Στὸ διαθέσιμο ὑλικὸ τῆς Τηλεοράσεως, τὸ ὁποῖο παρουσίαζε (ἡ T.V.) σὲ ἄτυπη ἱεραρχία, στὶς (πλημμυρικὲς) καταστροφὲς μὲ τὴν μέγιστη κοινωνική, οἰκονομική, πολιτιστικὴ ἢ ἐπιστημονικὴ βαρύτητα, ὁ δραματικὸς τίτλος τῆς καταγραφῆς τους, ἦταν: «ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ».
Ὁ ἀπόλυτα ἀληθινός, ἑρμηνευτικός – ἀξιολογικὸς χαρακτῆρας ὅλων τῶν δοκιμασιῶν – ἀντιξοοτήτων ποὺ ἀντιμετώπισε καὶ ἀντιμετωπίζει ἡ ἀνθρωπότητα, εὑρίσκεται συνοπτικὰ στὸ ἱερὸ κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἐνδεικτικά: «Καὶ ἤκουσα τοῦ θυσιαστηρίου λέγοντας∙ ναί, Κύριε ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ, ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις σου» (Ἀποκ. 16, 7).
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβέρκιος Τοσὲβ καὶ ὁ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ, στὸν Ὀρθόδοξο σχολιασμό τους στὴν «Ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη», σελ. 243, γράφουν:
«Γι᾿ αὐτό, ὁ Ἅγ. Ἰωάννης λέει, ἀκούστηκε φωνὴ ἀπὸ τὸ οὐράνιο θυσιαστήριο ποὺ ἐπαινοῦσε τὴ δικαιοσύνη τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ, ποὺ ξεπερνᾶ κάθε νοῦ. Ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια γνωρίζουμε, ὅτι οἱ ἐπουράνιες δυνάμεις χαίρουν γιὰ ἐκείνους ποὺ σώζονται μὲ τὴ μετάνοια ἐνῶ θρηνοῦν γιὰ ἐκείνους ποὺ χάνουν τὴν ὁδὸ τῆς ἀλήθειας καὶ εὐχαριστοῦν τὸν Θεὸ γιὰ τὴν τιμωρία ὅσων καταπάτησαν τὶς Θεῖες Eντολές, γιατί μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ θὰ μπορέσουν, τοὐλάχιστον ἐν μέρει, νὰ λάβουν συγχώρηση ἁμαρτιῶν» (Ἅγ. Ἀνδρέας κεφ. 48).
Γιὰ τὴν πνευματικὴ κατανόηση μιᾶς φυσικῆς καταστροφῆς, ἀξίζει ἡ ἐξιστόρηση τοῦ 16ου Κεφ. τῆς Ἀποκάλυψης, ὅπου οἱ ἑπτὰ (7) Ἄγγελοι ρίχνουν τὶς φιάλες τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ ἐπάνω στὴ Γῆ. Σχετικὰ διαβάζουμε: «Καὶ ἤκουσα μεγάλης φωνῆς ἐκ τοῦ ναοῦ λεγούσης τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις∙ Ὑπάγετε καὶ ἐκχέατε τὰς ἑπτὰ φιάλας τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν γῆν» (Ἀποκ. 16, 1).
Ὁ Ἅγ. Ἀνδρέας παρατηρεῖ: «ὅλα τὰ στοιχεῖα τῆς φύσης ἔχουν ἀνατεθεῖ σὲ ἀγγέλους» (κεφ. 48).
Νὰ θυμηθοῦμε καὶ ἕνα παράλληλο χωρίο τῆς Γραφῆς:
«Καὶ οἱ ἰχθύες οἱ ἐν τῷ ποταμῷ τελευτήσουσι καὶ ἐποζέσει ὁ ποταμός, καὶ οὐ δυνήσονται οἱ Αἰγύπτιοι ποιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ» (Ἔξοδος 7, 18).
Ἑρμηνεία: «Τὰ ψάρια ποὺ βρίσκονται στὸ ποτάμι, θὰ ψοφήσουν. Ὁ Νεῖλος, ποὺ εἶναι πηγὴ ζωῆς γιὰ τὴν Αἴγυπτο, θὰ γίνει βρωμερὸς καὶ δὲν θὰ μπορῇ πλέον κανεὶς Αἰγύπτιος νὰ πίνη ἀπὸ τὰ νερὰ τοῦ ποταμοῦ» (Μ. Δομουχτσής – «ΣΩΤΗΡ»).
Γνωρίζουμε, ὅτι τὸ σύγχρονο Ἑλληνικὸ (ἄθεο) κράτος νοσεῖ βαθειά, βαθύτατα (καθὼς καὶ ἡ ἀνθρωπότης), ἀφοῦ εὑρίσκονται στὸ πνεῦμα τῆς Ἀποστασίας ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεὸ∙ προσπαθοῦν (ἀκόμη) καὶ τὶς σαρκικές – σεξουαλικὲς διαστροφὲς νὰ τὶς ἀναγάγουν σὲ κοινωνικὸ ρεῦμα!
Τὰ κοινωνικὰ συστήματα, χωρὶς ποτὲ νὰ ὑψωθοῦν στὴ θέση τοῦ «Διακόνου τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 13, 4), ἀφοῦ πρῶτα δημιούργησαν δαιμονική – τεράστια (μὴ σωτήρια) ἐπίδραση στὸ μυαλὸ τῶν ἀνθρώπων, σήμερα, ἐπιχειροῦν την ἀλίευση τῶν ψυχῶν, νὰ τὶς διοχετεύσουν σὲ κολάσιμη κοίτη, μὲ ἔσχατο μένος νὰ σφραγίσουν τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὸ «χάραγμα τοῦ θηρίου».
Κατάφεραν νὰ ἀποκοιμίσουν τὴν ἐπαγρύπνηση τῶν ἐπισκόπων, ἀλλάζοντας τὴν ταυτότητά τους (οἰκουμενιστές).
Νὰ ὑπογραμμίσουμε, στὸ σημεῖο αὐτό, τὴ δύναμη ὑποβολῆς τῶν εἰκόνων, λέξεων καὶ ἐκπομπῶν κ.λ.π. ποὺ χρησιμοποιοῦν τὰ Μ.Μ.Ε. «πληροφόρησης»∙ ἔχουν γεμίσει ἄγχος τοὺς ἀνθρώπους οἱ διαφημίσεις «προϊόντων», ἐπειδὴ δὲν μποροῦν – ἀδυνατοῦν νὰ σταθοῦν στὸ διαφημιζόμενο πρότυπο – ἐπίπεδο «εὐτυχοῦς» ζωῆς!
Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴ Γραφή, ἀκόμη καὶ κοσμικοὶ κοινωνιολόγοι, παρατηροῦν: «ὁ ὄχλος (μᾶζα) δὲν κρίνει μὲ τὴ λογική, ἀλλὰ ὑπακούει στὰ πάθη καὶ στὰ συναισθήματα» (Γ. Λεμπόν).
Γνωρίζουμε, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι στὴ σειρὰ τῶν στόχων τῆς Νέας Τάξης, ποὺ ἔχει κτίσει ἀναθεωρήσεις (οἰκουμενισμός – πανθρησκεία) στὸν εὐρύτερο ἐκκλησιαστικὸ περίγυρο∙ Ἐδῶ μαίνεται ἡ τρικυμία, τὰ πραγματικὰ ἀποστατικὰ γεγονότα, ἡ βαθύτερη αἰτία τῶν «φυσικῶν» καταστροφῶν ποὺ ἔπληξαν τὴν πατρίδα μας. Ἐνῶ ὁ πιστὸς λαὸς ἀξιώνει ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους – κληρικοὺς πλήρη συνέπεια στὴν Ὀρθοδοξία, στὸ ἐκκλησιαστικὸ ἦθος, ὁ ἴδιος ἰδιωτεύει στὴν «ἄσκησή» του, στὰ οὐκ ὀλίγα συμβιβασμένα «ἀρχονταρίκια» τῶν Ι. Μονῶν, στὴν «ὑπακοὴ» γερόντων ποὺ δὲν ἐκφράζουν τὸ ἀγωνιστικὸ φρόνημα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἐρώτημα:
Ἂς ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Πότε τὰ τρακτὲρ τῶν ἀγροτῶν (πανελλαδικὰ) βγῆκαν στοὺς δρόμους ἐνάντια στὸν οἰκουμενισμὸ καὶ στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης; Ἐνάντια στὶς ἀντιχριστιανικὲς νομοθεσίες τῶν ἀφορισμένων; Ἐνάντια στὶς ἐκτρώσεις; Ἕως πότε ἡ ἀνοχὴ ἐπιείκεια τοῦ Θεοῦ ἀπέναντι στὶς βδελυρὲς πράξεις ἀποστασίας (προδοσίας) ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη;
Πότε ὁ ἑλληνικὸς λαὸς (γενικά), ὡς φοβερὸς τυφῶνας, ὡς «τσουνάμι», ἔδειξε τὴν ἀντίθεσή του στὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ; Ποτέ!
Βέβαια, ὅλοι μας ἔχουμε τὸ μερίδιο εὐθύνης γιὰ τὴν πορεία τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ τόπου.
Ἐλάχιστοι ἔχουν συνειδητοποιήσει, ὅτι βασικὴ παράμετρος τῆς ἀγάπης – δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, εἶναι καὶ οἱ φυσικὲς καταστροφές, ὡς μήνυμα μετανοίας μακρᾶς πνοῆς.
Οἱ πρόσφατες καταστροφὲς ἀποτελοῦν ἀπάντηση στὸν τεχνολογικὰ καλωδιωμένο ἄνθρωπο (homoProteus), ποὺ ἔγινε ὑπερόπτης, πιστεύοντας ὅτι μὲ τὶς νέες τεχνολογίες θὰ σωθεῖ στὰ πλαίσια τῆς ἐλεύθερης οἰκονομίας – ἀγορᾶς, ὅπως τὸν διαβεβαιώνουν (κοιμίζουν) τὰ σύγχρονα «ἀστικὰ» παραμύθια!
Ἔχει δίκιο ὁ Ἅγ. Μάξιμος Ὁμολογητής:
«Ἐκ γάρ τοῦ εὐλόγως ἢ παραλόγως τοῖς πράγμασι χρήσασθαι, ἢ ἐνάρετοι ἢ φαῦλοι γινόμεθα» (κεφ. περὶ ἀγάπης).
Γιὰ τὴ σύγχρονη Ἑλλάδα ἰσχύει τὸ δεύτερο!
Στὴν παγκόσμια βιβλιογραφία ἔχουν καταγραφεῖ περισσότερες ἀπὸ ἑκατὸ (100) μεγάλες – συγκλονιστικὲς καταστροφὲς (φυσικές – ἀνθρωπογενεῖς).
Νὰ ὑπογραμμίσουμε, ὅτι ὑπάρχουν καὶ καταστροφὲς ποὺ ἐκτείνονται (σταδιακὰ) σὲ μεγάλες χρονικὲς περιόδους ἐνῶ, ὅπως τὸ AIDS, ἐξελίσσεται ἀκόμη σὲ παγκόσμια κλίμακα.
Παραδείγματα
1ο Εὐρώπη (1347 – 1351) – Πανώλη – 75.000.000 νεκροί
2ο Ἐπιδημία Γρίππης (1918 - 1919) – 22.000.000 40.000.000 νεκροί
3ο Ἐπιδημία AIDS (1970 – ἕως σήμερα) – πάνω ἀπὸ 22.000.000 νεκροί
4ο Ὁ Λιμὸς (1876 - 1878) στὴν Κίνα – 9.000.000 ἕως 13.000.000 νεκροί
5ο Ξηρασία – Ἐπιδημίες (1896 – 1901) – Ἰνδία: 8.250.000 νεκροί
6ο Ὁ Λιμὸς στὴν Οὐκρανία (1932 – 1933): 7.000.000 νεκροί
7ο Ἐπιδημία εὐλογιᾶς – Μεξικὸ (1520 - 1521): 4.000.000 νεκροί
8ο Οἱ Πλημμύρες τοῦ Κίτρινου Ποταμοῦ (Κίνα): Ἀπὸ τὸ 2297 π.Χ. ἕως σήμερα: ἀνυπολόγιστοι νεκροί
9ο Ὁ Μεγάλος σεισμὸς (1556) στὴν Κίνα: 830.000 νεκροί
10ο Ὁ Τυφῶνας «Κατρίνα» στὴν Ν. Ὀρλεάνη (ΗΠΑ) (29/8/2005) κ.λ.π.
Ἀναμφίβολα, ὑπάρχει ὁ ἰσχυρισμὸς «δὲν ὑπάρχει τρόπος ἀποτροπῆς τῶν φυσικῶν καταστροφῶν».
Ἐμεῖς, ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, δὲν πιστεύουμε σὲ μιὰ ἀνυπέρβλητη σκληρότητα τῆς Φύσης (Κτίσης). Πιστεύουμε στὴν (ἀγαπητικὴ) δίκαια κρίση τοῦ Θεοῦ.
Ἡ συνολικὴ κοινωνικὴ ἁμαρτία εἶναι αἰτία καταστροφῆς, πρόσκαιρης (ἢ) καὶ αἰώνιας. Ἡ Ἀποκάλυψη εἶναι σαφής:
«Οἱ ἄνθρωποι... ἐβλασφήμησαν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας, καὶ οὐ μετανόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν» (Ἀποκ. 16, 9).
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.