Ο Χένρι Κίσινγκερ, περιώνυμος γερμανοεβραϊκής καταγωγής αμερικανός πολιτικός, που επηρέαζε επί δεκαετίες την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, στις 27 του παρελθόντος Μαΐου συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής και καθώς γράφτηκε «είναι διαυγής στη σκέψη». Σε ολιγάριθμη σειρά άρθρων θα επιχειρηθεί να παρουσιαστεί η σχέση του εν λόγω προσώπου με τον Ελληνισμό. Ο Κίσινγκερ είχε πρότυπό του τον περιβόητο αυστριακό Κλέμενς φον Μέτερνιχ, που, κατά τον 19ο αιώνα, δέσποσε επί δεκαετίες στη διπλωματία της Ευρώπης και ταυτίστηκε το όνομά του με την απολυταρχία, τον φεουδαρχισμό, την καταπίεση των λαών και τη διατήρηση ακέραιης της αλλόθρησκης οθωμανικής αυτοκρατορίας, σε βάρος των χριστιανικών εθνών, που αυτή κρατούσε αιχμάλωτα.
Ο Κίσινγκερ αγάπησε και έκαμε πρότυπό του τον Μέτερνιχ. Η διδακτορική του διατριβή στο Χάρβαρντ είχε θέμα « Ένας αποκατεστημένος κόσμος: Μέτερνιχ, Καστελρέι και το πρόβλημα της ειρήνης 1812-1822» (Εκδ. Παπαζήση, 2003). Ο Καστελρέι ήταν ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας, που, κατά τον Μέτερνιχ, κατάλαβε τη σκέψη του. Σημειώνεται ότι ο Καστελρέι αυτοκτόνησε το 1822...
Καίριο μέρος της αποστροφής του Μέτερνιχ προς τους λαούς της Ευρώπης από τους οποίους, κατά την άποψή του, κινδύνευε το στάτους που επιχειρούσε να διατηρήσει στην γηραιά ήπειρο, αποτελούσαν οι Έλληνες. Ο Άλαν Σκεντ, Καθ. Διεθνούς Ιστορίας στο LSE, στη μελέτη του «Europe’ s balance of power, 1815-1848» (Macmillan, London, 1979, p. 7) γράφει ότι ο Μέτερνιχ είπε για τους Έλληνες: « Εκεί, πέρα από τα σύνορά μας, τριακόσιες ή τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι, σουβλισμένοι ή με κομμένο το λαιμό, ελάχιστα μετράνε».
Ο πρώην βρετανός διπλωμάτης και τώρα καθηγητής Πανεπιστημίου Ουίλιαμ Μάλλινσον αντιπαραβάλλει τη δήλωση του Μέτερνιχ με αυτήν του Κίσινγκερ: «Οι Έλληνες είναι δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο να τιθασευτούν. Γι’ αυτό θα πρέπει να χτυπήσουμε στις πολιτισμικές τους ρίζες, ίσως τότε να τους αναγκάσουμε να συμμορφωθούν. Εννοώ φυσικά, να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματά τους προκειμένου να εξουδετερώσουμε την ικανότητά τους να αναπτύσσονται, να διακρίνονται, ή να κυριαρχούν, καταργώντας έτσι ένα εμπόδιο στα ζωτικά στρατηγικά μας πλάνα στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή».
Επειδή αμφισβητήθηκε η ακρίβεια της δήλωσης ο Μάλλινσον σημειώνει: «Εγράφη στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο” στις 14 Αυγούστου 1997. Το άρθρο δανείζεται το απόσπασμα από το The Turkish Daily News της 17ης Φεβρουαρίου 1997. Ο Κίσινγκερ φέρεται να είπε τα εν λόγω σε μια ομάδα επιχειρηματιών στην Ουάσινγκτον, τον Σεπτέμβριο του 1974. Ο πρώην αρχισυντάκτης του “Οικονομικού Ταχυδρόμου” Γιάννης Μαρίνος μου επιβεβαίωσε το αληθές της ιστορίας τηλεφωνικά, στις 17 Ιουλίου 2002». (Ουίλιαμ Μάλλινσον «Ο Κίσινγκερ και η εισβολή στην Κύπρο», Βιβλ. της Εστίας, σελ. 38, σημ. 24).
Κατά τον Μάλλινσον «ο Κίσινγκερ προσπαθούσε να υπερασπιστεί ένα παγκόσμιο σύστημα ισορροπίας δυνάμεων, με την Αμερική ενορχηστρωτή, κατά τον τρόπο του Μέτερνιχ. Έτσι η Αμερική – και ο Κίσινγκερ – γίνεται ένας μοντέρνος παγκόσμιος Μέτερνιχ».-
Φίλε Γιώργο συγχαρητήρια για το αποκαλυπτικό άρθρο περί ολετήρα της Ελληνικής Κύπρου, στενό φίλο του εγκληματία Πρωθυπουργού της εισβολής Ετσεβίτ, τουρκόφιλο ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσθέτω εν συντομία μια μόνο σημαντική μαρτυρία, από τις δεκάδες για τον επαίσχυντο ρόλο του το 1974.
Δριμύ «κατηγορώ» εις βάρος του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ και τη στάση του κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, διατύπώνει ο ιδρυτής και πρώην πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου (ΑΗΙ) Ευγένιος Ρωσσίδης στο βιβλίο του «Ο Κίσινγκερ και η Κύπρος: Μία μελέτη για την ανομία». Ο κ. Ρωσσίδης χαρακτηρίζει τον Κίσινγκερ «εγκληματία πολέμου» για τον ρόλο του πριν και κατά την εισβολή του Αττίλα και τον τοποθετεί στη θέση του κατηγορουμένου – το βιβλίο είναι γραμμένο σε «εισαγγελικό» τόνο.
«Πρώτον, ο Κίσινγκερ ενθάρρυνε το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, την ώρα που όλοι στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ του έλεγαν να μην το κάνει και δεύτερον, σχεδίασε και ενθάρρυνε την τουρκική εισβολή», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. *Ρωσσίδης.
*Ο κ. Ρωσσίδης έδωσε τη μεγάλη μάχη για την επιβολή εμπάργκο στην παροχή όπλων στην Τουρκία μετά την εισβολή του 1974, την οποία κέρδισε παρά τη λυσσαλέα μάχη του Κίσινγκερ και της αμερικανικής κυβέρνησης».
Ο Ευγένιος Ρωσσίδης ήταν μια από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, καθώς και ένας από τους θεμελιωτές του σύγχρονου ελληνοαμερικανικού λόμπι. Ήταν ηγετικός παράγων της ομογένειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Αμέσως μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974, ίδρυσε το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για τρεις και πλέον δεκαετίες, και εργάστηκε ενεργά σε διάφορα επίπεδα για την προώθηση των δικαίων της Κύπρου. (Απεβίωσε τον Μάιο του 2020, σε ηλικία 92 ετών και μέχρι τέλους αγωνιζόταν κατά Τούρκων και Κίσσιγκερ. Αιωνία του η μνήμη.)
Ήταν ένας υπερήφανος Αμερικανός και παθιασμένος Έλληνας και η κληρονομιά του Ρωσσίδη θα ζήσει μέσω του Αμερικανοελληνικού Ινστιτούτου και των οργανώσεων, που ίδρυσε και ηγήθηκε για την υποστήριξη του κράτους δικαίου, του Ελληνισμού και της κυπριακής υπόθεσης. Ας τον μιμηθούν και άλλοι σήμερα ...
Στοιχειοθετώντας τις κατηγορίες του ο κ. Ρωσσίδης, τόνισε ότι ο πρώην επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας: Κατά την εισβολή κάλεσε τότε τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ να ζητήσει την αναβολή της σύγκλησης του Συμβουλίου Ασφαλείας. Οι New York Times έγραψαν ότι η Ουάσιγκτον (Κίσσιγκερ) θα αναγνώριζε το νέο καθεστώς στην Κύπρο και στη συνέχεια ότι ενόψει της νέας κατάστασης πρέπει να "προστατευτούν" (από την Τουρκία) οι Τουρκοκύπριοι στο νησί, διευκολύνοντας και την πρώτη και τη δεύτερη εισβολή το 1974 που ο Κίσσιγκερ χαρακτήριζε ειρηνευτικές και οι Τούρκοι, αφού δανείστηκαν τα λόγια του, χαρακτήρισαν την εισβολή ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΗ και κατέσφαξαν 5000 αμάχους, εκτόπισαν 250000 πρόσφυγες και κατέλαβαν το 37% του νησιού. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο ιερό και όσιο οι Τούρκοι εισβολείς, με τις ευλογίες του πάτρωνα τους συνένοχου και συναυτουργού Κίσσιγκερ.
Αυτός εν ολίγοις ήταν ο ολετήρας της Κύπρου και πολέμιος του Ελληνισμού ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ. Ας τον θυμόμαστε και αυτό και ομοίους του, για να τους αναθεματίζουμε αιώνια.
Α.Α.
Αγαπητέ μου Αντώνη, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, προϊόν της καλής σου καρδιάς. Όπως διάβασες, εν όψει της τραγικής επετείου θα συνεχίσω να γράφω για το θέμα δυο - τρία ακόμη άρθρα. Έχω υπόψη μου τις μαρτυρίες του πατριώτη Ρωσσίδη. Σε ευχαριστώ πάντως για την ενημέρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγκαρδίως
Γιώργος