Ο Πόλεμος ασφαλώς και είναι μια Οργανωμένη Απάτη

Μετάφραση: Απολλόδωρος

13 Φεβρουαρίου 2023 | Iain Davis | Διαβάστε το εδώ 

 

Το 1935, ο υποστράτηγος Smedley Butler στο εμβληματικό βιβλίο του "War Is A Racket" προειδοποιούσε για τους κινδύνους του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, περισσότερα από 25 χρόνια πριν ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Eisenhower παρακαλέσει τον κόσμο να "προφυλαχθεί" από το ίδιο πράγμα. 

 

Ένας από τους πιο παρασημοφορημένους στρατιώτες στην αμερικανική στρατιωτική ιστορία, ο Butler ήξερε τι έλεγε, γράφοντας ως γνωστόν ότι ο πόλεμος "...διεξάγεται προς όφελος των πολύ λίγων, εις βάρος των πολύ πολλών". 

 

Ενώ θρηνούσε για την απώλεια των πεσόντων συντρόφων του και παρά τα βραβεία που λάμβανε για την υπεράσπιση της πατρίδας του, ο Butler κατάλαβε ότι στην πραγματικότητα ήταν ένας "υψηλής κατηγορίας μπράβος των μεγάλων επιχειρήσεων, της Wall Street και των τραπεζιτών". Αργότερα, ο ιστορικός Antony C. Sutton απέδειξε ότι ο Butler είχε δίκιο. 

 

Όταν η αμερικανική κυβέρνηση του George Bush ψήφισε τον νόμο για τις ξένες επιχειρήσεις το 1991, τερμάτισε κάθε πίστωση των ΗΠΑ προς την πρώην, ακμάζουσα σοσιαλιστική δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Εκείνη την εποχή, η αντίληψη που επικρατούσε στον Λόφο ήταν ότι η Γιουγκοσλαβία δεν ήταν πλέον απαραίτητη ως ζώνη απομόνωσης μεταξύ των κρατών του ΝΑΤΟ και των πρώην αντιπάλων τους του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οπότε ο ανεξάρτητος σοσιαλισμός της δεν ήταν πλέον ανεκτός. 

 

Το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ, που ο Butler και ο Eisenhower έλεγαν σε όλους να αντιμετωπίσουν, ουσιαστικά αποσταθεροποίησε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, κατέστρεψε τις μέχρι τότε σχετικά ειρηνικές χώρες και στη συνέχεια τροφοδότησε τους πολέμους που προέκυψαν με τους αγαπημένους του ισλαμιστές τρομοκράτες. Με την άριστη βοήθεια της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. 

 

Η λεγόμενη "βοήθεια", μέσω του Προγράμματος Εκπαίδευσης και Εξοπλισμού, έδωσε στους Αμερικανούς φορολογούμενους την ευκαιρία να διοχετεύσουν 500 εκατομμύρια δολάρια σε ιδιωτικούς εργολάβους ασφαλείας όπως η DynCorp. Η DynCorp χρησιμοποίησε τα χρήματα των φορολογουμένων, προφανώς εκπαιδεύοντας τρομοκράτες και διακινώντας παιδιά σε παιδεραστές. 

 

Το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων τους έκανε πάνω κάτω το ίδιο κόλπο στο Ιράκ, στη Λιβύη και σχεδόν στη Συρία. Εκ των υστέρων φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα. Δηλαδή, αν πιστεύετε ότι οι πόλεμοι γίνονται για τους λόγους που μας λένε. 

 

Αφού βομβάρδισαν το Ιράκ μέχρι την πέτρινη εποχή, για να σταματήσουν το καθεστώς του να παράγει τα όπλα μαζικής καταστροφής που δεν διέθετε, οι ΗΠΑ στη συνέχεια "έσωσαν" τη χώρα, από τη φρικτή βία και τις κυρώσεις πείνας που η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε στον ιρακινό λαό, εγκαθιδρύοντας την κυβέρνηση μαριονέτα της Συμμαχικής Προσωρινής Αρχής (CPA) του συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Μόλις εγκαθιδρύθηκε, η CPA έκανε πράγματα όπως η ανάθεση στην αμερικανική εταιρεία μηχανικών Kellogg Brown & Root (KBR) μιας "σύμβασης μοναδικής πηγής" για την επισκευή και τη λειτουργία όλων των πετρελαιοπηγών του Ιράκ. 

 

Το γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Dick Cheney, ο οποίος έλεγε παθιασμένα ψέματα για τα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής, λάμβανε επίσης ετήσια υποτροφία ύψους 2 εκατ. δολαρίων από την KBR ήταν απλώς μια σύμπτωση. Όπως ήταν και η τεράστια αύξηση της αξίας των μετοχών της Halliburton που κατείχε ως άμεσο αποτέλεσμα του πολέμου που συνέβαλε καθοριστικά στην έναρξη του. 

 

Όταν η πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Teresa May ενέκρινε την επίθεση με ορυμαγδό πυραύλων κατά των Σύρων πολιτών, το γεγονός ότι ο σύζυγός της κέρδισε εκατομμύρια από αυτό, καθώς οι επενδύσεις του σε εταιρείες κατασκευής πυραύλων ανέβηκαν στα ύψη, ήταν επίσης απλή σύμπτωση. Σε καμία περίπτωση δεν επωφελήθηκε προσωπικά από τη δολοφονία παιδιών και το γεγονός ότι η οικογένειά της συνεχίζει να κερδίζει μια περιουσία σκοτώνοντας περισσότερα παιδιά στην Υεμένη δεν υπονομεύει το πολύ δημόσιο προφίλ της Τερέζα ως υπέρμαχου των καλών σκοπών. Αν και, όπως φαίνεται, το να μην σκοτώνεις παιδιά δεν είναι ένας από αυτούς. 

 

Δεν θα πρέπει λοιπόν να εκπλαγούμε όταν, για άλλη μια φορά, ανακαλύπτουμε ότι ο πόλεμος, κάθε άλλο παρά εμπόδιο για τις επιχειρήσεις, στην πραγματικότητα βελτιώνει τα λειτουργικά περιθώρια κέρδους, αυξάνει την παραγωγή, ενισχύει τις αγορές και προσφέρει στις εγκληματικές επιχειρήσεις λευκού κολάρου κέρδη βιομηχανικής κλίμακας. 

 

Σίγουρα, άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, πεθαίνουν σε τεράστιους αριθμούς, αλλά και τι έγινε; Όπου υπάρχει βρωμιά, υπάρχει και χαλκός. Ο πόλεμος είναι σίγουρα μια κομπίνα. 

 

Αποδεικνύεται ότι η Ουκρανία αγόραζε ρωσικά καύσιμα από το κράτος μέλος της ΕΕ, τη Βουλγαρία, καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία. Μια περίεργη παράλειψη για υποτιθέμενους μαχητές σε έναν πόλεμο. Είναι παρόμοια με την απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να επιτρέψει τη συνέχιση της διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου από την Gazprom στις αγορές της ΕΕ μέσω των αγωγών που διαθέτει. 

 

Ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός Lukoil, του οποίου ο πρώην διευθύνων σύμβουλος Ravil Maganov έπεσε κατά λάθος από ένα παράθυρο πριν από μερικούς μήνες -ένα σύνηθες πρόβλημα για τα λάθος ρωσικά στελέχη- έχει μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο στο διυλιστήριο της στη βουλγαρική πόλη-λιμάνι Burgas. Το διυλιστήριο του Μπουργκάς είναι το μοναδικό στη Βουλγαρία και το μεγαλύτερο στα Βαλκάνια. Από εκεί το διυλισμένο φυσικό αέριο-πετρέλαιο (κόκκινο ντίζελ) εξάγεται στον υποτιθέμενο εχθρό της Ρωσίας, την Ουκρανία. 

 

Όλα αυτά γίνονταν μυστικά, λένε τα ρωσικά ΜΜΕ, αν και πρόκειται απλώς για διαχείριση της αντίληψης, φιλοπόλεμη προπαγάνδα. Έχουν επίσης γραφτεί πολλές ανοησίες από τα δυτικά ΜΜΕ, που ισχυρίζονται ότι η Βουλγαρία παρανόμως παρακάμπτει τις "κυρώσεις" της ΕΕ. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι και αυτό είναι μνημειώδης ανοησία. 

 

Δεν υπάρχει τίποτα "μυστικό" σε αυτό. Στην πραγματικότητα, η πόρτα έμεινε ανοιχτή για τη Ρωσία και τη Βουλγαρία να συνεχίσουν αυτό το εμπόριο, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2024, επειδή η ΕΕ εισήγαγε ένα παραθυράκι για να διασφαλίσει ότι θα μπορούσαν να το κάνουν. Προφανώς, η ρωσική κυβέρνηση δεν γνώριζε τίποτα για τις μαζικές μεταφορές πετρελαίου, γι' αυτό και παρέμεινε "μυστικό", σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ. 

 

Δεδομένου ότι το αφήγημα περί "μυστικότητας" είναι μια πλήρης ανοησία, γιατί τόσο τα δυτικά όσο και τα ρωσικά ΜΜΕ να θέλουν να πλασάρουν ουσιαστικά την ίδια παραπληροφόρηση; Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να σκεφτούμε τις κυρώσεις της ΕΕ που δεν αφορούν κυρώσεις, έτσι δεν είναι; 

 

Αυτό σημαίνει ότι τρίτα εμπορικά έθνη εκτός ΕΕ, όπως το Καζακστάν για παράδειγμα, μπορούν να στέλνουν ρωσικό πετρέλαιο στην ΕΕ χωρίς να παρεμποδίζονται από την ταλαιπωρία των υποτιθέμενων κυρώσεων. Οι κυρώσεις αποσκοπούν στην αναδιάταξη των παγκόσμιων ενεργειακών ροών, όχι στον τερματισμό τους. 

 

Αν και η μετάβαση έχει βυθίσει τους Ευρωπαίους πολίτες σε ενεργειακή κρίση, αυτό δεν πειράζει. Είναι απαραίτητο για το μέλλον του πλανήτη να πειστούν οι Ευρωπαίοι να αποδεχθούν τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές της ενέργειας. Διαφορετικά, μπορεί να μην καλωσορίσουν τη μετάβαση στη "βιώσιμη ενέργεια" που θα κάνει τη ζωή τους πολύ χειρότερη. 

 

Το κόκκινο ντίζελ στην Ουκρανία χρησιμοποιείται για βιομηχανικά και βαρέα μηχανήματα, στη γεωργία και τη μεταποίηση για παράδειγμα. Χρησιμοποιείται επίσης για, ω δεν ξέρω, τον ανεφοδιασμό αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, κινητών μονάδων πυροβολικού και άλλα τέτοια πράγματα. 

 

Οι ιστορίες από τα ευρωπαϊκά ειδησεογραφικά πρακτορεία ότι η Βουλγαρία παρέχει σχεδόν το 40% των ουκρανικών στρατιωτικών καυσίμων είναι όλες ανοησίες, διότι οι λόγοι. Αξιωματούχοι έχουν διαψεύσει τα στοιχεία, όπως η επιβεβαίωση από τον πρώην πρόεδρο της Βουλγαρίας, οπότε δεν πρόκειται για "επίσημα εγκεκριμένα" στοιχεία. Κατά συνέπεια, μπορούν με ασφάλεια να προεξοφληθούν από οποιονδήποτε είναι αρκετά αφελής για να το κάνει. 

 

Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα δυτικά και ρωσικά ΜΜΕ, όλα αυτά είναι μυστικά. Κάτι που μπορεί να αποτελεί ανακούφιση για κάποιους, γιατί διαφορετικά η ρωσική κυβέρνηση θα συνωμοτούσε με την ΕΕ για να διασφαλίσει ότι ο ουκρανικός στρατός θα μπορούσε να παραμείνει στη μάχη, έτσι δεν είναι; 

 

Πρόσφατα, παρά το γεγονός ότι προφανώς ξέμεινε από όπλα, αν πιστεύετε τη δυτική προπαγάνδα δηλαδή, η Ρωσία εξαπέλυσε ένα μαζικό πυραυλικό πλήγμα στην Ουκρανία, με στόχο τις ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας. Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ αυτό αποτελεί μέρος των προσπαθειών των ρωσικών κυβερνήσεων να υπονομεύσουν τις "στρατιωτικές δυνατότητες" της Ουκρανίας. 

 

Το γεγονός ότι διασφαλίζει ότι η Ουκρανία θα χρειαστεί να ανοικοδομηθεί με δανεισμό τεράστιων ποσών από διεθνείς χρηματοδότες, με την επιμελή συνδρομή των επενδυτών της Gazprom, της BlackRock, δεν έχει σημασία. Γι' αυτό αγνοήστε και αυτό, παρακαλώ. 

 

Η Gazprom πουλάει φυσικό αέριο στη Μολδαβία, η οποία τώρα πρόκειται να παράσχει φυσικό αέριο στην Ουκρανία μέσω των ουκρανικών αγωγών διαμετακόμισης φυσικού αερίου που ο ρωσικός βομβαρδισμός έχει κατά λάθος χάσει εντελώς. Η κυβέρνηση της Μολδαβίας θέλει να τονίσει ότι δεν πρόκειται για το φυσικό αέριο που αγοράζει από την Gazprom, αλλά μάλλον για το φυσικό αέριο που αγοράζει από κάπου αλλού, το οποίο δεν έχει διευκρινίσει, παρά το γεγονός ότι παραδέχεται ότι εξαρτάται πλήρως από τη ρωσική ενέργεια. 

 

Αν η ενέργεια και τα καύσιμα από χώρες όπως η Μολδαβία, η Βουλγαρία και το Καζακστάν χρησιμοποιούνται από τον στρατό της ουκρανικής κυβέρνησης, κάτι που δεν θα γίνει σε καμία επίσημη περίπτωση, και το αέριο της Gazprom βοηθάει να κρατήσει τα φώτα της Ουκρανίας αναμμένα, παρά τις πυραυλικές επιδρομές, φαίνεται ότι ο στόχος της ρωσικής κυβέρνησης είναι να κρατήσει την Ουκρανία σε πόλεμο, ενώ την παρακωλύει αρκετά ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν μπορεί να κερδίσει. 

 

Αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, διότι το ΝΑΤΟ φαίνεται να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα και η Ρωσία και το ΝΑΤΟ είναι εχθροί. Παρόλο που η όχι ακριβώς αρκετή βοήθεια του ΝΑΤΟ διαφέρει από την όχι ακριβώς αρκετή επιθετικότητα της ρωσικής κυβέρνησης, ουσιαστικά ισοδυναμεί με το ίδιο πράγμα. 

 

Ο ασήμαντος αριθμός αρμάτων μάχης που προσφέρονται στην Ουκρανία από τους "εταίρους" του ΝΑΤΟ, η απροθυμία του ΝΑΤΟ να δώσει στην Ουκρανία στρατιωτικά αεροσκάφη και η χλιαρή υποδοχή των πιο πρόσφατων εκκλήσεων της Ουκρανίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, φαίνεται να σηματοδοτεί ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι έτοιμο να παράσχει, ή ίσως δεν είναι ικανό να παράσχει, τη στρατιωτική υποστήριξη που θα χρειαζόταν η Ουκρανία για τη νίκη. Φαίνεται όμως ότι είναι πρόθυμο να της δώσει μόλις αρκετά παλιά μεταχειρισμένα παλιοσίδερα για να συνεχίσει να χάνει. 

 

Αυτό σημαίνει ότι οι Ουκρανοί, οι νέοι ρωσικοί πληθυσμοί στο Ντονμπάς και τα στρατεύματα και στις δύο πλευρές, αν και κυρίως οι Ουκρανοί, θα συνεχίσουν να πεθαίνουν, ενώ το γεωπολιτικό τοπίο συνεχίζει να μετατοπίζεται γύρω τους. Εν τω μεταξύ, το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι δισεκατομμυριούχοι που πλουτίζει, όπως ο Elon Musk, θησαυρίζουν. Όταν η σύγκρουση ολοκληρωθεί, οι πολυεθνικές εταιρείες και στις δύο πλευρές θα αναλάβουν τα συμβόλαια για την ανοικοδόμηση των πραγμάτων που οι κυβερνητικοί τους εταίροι μόλις κατέστρεψαν. 

 

Ο Butler έγραψε: 

“Ας επιστρατευτούν οι αξιωματικοί και οι διευθυντές και τα υψηλόβαθμα στελέχη των εργοστασίων οπλισμού μας και των κατασκευαστών πυρομαχικών μας και των ναυπηγείων μας και των κατασκευαστών αεροσκαφών μας και των κατασκευαστών όλων των άλλων πραγμάτων που προσφέρουν κέρδος σε καιρό πολέμου, καθώς και οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι. 

 

Ενώ κάποιοι θα μπορούσαν να θεωρήσουν σοφό να προσθέσουν και τους πολιτικούς σε αυτόν τον κατάλογο, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, πολύ περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα καλό σημείο, αλλά ότι δεν είναι μια σοβαρή πρόταση. Γιατί όχι; Μήπως δεν το καταλαβαίνουν, μήπως δεν καταλαβαίνουν αυτό που ο Μπάτλερ, ο Αϊζενχάουερ, ο Σάτον και πολλοί άλλοι σαν κι αυτούς προσπαθούν να τους πουν εδώ και σχεδόν έναν αιώνα; 

 

Τι είναι αυτό που έχει σχέση με το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και θεωρούν ότι είναι αναπόφευκτο; Γιατί στη Γη πιστεύουν ότι είναι ένα "αναγκαίο κακό"; 

 

Είναι απαραίτητο μόνο επειδή εκατομμύρια, ίσως δισεκατομμύρια, από εμάς αποδέχονται ότι ο πόλεμος είναι η "αποτυχία" της εξωτερικής πολιτικής και της διπλωματίας, αντί να κατανοήσουν το προφανές γεγονός ότι είναι η προέκταση της εξωτερικής πολιτικής. Όπως βλέπουμε αυτή τη στιγμή με την πολεμοκάπηλη στάση της Δύσης και της Κίνας, ο πόλεμος είναι το επιδιωκόμενο προϊόν της εξωτερικής πολιτικής και της διπλωματίας της βαριοπούλας. 

 

Οι πόλεμοι δεν "συμβαίνουν" τυχαία. Σχεδιάζονται, μηχανεύονται και παραδίδονται όπως απαιτείται. Οι θάνατοι των δικών μας και των παιδιών μας δεν σημαίνουν τίποτα για τους ανθρώπους που επιτρέπουμε να μας οδηγήσουν στον πόλεμο. Δεν έχουν συμμετοχή στο παιχνίδι, αλλά θα έπρεπε και έχουμε τη δύναμη να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αρνηθούμε να πολεμήσουμε. Πραγματικά δεν είναι πυρηνική επιστήμη. Η υπακοή δεν είναι αρετή. 

 

Αλλά δεν θα το κάνουμε γιατί συνεχίζουμε να πέφτουμε στα ίδια παλιά ψέματα, ξανά και ξανά. Συνεχίζουμε να φανταζόμαστε, σαν αμνησιόπληκτοι σκλάβοι, ότι μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα καλύτερο μέλλον μόνο ακολουθώντας μια άλλη ομάδα παρασιτικών εγκληματιών. 

 

Γυρνάμε γύρω-γύρω: ανατινάζουμε και πεθαίνουν από την πείνα παιδιά, καταδικάζουμε τους συνταξιούχους σε παγωμένη φτώχεια από τα καύσιμα και αποδεχόμαστε ότι ίσως χρειαστεί να θυσιάσουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας στην πορεία. 

 

Όταν οι πολεμοκάπηλοι θα πιέσουν την επόμενη φορά τους γιους και τις κόρες μας να πεθάνουν για τις φιλοδοξίες τους, θα πούμε και πάλι ότι είναι για καλό σκοπό: για την υπεράσπιση της χώρας μας, του πολιτισμού μας ή του τρόπου ζωής μας. 

 

Δεν είναι, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι, όσο συνεχίζουμε να το ακολουθούμε. 

 

---

Δικτυογραφία:
War Certainly Is A Racket – OffGuardian
https://off-guardian.org/2023/02/13/war-certainly-is-a-racket/