Η ακαταγώνιστη χάρη που ζωοποιεί και καινοποιεί και σώζει και μεταμορφώνει. Το άγριο σε άγιο, το καλό σε κακό. Το μακάβριο σε μακάριο, το φιλόδοξο σε φιλόθεο, το μιαρό σε αγνό! Τους αγραμμάτους και φοβισμένους ψαράδες σε Θεοφόρους και ατρόμητους πάνσοφους κήρυκες της μόνης Αλήθειας της Αναστάσεως Της Ζωής!
Ρίχνει τα λέπια από τα μάτια! Εξαφανίζει τον δισταγμό απ΄την καρδιά! Η αφειδώλευτη χάρη και η αδίσταχτη πίστη! Η δύναμη της Θείας Χάριτος! Απερίγραπτη και απερινόητη! Πανσθενουργός και αήττητη! Σαν αύρα λεπτή που αν ασίγαστα δεν προσπαθείς να ανασαίνεις θα φύγει από δίπλα σου! Και τότε… Ω τότε! Θα γίνεις ξανά εσύ αρνητής και διώκτης και φιλήδονος και δεσμώτης του σκότους! Φαύλος θα πορευθείς εις Ανάστασιν Κρίσεως! Από αυτήν την απομάκρυνση! Χωρίς την Θεία Χάρη, ξανά παλαιός άνθρωπος, χωρίς καταφύγιο και παρηγοριά!
Για αυτήν την ακαταγώνιστη Χάρη συνεχώς ομιλούσε ο Γέροντας Εφραίμ ο Σεραγιώτης! Όλη η ζωή, όλος ο αγώνας για αυτήν την κτήση μα κυρίως για την διατήρησή της. Όλοι δεκτικοί Θείας Χάριτος μα και όλοι επιρρεπείς στην απώλειά της…
Νώντας Σκοπετέας
Με αποσπάσματα από το 7ο και τελευταίο μέρος μιας σειράς εκπομπών, με τίτλο: "Πάτερ Εφραίμ, ειπέ λόγον!" αφιερωμένων στην μνήμη του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Σαραγιώτου μέσα στο Άγιο Πεντηκοστάριον του 2023
Πάντα να θυμόμαστε πριν ξεκινήσουμε οτιδήποτε πνευματικό να λέμε το: Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να έρχεται και να μας φωτίζει το Άγιον Πνεύμα σε αυτά που μελετούμε ή γράφουμε.
Πριν ξεκινήσω να κάνω μία διόρθωση σε ένα τυπογραφικό λάθος που έχει το άρθρο.
Τον Αδερφό μας τον Νώντα πραγματικά τον φωτίζει το Άγιο Πνεύμα και γράφει όλα αυτά τα εξαίρετα.
Στην αρχή του άρθρου που γράφει:
Το άγριο σε άγιο, το καλό σε κακό.
Έγινε κάποιο λάθος, φυσικά το σωστό είναι, μεταβάλλει το κακό σε καλό.
Για αυτό και μόνο στην Ελληνική γλώσσα υπάρχει η λέξη (χαρμολύπη), που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε καμία άλλη γλώσσα.
Δηλαδή μέσα από την λύπη, να πηγάζει η χαρά.
Αυτό κάνει το Πανάγιο Πνεύμα σε μας, μας μετατρέπει τις λύπες σε χαρές. Το ξινό γίνεται γλυκύτατο.
Εδώ κλείνει η παρένθεση.
Διότι ο κόσμος, όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, είναι στην αγκαλιά του διαβόλου. Ναι, ναι. Αν μας αρέσει. «Ὁ κόσμος ὅλος», λέγει, «κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ».
Θα ήταν αδύνατον, μα αδύνατον, να έχουν αγιασμόν οι Χριστιανοί εις τον κόσμον αυτόν, εάν το Πνεύμα το Άγιον δεν τους φύλαττε από τον πονηρόν.
Δυο-τρεις μέρες πριν σε ένα σχόλιο αναφέρθηκα στο Μαρτύριο και ότι είναι το μεγαλύτερο Δώρο που δίνει το Άγιο Πνεύμα και το δίνει μόνο στους Εκλεκτούς.
Θα συνεχίσω..
Χωρίς το Πνεύμα το Άγιον δεν μπορούμε, αγαπητοί μου, να πούμε:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ;»·
Που λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους.
Ποιος μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού;
Αυτό δεν μπορεί να το πει ο άνθρωπος, όταν βλέπει μπροστά του όλα εκείνα τα όργανα του μαρτυρίου. (Πού ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να τα συλλάβει)
Μας λέγει ο Απόστολος Παύλος εκεί: «θάνατος, τούτα, εκείνα, πείνα, δίψα, γυμνότης, ύψος, βάθος… τίποτα δεν μας τρομάζει». Γιατί;
«Γιατί έχομε το Πνεύμα το Άγιον. Ούτε το μαρτύριο δεν χωρίζει από Αυτόν τον Θεόν, διότι το Πνεύμα το Άγιον έχει προσκολληθεί εις τον άνθρωπον και τον κάνει ευσεβή.
Δεν έχομε τίποτα που να μην έχομε από τον Θεόν.
Πολύ δε παραπάνω τα πνευματικά δώρα του Αγίου Πνεύματος.
Αν με ρωτήσετε, στην πυραμίδα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, στην κορυφή, τι θα βάζαμε;
Ίσως θα σας εκπλήξει: Είναι, αγαπητοί μου, το χάρισμα του μαρτυρίου. Είναι χάρισμα το μαρτύριον.
Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος: «Ἡμῖν», λέει, «ἐδόθη, όχι μόνον να πιστεύομε εις τον Χριστόν, ἀλλά καί ὑπέρ Αὐτοῦ πάσχειν.
Αλλά να πάσχομε και υπέρ Αυτού, του Χριστού.
Ποιος το δίνει αυτό; Το Πνεύμα το Άγιον.
Το Πνεύμα το Άγιον μας δίνει ακόμη και την παράκλησιν.
Τι θα πει παράκλησις; Παρηγορία.
Θα συνεχίσω μήπως δεν το πάρει ολόκληρο.
Το Πνεύμα το Άγιον μάς δίνει δύναμη. Ναι. Αυτός ο Κύριος μάς είπε, είπε στους μαθητάς Του:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Μη φύγετε από τα Ιεροσόλυμα. Λήψεσθε δύναμιν(:Θα πάρετε δύναμιν) ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς». «Αφού θα έρθει σε σας το Πνεύμα το Άγιον. Θα πάρετε δύναμη».
Ο Ησαΐας το αποκαλεί «Πνεύμα ισχύος» μας λέγει εις το 11ον κεφάλαιον.
Το Πνεύμα το Άγιον δεν έχει καμία σχέση με την δύναμη του κόσμου τούτου.
Η δύναμις να σταθεί άνθρωπος μπροστά σε κάτι που είναι δυνατότερο κοσμικά, είναι δώρον του Αγίου Πνεύματος.
«Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως».
Η πνευματική ζωή απαιτεί δύναμιν. Γιατί την σκιάζει η δειλία του κόσμου τούτου.
Και τον Αντίχριστο, μόνον οι πνευματικοί άνθρωποι θα τον γνωρίσουν, γιατί θα τον «βλέπουν». Θα λένε οι άλλοι, οι μη έχοντες το Πνεύμα το Άγιον:
«Αυτός είναι υπέροχος άνθρωπος. Κυβερνήτης λαμπρός, που δεν φάνηκε ποτέ στην Ιστορία».
Και θα λένε οι πιστοί: «Αυτός είναι ο Αντίχριστος!».
Εξάλλου το λέγουν και οι Πατέρες.
Το Πνεύμα το Άγιον είναι το τηλεσκόπιον που φέρει τα μακρινά πολύ κοντά και τα μελλοντικά τα φέρνει στο παρόν.
Αγαπητοί, σημειώνει ο Άγιος Κύριλλος: «Μέγαν τοίνυν ἔχομεν παρά Θεοῦ σύμμαχον καί προστάτην-
Έχομε, λέει, μεγάλο σύμμαχο και Προστάτη από τον Θεόν. Το Τρίτον Πρόσωπον της Αγίας Τριάδος-,
μέγαν διδάσκαλον ἐκκλησίας, μέγα ὑπερασπιστήν ὑπέρ ἡμῶν.
Μή φοβηθῶμεν τούς δαίμονας μηδέ τόν διάβολον-
Μη φοβηθούμε τους δαίμονες και τον διάβολον.
Ο διάβολος, αγαπητοί μου, είναι θορυβοποιός. Χτυπάει άδειους γκαζοτενεκέδες για να μας τρομάξει.
Το ακούσατε καλά; Άδειους γκαζοτενεκέδες για να μας θορυβήσει-.
Να μην λυπούμε ποτέ το Άγιο Πνεύμα, και για να μην το λυπούμε να μην αμαρτάνουμε, γιατί το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.
Μόνο… τι χρειάζεται;
Να θέλομε. Εμείς να θέλομε. Να ανοίξομε την πόρτα της καρδιάς και να απλώσομε τα χέρια μας για να πάρομε τα δώρα του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Μακαριστός πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος.