Σελίδες

11 Μαΐου 2023

Αφιόν Καραχισάρ - Η φοβερή διήγηση ενός Ελληνα της πρώτης γραμμής γεννά μεγάλα ερωτήματα για το 1922

Σχόλιο Γ.Θ
: Για όσους δεν το γνωρίζουν το Λαϊκό κόμμα του Γούναρη, που μας οδήγησε στην Μικρασιατική καταστροφή του 1922, αποτελεί τον παππού της Νέας Δημοκρατίας. Η συμμαχία του Λαϊκού κόμματος με την Αριστερά, τους Κομμουνιστές, τους μουσουλμάνους των ''Νέων Χωρών'' και φυσικά τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης μας οδήγησε σε αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω... 
 
Άραγε η Μικρασιατική καταστροφή μπορούσε να είχε αποφευχθεί ακόμη και με εκείνες τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα; Πολλές φορές απαντήσεις για ιστορικά γεγονότα δίνονται μέσα από τις πηγές ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για να τεθούν νέα ερωτήματα. 
 
Μία τέτοια πηγή είναι και το βιβλίο "Ο Ουλαμός του Αφιόν Καραχισάρ" [εκδόσεις Eurobooks] γνωστό και ως Νικόπολις. Ο συγγραφέας του βιβλίου Ιωάννης Βερνάρδος πού έζησε επτά μήνες στο Αφιόν Καραχισάρ μέσα από τις απλές περιγραφές και την αποτύπωση των συναισθημάτων του εξηγεί πάρα πολλά για εκείνες τις δραματικές ημέρες.
 
Του Στρατή Μαζίδη
 
Το πρώτο και βασικότερο ήταν η αποδιοργάνωση σε κεντρικό επίπεδο. Οι άνθρωποι υπηρετούσαν στην πόλη δίχως να έχουν κάποιον ορισμένο σκοπό, αλλά απλά αναμένοντας πως κάποια στιγμή θα έφευγαν, καθώς είχε ήδη αρχίσει να διακινείται η φήμη περί επικείμενης εκκένωσης της Μικράς Ασίας από τον ελληνικό στρατό πολύ καιρό πριν την καταστροφή. Ποιο είναι το ηθικό το οποίο καλλιεργείται στους ανθρώπους της πρώτης γραμμής με αυτές τις συνθήκες και όταν μάλιστα περιγράφεται η εικόνα μιας δύσκολης καθημερινότητας, με στρατιωτικούς που σχεδόν δεν είχαν να φάνε, ενώ αν τους γύριζες ανάποδα δεν θα έπεφτε ούτε ένα κέρμα τις πιο χαμηλής αξίας στο δρόμο; 
 
Σε απλά λόγια δίχως ξεκάθαρο στόχο και χωρίς επαρκή μέσα βάζεις μία πρώτη πινελιά στον υπό διαμόρφωση πίνακα της σύγχρονης τραγωδίας, που περιμένει να ολοκληρωθεί. 
 
Επιπροσθέτως οι ίδιοι άνθρωποι που λίγους μήνες νωρίτερα πετύχαιναν τη μία νίκη μετά την άλλη φτάνοντας έξω από την Αγκυρα, για ποιο λόγο να αποχωρούσαν; Πολέμησαν και νίκησαν για να εγκαταλείψουν την περιοχή;
 
Το δεύτερο στοιχείο που προκύπτει είναι η απουσία πληροφοριών ως απότοκο φυσικά της αποδιοργάνωσης. Είναι ποτέ δυνατόν να ετοιμάζεται μία τεράστια αντεπίθεση και οι μονάδες της πρώτης γραμμής να μην έχουν σχετική πληροφόρηση; Τέτοιες αντεπιθέσεις μπορούν να σχεδιαστούν και να εκτελεστούν μέσα σε ένα 24ωρο; Δε χρειάζονται ένα ικανό διάστημα προετοιμασίας; 
 
Μέσα από το βιβλίο και τις διηγήσεις του Βερνάρδου προκύπτει ότι οι Τούρκοι είχαν ένα πυκνό δίκτυο κατασκόπων που παρακολουθούσαν τις κινήσεις των Ελλήνων ακόμα και όταν αυτοί οπισθοχωρούσαν. Το κατασκοπευτικό δίκτυο της ελληνικής πλευράς πού βρισκόταν να ενημερώσει ούτως ώστε να οργανωθεί μία άμυνα; Υποτίθεται άλλωστε ότι ο ελληνικός στρατός είχε ανασυνταχθεί στη γραμμή Εσκί Σεχίρ - Κιουτάχεια - Αφιόν Καραχισάρ με αμυντικό προσανατολισμό αναμένοντας κάποια στιγμή μια επίθεση.
 
Επιπλέον προκύπτει ότι μετά τη μάχη του Σαγγάριου και την οπισθοχώρηση της ελληνικής πλευράς στην αμυντική γραμμή πώς επί της ουσίας δίνεται εικόνα ότι αυτή υπήρξε μόνο στο χάρτη, αλλά ποτέ στην πράξη με οργάνωση και συγκεκριμένα οχυρωματικά έργα; Από το καλοκαίρι του 1921 μέχρι την καταστροφή τον επόμενο χρόνο, 13 μήνες μετά, τι ακριβώς έγινε σε αυτό το χρονικό διάστημα ούτως ώστε η ελληνική πλευρά να θωρακίσει τις θέσεις της, να εξοπλίσει στρατηγικά υψώματα και να φτιάξει ένα ικανό δίκτυο επικοινωνιών και στοιχειώδους τροφοδοσίας; 
 
Αναρωτιέται ποτέ κανείς αν αυτή η αντεπίθεση του Κεμάλ είχε αναχαιτιστεί ποια θα ήταν η συνέχεια; 
 
Μέσα από την αφήγηση του συγγραφέα βλέπουμε ότι η ελληνική πλευρά αιφνιδιάστηκε από την τουρκική αντεπίθεση. Ο αφηγητής πολλές φορές μέσα από αυτά που εξιστορεί και τα σχόλια που κάνει μεταφέρει στον αναγνώστη επαναλαμβανόμενα το μήνυμα της έκπληξης μέσω του «χτες» ή «πριν δύο μέρες» ή «πριν τρεις μέρες κανείς δεν προέβλεπε αυτήν την εξέλιξη». Η πικρία του καταγράφεται με έναν εκπληκτικό τρόπο αποτυπώνοντας τα συναισθήματα που του δημιουργούσε το γεωφυσικό τοπίο κατά την οπισθοχώρηση συγκρίνοντας τις ίδιες ακριβώς εικόνες όταν ο ελληνικός στρατός περνούσε από τα ίδια μέρη αλλά με αντίθετη κατεύθυνση. 
 
Ο Βερνάρδος δίνει μια ακόμη σημαντική μαρτυρία. Ο ελληνικός στρατός αποχώρησε αμαχητί. Δεν έκανε απολύτως τίποτα. Σχηματίζεται η εντύπωση ότι απλά περίμενε το έναυσμα ούτως ώστε να αποχωρήσει και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Δεν περιγράφει ούτε μία μάχη ή εμπλοκή υπεράσπισης ενός σημείου παρά μόνο διασφάλισης της οπισθοχώρησης. Προκύπτει ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο αντιμετώπισης μιας τέτοιας εξέλιξης, είτε ως άμυνα επιτόπου, είτε ως αναδιάταξης σε μία άλλη αμυντική γραμμή, με σκοπό την ανασύνταξη και την επαναπροώθηση αν όλα πάνε καλά. 
 
Ενώ οπισθοχωρούσαν οι άνδρες του ουλαμού του Αφιόν Καραχισάρ εκτιμούσαν κατά την εγκατάλειψη της πόλης ότι θα ενώνονταν μαζί με άλλες δυνάμεις σε κάποιο άλλο σημείο [πχ Ουσάκ] για να δώσουν μια νέα μεγάλη μάχη και δε φαντάζονταν πως η πορεία τους ήταν για την προκυμαία της Σμύρνης, όπου όμως δεν έφτασαν ποτέ καθώς αιχμαλωτίστηκαν.
 
Παράλληλα αποτυπώνεται η παλικάρια και το φιλότιμο των ανθρώπων που βρέθηκαν εκεί σε αυτές τις πρώτες γραμμές και ήθελαν μία διαφορετική εξέλιξη των πραγμάτων, όμως φαίνεται ότι κεντρικά είχε αποφασιστεί η εγκατάλειψη ίσως της ιστορικότερης περιοχής του Ελληνισμού, ακόμη και αν αυτό θα σήμαινε μία τεράστια καταστροφή με νεκρούς, πρόσφυγες, φυλακισμένους και αποκρύπτοντες την πραγματική τους ταυτότητα για όσους έμειναν πίσω. 
 
Τα λόγια του Βερνάρδου είναι χαρακτηριστικά για τους Τούρκους και μέσα από το γραπτό του απευθύνει άμεσα πολλές προειδοποιήσεις για το τι πραγματικά είναι οι γείτονές μας. 
 
Επίσης άξιο αναφοράς δεν είναι μόνο η έκπληξη των Ελλήνων της πρώτης γραμμής, αλλά και των αντεπιτιθέμενων Τούρκων που δεν περίμεναν μια τόσο εύκολη εξέλιξη. Σημειώνει ο συγγραφέας πως στους αιχμαλώτους τις πρώτες ημέρες φέρονταν σχετικά καλά, διότι είχαν το φόβο μήπως ο ελληνικός στρατός επιστρέψει! Μετά βέβαια φανέρωσαν το πραγματικό τους πρόσωπο, μέσα από τα όσα καταγράφει ο Βερνάρδος.
 
Μια τελευταία παρατήρηση είναι μια γενικότερη διαχρονική διαπίστωση για τους Τούρκους. Αποφεύγουν τον πόλεμο όταν υπάρχει αντίπαλος στο πεδίο. Χαρακτηριστικά αναφέρει ο Βερνάρδος ένα περιστατικό παρενόχλησης, κατά την οπισθοχώρηση, όπου μόλις οι Ελληνες έπιασαν θέσεις και δύο κανόνια έκαναν μια βολή, οι Τούρκοι εξαφανίστηκαν.
 
Τα μαθήματα της ιστορίας οφείλουμε να διδασκόμαστε για να μην την ξαναζήσουμε στην αρνητική της μορφή. Επιπλέον σε μία εποχή, όπου η εκπαιδευτική διαδικασία παράγει μαθητές του 20 που όμως είναι αμόρφωτοι και δε γνωρίζουν τα στοιχειώδη, καλούμαστε εμείς να μάθουμε στα παιδιά μας την ιστορία και σε βαθμό καλύτερο από εκείνον τον οποίον εμείς τη διδαχτήκαμε.
 
Η ιστορία του ουλαμού του Αφιόν Καραχισάρ γεννά μέσα μας μια πικρία μονολογώντας ταυτόχρονα ένα...«γιατί;». 
 
το είδαμε ΕΔΩ

4 σχόλια:

  1. Στην Ελληνική Μικρά Ασία, δεν ηττηθήκαμε, αλλά προδοθήκαμε από όλους. Και τους εντός των τειχών μας Εφιάλτες και τους εκτός. ( Το ίδιο συνέβη και στην Ελληνική Κύπρο το 1974.)

    Προ των πυλών της Άγκυρας έφτασε ο ένδοξος Ελληνικός στρατός, ο οποίος προδόθηκε και εγκαταλείφθηκε ...
    Και σήμερα οι βάρβαροι ...έχουν το θράσος να ομιλούν ...
    Εκατό χρόνια από τη μαύρη επέτειο της Μικρασιατικής καταστροφής το στρατοκρατικό και ισλαμοφασιστικό καθεστώς της Τουρκίας δείχνει με απροκάλυπτα κυνικό τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του και τους βαθύτερους διαχρονικούς επεκτατικούς σχεδιασμούς κατά του Ελληνισμού. Δια του προέδρου του και της πολιτικής του ηγεσίας στο σύνολο της, συνεπικουρούμενη από όλη την τουρκική αντιπολίτευση και με τη χρησιμοποίηση των ελεγχόμενων ΜΜΕ βυσσοδομούν αδιάκοπα κατά της Ελλάδος και του ελληνικού λαού. Κουνώντας το χέρι του ο Ερντογάν και ακολουθώντας τον ακροδεξιό συνεταίρο του Μπαχτσελί υπενθυμίζει στην Ελλάδα την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, όπου ο Κεμαλικός στρατός σχεδιασμένα με εκτελεστή τον Νουρεντίν Πασά και με την συνδρομή δόλιων συμμάχων μας, εξολόθρευσε όλο τον άμαχο ελληνικό πληθυσμό και έκαψε εκ θεμελίων όλη την ελληνική και αρμενική συνοικία, διαπράττοντας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μια ακόμα γενοκτονία.
    Μικρασιατική Εκστρατεία – Η προδοσία προηγήθηκε της ήττας ...
    Οι Έλληνες μάχιμοι στρατιώτες έδειξαν αξιοθαύμαστη γενναιότητα και αυτοθυσία, παρά τις ελλείψεις, τις διαλυτικές διακρίσεις και την ελλιπή εκπαίδευση. Αγωνίστηκαν χωρίς τα κατάλληλα εφόδια σε πολύ σκληρές συνθήκες και για μεγάλο διάστημα με απαράμιλλο ηρωισμό. Αρκετοί αξιωματικοί επίσης, όπως οι αντισυνταγματάρχες Νικόλαος Πλαστήρας και Κωνσταντίνος Τσάκαλος,Γεώργιος Γρίβας κ.ά. έδειξαν θαυμαστό ηρωισμό και εξαιρετικές ηγετικές ικανότητες.

    Σε άρθρο του στην Toronto Star στις 3.11.1922 o Ernest Hemingway, ως πολεμικός ανταποκριτής, εξαίρει την μαχητική ικανότητα των Ελλήνων στρατιωτών λέγοντας ότι θα μπορούσαν να φθάσουν στην Άγκυρα νικητές αν δεν είχαν προδοθεί. Όμως η αυτοθυσία και ο ηρωισμός δεν ήταν ικανές να αντιστρέψουν τα λάθη και την εγκληματική κακοδιαχείριση της ηγεσίας, σε σημείο που ο Hemingay στο εν λόγω άρθρο του να σημειώνει στον τίτλο «Η προδοσία προηγήθηκε της ήττας».
    Όσο περνούν τα χρόνια τόσο λαλίστατα εμφανίζονται επίσημα και ανεπίσημα αρχεία του εξωτερικού, τα οποία περιλαμβάνουν μαρτυρίες, αποτιμήσεις και κρίσεις για όσα συνέβησαν και οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή. Υφίσταται βεβαίως πληθώρα έγκριτων μαρτυριών στην πλούσια βιβλιογραφία και εξέχουσα θέση πρέπει να καταλάβει η μαρτυρία του Βρετανού πολιτικού, στρατιωτικού, συγγραφέα και πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας σερ *Ουίνστον Λέοναρντ Σπένσερ Τσόρτσιλ (1874-1965) ο οποίος αποκάλυψε τον προδοτικό ρόλο των τότε (και νυν) συμμάχων μας έναντι της Ελλάδας. Αυτοί βοήθησαν τον σφαγέα Αττατούρκ, αυτοί σταμάτησαν την τροφοδοσία στον Ελληνικό στρατό, αυτοί χρηματοδότησαν και εφοδίασαν με βαρύ οπλισμό τους Κεμαλικούς... Αυτοί μετά ένιψαν και έτριψαν τας χείρας τους. Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ... ΦΟΒΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ αν η Ελλάδα γινόταν μεγάλη... Όπως και σήμερα ...
    *Θεωρούσε, λοιπόν τότε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ σπουδαίο το γεγονός ότι, παρ’ όλα αυτά, ο Ελληνικός Στρατός παρέμεινε όρθιος και με το όπλο ανά χείρας περισσότερο από όσο θα άντεχε όποιος άλλος στρατός. Υπήρξε αποκαλυπτικός ο Βρετανός πολιτικός για την προδοσία εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων. Έδωσε παραστατικές εικόνες για τη βοήθεια που παρείχαν στον Κεμάλ Ρώσοι, Γάλλοι και Ιταλοί, ενισχύοντας τον οπλισμό και την οργάνωσή του, παρά τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς στα οποία υπέβαλαν οι Κεμαλικοί τα στρατεύματα των χωρών αυτών, αλλά ακόμη και στα αγγλικά στρατεύματα.
    Α.Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα, υπάρχουν, αλλά σήμερα αποσιωπούνται.
    ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΛΙΓΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΤΩΝ .."ΣΥΜΜΑΧΩΝ" ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΑΤΤΑΤΟΥΡΚ. Τόμοι χρειάζονται για να καταγραφούν και οι πολιτικοί μας σωπαίνουν μην στενοχωρέσουν τους κατά συρροή προδότες του Ελληνισμού, αλλά και χάριν της επαναπροσέγγισης με τους βαρβάρους δεν τους απαντούν αποστομωτικά, ότι χωρίς αυτές τις προδοσίες σήμερα δεν θα υπήρχε Τουρκία... Ο Ελληνικός στρατός πριν προδωθεί είχε κατατροπώσει τους υπέρτερους πλήρως εξοπλισμένους Τούρκους ...
    «Εκτακτον ∆ελτίον Πληροφοριών» της Ανωτέρας Γενικής Στρατιωτικής ∆ιοικήσεως ο υποστράτηγος Βλαχόπουλος από τη Σµύρνη πληροφορούσε ότι, σύµφωνα µε µαρτυρία Έλληνα οµογενούς, του σταθµάρχη του σιδηροδροµικού σταθµού της Αλεξανδρέττας, «εις τον Σταθµόν του φορτώνονται ήδη υπό των Γάλλων βαρέα πυροβόλα και τανκς προοριζόµενα διά τον Κεµάλ» (30 Σεπτεµβρίου 1921).
    Πέντε ηµέρες νωρίτερα από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού η ελληνική κυβέρνηση επληροφορείτο εµπιστευτικώς ότι «εν Ευξείνω Πόντω ταξιδεύουσι δύο υποβρύχια υπό Σοβιετικήν σηµαίαν τα οποία πρόκειται να παραδοθούν έμφορτα οπλισμού ήδη εις τον Κεµάλ» (ΑΠ 430).
    Ο στρατηγός Παπούλας στις 6 Οκτωβρίου 1921 ενηµέρωνε από τη Σµύρνη ότι απεσταλµένοι του Κεµάλ « ανεχώρησαν δι’ Αδανα προς παραλαβήν Γαλλικών όπλων και τηλεβόλων» (ΕΠ 21519 / 7678).
    Στις 15 Οκτωβρίου 1921 η Υπάτη Αρµοστεία Σµύρνης κοινοποιούσε στην κυβέρνηση την πληροφορία ότι ο ειδικός απεσταλµένος των εθνικιστών Τούρκων στη Μόσχα, ο γιατρός Τεβερήκ Ρουσδή, επέστρεφε στην Αγκυρα µε ενισχύσεις ενός εκατοµµυρίου τουρκικών λιρών σε χρυσό, εν είδει δώρου στον Κεµάλ (ΑΠ 145). Το αυτό µαρτυρούσε και ο Παπούλας, σύµφωνα µε µαρτυρία του ταγµατάρχη Μελά από τη Βηρυτό: «Πληροφορούµαι ότι µέγα ποσόν χρυσού αποστέλλεται διά Ιταλικών πλοίων εκ Κωνσταντινουπόλεως µέσω Ατταλείας εις Κεµαλικούς» (ΑΠ 11411, 4 Οκτωβρίου 1921). Οι πρέσβεις Μεταξάς και ∆ιαµαντόπουλος, από Ρώµη και Βελιγράδι, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους πληροφορούσαν για ενισχύσεις που έφθαναν από το Τουρίνο µε ανταλλακτικά της Fiat και σφαίρες, και από τη Βιέννη µέσω Ιταλίας και Βουλγαρίας (η Ρουµανία είχε αρνηθεί τη χρήση του εδάφους της για τη διέλευσή τους) 40.000 όπλων και 30 εκατοµµυρίων φυσιγγίων (ΑΠ 1510 και ΑΠ 1184). Η βοήθεια της Ιταλίας όµως δεν περιοριζόταν σε αποστολή πολεµοφοδίων. Ο µεν Βλαχόπουλος από τη Σµύρνη ανέφερε ότι, πλην «της συνθέσεως, εξοπλισµού, διατροφής και ανεφοδιασµού των Τούρκων παρά των επισήµων Ιταλικών Αρχών, µη τηρούντων πλέον ουδέ τα προσχήµατα έναντι ηµών» (ΑΠ 1899/1016, 8 Σεπτεµβρίου 1921), τούρκοι πράκτορες µε ιταλικό ιµατισµό και ιταλικές ταυτότητες περιφέρονταν στη Σµύρνη συλλέγοντας πληροφορίες για τις θέσεις και τις δυνάµεις του ελληνικού στρατού. Επιπλέον, γνήσιοι Ρώσοι και Τάταροι από το Καζάν, καθώς και τεχνίτες, διετέθησαν υπό των Μπολσεβίκων στις υπηρεσίες του Κεµάλ (ΑΠ 102, Βότσης από Υπάτη Αρµοστεία Σµύρνης, 16 Σεπτεµβρίου 1921), ενώ 20 Ρώσοι αξιωµατικοί και 1600 Ρώσοι µουσουλµάνοι ιππείς κατετάγησαν εθελοντικά στον κεµαλικό στρατό.
    Συνέχεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και ο Πάπας στο πλευρό των Τούρκων
    Εράνους υπέρ του Κεμάλ διεξήγαγε η Αιγυπτιακή κυβέρνηση (ΑΠ 264, Βότσης, 17 Νοεμβρίου 1921), ενώ αλγεινή εντύπωση προκαλούσε η είδηση ότι αλάτι για τον στρατό του Κεμάλ έστελνε η κατοχική Αγγλική κυβέρνηση της Κύπρου (1.000 τόνοι από την περιοχή της Λάρνακας, ΑΠ 315, πρόξενος Χατζηβασιλείου, 12 Οκτωβρίου 1921) μαζί με τρόφιμα, όπλα και ιματισμό για τον Κεμαλικό στρατό.

    Ακόμη και ο Πάπας, «δήθεν εξ ενδιαφέροντος υπέρ της ζωής των εν Μικρασία χριστιανών», ετάχθη και απέστειλε μεγάλη χρηματική βοήθεια στον Κεμάλ ο οποίος είχε διαμήνυσει στον Πάπα ότι αν τύχει βοήθειας θα προστατεύσει τους ...Καθολικούς Χριστιανούς (Δεν μίλησε για τους Ορθόδοξους..)
    (Πρεσβευτής Σ. Πεζάς από Ρίο Ιανέιρο, ΑΠ 779, 22 Απριλίου 1921 «Δεν γνωρίζω ποίαι θα είναι περαιτέρω αι εξωτερικαί συνέπειαι… καλόν όμως είναι να ίδωμεν ποίοι είναι οι φίλοι και ποίοι οι εχθροί του έθνους μετά το οριστικώς καταπίπτον προσωπείον της μισελληνικής πολιτικής των Ρώσων, Άγγλων Γάλλων, των Ιταλών και της Καθολικής Εκκλησίας κά)
    ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ....

    Π.Β. Μικρασιάτισσα και σήμερα πρόσφυγας από Αμμόχωστο. Από την πολυμελή οικογένεια μου, τυχαία μόνο η γιαγιά μου και μητέρα μου γλύτωσαν από τους βαρβάρους και φιλοξενήθηκαν στην Ελληνική Κύπρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καταπληκτικα αποστομωτικα σχολια που επρεπε οι σημερινοι ταγοι μας να τα φερουν στην επιφανεια και οχι να ποιουν την νισσα. Ντροπη τους.
    Ντινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.