Εκ βάθους καρδίας τον ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ για την ανυπολόγιστη συνεισφορά του στην προσπάθειά μας με τα κείμενα, τους λόγους και τις συμβουλες του που απέπνεαν πνεύμα αληθείας, αγάπης και έμπονης θυσίας!
Καλή μας αντάμωση ΔΑΣΚΑΛΕ στον Παράδεισο!
Καλή μας αντάμωση ΔΑΣΚΑΛΕ στον Παράδεισο!
Φωτογραφία: Από την εκδήλωση που πραγματοποίησε η ΕΡΩ στις 25/10/22 στον Ι.Ν. Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών με τον Γανωτή, όπου τιμήθηκε με ιδιαίτερο βραβείο για την ανιδιοτελή προσφορά του στη παιδεία και στους νέους!
Μικρό βιογραφικό
Ο Κωνσταντίνος Σταύρου Γανωτής γεννήθηκε στο Βόλο το 1933, σπούδασε στη
Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε επί διετία βοηθός
στην έδρα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου
Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος σε γυμνάσια της Κύπρου, της Εύβοιας και
ως γυμνασιάρχης στα γυμνάσια Κερατσινίου και Κολωνού. Το έτος 1983 μετά
την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια ίδρυσε
τα λεγόμενα "κρυφά σχολειά" σε ιερούς ναούς του Κολωνού, όπου με τη
συνεργασία της συζύγου του και άλλων συναδέλφων διδάχτηκαν τα αρχαία
ελληνικά με τρόπο και επιλογές κειμένων, που αποτέλεσαν πρότυπο για την
σύνταξη των εγχειριδίων, με τα οποία επανήλθε η διδασκαλία των αρχαίων
ελληνικών στα γυμνάσια. Διετέλεσε συνεργάτης των ραδιοφωνικών σταθμών
της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πειραϊκής Εκκλησίας. Μιλούσε τακτικά σε
πνευματικές συγκεντρώσεις των ιερών ναών Αγίου Ανδρέου οδού Λευκωσίας
και Αγίου Γεωργίου Κυψέλης καθώς και σε σχολές γονέων σε διάφορους
ιερούς ναούς των Αθηνών και στην επαρχία. Ως μέλος της επιτροπής
διδασκαλίας της Εκκλησιαστικής γλώσσας συνέταξε αναλύσεις λειτουργικών
κειμένων για διδασκαλία της λειτουργικής γλώσσας. Ηταν μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητας. Προσφάτως τιμήθηκε από την
Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον χρυσούν σταυρόν του
Αποστόλου Παύλου για το έργο του στην ερμηνεία και διδασκαλία της
λειτουργικής γλώσσας.
Δείτε το ιστολόγιό του ΕΔΩ
Διαβάστε παρακάτω ένα αυτοβιογραφικό σημείωμά του.
Ὡς φιλόλογος καταπιανόμουν περισσότερο μὲ τὰ γλωσσικὰ καὶ τὴν κριτικὴ τῆς λογοτεχνίας μας. Μὲ τὴ λογοτεχνικὴ κριτικὴ ὅμως, ἀναγκαστικά, ἀποκαλύπτεις καὶ τὴ φιλοσοφική σου θέση, δηλαδὴ τὴν θρησκευτική σου ταυτότητα μὲ ὅλες τὶς προεκτάσεις της στὸ λόγο καὶ στὴν πράξη. Ἔτσι τὰ κείμενά μου γρήγορα ἐξελίχθηκαν σὲ θρησκευτικὴ κριτικὴ καὶ γενικότερα σὲ κείμενα ποὺ σχολίαζαν, τόνιζαν, ἐκλαΐκευαν τὸ θρησκευτικὸ φρόνημα τοῦ λαοῦ μας ἀπὸ τὰ πολὺ ἀρχαῖα χρόνια ( Ὀρφικοὶ καὶ Ὁμηρικοὶ Ὕμνοι, Ὁμηρικὸ Ἔπος καὶ ἔπειτα ) μέχρι τὴ σύγχρονη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καὶ τὶς κοινωνικές της προεκτάσεις.
Σύντομα ὅμως ἀπὸ γραπτὴ ἔκφραση ἡ ἐργασία μου ἔγινε προφορική, μὲ μαθήματα, διαλέξεις, ῥαδιοφωνικὲς ἐκπομπὲς καὶ κάποιες τηλεοπτικές. Αὐτὴ ἡ ἐπίδοσή μου στὸν προφορικὸ λόγο ξεκίνησε ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ποὺ ἔκανα “ σκεπασμένα ”, ὅπως θἄλεγε ὁ Μακρυγιάννης, στοὺς “νάρθηκες” τῶν ἐκκλησιῶν, ὅταν κατάργησαν τὴν διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων στὰ γυμνάσια. Αὐτὰ ἦταν τὰ “ Κρυφὰ Σχολειὰ ” τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ τὰ ξέρομε ἀπὸ τὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας καθὼς καὶ τῆς Ἰταλοκρατίας στὰ Δωδεκάνησα. Κάμποσα χρόνια ἀργότερα συνειδητοποιήσαμε κι ἐγὼ καὶ οἱ συνεργάτες μου τὴν ἱστορικὴ σημασία τῆς “ συνωμοσίας ” μας, ποὺ εἶχε μάλιστα ἀπήχηση καὶ στὸ ἐξωτερικὸ μὲ σχόλια στὸν τύπο. Μὲ τὸ θάρρος αὐτὸ ἐξέδωσα καὶ τὸ μικρὸ ἐγχειρίδιο « Τὰ κρυφὰ σχολειὰ », ἐνῷ ὥς τότε διδάσκαμε μὲ φωτοτυπίες.
Ὕστερα τὸ 1989 μὲ συμπεριέλαβε στοὺς παραγωγούς του ὁ Ῥαδιοφωνικὸς Σταθμὸς 91,2 FM τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας. Ἦταν περιττό, βλέπετε, νὰ κρυβόμαστε, γιατὶ εἶχε κυκλοφορήσει πλέον τὸ βιβλίο μας. Τὴν παρουσίαση αὐτὴ τὴν ἄκουσε καὶ ὁ ἅγιος Πορφύριος ζωντανὰ καὶ ἐνθουσιάστηκε, ὅπως μᾶς τὸ ἀνακοίνωσε μ’ἕνα μακρὺ τηλεφώνημα, ποὺ μοῦ ἔκανε στὸ σπίτι. Τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὴ διδασκαλία ᾖταν μεγάλο καὶ θέλησε νὰ μοῦ ὑποδείξει πῶς νὰ διδάσκω κι ἐγὼ καλύτερα καὶ μὲ ἐνίσχυσε μὲ τὶς προσευχές του.
Στὴ συνέχεια, ἐκδηλώθηκε ἕνας ἔντονος προβληματισμὸς ἀπὸ Πανεπιστημιακοὺς καὶ δημοσιογράφους, ὅσον ἀφορᾶ στὴ διδασκαλία τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ποὺ συνδυάστηκαν καὶ μὲ τὸ μονοτονικό. Αὐτὸς ὁ προβληματισμὸς φάνηκε μέσα ἀπὸ τὰ διάφορα ἄρθρα, ποὺ δημοσιεύτηκαν στὸν τύπο καὶ ἀπὸ μία ἀπροσδόκητη διάσκεψη, ποὺ ἔγινε στὴν Ἀρχαιολογικὴ Ἑταιρία, μὲ θέμα τὴν ἐνδεχόμενη ἐπαναφορὰ τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καὶ τὴν ἀνάγκη νέων ἐγχειριδίων. Ἐκεῖ μίλησα κι ἐγὼ καὶ πολλοὶ ἱκανοποιήθηκαν μὲ τὴ δουλειά μας, ποὺ ἔδειχνε ὅτι ὑπῆρχε ἀντίσταση στὰ κατώτερα στρώματα τῆς παιδείας. Ἐπίσης ἱκανοποίησε ἡ πρότασή μου γιὰ τὴν “ ὀπισθοχωρητικὴ ” μύηση τῶν παιδιῶν στὴν Ἀρχαία Ἑλληνική, ἀρχίζοντας δηλαδὴ ἀπὸ τὴν καθαρεύουσα τοῦ Παπαδιαμάντη καὶ ἄλλων, προχωρῶντας στὴν Ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα καὶ μέσῳ τῆς Ἀλεξανδρινῆς Κοινῆς νὰ φτάσουμε στὴ γλῶσσα τοῦ 4ου καὶ 5ου αἰῶνος π.Χ. καὶ στὸν Ὅμηρο.
Αὐτὲς οἱ ὑποδείξεις μου ἐφαρμόστηκαν στὴν ἔκδοση τῶν πρώτων σχολικῶν βιβλίων κατὰ τὴν ἐπαναφορὰ τῶν Ἀρχαίων στὰ σχολεῖα, μέσα ἀπὸ κέιμενα τοῦ Παπαδιαμάντη, ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Ἐκκλησιαστικὴ γραμματεία.
Ἀργότερα, μὲ προτροπὴ τοῦ μακαριστοῦ ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ἔβγαλα ἕξι μικροὺς τόμους μὲ γραμματικὲς καὶ συντακτικὲς ἀναλύσεις Ἐκκλησιαστικῶν κειμένων, τῆς θείας Λειτουργίας, τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος, τῶν Χαιρετισμῶν, τοῦ Τριῳδίου, τῶν Κανόνων τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, πεζοῦ καὶ ἰαμβικοῦ, καὶ τῶν Κανόνων τοῦ Μεγάλου Σαββάτου καὶ τοῦ Πάσχα. Ἐπίσης, ἔπειτα ἀπὸ τὴν προτροπὴ καὶ πάλι τοῦ μακαριστοῦ ἱεράρχου, συστήσαμε δυὸ σχολὲς διδασκαλίας τῆς λειτουργικῆς γλώσσας, στὶς ὁποῖες δίδαξαν ἀξιόλογοι φιλόλογοι ανιδιοτελῶς βέβαια. Οἱ σχολὲς αὐτὲς λειτούργησαν σχεδὸν τρία χρόνια.
Ἐν τῷ μεταξὺ, ξεκίνησαν οἱ ἐκπομπές μου στὸν Ῥαδιοφωνικὸ Σταθμὸς τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀφετηρία τὴν ἀνάλυση τῆς Ὀδύσσειας καὶ τῆς Ἰλιάδας.
Ἡ διεύθυνση τοῦ Ῥ.Σ ἔκρινε ὅτι θὰ ὠφελοῦσε ἕνας Ὀρθόδοξος σχολιασμὸς τῶν διαφόρων προβλημάτων καὶ φαινομένων τῆς ἐποχῆς μας καὶ κάπως ἔτσι ἄρχισαν οἱ « Διάλογοι Ἀγωνίας », ποὺ τοὺς παρουσιάζαμε μὲ τὸν τότε ἀρχιμανδρίτη Ἰγνάτιο, ὁ ὁποῖος τώρα κοσμεῖ ὡς Μητροπολίτης τὴ Μητρόπολη Δημητριάδος. Αὐτὴ ἡ συνεργασία κράτησε χρόνια καὶ οἱ ἐκπομπές, ποὺ καταγράφηκαν σε κασσέττες, δύσκολα πλέον ἀναδημοσιεύονται. Παρ΄ὅλα αὐτὰ οἱ ἐκπομπὲς, ποὺ καταγράφηκαν ἐπιτυχῶς μετὰ τὸ 1999 κι ἐξῆς, χρησιμοποιῶντας νεότερη τεχνολογία, θὰ ἀναρτηθοῦν στὴν παροῦσα ἰστοσελίδα.
Μεγάλος ἀριθμὸς ἀπὸ τὶς ἐκπομπές μου αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τὴ ῥαδιοφωνικὴ σειρὰ « Ἐλᾶτε ν’ἀκοῦστε παιδιά », τίτλος ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὴν « ᾨδὴν εἰς Μᾶρκον Μπότσαρην » τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ.
Παράλληλα, πραγματοποίησα ὀμιλίες σὲ ναοὺς καὶ πνευματικὰ κέντρα στὴν Ἀττικὴ καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ ἀπὸ αὐτές, ὅσες εἶναι δυνατόν, θὰ ἀναρτηθοῦν στὸν παρὸν διαδικτυακὸ τόπο, ὅπως ἐπίσης καὶ σὲ διάφορα πολυμέσα συγκεντρωμένα ἀπὸ τὸ διαδίκτυο καὶ τὸ προσωπικό μου ἀρχεῖο.
Κλείνοντας τὴν βιογραφική μου εἰσαγωγή, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω ὁλόθερμα τὸν καλό μου ἀκροατή, κύριο Θεόδωρο, ποὺ ἔγινε χορηγὸς τῆς διαδικτυακῆς αὐτῆς παρουσίασης τοῦ ἔργου μου πρὸς δόξαν Θεοῦ πάντοτε, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἀκροατές μου καὶ τοὺς συνεργάτες μου, ποὺ συνετέλεσαν στὴν ὑλοποίηση τοῦ ἐγχειρήματος ἐτούτου.»
Κωνσταντῖνος Γανωτὴς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.