Το Πρόγραμμα της Ελλάδος είναι ένα Δημοκρατικό Σκάνδαλο

Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης*
 

Προλογικό σχόλιο αρθρογράφου

 

Αναδρομή εις την Ιστορία

Η πρώτη επίσκεψη του Κων/νου Καραμανλή εις την Βόννη

 

Η πρώτη επίσκεψη του Κωνσταντίνου Καραμανλή εις την Βόννη έγινε την 10-12.Νοε.1958.

Ο πρώτος Καγκελάριος Konrad Adenauer υποσχέθηκε εις τον Ελληνα Πρωθυπουργό την χορήγηση ενος Δανείου 200 εκ. Γ.Μάρκων, επενδύσεις με την μορφή παροχής αγαθών ύψους 100 εκατομμυρίων, με προοπτική να φτάσουν τα 400 εκ. Μάρκα, και συμπληρωματικά ποσά για την χρηματοδότηση τεχνικής βοήθειας με σκοπό την υλοποίηση έργων υποδομής εις την Ελληνική Οικονομία. 

 

Απο την ελληνική πλευρά ο Κων/νος Καραμανλής υποσχέθηκε τον Γερμανό Καγκελάριο ότι θα στηρίξει την Επανένωση της Γερμανίας, κάτι το οποίο απεδόθηκε εις τον Ελληνα Πρωθυπουργό και την Ελληνική Αντιπροσωπεία ένα ιδιαίτερο εγκάρδιο Καλωσόρισμα. 

 

Από την Ελληνική πλευρά δεν τέθηκε τότε κανένα αίτημα καταβολής Πολεμικών Αποζημιώσεων και του Κατοχικού Δανείου. Ομως εις τους διπλωματικούς ευρωπαϊκούς κύκλους ήδη εξαρχής η Βόννη άφησε να νοηθεί, οτι η Γερμανία δεν θα καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις εις τις χώρες που υπέστησαν ζημίες, διότι από νομικής πλευράς κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό εφόσον η χώρα είναι διηρημένη, αφήνοντας να νοηθεί ότι τέτοιο δύναται να γίνει όταν γίνει η επανένωση των 2 (δύο) Γερμανιών. Δυστυχώς όταν την 31. Αυγ. 1990 με την υπογραφή της Συνθήκης Ενοποίησης των 2 Γερμανιών, η οποία τέθηκε σε Ισχύ απο την 3. Οκτ. 1990, έκτοτε η Ελλάδα δεν υπέβαλε κανένα αίτημα για την καταβολή Πολεμικών Αποζημιώσεων και του Κατοχικού Δανείου. Κάτι το οποίο σκοπεύει να κάνει τώρα η Πολωνία! Αποψη: Γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση δεν προσεγγίζει την Πολωνία και μαζί οι 2 χώρες να εκκινήσουν ενωμένες και δυναμικά το Αίτημα Καταβολής Πολεμικών Αποζημιώσεων, με το παράλληλο απο ελληνικής πλευράς αίτημα και του Κατοχικού Δανείου; 

 

Ολα αυτά συμβαίνουν, διότι η Χώρα μας αισθάνεται υποτελής απέναντι της Γερμανίας. Ομως ο Ηράκλειτος (576-480 π.Χ.) είπε: "Οτιδήποτε έρπει και σέρνεται, εξουσιάζεται με χτυπήματα!"

 

Απόφθεγμα όμως του αρθρογράφου είναι: "Όταν κάνεις την αρχή ο πάγος σπάζει, χαράζεται ο δρόμος, ο οποίος κάνει τους μικρούς και ασήμαντους Μεγάλους!"

Η αναβλητικότητα, αναποφασιστικότητα, αδράνεια, αδυναμία, ατολμία (5 Α), αυτές οι μακροχρόνιες αδυναμίες του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας και οι οδυνηρές συνέπειες για την όλη πορεία της χώρας μας εντός της Ευρώπης, περιγράφονται εις το πολύ ενδιαφέρον και συνημμένο άρθρο του αρθρογράφου με τον τίτλο:

 

"Το Πρόγραμμα της Ελλάδος είναι ένα Δημοκρατικό Σκάνδαλο"

 

Σας ευχαριστώ!

 

Με εκτίμηση,

Γεώργιος Εμ.Δημητράκης

 

Το Πρόγραμμα της Ελλάδος είναι ένα Δημοκρατικό Σκάνδαλο

 

Η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει, ενώ έχουν περάσει 14 σχεδόν χρόνια ειδεχθέστατων Μνημονίων που έχουν εξαθλιώσει στην κυριολεξία τον Ελληνικό Λαό, και που αυτό είναι ήδη γνωστό σε όλους τους Ευρωπαίους πολιτικούς και πολίτες. Φαίνεται όμως ότι όσο περισσότερο εξαθλιώνεται ο Ελληνικός Λαός με νέα δυσβάστακτα μέτρα και προαπαιτούμενα, τόσο περισσότερο δεν αντιλαμβάνεται το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας της χώρας μας τις ευθύνες του για όλα αυτά που συμβαίνουν από την έναρξη της κρίσης μέχρις σήμερα, αλλά και για όλα αυτά που συνέβαιναν επί πολλές δεκαετίες και τα οποία οδήγησαν την Πατρίδα μας, και πάλιν με δική του και μόνον ευθύνη, στην καταστροφή.

 

Πολλά λέγονται τώρα πρόσφατα για αυτό το δήθεν «παιχνίδι», για το εάν και πότε θα ξανάρθουν οι Θεσμοί/Εκπρόσωποι των Δανειστών στην Ελλάδα και το εάν θα κλείσει μια άλλη αξιολόγηση και τι επιπλέον ως «προαπαιτούμενα» θα απαιτήσουν και πάλι από την χώρα μας. Πολλές είναι οι εικασίες και οι παραφιλολογίες που σερβίρονται συστηματικά στον Ελληνικό Λαό από πολιτικούς κύκλους και τα συστημικά ΜΜΕ. Δεν πρόκειται όμως για «παιχνίδι των Θεσμών», πρόκειται για παιχνίδι που παίζεται από το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας της χώρας εις βάρος του Ελληνικού Λαού, από τον οποίο αποκρύπτει όλη την αλήθεια, αλλά αποκρύπτει και την οργή των Ευρωπαίων για την εγκληματική συμπεριφορά του απέναντι της ίδιας της χώρας του.

 

Από την αρχή της κρίσης έχει τονισθεί πολλές φορές από τον γράφοντα αρθρογράφο ότι η Ελλάδα, εξαιτίας της νοσηρής νοοτροπίας και συμπεριφοράς του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας, κατέστη μία ειδική και μοναδική περίπτωση στον ευρωπαϊκό χάρτη. Δεν θα επαναλάβουμε όλα τα παραδείγματα και όλες τις λεπτομέρειες των οδυνηρών λαθών, με τις μακροχρόνιες και ολέθριες κατασπαταλήσεις των εθνικών πόρων και τις καταχρήσεις των κοινοτικών κονδυλίων, αλλά ούτε και τους τεράστιους δανεισμούς που κατέστρεψαν την Εγχώρια Παραγωγή και Οικονομία. Αλλά ούτε θα επαναλάβουμε την τεράστια διαφθορά και σήψη του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας, την ατιμωρησία αυτού με την επι δεκαετίες παντελή έλλειψη της Δικαιοσύνης, την φοροκλοπή η οποία κατέστη «εθνικό-ολυμπιακό άθλημα», υποστηριζόμενο από τα απειράριθμα «Κυβερνητικά και Κομματικά Καπετανάτα» που επι δεκαετίες γκρέμισαν/ζαν την Ελλάδα! 

 

Για να είμαστε πιο σαφείς. Είναι τεράστιο λάθος, ότι ενώ ο Ελληνικός Λαός εξαθλιώνεται και σύρεται στην μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της Ιστορίας του, να υποστηρίζεται παραπλανητικώς από το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας και από τα δικά του μεγάλα ΜΜΕ, ότι και άλλες χώρες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Όπως π.χ. η Ισλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία. Τώρα βάζουμε μάλιστα και την Γαλλία στο ίδιο κάδρο. Απίστευτη αυτή η παραπλάνηση του Λαού μας. Διότι οι χώρες αυτές αντιμετωπίζουν αντιθέτως ένα καθαρώς οικονομικό πρόβλημα λόγω δημοσιονομικών και μόνον ελλειμμάτων τα οποία διόγκωναν το εθνικό τους χρέος, και το οποίο δυσχεραίνει την εξυπηρέτησή του. Ένα απλό παράδειγμα. Η ισχυρότερη Οικονομία της Ευρώπης, η Γερμανία, δανείζεται δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ ετησίως, μάλιστα σε πολύ χαμηλό/σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, επειδή είναι συνεπής στην εξυπηρέτησή του, και όλο αυτό οφείλεται επειδή έχει υψηλότατο δείκτη ανάπτυξης, τεράστια εμπορικά πλεονάσματα και σωστή, ορθολογική και διαφανή διαχείριση αυτών.

 

Αντιθέτως η κρίση στην Πατρίδα μας, ως ήδη επανειλημμένως έχω αναφερθεί, οφείλεται αποκλειστικώς και μόνον στην καταστρεπτική εικόνα, την εδώ και πολλές δεκαετίες παντελή έλλειψη «ενός Κράτους Δικαίου», και εκ του λόγου αυτού ξεχωρίζει η χώρα μας, ως η μόνη, από την υπόλοιπη Ευρώπη.

 

Εδώ έγκειται ή όλη ευθύνη του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας της χώρας μας, το οποίο σέρνει τον Λαό μας στην ολοκληρωτική καταστροφή. Διότι ενώ από την αρχή της κρίσης βιώσαμε την πρώτη Κυβέρνηση, η οποία έφερε το 1ο Μνημόνιο στην Πατρίδα μας, αλλά εν συνεχεία βιώνουμε και τις 4 επόμενες Κυβερνήσεις με τα επόμενα ολέθρια και επαχθή δύο(2) Μνημόνια, η οικονομική κρίση και βαθαίνει, αλλά ταυτόχρονα επιδεινώνεται και η ανθρωπιστική κρίση του Λαού μας. Διότι εδώ και 14 χρόνια το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας αντιστέκεται στις επιταγές των Θεσμών για άμεσες σαρωτικές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα φέρουν την χώρα μας στους ρυθμούς της Ευρώπης. 

 

Οφείλουμε να εξηγήσουμε τι σημαίνει ΘΕΣΜΟΙ. Είναι οι Εκπρόσωποι των Δανειστών, αλλά και εκείνων των χωρών εντός της Ευρώπης (Ε.Ε.), οι οποίες εξαιτίας των Μνημονίων υποχρεώθηκαν να στηρίξουν την Ελλάδα, με τα πακέτα στήριξης. Οι οποίες δανείζονται για να βοηθήσουν την χώρα μας, ενώ μερικές χώρες έχουν πολύ χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, όπως π.χ. η Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχία, η γείτονα μας Βουλγαρία, αλλά ακόμη και η Πορτογαλία.

 

Οφείλουμε επίσης να εξηγήσουμε τώρα, τι σημαίνει Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας της χώρας μας. Σημαίνει Κυβερνήσεις αλλά και Κόμματα, που δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης της χώρας μας, αλλά και την επαπειλούμενη τεράστια και ολοκληρωτική ανθρωπιστική καταστροφή του Λαού μας. Οι μεν Κυβερνήσεις βραδυπορούν, για τους γνωστούς λόγους, και αντιστέκονται στις διαρθρωτικές αλλαγές, μεταρρυθμιστικού περιεχομένου, με αποτέλεσμα να μετατοπίζεται το οικονομικό πρόβλημα και οι βαριές συνέπειες του στις πλάτες της μέγιστης πλειοψηφίας του Λαού μας, αλλά και στις επόμενες γενεές. Τα δε Κόμματα της Αντιπολίτευσης από την δική τους πλευρά, να ευαγγελίζονται και να υπόσχονται καθημερινώς στον δεινοπαθούντα Λαό όχι μόνον την επανόρθωση των δεινών, αλλά και την επάνοδο της χώρας στην προηγούμενη κατάσταση και πολιτικές, οι οποίες επί δεκαετίες κατέστρεφαν/καταστρέφουν τον Λαό μας και απομάκρυναν την Πατρίδα μας από την πραγματική Οικονομία και από την Ευρώπη.

 

Η επί δεκαετίες ανικανότητα και ανυπαρξία μίας εθνικής στρατηγικής και εξωτερικής πολιτικής για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, την προστασία αυτού του Ελληνικού Λαού, και την εναρμόνιση της χώρας μας με την Ευρώπη είναι αντικείμενο συζήτησης παραγόντων της ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής, ως και των Διεθνών ΜΜΕ. Οι οποίοι όμως προφανώς αντιλαμβάνονται και τις δικές τους ευθύνες για την κρίση της Ελλάδος. Οι οποίες όμως δημόσιες παραδοχές, δυστυχώς, πέρασαν σχεδόν ασχολίαστες από τα ελληνικά μεγάλα συστημικά ΜΜΕ, τελείως ανεκμετάλλευτες από όλο το Πολιτικό Σύστημα, αυτή η αδράνειά του και η έλλειψη αντίδρασής του! Όπως η δήλωση (7/9/2017) του Γάλλου Ευρωπαίου Επιτρόπου Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί: «Το Πρόγραμμα της Ελλάδος είναι ένα Δημοκρατικό Σκάνδαλο», και την ίδια μέρα η δήλωση του Γάλλου Προέδρου Μακρόν: «Ο Ελληνικός Λαός πλήρωσε τα ψέματα, ότι μπορεί να ζήσει όπως στο Βερολίνο, και στη διάρκεια της κρίσης επωμίσθηκε το βάρος. Η ελληνική κρίση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα. Είναι μία αποτυχία της Ευρώπης!». Λαμβανομένου υπόψη, ότι το χρέος της Ελλάδος αντιστοιχεί μόλις στο 3% του ΑΕΠ της Ε.Ε. που είναι πλέον των 11 τρις Ευρώ. 

 

Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής και παντελούς συνεννόησης και συναίνεσης μεταξύ όλων των Κομμάτων εξοργίζει όλους τους Ευρωπαίους. Διότι παρακολουθούνε καθημερινώς την επι πολλές δεκαετίες πολιτική όξυνση, με τον παράλληλο και συστηματικό αποπροσανατολισμό των πολιτών από το πραγματικό πρόβλημα και τις συνέπειές του. Παράλληλα γνωρίζουν ότι και οι επόμενες εκλογές θα επιδεινώσουν έτι περισσότερο την πολιτική αστάθεια, λόγω της παντελούς έλλειψης Εθνικής Ευθύνης, και του εγκλωβισμού του Λαού εντός των μακροχρόνιων κομματικών κακεντρεχειών, των αρρωστημένων, διχαστικών και αποτυχημένων νοοτροπιών.

 

Κοινή διαπίστωση των Ιθυνόντων της Ευρώπης από τις συζητήσεις οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια διεξάγονται στα παρασκήνια, είναι ότι ούτε τα Μνημόνια έχουν αλλάξει την Ελλάδα, εξαιτίας της αντίδρασης, της άρνησης, αβελτηρίας, ανικανότητας, αναβλητικότητας, αναποφασιστικότητας και αδράνειας, που είναι οι μακροχρόνιες παθογένειες του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας της χώρας μας. Αυτό που κρατάει όμηρο την Χώρα μας και τον Ελληνικό Λαό, και το οποίο όχι μόνον ευθύνεται για την ανθρωπιστική κρίση του Λαού μας, όχι μόνον είναι επικίνδυνο για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος μας αλλά παράλληλα και για την επιδείνωση της ευρωπαϊκής ύφεσης, για αυτή την συνοχή και υπόσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον λόγο αυτόν, αναμένονται σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον της Ελλάδος εντός της Ε.Ε.

 

Εδώ και πολλές δεκαετίες εις την Χώρα μας εκλείπει η εύρυθμη λειτουργία της Κοινωνίας, τουτέστιν αυτών των Θεσμών της Δημοκρατίας. Για τους λόγους αυτούς η Πατρίδα μας εδώ και πολλές δεκαετίες μαστίζεται από την κρίση, την εκτεταμένη διαφθορά και σήψη όλων των Θεσμών. Η Δημοκρατία και αυτή «η έννοια του Κράτους Δικαίου» ευρίσκονται σε διαρκώς εξελισσόμενη παρακμή, παράλυση και αδράνεια. Δεν υπάρχει πια ούτε αυτό το «Ενωτικό Στοιχείο» που να κάνει τους ανθρώπους, ναι εμάς τους Έλληνες, όρθιους και δυνατούς για Θέληση, για Δημιουργία και ολοκλήρωση Εθνικών Οραμάτων. 

 

Η διαφθορά και η σήψη των Κυβερνώντων και Κυβερνωμένων κατέστη, δυστυχώς, το μοιραίο Δίπολο το οποίο εδώ και πολλές δεκαετίες κρατεί δέσμια, υποτελή και απαθή την δύσμοιρη Πατρίδα μας. Για αυτό, «όταν κάνεις την αρχή, ο πάγος σπάζει, χαράσσεται ο δρόμος, ο οποίος κάνει τους μικρούς και ασήμαντους Μεγάλους». Πρέπει λοιπόν να καταγκρεμιστεί η διεφθαρμένη παλιά Πολιτική Τάξη για να δημιουργηθεί μια πλήρως εκσυγχρονισμένη και δυνατή ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ η οποία θα απολαμβάνει μια «Χρυσή Περίοδο» αντάξια εκείνης των μεγάλων Προγόνων μας και της Ιστορίας του Έθνους μας. 

 

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

 

*Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις το Πανεπιστήμιο της Βόννης, όπου διέμεινε επι πολλά χρόνια, και εν συνεχεία Πολιτιστική Κληρονομιά, Ιστορία και Αρχαιολογία εις την Αθήνα και διετέλεσε επι 30 χρόνια Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.