Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1957, στην Ευρύχου της Κύπρου και δολοφονήθηκε τη 20η Μαρτίου 1994 στη ημικατεχόμενη Λευκωσία.
Πήγε στο δημοτικό σχολείο στη γενέτειρά του, τις τρεις γυμνασιακές πρώτες τάξεις στο τουρκοκρατούμενο σήμερα Γυμνάσιο Νεαπόλεως και το 1975 αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Έως την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 η οικογένεια του έμενε στο κατεχόμενο προάστιο Τράχωνας στα βόρεια της Λευκωσίας και αμέσως μετά εγκαταστάθηκε ως πρόσφυγας στις ελεύθερες περιοχές.
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην 32α Μοίρα Καταδρομών με τον βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού και το 1981 αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Ως άριστος γνώστης της Τουρκικής γλώσσας και ιστορίας το 1986 ανέλαβε τη θέση του υπεύθυνου Τύπου στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μίλησε σε εκατοντάδες συνέδρια και εκδηλώσεις, έδωσε συνεντεύξεις και δημοσίευσε πλήθος από άρθρα στον ελλαδικό, τον ελληνοκυπριακό και το διεθνή Τύπο, για τα δικαιώματα του Ελληνισμού, τη Γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων, τα Εθνικά ζητήματα, το Αρμενικό ζήτημα και τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων.
Από το 1988 μαζί με άλλους συναγωνιστές δημιούργησε την Κυπριακή Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν και ήταν ενεργός συμπαραστάτης, με κάθε μέσο, στους αγώνες των Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν, του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν, επισκεπτόμενος τους χώρους εκπαίδευσης των Κούρδων μαχητών, ενώ ήταν μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Φωνή του Κουρδιστάν».
Το 1992 σχολιάζοντας τις συμφωνίες Μακαρίου–Ντενκτάς του 1977, για τη «λύση» του Κυπριακού, έγραφε τα εξής: «…πάνω στη βάση της εκδίωξης των 200.000 νομίμων κατοίκων της περιοχής, των ομαδικών τάφων πάνω από 6.000 σφαγιασθέντων ή πεσόντων της εισβολής και 1619 αγνοουμένων στηρίζεται τόσο το δίκαιο όσο και η βιωσιμότητα της λύσης αυτής».
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης πρωτοστάτησε στην προσπάθεια διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, ενώ στη Λευκωσία, στο οδόφραγμα του «Λήδρα Πάλας» η φωτογραφία του συνοδεύεται από το κείμενό του πως «όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι’ αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’ αυτούς».
Στις 12 και 13 Μαρτίου 1994, πήρε μέρος στη οργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου των Βρυξελλών, στο οποίο όσοι συμμετείχαν καταδίκασαν την Τουρκία για Γενοκτονία, ενώ το πρωί της Κυριακής 20 Μαρτίου 1994, παρέδωσε προς δημοσίευση το τελευταίο κείμενό του με την ευκαιρία της γιορτής της Κουρδικής Πρωτοχρονιάς («Νεβρόζ»), η οποία είναι ταυτισμένη με την εξέγερση των Κούρδων.
Το ίδιο βράδυ στις δέκα, δολοφονήθηκε έξω από το σπίτι του αφού πυροβολήθηκε από κοντά πέντε φορές. Οι εκτελεστές, οι οποίοι στρατολογήθηκαν από την Τουρκία δολοφονήθηκαν και αυτοί λίγες εβδομάδες αργότερα, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση Κυπριακής Δημοκρατίας.....
Υ. Γ. Ο Θεός με αξίωσε να γνωρίσω με όλη την οικογένεια Γεωργιάδη, ενώ μεταξύ των άλλων παρουσίασα το βιβλίο της Ανθής αδελφής του Θεόφιλου για τον αγώνα του ήρωα. Είχε προηγηθεί η πρωτοβουλία μας για ονοματοθεσία, η πρώτη σε όλον τον Ελληνισμό, ενός δρόμου στην Αλεξανδρούπολη προς τιμήν του Θεόφιλου.
Τα αποκαλυπτήρια της σχετικής πλάκας έγιναν από τον αείμνηστο συναγωνιστή Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Ηλία Ευαγγελίδη. Μπορεί να διαβάζεται ως πλεονασμός αλλά οφείλουμε να το γράψουμε πως ο Θεόφιλος Γεωργιάδης υπήρξε μία μεγάλη προσωπικότητα του σύγχρονου Ελληνισμού. Ηρωική, ανιδιοτελής, αντιστασιακή, αγωνιζόμενη δίνοντας τη ζωή του για το μεγαλύτερο αγαθό: την Ελευθερία. Αυτό ενέπνευσε και τους αγωνιζόμενους Κούρδους της Ροτζάβα στη Συρία δίνοντας το όνομα «Θεόφιλος Γεωργιάδης» στο σχολείο των παιδιών τους.....
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΙ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΝΔΡΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ...
Όπως αποδείχτηκε μετέπειτα η δολοφονία αυτή ήταν καθαρά δουλειά των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ΜΙΤ σε συνεργασία με την τουρκική εθνικικιστική παρακρατική ομάδα του Αμπντουλάχ Τσατλί, η οποία οργάνωσε τα αιματηρά επεισόδια του 1996 στην Πράσινη Γραμμή και την δολοφονία των δυο Κύπριων αγωνιστών.
Στις 17 Ιουνίου 1996 στην ελεύθερη Λευκωσία κατά την εξέλιξη μιας ενδιαφέρουσας δίκης, ο κρατούμενος Παναγιώτης Κακάρης, αποκάλυψε την ιδιότητα του δολοφόνου του Γεωργιάδη, Αντρέα Γιουρούκη, αδελφού του Αριστοδήμου, οι οποίοι κρατούνταν στις φυλακές στην Λευκωσία γιατί είχαν καταδικαστεί για την δολοφονία δυο ατόμων το 1986 και 1987.
Στις 12 Ιουνίου 1994 ο Αριστοδήμου που ήξερε πολλά και επιθυμούσε να τα αποκαλύψει στις αρχές της ΚΔ, βρέθηκε νεκρός μεταξύ Λευκωσίας και Λάρνακα με εφτά σφαίρες στο κεφάλι.
Ο Κακάρης αποκάλυψε πως, «Ο Γιουρούκης είχε σχέση με την ΜΙΤ» και ότι αν εκπλήρωνε την αποστολή που του ανέθεσε η ΜΙΤ, σαν αντάλλαγμα θα φυγαδεύονταν από τις φυλακές και δώρο θα έπαιρνε μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών. Στην ίδια δική ο κρατούμενος, Κυριάκος Ψωμάς, προέβη σε δηλώσεις που ξεκαθάρισαν ακόμα περισσότερο το σχέδιο : «Ο Γιουρούκης μου ζήτησε να βρω κάποιο προκειμένου να βοηθήσω στην δολοφονία. Μια μέρα παρακολουθώντας στην τηλεόραση μια ομιλία του Θεοφίλου Γεωργιάδη μου είπε, -Κοίταξε καλά, αυτή θα είναι η τελευταία του ομιλία και μου ανέφερε ότι σχεδίαζαν την δολοφονία του».
Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Σελαχαντίν Τσελίκ που έχει κάνει μεγάλη έρευνα για το σκάνδαλο Σουσουρλούκ, η ΜΙΤ ήταν αυτή που ανέθεσε στα μέλη της σπείρας αυτής που ασχολούνταν με το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, την αποστολή της δολοφονίας του Θεόφιλου Γεωργιάδη.
Δεδομένου δε ότι το εμπόριο ναρκωτικών στην βόρεια πλευρά του νησιού ελέγχεται από τα διοικητικά στελέχη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και το ΤΚ καθεστώς, όπως έχει αποκαλυφθεί από πλήθος δημοσιευμάτων στον τουρκικό τύπο μετά το σκάνδαλο του Σουσουρλούκ, δεν θα πρέπει να ήταν δύσκολη η επιστράτευση ΕΚ δολοφόνων που επιδίδονταν και στην ελληνική πλευρά σε παράνομες δραστηριότητες.
Αλλά η τουρκική παρακρατική αυτή ομάδα δεν σταμάτησε στην δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη. Η ίδια ομάδα στις 7 Ιουλίου του 1996, λίγο πριν από τα γεγονότα της Πράσινης Γραμμής, δολοφόνησε τον Τουρκοκύπριο δημοσιογράφο και ερευνητή, Κουτλού Ανταλί, ο οποίος ασχολείτο με τις δραστηριότητες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και της τουρκικής μαφίας στα κατεχόμενα και λέγεται ότι ήξερε «πράγματα», για την δολοφονία του Γεωργιάδη. Χαρακτηριστικό είναι πως την ευθύνη της δολοφονίας αυτής ανέλαβε η γνωστή τουρκική εθνικιστική παρακρατική οργάνωση, «Τουρκική Ταξιαρχία Εκδίκησης», η ίδια οργάνωση που οργάνωσε λίγο καιρό μετά τα αιματηρά γεγονότα της Πράσινης Γραμμής, με κονδύλια της τότε κυβέρνησης Τσιλέρ, που συνεργάζονταν άριστα με την τουρκική μαφία, τις μυστικές υπηρεσίες και το τουρκικό παρακράτος.
Μέχρι σήμερα η τουρκική ταξιαρχία εκδίκησης που μέλη της είναι Γκρίζοι Λύκοι συνεργάζεται με ΕΚ προδότες, δολοφόνους και λαθρεμπόρους που με αντάλλαγμα ναρκωτικά πωλούν και την ψυχή της μάνας τους, αλλά προδίδουν και την ίδια τους πατρίδα παραδίδοντας απόρρητα στρατιωτικά μυστικά της Κύπρου στους Τούρκους. Κρίμα που η θανατική καταδίκη καταργήθηκε και σήμερα δυστυχώς ΕΟΚΑ δεν υπάρχει ....
Α.Α.
Η ΕΟΚΑ τιμωρησε οπως αρμοζε ολους τους προδοτες. Σημερα εχει πλημυρισει η Κυπρος απο αυτους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιωνια η μνημη του παλληκαριου.
Μινως ΕΟΚΑ ΑΝΕ