Κύπρος: Αύγουστος του 1974, ο μαύρος Αύγουστος όπου στην μαρτυρική Κύπρο και μετά την εισβολή στις 20 Ιούλη του Αττίλα Ι και την κατάρρευση των συνομιλιών της Γενεύης στις 14 Αυγούστου εκδηλώνεται ο δεύτερος Αττίλας. ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ και η κατάληψη από τους Τούρκους του 37% του νησιού… Εμείς όμως σταματάμε στον Ατττίλα Ι και στις 21 Ιουλίου όταν θα πέσει νεκρός ο ήρωας , ο θρύλος των Ελληνικών καταδρομών Γεώργιος Κατσάνης, ο ταγματάρχης από τις Σέρρες.Θυμίζω, 21 Ιουλίου η ημέρα που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο.
Τα οστά του ήρωα εντοπίστηκαν το 2020 σε ομαδικό τάφο στην περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα (κατεχόμενο κομμάτι της Μεγαλονήσου), μαζί με πέντε ακόμη πεσόντες άνδρες της ομάδας του και μετά την ταυτοποίηση στο κέντρο ελέγχου DNA στις ΗΠΑ ενημερώθηκε η οικογένεια του οπότε κι η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή των οστών του ετελέσθη στις 15/2/2020 στο Σιδηρόκαστρο Σερρών ιδιαίτερη πατρίδα του όπου σε κεντρικό σημείο δεσπόζει κι η προτομή του.
Είναι γνωστό ότι η εγκατάλειψη του νεκρού σώματος ενός πολεμιστή από τον συμπολεμιστή του είναι πράξη που βαραίνει την ψυχή του δεύτερου, έστω και εάν αυτή είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ.
Ας διαβάσουμε το απόσπασμα μιας κατάθεσης ενός συμπολεμιστή του Σερραίου ήρωα διοικητή της 33ΜΚ ΠΕΛΛΑ ΠΑΪΣ 1974 Γεώργιου Κατσάνη που συγκλονίζει:
«Η μάχη κράτησε για άλλες δυο ώρες. Απλώς αμυνόμασταν με στόχο τη σωτηρία μας από τα συνεχή και καταιγιστικά πυρά των μυρίων βαρβάρων… Μια χούφτα πολεμιστές ήμασταν. Ένας προς 50. Δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε προς το σημείο όπου βρισκόταν το νεκρό σώμα του Διοικητή μας. Έτσι, ακολουθήσαμε κι εμείς τα τμήματα που άρχισαν εντωμεταξύ να οπισθοχωρούν.
Όσο περνούσε ο χρόνος κι απομακρυνόμασταν, αρχίζαμε να συνειδητοποιούμε τι ακριβώς είχε συμβεί. Ο γενναίος πολεμιστής που μας καθοδηγούσε όλο το βράδυ, ο άξιος Διοικητής, δεν ήταν μαζί μας πια. Ο αείμνηστος Γεώργιος Κατσάνης πέρασε την πύλη των αθανάτων. Πίστεψε στην ελευθερία της Κύπρου κι έχυσε το αίμα του.
Γι’ αυτό, αιώνια θα σ’ ευγνωμονούμε. Σου χρωστάμε την Κερύνεια ελεύθερη. Το σπουδαιότερο, οφείλουμε την ταφή σου.
Συγχώρησέ μας για την εγκατάλειψη του άψυχου κορμιού σου. Σ’ αφήσαμε ψηλά στον Πενταδάκτυλο, ανάμεσα στις άγριες κορφές του Αγίου Ιλαρίωνα, στα χέρια των Τούρκων. Πίστεψέ μας, πραγματικά προσπαθήσαμε, μα δεν τα καταφέραμε.
Φάνηκες κατά πολύ ανώτερός μας. Ελπίζουμε η ψυχή σου να μας συγχωρέσει.»
Εκεί στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, έναν από τους πιο ιερούς χώρους του ελληνισμού <το ἀκάματον πῦρ> των θυσιασθέντων φέγγει επί δικαίους και αδίκους.
Υπενθυμίζει το χρέος πως ΟΛΗ την Κύπρο τους χρωστάμε Ελεύθερη. Όλη…
Γεώργιος Κατσάνης: ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της νεότερης τραγωδίας του ελληνισμού, της τουρκικής εισβολής, είχαμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις όπου τα σκοτωμένα από τον βάρβαρο εισβολέα σώματα των γενναίων υπερασπιστών της Κυπριακής Δημοκρατίας χάθηκαν …..
Μέσα σε βόλια κι ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μὲς στὸν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντες, πᾶνε κορμιὰ
κι ἄγνωστα τά ῾θαψαν στὴν ἐρημιά.
Κανεὶς δὲ ξέρει ποὺ τά ῾χουν θάψει,
κανεὶς δὲ πῆγε γιὰ νὰ τὰ κλάψει,
κανεὶς δὲν ἔκαψε γι᾿ αὐτὰ λιβάνι,
κανεὶς δὲν ἔπλεξε γι᾿ αὐτὰ στεφάνι.
Ἀνώνυμ᾿ ἥρωες, ἄγνωστοι τάφοι,
κανένας ὄνομα σ᾿ αὐτοὺς δὲ γράφει,
μήτε τὸ χῶμα τοὺς φιλοῦνε χείλη,
σταυρὸ δὲν ἔχουνε μήτε καντῆλι.
Μόνο μιᾶς κόρης μαργαριτάρια
κυλοῦν σὲ τάφους ποὺ κάποια μέρα
θὰ γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
καὶ φάροι Νίκης γιὰ μία μητέρα.
Μας συγκλόνισε και η Ελληνίδα δασκάλα μας σε επιμνημόσυνο λόγο, η Κερυνειώτισσα Ελένη Σιούφτα. Με λόγο καθαρό και γαλανό απευθύνθηκε στον ήρωα Κατσάνη. Το ποίημά της «Η Κερυνειώτικη», που θα πρέπει να διδάσκεται σε όλα τα ελληνικά σχολεία, άφησε άφωνο το κοινό που την άκουγε.
«Κατσάνη μας,
Μια βροντερή φωνή είναι η Κερυνειώτικη,
που υπενθυμίζει σε κάθε αδιάβαστο
πως αν τη σημαία μας την πάρουν οι αέρηδες,
εμείς θα την αντικαταστήσουμε όσες φορές κι αν χρειαστεί, γιατί απ’ τη Βεργίνα ώς τον Απόστολο Ανδρέα της Καρπασίας έχουμε αμέτρητους αργαλειούς που θα υφάνουν άλλες»
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει διότι ενώ γνώριζαν ότι οι μύριοι βάρβαροι θα περάσουν, φύλαξαν Θερμοπύλες.
Ο χώρος ο ελληνικός γεννά ήρωες και μας καλεί να φανούμε αντάξιοι της θυσίας τους. Μπορούμε;
ΥΓ. Συγκινητική στιγμή το προσκλητήριο των πεσόντων και οι χαιρετιστήριες βολές που ακολουθούν. Βούρκωσαν τα μάτια στο άκουσμα των 69 ονομάτων μπροστά από το μνημείο που ανεγέρθηκε προς τιμή τους. Όλοι τους πολέμησαν γενναία, προδομένοι από την ηγεσία της χούντας πρώτα (Γκιζίκης, Ιωαννίδης, Μπονάνος, Αραπάκης, Παπανικολάου, Γαλατσιάνος και οι τσόγλανοι τους στην Κύπρο Γεωργίτσης και Κομπόκης).
Και ύστερα από τους «Καραμανλήδες» που φρόντισαν η τουρκική προέλαση να μην έχει καμία απολύτως ελλαδική απάντηση. Και δεν ήταν όπως μας είπαν τότε, η Ελλάδα αδύναμη στρατιωτικά. Έφθασαν μέχρι την Κερύνεια τα υποβρύχια μας έτοιμα να καταβυθίσουν τα τουρκικά αποβατικά! Πέταξαν τα γαλανά φτερά για την Κύπρο και διατάχθηκαν να επιστρέψουν στις βάσεις τους! Το 1974 η Ελλάδα διέθετε ισχύ πυρός κατά πολύ υπέρτερη των Τούρκων. Όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες μόνο… Κατά τα φαινόμενα όμως τους βόλευε η διχοτόμηση της Κύπρου! Ξένους και «δικούς» μας!
Και μεταξύ ντροπής και πολέμου, επέλεξαν το πρώτο! Και εάλω η Ελληνική Κύπρος.
Επιμέλεια αναδημοσιεύσεων με πρόσθετα σχόλια, από Αντώνη Αντωνά βετεράνο και αδελφό εθνομάρτυρα.
"Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾽, ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών."
Ω ΔΑΙΜΟΝΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΥΜΝΗ ΑΝΑΚΡΟΥΣΕΣΘΑΙ;;;;;;
Τα διαδραματισθέντα στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1974 ο Κατσάνης υπηρετούσε στην Κύπρο ως ταγματάρχης, διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών (33 ΜΚΔ), που έδρευε κοντά στο χωριό Μπέλλα Πάις της επαρχίας Κερύνειας (από το 1974 και μετά βρίσκεται στην τουρκοκρατούμενη περιοχή της Κύπρου, στα Κατεχόμενα), στη βόρεια πλευρά της οροσειράς του Πενταδάκτυλου.
Όταν εισέβαλε ο εχθρός στη Μεγαλόνησο, τις πρώτες πρωινές ώρες της 20ής Ιουλίου 1974, οι καταδρομείς του Κατσάνη βρίσκονταν ακόμα στη Λευκωσία λόγω της προηγηθείσης εμπλοκής τους στο χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, που είχε εκδηλωθεί στις 15 Ιουλίου 1974.
Αμέσως έλαβαν εντολή να επιστρέψουν παντί τρόπω στο χώρο διασποράς της μονάδας τους, στην περιοχή της Κερύνειας, όπερ και εγένετο, παρά το γεγονός ότι η αυτοκινητοπομπή τους, κατά τη διάρκεια της επιστροφής στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, εβλήθη από τουρκικά αεροσκάφη και υπέστη καταστροφές.
Ακολούθως, τη νύχτα της 20ής προς την 21η Ιουλίου και στο πλαίσιο της αποκληθείσης επιχείρησης «Λαβίδα», που είχε αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη των κατεχόμενων από τον εχθρό στενών της Αγύρτας, ο Κατσάνης ανέλαβε να οδηγήσει τους άριστα εκπαιδευμένους άνδρες του στην περιοχή του υψώματος Πετρομούθια, πλησίον του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα.
Η σύγκρουση των ελλιπώς εξοπλισμένων ολίγων ανδρών του Κατσάνη με τις εχθρικές δυνάμεις, που διαρκώς ενισχύονταν και επιχειρούσαν να διασπάσουν την ελληνική γραμμή άμυνας, ήταν πολύωρη και σφοδρή, γεγονός που επέφερε σοβαρές απώλειες στις τάξεις των Ελλήνων καταδρομέων, αλλά και εκατόμβες νεκρών τούρκων γιουρούκκηδων,
Μία από αυτές επέπρωτο να είναι και ο ίδιος ο Κατσάνης, ο οποίος τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά ελεύθερου σκοπευτή γύρω στις 9:30 π.μ. της Κυριακής 21ης Ιουλίου, πολεμώντας ηρωικά στο πλευρό των ανδρών του.
Οι λιγοστοί συμπολεμιστές του, λόγω της σαφέστατης αριθμητικής υπεροχής των μυρίων εχθρικών δυνάμεων και των καταιγιστικών πυρών που δέχτηκαν ακολούθως, όχι μόνο δεν κατάφεραν –παρά τις επανειλημμένες και απεγνωσμένες προσπάθειές τους– να προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια στο διοικητή τους, αλλά και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη σορό του στο πεδίο της μάχης, ανάμεσα στις άγριες κορυφές του Αγίου Ιλαρίωνα.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο ηρωικός διοικητής προχώρησε με λίγους καταδρομείς εντός των τουρκικών γραμμών για να απεγκλωβίσει ομάδα ανδρών του, που είχαν περικυκλωθεί. Η ηρωική του πράξη έμελλε να είναι και το ένδοξο τέλος του και αυτού και των παλληκαριών του.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ .
Απόσπασμα αρχείου μας.
Μ.Ρ. Από κατεχόμενη Κερύνεια.
Υ.Γ. Αυτοί οι καταδρομείς, που έλαβαν μέρος κατόπιν διατεταγμένης εντολής της χούντας στο πραξικόπημα, ήταν και οι πρώτοι, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή για αντιμετώπιση των βαρβάρων και έπεσαν μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Όταν παραδόθηκαν στους συγγενείς του τα οστά του διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών (1974), Αντιστράτηγου Γεώργιου Κατσάνη, κατά τη διάρκεια τελετής στον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας, στον Στρόβολο, στην παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της Κύπρου....
ΑπάντησηΔιαγραφήτελέστηκε τρισάγιο, με τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν «Αθάνατος». Έξω από την εκκλησία είχε παραταχθεί άγημα από τις Δυνάμεις Καταδρομών, ενώ το μικρό φέρετρο κάλυπταν οι σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Τα οστά του πεσόντα Γεώργιου Κατσάνη, εντοπίστηκαν την περίοδο 2017, σε ομαδικό τάφο, μαζί με τα οστά επτά άλλων πεσόντων, στην τουρκοκρατούμενη περιοχή Αγίου Ιλαρίωνα- Πέλλα-Πάϊς στον Πενταδάκτυλο μέσα από το πρόγραμμα της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ).
ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΕ ΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ ΘΡΥΛΙΚΟ ΒΟΥΝΟ, ΑΠΟΣΕΙΣΕ ΚΑΙ ΑΠΟΤΙΝΑΞΕ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ.
Παρούσες στην τελετή ήταν οι δύο θυγατέρες του Κατσάνη, Αγγελική και Ευανθία, ενώ την Κυπριακή Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Άμυνας Σάββας Αγγελίδης. Λόγο εκφώνησαν ο Κύπριος Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, με τον τελευταίο να σημειώνει ότι «η ασφάλεια της Κύπρου είναι και δική μας ασφάλεια».
«Παραδίδουμε σήμερα στην οικογένεια, αλλά και σε ολόκληρο τον ελληνισμό, με ανάμεικτα συναισθήματα θλίψης, συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας, τα ιερά οστά του ήρωα, Γεώργιου Κατσάνη, που πότισε με το αίμα και την αδιαμφισβήτητη θυσία του τα χώματα του Πενταδακτύλου», ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Φωτίου.
Είπε επίσης ότι 46 χρόνια μετά, η οικογένειά του παραλαμβάνει τα οστά του δικού της ανθρώπου και «ένα ολόκληρο έθνος υποκλίνεται με ευγνωμοσύνη και σεβασμό στη θυσία του, αναγνωρίζοντας και εκθειάζοντας το μεγαλείο των ηθικών αξιών που τον διέκριναν, καθώς και τον αδιαμφισβήτητο ηρωισμό του».
Απευθυνόμενος στις κόρες του Κατσάνη, ο κ. Φωτίου εξέφρασε εκτίμηση και θαυμασμό για την υπομονή, τη δύναμη και την καρτερία που έχουν επιδείξει, λέγοντας ότι η Κύπρος υποκλίνεται μπροστά τους.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ ΣΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑ, ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΑΦΟΥ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΟΤΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΜΑΚΡΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΚΙΜΩΝΑ ΠΟΥ ...
Το 450 π. Χ. έπλευσε στην Κύπρο, με 200 τουλάχιστον συμμαχικές τριήρεις, για να εκδιώξει τους Πέρσες και να αποκαταστήσει την Αθηναϊκή κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο. Στην Κύπρο πολιόρκησε το Μάριον και το Κίτιον και κατατρόπωσε τους μυρίους βαρβάρους .....
Όταν ο Κίμωνας απέθανε από τραυματισμό οι άνδρες του το απέκρυψαν και φτάνοντας και στην Σαλαμίνα οι Πέρσες μόνο που άκουσαν το όνομα του τράπηκαν σε φυγή....
ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι.
Κ.Κ.
Μεγαλου κσι ιερου συμβολισμου το αφιερωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχουν κσποιοι σημερα που μπορουν να μιμηθουν την αυτοθυσια των ηρωων μας η οι Σειρηνες της νεας ταξης μας αποκοιμησαν;
Ι.Ν.
Ου δει τους ΕΛΛΗΝΕΣ ερωτάν οπόσοι εισίν οι πολέμιοι, αλλά πού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ΕΛΛΗΝΕΣ δεν ρωτάνε πόσοι είναι οι εχθροί, αλλά πού είναι.
ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΣΑΝΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ .....
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕΙΝΗ ΑΙΣΧΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ.
ΤΟΥΣ ΜΕΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. ΤΟΥΣ ΔΕ ΜΕ ΜΕΛΑΝΑ ....
Π.Β.