ἐγύρισεν ὅλον τόν κόσμον καί ἐπέλεξε νά κτίσῃ τήν φωλεάν του εἰς τήν Ἑλλάδα! Οἱ σημερινοί «ἕλληνες» φαίνεται ὅτι «καταπίνουν» ἀκόμη καί τάς χονδροειδεῖς ἀνοησίας τοῦ Κασσελάκη, ὅτι εἶναι δῆθεν καλόν διά τήν Ἑλλάδα νά μεταναστεύουν οἱ νέοι μας εἰς τό ἐξωτερικόν! Ἐνῷ, εἰς τούς φοιτητάς τῶν οἰκονομικῶν σχολῶν, διδάσκομεν ὅτι ἡ οἰκονομική μεγέθυνσις ἀπαιτεῖ τήν αὔξησιν (καί ὄχι τήν μείωσιν) τοῦ ἀνθρωπίνου κεφαλαίου. Ἡ λέξις «ἐντροπή» εἶναι ὀλίγη διά νά χαρακτηρίσῃ τήν κατάστασιν. Ἡ σιωπή εἶναι συνενοχή, κατά τό παροιμιῶδες: «ὁ δυνάμενος κωλύσαι καί μή κωλύων, αὐτός ἐστίν ὁ ποιῶν» (ἑρμηνεία τοῦ 25ου Κανόνος τῆς ἐν Ἀγκύρᾳ Συνόδου, βλ. Πηδάλιον, Ἐκδ. «Ἀστήρ», 11η Ἔκδ., 1993, σελ. 384). Ἀκούει ἡ «ἱεραρχία»;
 
Τέλος, ἕν ἀκόμη πελώριον ψεῦδος πού λέγεται διά τούς πολιτικούς «μας», πρός ἐξαπάτησιν τῶν μαζῶν, εἶναι ὅτι αὐτοί εἶναι δῆθεν «φιλελεύθεροι» ἤ «νεο-φιλελεύθεροι»! Οἱ ὅροι αὐτοί παραπέμπουν εἰς τήν οἰκονομίαν τῆς ἐλευθέρας ἀγορᾶς, ὅπου τό κράτος ἔχει ἐλάχιστον ρόλον, μόνον διά τήν παραγωγήν ἐκείνων τῶν δημοσίων ἀγαθῶν πού εἶναι μέν ἀναγκαῖα, ἀλλά δέν θά τά παρήγαγε ὁ ἰδιωτικός τομεύς, ὅπως εἶναι π.χ. ἡ ἐθνική ἄμυνα. Ὡς γνωστόν, τό μέγεθος τοῦ κρατικοῦ τομέως μετρεῖται μέ τόν λόγον κρατικαί δαπάναι διά τήν ἀγοράν ἀγαθῶν καί ὑπηρεσιῶν πρός τό ἀκαθάριστον ἐγχώριον προϊόν. Μέ τάς πολλάς καί γελοίας ὑποχρεωτικότητας πού ἐπιβάλλουν αἱ «κυβερνήσεις μας», ὀλίγον διαφέρουν ἀπό τάς κομμουνιστικάς! Ὁ κάτοχος βραβείου Νόμπελ Milton Friedman ἔχει ἐξηγήσει πρό πολλοῦ ὅτι ἄν τό κράτος ὑποχρεώσῃ ἕνα πολίτην ν’ ἀγοράσῃ ἕν ἀγαθόν πού ὁ ἴδιος δέν θά ἠγόραζε ἄν ἀφίετο ἐλεύθερος, τότε εἶναι ὡσάν τό κράτος νά ἐπέβαλε εἰς τόν ἐν λόγῳ πολίτην φόρον ἴσον μέ τήν δαπάνην πού ἀπαιτεῖται διά τήν ἀγοράν αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ καί κατόπιν προέβαινε εἰς τήν δαπάνην νά τοῦ τό χορηγήσῃ «δωρεάν»! Ἕν πρόσφατον παράδειγμα εἶναι ἡ εἴδησις ὅτι ἡ «ἑλληνική κυβέρνησις» θά ὑποχρεώσῃ τόν πολίτην ν’ ἀσφαλίσῃ τήν οἰκίαν του ἔναντι τῆς πλημμύρας. Αὐτό, ὄχι μόνον δέν εἶναι «φιλελευθερισμός», ἀλλά εἶναι ἀκραῖος καί ὕπουλος κρατισμός! Ἕν ἀκόμη ἀπό τά πολλά καί ἀσύστολα ψεύδη τῶν πολιτικῶν «μας»!
 
Παραπομπή
 
1. Δανειζόμεθα τόν ὅρον «ψευδεπίσκοπος» ἀπό τόν 15ον Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Εἶναι ὁ ἐπίσκοπος πού κηρύσσει ἀπροκαλύπτως καταδεδικασμένην αἵρεσιν.

2 σχόλια:

  1. Επί τη ευκαιρία δημοσίευσης του εξαιρετικού άρθρου, προσθέτω και ένα επίκαιρο για σήμερα σημαντικό άρθρο του αγαπητού Δ. Νατσιού.
    ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΘΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ....
    Δυστυχισμένη Ελλάς, δυστυχισμένοι Έλληνες! Αναθεματισμένοι κυβερνήτες»
    Μακρυγιάννης
    «Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου
    τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε
    κι αφήστε το πηδάλιο στης τρικυμίας τα χέρια:
    το πιο φρικτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε»
    Κ.Ουράνης

    Το νεοελληνικό κράτος το ελευθέρωσαν οι Έλληνες, αλλά το έστησαν οι Βαυαροί και το κυβερνούν 10-15 οικογένειες, δυναστείες πολιτικών. Το κράτος αυτό, αντί να αναδείξει τις αρετές του λαού, την αντοχή, την καρτερία, το πνεύμα θυσίας και αυταπάρνησης, που το κράτησαν όρθιο στα χρόνια της πολυαίωνης σκλαβιάς, «φρόντισε» να εκλύσει τις χειρότερες ροπές του και να υποσκάψει τον εσώτερο χαρακτήρα του, το φιλότιμό του.

    Από την πρώτη ημέρα του ελεύθερου βίου του, οι δαίμονες της πατρίδας, οι πολιτικοί του, κατακερμάτισαν τον λαό σε κομματικά σουλτανάτα. «Οι πολιτικοί μας και οι ξένοι τρώγονταν και καθένας κοίταζε να περισκύση η δική του φατρία. Άλλος ήθελε Αγγλικόν, άλλος Ρούσικον, άλλος Γαλλικόν... τήραγαν να πάρουν κάνα λεπτό, ότι εις την Ελλάδα ηύραν αλώνι ν’ αλωνίσουν». (Μακρυγιάννης, «Απομνημονεύματα»). Το κράτος αυτό το ανέστησε το αίμα του λαού του, με τους πολέμους του ’12-’13, για να έρθουν να το βυθίσουν στο Διχασμό και να το οδηγήσουν στο μικρασιατικό σφαγείο. Το κράτος αυτό είδε τον ανθό του να πολεμά με ηρωισμό στα βουνά της Ηπείρου και της Μακεδονίας αυτοκρατορίες ολάκερες, για να βρεθεί μετά από έξι χρόνια εμφυλίου αιματοκυλίσματος, ντροπιασμένο, ερειπωμένο «παλιόψαθα των εθνών». Γιατί; Για το ποια «φατρία θα περισκύση».
    «Α, ναι, πόσες ανόητες μάχες, ηρωισμοί και θυσίες και ήττες κι άλλες μάχες, για πράγματα που κιόλας/ ήταν από άλλους αποφασισμένα», θρηνεί ο Ρίτσος στην «Ελένη». Το κράτος αυτό έδιωξε τα καλύτερα παιδιά του στα ξένα και στοίβαξε τα υπόλοιπα σε τρισάθλιες τερατουπόλεις, μεταβάλλοντας τα σε κομματικά υποζύγια τυχοδιωκτών και απατεώνων. Το κράτος αυτό με εκφυλιστική απάθεια και δειλία ανέχτηκε ένα σφύζον και θαυμαστό κομμάτι του Ελληνισμού, να ποδοπατείται και να δηώνεται από τις ορδές του Αττίλα. Το κράτος αυτό, αντί να συνέλθει από την καταστροφή επανέφερε τους ίδιους εθνοσωτήρες και τα εκγονά τους για να συνεχίσουν απτόητοι το ψεύτισμα των ψυχών και την διάλυση της πατρίδας. Και βαπτίζει τους διαγουμιστές της Κύπρου φίλους και τους στηρίζει αναίσχυντα στην επέλασή τους προς την Δύση. Το κράτος αυτό ανέχθηκε μία δράκα σλαβοτουρκόγυφτων να μαγαρίζει το όνομα της Μακεδονίας και να τους εκλιπαρεί ψοφοδεώς γιά συνεννόηση.
    (Να έρθουν, όσοι προδίδουν το όνομά μας, την Μακεδονία μας, τα σαπρόφυτα του νεοραιαδισμού, εδώ στο Κιλκίς, να ανεβούν στο ηρώον της μάχης και εκεί που κάποτε, το 1928, ο Παλαμάς, έψελνε «...στου Κιλκίς την εκκλησιά την πλάστρα/ πνοές κι αν πλανάστε σ’ άλλη ζωή, λείψανα κι αν κοιμάστε,/ σας λειτουργώ στη δόξα μου. Μακαρισμένοι να ίστε», να πουν στα 8.500 λαμπρά παλληκάρια, στον Καμπάνη και στον Παπακυριαζή, ότι έκαναν λάθος...μάταια θυσιάστηκαν.
    Θα τρίξουν τα κόκκαλα τα ιερά και θα βροντοφωνάξουν: Χαμένοι άνθρωποι, «ό,τι κερδήθηκε με αίμα, δεν μπορείτε να το ξεπουλήσετε με το μελάνι μιας υπογραφής»).
    Το κράτος αυτό επέτρεψε σε μία ολιγομελή άνομη ομάδα καλαναρχών, να μετατρέψει τη διασκέδαση και την ενημέρωσή του, σε διδασκαλείο ηθικής παραλυσίας και διαφθοράς. Την παιδεία σε αναξιοκρατικό άντρο, μπουκώνοντας τα παιδιά με άχρηστες γνώσεις και γεμίζοντάς τα «με μία αρρωστιάρικη ανησυχία, για το πώς θα βγάλουν το ψωμί τους μονάχα». Το κράτος αυτό καταμόλυνε ακόμα και την Δικαιοσύνη- «πράγμα πολλών χρυσίων τιμιώτερον» κατά τον Πλάτωνα. Οι ανεπάγγελτοι, επαγγελματίες πολιτικοί, όταν κρίνονται για ατασθαλίες παράγοντες του αντίπαλου κόμματος, εκθειάζουν την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Όταν λογοδοτούν οι ίδιοι προπηλακίζουν τη Δικαιοσύνη και διαπομπεύουν τους λειτουργούς της εκτοξεύοντας ύβρεις και ονειδισμούς. Το κράτος αυτό κομματικοποίησε τις «ένστολες» δυνάμεις του τόπου, διαβρώνοντας την επαγγελματική τους συνείδηση.
    Συνεχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κράτος αυτό εμπορευματοποίησε τον έξοχο πολιτισμό μας. Η ελληνική μουσική παράδοση ψυχομαχεί. Την περιφρονούν οι ελληνόπαιδες, την μυκτηρίζουν υποτονθορίζοντας (=μουρμουρίζοντας) τις «μουσικές δημιουργίες» των διαφημιστών. Κατάντησε την νεολαία νευρόσπαστο, λικνιζόμενο στους ρυθμούς του κάθε μασκαρά, που υποδύεται τον καλλιτέχνη. Το ανίκανο κομματικό κράτος διέφθειρε την γλώσσα μας - «εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών» (Ελύτης). Από τον 19ο αι. ακόμη ο συγγραφέας Χουρμούζης διεκτραγωδεί και γράφει για τα εκτρώματα της γλωσσικής ξενομανίας των Ελλήνων: «Συμπεριφορά γελοιωδεστάτη... ξιπασμένων οψιπλούτων αηδεστάτη επίδειξις! Πτωχοαλαζονεία αξία οίκτου, γλώσσα παρδαλή!».
    Το κομματικό αυτό κράτος νοικιάζει μισθοφόρους «ψευτοδιανοούμενους», για ευνουχισμό της κοινωνίας και άλωση των ψυχών. «Γνωρίζω μερικούς οπού σχεδόν εντρέπονται να λέγωσιν ότι είναι Έλληνες!», έγραφε ο Ανώνυμος της «Ελληνικής Νομαρχίας».
    Ντρέπονται για την καταγωγή τους, όμως δεν ντρέπονται που γίνονται σκουλήκια και ολετήρες της Πατρίδας. Τους περιγράφει εξαίσια ο Βάρναλης:

    «Πέτα την ανθρωπιά σου
    κι απ’ τον αφέντη πιάσου.
    Κι άμα σε φτύσει αυτός
    να κάθεσαι σκυφτός.
    Και θα ‘χεις τα μεγαλεία
    στη σάπια πολιτεία»
    Χρόνια ολόκληρα κρατούν αιχμάλωτα τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα δηλητηριάζοντας και μαγαρίζοντας με τα εθνομηδενιστικά τους παραληρήματα γενιές Ελλήνων.
    Το κράτος αυτό, το ψευτορωμαίικο, καταρρέει. Θα χρειαστεί να στηθεί πάλι απ’ την αρχή. Όπως τότε, το ’21, μας «κληροδοτούν» οι «αναθεματισμένοι κυβερνώντες» το Ισλάμ.

    Ξεπούλησαν και το ιερό όνομα της Μακεδονίας μας. Ξεφτιλίζουν και μας τους δασκάλους. Τι θα πω στους μαθητές μου. «Ότι σας έλεγα ψέματα τόσα χρόνια!!». Ντροπή να ντροπιαστούμε!

    Να κλείσω με ένα κείμενο από κάποιον που έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Κιλκίς, λίγο μετά την τριήμερη εποποιΐα του 1913.
    "Ένα απέραντο «Εθνικό Νεκροταφείο», που κρύβει στα σπλάχνα του τα κορμιά χιλιάδων παλληκαριών, είναι ο τόπος μας, το Κιλκίς. Και πάνω στα κορμιά αυτά στήθηκαν τα θεμέλια αυτής της πόλης. Και το σιτάρι που φτιάχνει το ψωμί μας θεριεύει και μεστώνει ρουφώντας από τη γη αίμα αντί για νερό.
    Κάθε λόφος γύρω μας κι ένας «κρανίου τόπος». Κάθε χωράφι κι ένας «αγρός αίματος» για να χρησιμοποιήσω τους χαρακτηρισμούς του Ευαγγελίου που τόσο ταιριάζουν στην περίπτωση.
    Τα πρώτα χρόνια, τ’ αλέτρια που όργωναν τη γη, έφερναν στην επιφάνεια λευκά κόκκαλα, «κόκκαλα Ελλήνων ιερά», αντάμα με σκουριασμένες ξιφολόγχες και δερμάτινες παλάσκες περασμένες σε ζωστήρες που έζωναν, κάποτε, λυγερά σώματα παλληκαριών. Κι όλοι μας, λίγο-πολύ, έχουμε να θυμόμαστε πως κάποτε, σκάβοντας τις αυλές των σπιτιών μας είχαμε βρει σκουριασμένα όπλα κι ανθρώπινα κρανία.
    Σαν στοιχειωμένος έμοιαζε ο τόπος μας και τα παιδιά φοβόταν να βγουν το βράδυ από τα σπίτια τους.
    Θυμάμαι τους πρώτους περιπάτους που κάναμε με το νηπιαγωγείο, εκεί κοντά στους πρόποδες του Άη-Γιώργη. Η δασκάλα μας έλεγε ότι οι παπαρούνες στον τόπο μας είναι πιο κόκκινες από αλλού «γιατί παίρνουν το χρώμα τους από το αίμα των σκοτωμένων παλληκαριών». Κι εμείς διστάζαμε να τις κόψουμε, από φόβο, μήπως και ματώσουμε τα χέρια μας".
    (Στ. Λίβα "Η παλιά, μικρή μας πόλη", σελ. 179).
    Αναδημοσίευση.
    Μ.

    ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΤΗΣ ΕΝΘΕΝ ΚΑΚΕΙΘΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ
    ΤΗΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΨΥΧΟΜΑΧΑΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.