Όσο έχω φωνή…

Χαίρετε
 

Αποκ. 2,7 Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω…

 

Ο άνθρωπος είναι διττός, σώμα και ψυχή, σώμα και πνεύμα, έτσι όλα γύρω είναι διττά, υλικά και πνευματικά.

 

Υπάρχουν υλικές σωματικές αισθήσεις και αισθητήρια αλλά και πνευματικές αισθήσεις και αισθητήρια πάνω μου.

 

Τα πνευματικά αισθητήρια τα ανοίγει ο Θεός στον άνθρωπο, σε όποιον εκείνος θέλει και όποτε θέλει αλλά και αναγκαστεί από τον άνθρωπο. 

 

ΝΑΙ και ο άνθρωπος μπορεί να υποχρεώσει, να εξαναγκάσει τον Θεο και αυτό όταν είναι για καλό αρέσει στον Θεό να τον εξαναγκάζει το πλάσμα του, έτσι είναι και ο Θεός ποτέ δεν το βάζει κάτω, έτσι θέλει και το πλάσμα του, να μην υποχωρεί όταν θέλει να σωθεί και να σώσει. 

 

Τὸ ἔλεός Σου, Κύριε, θὰ μὲ καταδιώκει ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου 

 

Ματθ. 11,12 ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν.

 

Το άνοιγμα των πνευματικών αισθητηρίων είναι και ήταν επιλογή του Θεού, αλλά μετά την έλευση και την μεσιτεία του Ιησού, έγινε και δυνατότητα του ανθρώπου να το απαιτήσει εκβιαστικά από τον Θεό.

 

Η αναγγελία της έλευσης του Μεσσία, αυτού που ενώνει τον ουρανό, την αιωνιότητα, το πνεύμα με την γή, την ύλη, τον χωροχρόνο, έγινε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

 

Η καρδιακή Πίστη στον Χριστό δίνει το δικαίωμα στον άνθρωπο, να απαιτήσει από τον Θεό την Βασιλεία και να την αρπάξει αναξίως.

 

Να ξεπεράσω το εμπόδιο που λέγεται, διάβολος, δαίμονες, αμαρτίες, ηθική αθλιότητα, βάζοντας τον Χριστό μπροστά να προηγείται και τον άνθρωπο να ακολουθεί, αλλά πως; 

 

H βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν.  

 

Ο Χριστός, η συνεχής επίκληση του ονόματος του Κύριε Ιησού Χριστέ ελεησόν με είναι ο πολιορκητικός κριός, η πολιορκητική μηχανή, είναι η αδειοδότηση στον Μεσίτη να μεσιτεύσει. 

 

Πρώτα διαλύει τις πύλες του άδη και με βγάζει από τον άδη, από το σκοτάδι με διδάσκει την Αλήθεια και μου δίνει την δύναμη να δώ την αθλιότητα μου, την ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.

 

Μετά με οδηγεί ταπεινωμένο και με ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ στον παράδεισο, αυτός είναι ο καρπός της γνώσης, να διακρίνω τον εαυτό μου, αλλά και πολλά άλλα, όπως το άφθαστο μεγαλείο της ΑΓΑΠΗΣ του Χριστού για όλους εμάς.

 

Έτοιμος πλέον να δεχθώ εξωτερικούς πειρασμούς και παιδαγωγία, γιατί βλέπω ποιός είμαι και τι χρειάζομαι.

 

Τέλος διαλύει την πόρτα της Βασιλείας και επιτρέπει την θριαμβευτική είσοδο στους βιαστές που τον ακολουθούν, να γευτούν τον καρπό της ζωής, τον ίδιο τον Χριστό… 

Γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος….  

 

Λουκ. 15,24 ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε

 

Νεκρός άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτός που είναι μέσα σε έναν τάφο, αλλά αυτός που δεν μπορεί και δεν θέλει, να δεχθεί ότι είναι διττός ψυχοσωματικός και μόνο ο Χριστός μπορεί να τον σώσει.

 

Αυτός που δεν μπορεί να δεχθεί ότι δεν θα πεθάνει ποτέ, θα ζεί αιώνια είτε στο ΦΩΣ και την χαρά με ζωοδότη τον Χριστό ή στο σκοτάδι και τον πόνο μακριά από αυτόν. 

 

Ζωντανός είναι αυτός που έχει ακόμα την δύναμη να αντισταθεί και να βιάσει την σωματική του πλευρά υπέρ της πνευματικής και να ακολουθήσει τον Χριστό να ζητήσει το ΕΛΕΟΣ την Χάρη, την ΑΓΑΠΗ του.

Οπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ αλλά να το κάνω .  

 

Nα πιάσω ένα κομποσκοίνι και να αρχίσω το Κύριε Ιησού Χριστέ ελεησόν με, όπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ .αλλά να το κάνω . 

 

Να πιάσω το ψαλτήρι και να διαβάζω λίγο την ημέρα, όπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ αλλά να το κάνω Να πιάσω την Αγία Γραφή και να τροφοδοτώ την ψυχή του λίγο λίγο ΦΩΣ, λίγη άκτιστη ενέργεια, λίγο ύδωρ ζων, κάθε μέρα, όπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ, αλλά να το κάνω.   

 

Να ελεεί και να βοηθάει κάθε απλωμένο χέρι εμπρός του, κάθε κλήση για βοήθεια, όπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ, αλλά να το κάνω. 

 

Να πηγαίνω στην εκκλησία και να ασχολούμαι μόνο με τον εαυτό μου, όπως μπορώ, όσο μπορώ, όποτε μπορώ, αλλά να το κάνω.

 

Πᾶς, ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου, σωθήσεται

 

Κουφός και τυφλός είμαι, αλλά μουγγός δεν είμαι ….  

 

Ο Χριστός δεν αναστήθηκε για τον εαυτό του, αλλά για εμάς τους τυφλούς, τους κουφούς, τους σακατεμένους σωματικά και πνευματικά. 

 

Έτσι σαν τυφλοί ,σαν κουφοί και αδύναμοι ,απλά μέσα στο σκοτάδι του άδη ας τον καλώ ,όσο έχω φωνή, θα με βρει και θα με τραβήξει πάνω, μόνο αυτός μπορεί. 

Είμαι τυφλός, είμαι κουφός, αλλά δόξα τω Θεώ δεν είμαι μουγγός, έχω φωνή και αν θελήσω θα σωθώ.

Εγώ θα κράξω, θα φωνάξω, σαν τους τυφλούς Ιησού, υἱέ Δαβίδ, ελέησόν με και αυτός υποχρεωτικά και υποχρεωμένος, θα με βγάλει από το σκοτάδι, θα με πάει στον παράδεισο και θα με αναστήσει, αρκεί να συνεχίσω να του φωνάζω…  

 

Ευτυχώς που ακόμα εχω φωνή, όχι για να διαμαρτύρομαι, όχι για να γκρινιάζω, όχι για οτιδήποτε άλλο εκτός από τον καλώ τον Κύριο για βοήθεια… 

 

Καλή φώτιση και αρχή Μετανοίας  

 

Γ.Μ 

 

πηγή