Οι «δια πατρίδα σαλοί» ΟΛΟΙ στις κάλπες!

Γράφει η Κατερίνα Χατζηθεοδώρου

 

Προσθήκη: πώς θα αποκαλυφθεί η νοθεία!

 

Δύο ρεύματα πολιτικής θέσης αντιμάχονται έντονα σε αυτήν την υπερκρίσιμη προεκλογική περίοδο. Το μεν ένα προτείνει την αποχή, με επιχειρήματα που θα τα δούμε πιο κάτω. Το άλλο προτείνει «ΟΛΟΙ στις κάλπες». Προσωπικά αυτήν την θέση υπερασπίζομαι, μετά από μεγάλο προβληματισμό τον οποίο και θα παραθέσω. 

 

Οι προσεχείς είναι πολύ «ειδικές» εκλογές. Κατ’αυτές διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη της Ελλάδος ως ανεξάρτητης κρατικής οντότητας και εν τέλει ως εθνικής οντότητας, η οποία ροκανίζεται επί χρόνια από το σύστημα και τώρα κρέμεται από μία κλωστή. Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται αν η κλωστή θα σπάσει, οδηγώντας τους Έλληνες στην πλήρη απώλεια των εθνικών τους χαρακτηριστικών, δηλαδή τον οριστικό και αμετάκλητο αφανισμό τους μέσα στην μουσουλμανική τανάλια (που μας συμπιέζει αμφίπλευρα!) ή αν οι ΕΛΛΗΝΕΣ θα καταφέρουν να αποτινάξουν τους «ροκανιστές» από πάνω τους. 

 

Με αυτά τα δεδομένα το δίλημμα αποχή ή όχι και σε ποιους η ψήφος μας, θεωρώ, και δεν υπερβάλλω, ότι είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για την Πατρίδα μας και εμάς, όσοι έχουμε απομείνει να αισθανόμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ! Ως εκ τούτου ας εξετάσουμε προσεκτικά ποια τα επιχειρήματα των δύο αυτών διαφορετικών πολιτικών θέσεων, ώστε να εξαγάγουμε με λογική και νηφαλιότητα τα συμπεράσματα μας. 

 

Τα επιχειρήματα όσων πρεσβεύουν την αποχή είναι τα παρακάτω: 

 

α. Δεν πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε, αλλά και να διακηρύττουμε την αποχή ώστε αυτή να φθάσει στο 50% + οπότε καταρρέουν όλα τα κόμματα και έρχονται άλλα. 

 

Απάντηση: αυτό είναι ένα εντελώς ψευδές επιχείρημα και δυστυχώς οι βαλτοί του συστήματος με αυτό το επιχείρημα παρασύρουν πολλούς στην αποχή. Δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη στο ισχύον Σύνταγμα, ούτε ένα άρθρο περί αυτού. Αντίθετα, προβλέπεται σχηματισμός κυβέρνησης οσονδήποτε μικρό και αν είναι το ποσοστό των ψηφισάντων. 

 

Μια συγκλονιστική απάντηση στο α. επιχείρημα και στο παρόμοιο δ. την άκουσα εντελώς τυχαία από έναν Έλληνα, τον «Έλληνα Γιάννη» στο f.b., ο οποίος προφανώς δεν γνώριζε ότι είναι ψευδές. Είπε, εν συντομία, τα εξής καταπληκτικά: «Μας λέτε ότι νοθεύονται οι εκλογές. Ωραία, συμφωνώ. Άρα θα νοθεύσουν και το ποσοστό της αποχής, αν τυχόν ξεπεράσει το 50%+1» !! Με ελάχιστα λόγια εκμηδένισε το βασικότερο επιχείρημα υπέρ της αποχής, παρ’ ότι αυτό είναι ανυπόστατο! 

 

β. Οι εκλογές συστηματικά νοθεύονται από το σύστημα. Οπότε γιατί να ψηφίσουμε και να μετέχουμε στο στημένο παιχνίδι τους, αφού το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Για κορόιδα ψάχνουν; 

 

Σωστό το επιχείρημα αλλά η πλήρης αντίκρουση του θα δοθεί παρακάτω, όταν θα δούμε τι θα συμβεί στην Πατρίδα μας , αν δεν πάμε ΟΛΟΙ ή σχεδόν ΟΛΟΙ, να ψηφίσουμε. 

 

γ. Απέχοντας απαξιώνουμε όλο το πολιτικό σύστημα, του δείχνουμε ότι δεν το εγκρίνουμε έτσι όπως λειτουργεί και πρέπει να αλλάξει για να πάρει την ψήφο μας. 

 

Το κατεστημένο σύστημα την ψήφο των «μένουμε σπίτι» -τι μου θυμίζει, μα τι μου θυμίζει αυτό;- δεν την επιζητά, ούτε την χρειάζεται, αντίθετα του είναι επιζήμια, τους λόγους στη συνέχεια. Το ψηφίζουν οι βολευτάκηδες και υπάρχουν άφθονοι τέτοιοι στην Ελλάδα. Μια χαρά ανακηρύσσει «εξουσιαστές» μόνον με αυτούς που έχει παντοιοτρόπως βολέψει είτε με ψίχουλα είτε με φιλέτα. Οπότε το υπόκωφο σύνθημα του συστήματος, όσο κι αν ισχυρίζεται φωναχτά το αντίθετο, είναι: «μείνετε σπίτι. να είμαι ασφαλές!» 

 

δ. Με την αποχή απονομιμοποιούμε το σύστημα. 

 

Θαρρώ ότι αυτό το επιχείρημα είναι ταυτόσημο με το πρώτο, ότι αν φθάσει η αποχή το 50%+1 των εγγεγραμμένων, τότε το πολιτικό κατεστημένο αλλάζει. Αλλιώς τι νόημα έχει αυτό το «απονομιμοποιούμε το σύστημα»; Δεν έχει κανένα έμπρακτο αποτέλεσμα, συνεπώς ούτε νόημα. Το πολιτικό κατεστημένο «αυτονομιμοποιείται», έως κουρελιάσματος του ισχύοντος (;) Συντάγματος της Ελλάδος. Και βέβαια τα περί 50%+1 είναι παραπληροφόρηση, από άγνοια ή σκοπιμότητα. 

 

ε. Κρατάμε την αξιοπρέπεια μας, μη συμμετέχοντας σε αυτήν την αξιοθρήνητη, αναξιόπιστη, ντροπιαστική για τη νοημοσύνη μας φιέστα ψευδολογίας, ίντριγκας και απάτης της, κατ’ επίφασιν και κατ’ όνομα μόνον, Δημοκρατίας στην πατρίδα μας. 

 

Αποδέχομαι ότι έχουν μία βάση όλα τα παραπάνω επιχειρήματα, πλην πρώτου και τετάρτου. Ναι οι εκλογές αδιαλείπτως νοθεύονται, ναι η αποχή σηματοδοτεί αποδοκιμασία προς το διεφθαρμένο σύστημα, ναι (φαινομενικά) κρατάμε τους εαυτούς μας «καθαρούς», αν δεν εμπλακούμε σε μια διαδικασία που όζει, όπως ακριβώς βρωμάει το εν αποσυνθέσει σύστημα. 

 

Ας δούμε όμως αν στην παρούσα συγκυρία η αποχή έχει κάποιο θετικό ή μήπως μόνον τραγικά αρνητικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα. Θεωρώ ότι το κύριο, το μέγιστο, το άκρως επικίνδυνο διακύβευμα αυτών των εκλογών για την ελευθερία και την επιβίωση της Πατρίδος μας είναι η μοιρασιά της κοιτίδας του ελληνισμού, του Αιγαίου μας, με την Τουρκία. 

 

Το σύστημα δουλεύοντας πολύ μεθοδικά και επί χρόνια με τις εδώ πολιτικές μαριονέτες του έχει μπει, ως ικανός δρομέας, στην τελική ευθεία πραγματοποίησης του στόχου της διάχυσης των λιγοστών Ελλήνων που απέμειναν μέσα στην αμφίπλευρη μουσουλμανική λαίλαπα, την εσωτερική και την τουρκική. 

 

Και στις δύο όλα τα κόμματα της βουλής λένε «ΝΑΙ» είτε άμεσα και έμπρακτα, είτε έμμεσα με το να μην αντιδρούν σθεναρά τα μικρότερα στους σχεδιασμούς του συστήματος. Αυτούς που τους έχουν αναλάβει εργολαβικά τα δύο κόμματα εξουσίας, σε μια σκυταλοδρομία θανάτου για την Ελλάδα. Όπως προείπα η επιβίωση της Ελλάδος και των Ελλήνων, κρέμεται από μια κλωστή. Και η κλωστή είναι οι επικείμενες εκλογές. Η ψήφος όλων μας θα ενισχύσει αυτήν την κλωστή. 

 

Αντιθέτως όλη αυτή η «καλλιεργούμενη» τάση του ελληνικού λαού προς αποχή, σπάει την κλωστή διότι η αποχή ευνοεί τα κόμματα εξουσίας που έχουν προειλημμένη απόφαση για την μοιρασιά του Αιγαίου και την συνέχιση του εποικισμού της Ελλάδος από μουσουλμάνους. Ακόμα και στα ψηφοδέλτια τους έχουν μουσουλμάνους ώστε κάποιοι από αυτούς να μπουν στην Βουλή και να αποκτήσουν λόγο και ψήφο για θέματα που αφορούν την Πατρίδα μας! Έτσι σιγά-σιγά θεσμοθετείται η φυσική και θεσμική απομείωσις των Ελλήνων, συντελούντος και του μέγιστου δημογραφικού μας προβλήματος. 

 

Γεννιέται όμως το ερώτημα πώς η αθρόα προσέλευσις των Ελλήνων στις κάλπες θα ενισχύσει αυτό το θεϊκό σχοινί που μας κρατάει στη ζωή, τη στιγμή μάλιστα που κανένας, μα κανένας λαός πάνω στη γη δεν έχει υποστεί τα βάσανα και τις πληγές που έχουν οι πεμπτοφαλαγγίτες της Βουλής συσσωρεύσει πάνω στο κορμί και την ψυχή των Ελλήνων και της Ελλάδος. Αυτό το ερώτημα θα απαντηθεί σιγά-σιγά μέσα σε αυτό το κείμενο. 

 

Και είναι κρίμα κι άδικο το ότι με άκρως επιστημονικές μεθόδους χειραγώγησης κατάντησαν αυτόν τον πάλαι ποτέ υπερήφανο και έξυπνο λαό να αποκτήσει σύνδρομο Στοκχόλμης και να αγαπάει, τουτέστιν να ψηφίζει, τους βασανιστές του. Ή ακόμα χειρότερα, να μην μπορεί καθόλου να διακρίνει ότι αυτοί που τώρα ζητούν την ψήφο του, υπήρξαν -και είναι!-, είτε ως κόμματα είτε ως αρχηγοί, οι δήμιοι και οι βασανιστές του. Οι αληθινοί Έλληνες που, συν Θεώ, θα έρθουν στην ελληνική Πολιτεία ως συλλογική κυβέρνηση μετά του λαού, θα έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους μέχρι να φέρουν τους Έλληνες στη φυσική τους θέση και κατάσταση. 

 

Θα πρέπει κατόπιν όλων αυτών, που άλλωστε είναι πολύ γνωστά σε όλους τους Έλληνες που διατηρούν την νοημοσύνη τους, να αναρωτηθούμε αν υπάρχει τρόπος μέσω των επικείμενων εκλογών να αποτρέψουμε τις νέες συμφορές που μας ετοιμάζει το συστημικό καθεστώς. Αυτό είναι, νομίζω, το σωστό ερώτημα και η σωστή αντιμετώπισις αυτών των εκλογών. Και όχι το να πάμε ή να μην πάμε να ψηφίσουμε. Αυτό είναι ψευτοδίλημμα. 

 

Νομίζω ότι αξίζει να το προσπαθήσουμε. Και δύο παράπλευροι του κυρίως στόχου είναι: πρώτον να φέρουμε τα κόμματα εξουσίας στην αληθινή τους εκλογική δύναμη, πηγαίνοντας «ΟΛΟΙ στις κάλπες». Και δεύτερον να ψηφίσουμε κόμμα, που να έχει δυναμική εισόδου στην Βουλή, για το οποίο να είμαστε απολύτως σίγουροι πως, όταν το κουβάρι της προδοσίας ξετυλιχτεί, θα έχει ήθος παραίτησης προς τήρηση του Συντάγματος και του όρκου του. Και, χωρίς «δεύτερες σκέψεις», να παραιτηθεί ώστε να διαλυθεί η Βουλή όταν θα έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση της φρίκης για την παράδοση του Αιγαίου μας. Μέσα στον φρικώδη αυτόν εφιάλτη ίσως ξυπνήσουμε ως λαός από τον λήθαργο μας και αντιδράσουμε μέχρις εσχάτων στην προδοσία που «τελειώνει» οριστικά την Πατρίδα μας. Σημειωτέον εδώ ότι η ψήφος σε μικρό κόμμα που δεν θα μπει στην Βουλή κατεβάζει το ποσοστό με το οποίο το πρώτο κόμμα γίνεται αυτοδύναμο! 

 

Δεν θα συνεχίσω εδώ με την προσωπική μου επιλογή ενός τέτοιου κόμματος. Θα φανεί σε επόμενο άρθρο ποιο προκρίνω, αν βέβαια το κόμμα αυτό δεσμευτεί δημόσια πως όταν έρθει στη Βουλή η ψηφοφορία για την παράδοση του Αιγαίου μας στους Τούρκους, αυτό θα παραιτηθεί. 

 

Και επιστρέφω στο γιατί σε αυτήν την συγκυρία επιθανάτιου ρόγχου για την Ελλάδα μας, πρέπει να ψηφίσουμε όλοι όσοι την αγαπάμε και να δώσουμε αγώνα μέχρις εσχάτων να μην χαθεί. 

 

α. Για να φανεί η αληθινή δύναμις των κομμάτων της Βουλής. Το πλαστό 30% της Ν.Δ. που μας το πιπιλίζουν έως πλύσεως εγκεφάλου οι δημοσκοπήσεις, θα είναι περίπου 15%, αν η συμμετοχή είναι σχεδόν καθολική. Αλλά τι λέω; Όσοι σχεδιάζουν να απέχουν είναι ακριβώς αυτοί που έχουν εμετικά αηδιάσει από το σύστημα και τα κόμματα του. Ποιός, λοιπόν, από αυτούς θα ψηφίσει Ν.Δ. ή κάποιο άλλο πατριδοκάπηλο από τα κόμματα της Βουλής; Κανένας! Συνεπώς πόσο θα είναι το ποσοστό της Ν.Δ.; 8-9%; 

 

Έχω τη βεβαιότητα ότι όλα μαζί τα κόμματα της Βουλής είναι ζήτημα να συγκεντρώνουν το 20% των συνολικών υπαρκτών ψηφοφόρων, (γιατί υπάρχουν και οι ανύπαρκτοι!). Όσοι είναι περίπου, κατά την εκτίμηση μου, οι ατομικιστές «βολευτάκηδες» μέσα στην ελληνική κοινωνία. Βέβαια αν προσθέσουμε σε αυτούς όσους ψηφίζουν από συνήθεια ή βλακεία, τότε ίσως το ποσοστό της συστημικής ψήφου είναι λίγο υψηλότερο. 

 

Βέβαια , ακριβώς εδώ υπεισέρχεται το θέμα της νοθείας των αποτελεσμάτων. Ποτέ το σύστημα, αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, δεν θα επιτρέψει να φανεί η αληθινή δύναμις των κομμάτων. Πώς να τολμήσεις να παραδώσεις Μακεδονία ή Αιγαίο όταν αντιπροσωπεύεις το 8% του λαού; Τότε ο «Βασιλιάς είναι γυμνός»! Και συνεπώς χάνει όλη τη Δύναμη του προκαλύμματος που του δίνει η ψευτο-Δημοκρατία! 

 

Σίγουρα έχετε όλοι ακούσει για τους «δια Χριστόν σαλούς (τρελλούς)», που αψηφούσαν κρύο, ζέστη, πείνα, απλυσιά, κοινωνικές νόρμες, κίνδυνο… τα πάντα! Όλος ο νους, το σώμα και η ψυχή τους ήταν δοσμένα στην αγάπη προς τον Χριστό. Μακάρι να ήμασταν κι εμείς δια Χριστόν σαλοί, πράγμα απίστευτα δύσκολο. Μήπως τότε να γίνουμε «δια την Πατρίδα σαλοί», σε αυτήν την τελευταία φάση του προγραμματισμένου αφανισμού της; 

 

Μήπως να βγάλουμε όλη αυτήν την τρέλλα για την Πατρίδα, που κρύβει μέσα του ο κάθε ΕΛΛΗΝΑΣ; Αυτήν που την εκδηλώνουμε πάντα στις δύσκολες στιγμές της , αψηφώντας αυθόρμητα όλη την προφανή «λογική»; Αψηφώντας αξιοπρέπεια, ψευτο-Δημοκρατία, λογική (ότι μετέχουμε σε «στημένο», άρα χαμένο παιχνίδι) , ενοχές (ότι μετέχουμε σε βρώμικο παιχνίδι), «τα πάντα όλα» τα βάζουμε στην άκρη. Τα α-ψηφούμε, δεν τους δίνουμε την ψήφο μας! Και γινόμαστε «για την Πατρίδα τρελλοί»…και πηγαίνουμε ΟΛΟΙ να ψηφίσουμε με τρελλοφρόνησι(!) στον νου και αγάπη στην καρδιά. Μήπως και σώσουμε τούτη την έρμη, την πολύπαθη, τη ρημαγμένη Ελλάδα μας. 

 

Σημαντική προσθήκη. Είχα τελειώσει αυτό το κείμενο, όταν έπεσα επάνω σε ένα «θείο δώρο » προς εμάς όλους, που ίσως κάνει τους λαθροχείρες των αποτελεσμάτων να παραμιλάνε ακόμα και στον ύπνο τους. Εδώ το video αυτό. 

 

Και αμέσως μετά είδα και ένα δεύτερο, με τον ίδιο ομιλητή επίσης σε συνέντευξη, αυτό εδώ. 

 

Αν πράξουμε ό,τι ακριβώς μας συστήνει η «ισονομία» διά του κ. Ζάκη Πολυζωίδη, γίνεται καπνός το επιχείρημα περί καλπονοθείας όσων επιλέγουν την αποχή. Ακούστε δύο και τρεις φορές τον κ. Πολυζωίδη, όσοι ΕΛΛΗΝΕΣ! Και κάνετε πράξη τα όσα λέει περί αιτήσεως στους Δήμους να δημοσιοποιήσουν τα αποτελέσματα των εκλογών σε κάθε εκλογικό τμήμα εντός των ορίων του δήμου τους. Κάτι περισσότερο ξέρει από εμάς τους μη ειδικούς. 

 

Διαβλέπω ότι η «ισονομία» θα συγκεντρώσει τα αποτελέσματα ανά Δήμο και εκλογικό τμήμα (η νοθεία συντελείται μετά από αυτήν την φάση) και θα εξάγει το αληθές πανελλήνιο αποτέλεσμα. Μετά είναι θέμα εγχωρίων, ή και διεθνών Δικαστηρίων αν χρειαστεί. 

 

Ομολογώ ότι αν γνώριζα τα δύο αυτά video, πριν γράψω αυτό το άρθρο, αυτό θα ήταν αρκετά διαφορετικό. Ο κ. Πολυζωίδης μας δείχνει έναν πολύ ελπιδοφόρο τρόπο για να ξεφύγουμε από την μέγγενη του συστήματος. Ίσως είναι το θαύμα Θεού που περιμέναμε όσοι προσευχόμαστε με πολλά δάκρυα για την Ελλάδα μας. 

 

Ωστόσο, το σύνθημα «Οι δια Πατρίδα σαλοί ΟΛΟΙ στις κάλπες» γίνεται, ύστερα από αυτά τα νέα δεδομένα, ακόμα πιο δυνατό. 

 

Κατερίνα Χατζηθεοδώρου.