Η κοινωνία μας εξελίσσεται με ρυθμό ρεκόρ προς ένα ψηφιακό σύμπαν - μια κοινωνία στην οποία η ζωή είναι σε μεγάλο βαθμό ψηφιακή. Στην ψηφιακή κοινωνία του μέλλοντος - από ορισμένες απόψεις, του κοντινού μέλλοντος - οι άνθρωποι εργάζονται, διασκεδάζουν, παίζουν και κάνουν έρωτα μέσω διαδικτύου, ενώ τρώνε ακόμη και ψηφιακά εκτυπωμένο φαγητό.
Οι τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) μας προετοιμάζουν σιγά-σιγά για να πάμε ακόμη παραπέρα. Όχι μόνο αντικαθιστούμε τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις με ψηφιακές, αλλά αντικαθιστούμε την ίδια την ανθρωπότητα. Ο γιατρός, ο δάσκαλος, ο προπονητής, ο ψυχολόγος κ.ο.κ. - όλοι μπορούν να αντικατασταθούν από έναν υπολογιστή.
Υπάρχει διαφορά μεταξύ μιας πραγματικής και μιας ψηφιακής συνομιλίας; Υπάρχει διαφορά μεταξύ μιας συνομιλίας με έναν άνθρωπο και μιας συνομιλίας με έναν εξελιγμένο υπολογιστή;
Έχω περάσει δεκαπέντε χρόνια διεξάγοντας έρευνες σχετικά με τις (πραγματικές) συνομιλίες μεταξύ θεραπευτών και ασθενών. Μου έδειξε πόσο λεπτές και μεγαλειώδεις είναι οι πραγματικές συνομιλίες. Για να αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα: αν ένα άτομο σταματήσει να μιλάει, το άλλο συνήθως αναλαμβάνει σε λιγότερο από 0,2 δευτερόλεπτα - ακόμη και αν το πρώτο άτομο σταματήσει να μιλάει στη μέση μιας πρότασης. Για λόγους σύγκρισης: στην κυκλοφορία, ο χρόνος αντίδρασης είναι περίπου ένα δευτερόλεπτο (άρα πέντε φορές περισσότερο).
Στις πραγματικές συνομιλίες, τα σώματα των ανθρώπων συντονίζονται συνεχώς μεταξύ τους. Οι μύες του προσώπου και του σώματος του ακροατή συσπώνται με τον ίδιο τρόπο όπως και του ομιλητή και ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου. Όταν οι άνθρωποι μιλούν μεταξύ τους, σχηματίζουν έναν υπερ-οργανισμό σε ψυχικό και λεπτό-φυσικό επίπεδο. Συνδέονται με μια ψυχική μεμβράνη που μεταδίδει ανεπαίσθητα τα πιο λεπτά συναισθήματα από το ένα άτομο στο άλλο. Με αυτόν τον τρόπο εμφανίζεται ένα είδος αυθόρμητης ενσυναίσθησης στον συνομιλητή (εκτός αν η δομή του εγώ είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη, όπως στην ψυχοπάθεια).
Κάθε (πραγματική) συνομιλία ικανοποιεί έτσι την πρώτη και κυριότερη πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου - τον συντονισμό με τον Άλλο. Σε μια ψηφιακή συνομιλία, αυτή η αντήχηση διακυβεύεται, λόγω των περιορισμών της τεχνολογίας: μικρές καθυστερήσεις στη μετάδοση του σήματος, περιορισμοί στην ελευθερία της προοπτικής, το να βλέπεις τον άλλον μόνο εν μέρει κ.ο.κ. Ακριβώς εξαιτίας αυτού, η μακροχρόνια ψηφιακή επικοινωνία συχνά μας αφήνει με μια βαρετή και εξαντλημένη αίσθηση. Το σώμα μας εξαντλείται σε άκαρπες και συνεχείς προσπάθειες να συνδεθούμε με το σώμα του άλλου ατόμου - ένα φαινόμενο που κάποιοι το ονομάζουν ψηφιακή κατάθλιψη. Μένει να δούμε αν η αντικατάσταση ενός πραγματικού ψυχολόγου με μια έκδοση τεχνητής νοημοσύνης θα προσφέρει μια αποτελεσματική θεραπεία για αυτό το είδος ψηφιακής κατάθλιψης.
Η σταδιακή αντικατάσταση των πραγματικών κοινωνικών καταστάσεων από τεχνητές τους τελευταίους αιώνες και δεκαετίες - μέσω της εκβιομηχάνισης και της μηχανοποίησης της εργασίας, μέσω της εισαγωγής του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, του τηλεφώνου και του διαδικτύου - έχει επιφέρει ένα ύπουλο τίμημα. Είναι υπεύθυνη για το πιο καταστροφικό ψυχοκοινωνικό φαινόμενο του Διαφωτισμού: "ατομοποιεί" τον άνθρωπο, αποσυνδέοντάς μας από το κοινωνικό και φυσικό μας περιβάλλον και βυθίζοντάς μας στη μοναξιά.
Η μοναξιά έφτασε στο αποκορύφωμά της στις αρχές του 21ου αιώνα. Μελέτες που έγιναν αμέσως πριν από την κρίση της Κορώνας αναφέρουν ότι το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού αισθάνεται μοναξιά. Η κατάσταση έχει γίνει τόσο άσχημη που το 2018, η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι διόρισε υπουργό μοναξιάς. Πολύ πιο πρόσφατα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Γενικός Χειρουργός Vivek Murthy εξέδωσε συμβουλευτική για τους κινδύνους της μοναξιάς σε συνδυασμό με μια νέα "Εθνική Στρατηγική για την προώθηση της κοινωνικής σύνδεσης". Αλλά δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε στατιστικές για να νιώσουμε τη σοβαρότητα του προβλήματος. Μπείτε στο τρένο - σχεδόν καμία λέξη δεν ανταλλάσσεται πια μεταξύ των ανθρώπων. Το μυαλό μας είναι δεμένο σε μια μικροσκοπική οθόνη - η ψηφιακή σύνδεση έχει αντικαταστήσει τον ανθρώπινο δεσμό. Αν χαιρετήσετε τυχαία έναν περαστικό - ένας κάποτε προφανής τρόπος επιβεβαίωσης του ανθρώπινου δεσμού χωρίς καμία άλλη πρόθεση - θα αισθανθείτε αμέσως το πρόβλημα και, ενδεχομένως, μια δυσάρεστη αντίδραση σε αντάλλαγμα (μια ανομολόγητη ερώτηση του τύπου: "Τι θέλει αυτός ο ηλίθιος από μένα;").
Η μοναξιά και η εξατομίκευση δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα, αλλά ένα πρόβλημα με τεράστιες κοινωνικές συνέπειες. Τα απομονωμένα, ατομοποιημένα υποκείμενα τείνουν, ιδίως υπό την επιρροή των μέσων ενημέρωσης και των αφηγήσεων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να συσπειρώνονται ξαφνικά σε ένα νέο είδος ομάδας: μια μάζα. Αυτού του είδους ο σχηματισμός ομάδων καθιστά τους ανθρώπους ριζικά ανίκανους να σκεφτούν κριτικά για τις ιστορίες που τους παρουσιάζονται, πρόθυμους να θυσιάσουν ριζικά ό,τι τους είναι πολύτιμο, και βαθιά μισαλλόδοξους απέναντι σε κάθε φωνή που αποκλίνει από αυτό που πιστεύει η μάζα.
Οι μάζες του παρελθόντος (π.χ. οι σταυροφορίες, το κυνήγι μαγισσών κ.λπ.) ήταν φυσικές μάζες - οι μάζες αποτελούνταν από μια ομάδα ανθρώπων που συγκεντρώνονταν φυσικά. Οι σημερινές μάζες, από την άλλη πλευρά, αποτελούνται από άτομα που, το καθένα στην ψηφιακή μοναξιά του, διαποτίζονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με παρόμοιες αναπαραστάσεις και ιστορίες. Είναι αυτή η μοναχική μάζα που, μαζί με τους ηγέτες της, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του απόλυτου συμπτώματος της ορθολογιστικής κοινωνίας μας: το ολοκληρωτικό κράτος. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε ως πολιτισμός είναι επομένως το εξής: τι μπορεί να μετατρέψει τις μοναχικές μάζες σε μια κοινωνία με την πραγματική έννοια του όρου - μια ομάδα ανθρώπων που συνδέονται από άτομο σε άτομο- όπου η συλλογικότητα δεν καταστρέφει το άτομο, αλλά εγγυάται έναν χώρο στον οποίο αυτό μπορεί να ανθίσει ως μοναδικό ον.
___________________
Μετάφραση ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.