Κομματικοποίηση και της Βιοηθικής;

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου

 

Φαίνεται πως ο κομματισμός / «πολιτική» πρέπει να εμφιλοχωρεί παντού και πάντοτε (ακόμη και στις σωματικές μας ανάγκες;). Η κοινωνία –μιθριδατισμένη –το έχει αποδεχθεί εδώ και δεκαετίες. Τα πάντα είναι … «πολιτική πράξη» όπως έλεγε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, πρόκειται για «πράξη» (γενικώς και αορίστως). Οι κομματικοί σχηματισμοί τα ελέγχουν όλα δυστυχώς, και επιφυλάσσουν στον εαυτό τους το δικαίωμα άποψης /γνώμης, επί παντός (του) επιστητού. Καθορίζουν , κατευθύνουν και ρυθμίζουν τα πάντα οι Κομματοκράτορες. Ακόμη και τη γνώμη των δικών τους ειδικών επιστημόνων (που θα πρέπει –υποχρεωτικά- να συνάδει με την … κομματική γραμμή). Διαφορετικά τίθενται εκτός κόμματος(!). Ή δεν τίθενται –(σε άλλο κόμμα) –για άλλου είδους σκοπιμότητες. Είμαι σίγουρος πως οι αναγνώστες μου δεν αναμένουν να σχολιάσω τις λεπτομέρειες ως προς το τι είπαν οι δύο Ιατροί: Καθηγητής και Καθηγήτρια, για το ζήτημα αντιμετώπισης των ασθενών που βρίσκονται σε τελικά στάδια. Ό καθένας τους δικαιούται να έχει την άποψή του (έστω και αν η προεκλογική περίοδος δεν προσφέρεται για παρόμοιες δηλώσεις, εξαιτίας κομματικής εκμετάλλευσης). Δεν γνωρίζω τον κο Καθηγητή και την κα Καθηγήτρια, ούτε με απασχολεί το ότι ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα. Θα σημειώσω μόνον πως –με χρονική απόσταση – διετύπωσαν παρόμοιες απόψεις. Όσο και αν τα κομματικά επιτελεία προσπαθούν να τις ερμηνεύσουν, ή να τις παρερμηνεύσουν σκόπιμα. 

 

Τόσο οι επαΐοντες επιστήμονες, όσο και οι μη, αλλά ελληνικά γνωρίζοντες, θα συμφωνήσουν ασφαλώς μαζί μου. Δυστυχώς κατά ιλαροτραγικό τρόπο, οι δύο επιστήμονες – με τις ουσιαστικά ταυτιζόμενες απόψεις- εμφανίζονται να αντιδικούν λόγω … κομματικής διαφοροποίησης !.... Κάτι που πληγώνει και θλίβει την επιστημονική κοινότητα. Το μόνο … «παρήγορο» είναι ότι …. είθισται η κομματική ένταξη να υπερέχει , να καθοδηγεί, να καθορίζει, να ποδηγετεί ακόμη και τις επιστημονικές επισημάνσεις. Θλιβερό!. Τι άραγε διαφορετικό είπαν αμφότεροι (όχι μόνον ο ένας. Και οι δύο, το τονίζω): «Ότι σε τελικά στάδια, όταν έχει –κατά ιατρική φυσικά εκτίμηση –χαθεί κάθε ελπίδα, για έναν ασθενή, αν πρέπει ή όχι να συνεχίζεται η (απέλπιδα;) προσπάθεια παράτασης της ζωής του!». Ο προβληματισμός αυτός δεν είναι καινούργιος /νεοφανής. Απασχολεί τόσο τους επιστήμονες, τη Θρησκεία, την κοινωνία, την Βιοηθική, εδώ και αρκετό καιρό. Περιέργως και φαιδρά, σ’ εμάς παρεμβαίνουν και οι «πολιτικοί» (!), με συνέπεια να ευτελίζεται ένα σοβαρότατο ζήτημα, αφού το εμπλέκουν ανεπίτρεπτα μάλιστα σε προεκλογικές αντιπαλότητες!

 

Ζητήματα που άπτονται της Ιατρικής, της Βιολογίας, της Γενετικής, της Κλωνοποίησης, του ελέγχου των γεννήσεων, των παρεμβάσεων στο γονιδίωμα /DNA , καθώς και της Βιοηθικής, δεν πρέπει να είναι αντικείμενο κομματικών συγκρούσεων. Θα μου παρατηρήσετε: «Μα, τα κόμματα διαθέτουν αρμόδιους ειδικούς επιστήμονες , άρα δικαιούνται να έχουν λόγο». Θα σας στενοχωρήσω: ΌΧΙ. Διότι εκείνοι οι ειδικοί που έχουν γνώμη διαφορετική από την κομματική γραμμή, αποτελούν ξένο σώμα. Διαγράφονται. Αντίθετα, όταν συντάσσονται με την κομματική γραμμή, χωρίς προσωπικές επιστημονικές παρεκκλίσεις, ή αναγκάζονται να ανασκευάσουν προηγουμένως προσωπικές τους δηλώσεις, … επιβραβεύονται. Όχι μόνον παραμένουν στο κόμμα τους, αλλά χρησιμοποιούνται, για κατακεραύνωση των απόψεων άλλων συναδέλφων τους επιστημόνων, επειδή ανήκουν σε άλλο κόμμα(!). 

 

Πάντοτε πίστευα – το έλεγα και το έγραφα – ότι μου προξενούσε αλγεινή εντύπωση, η στράτευση επιστημόνων (και διανοουμένων γενικότερα), σε κομματικά χαρακώματα. 

 

Αδυνατώ να αντιληφθώ πως ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, δύναται να λειτουργήσει ελεύθερα και ανεξάρτητα, όταν βρίσκεται εγκλωβισμένος σε κόμμα /ιδεολογία, ή και ιδεοληψία. Όταν είναι αγκιστρωμένος στον κομματισμό. Όταν τελειώσει η (προ) εκλογική διαδικασία, θα ήταν χρήσιμο, αν ένα σοβαρό ΜΜΕ, αναλάμβανε να ενημερώσει τον κόσμο για τις (διαφορετικές, πλην ενδιαφέρουσες) απόψεις, εκείνων, οι οποίοι έχουν να συνεισφέρουν μια γνώμη διαφωτιστική – και όχι κομματική. Εκεί θα μπορούσαμε –όποιοι έχουν κάτι να πουν – να καταθέσουμε τις απόψεις μας. Όχι τώρα για να αβαντάρουμε κόμματα ή να επιτεθούμε σε άλλα.  

 

Πρόταση: Να αποκλειστούν τόσο τα κομματικά στελέχη, όσο και οι επιστήμονες βουλευτές /πολιτευτές. Όχι βέβαια για λόγους ρατσισμού, αλλά επειδή – εξ ορισμού ή καταναγκασμού /κομματικής γραμμής, – η γνώμη τους θα είναι αμφιβόλου αξιοπιστίας /εγκυρότητας. Κάποτε πρέπει να γίνει κατανοητό, πως ο κομματισμός, ούτε πανάκεια είναι ούτε δυνατότητες υπερφυσικές /μεταφυσικές διαθέτει. Απαιτείται νηφάλια προσέγγιση, κοινή λογική, και υπερκομματική διαχείριση ορισμένων ζητημάτων.