Γράφει ο Ξενής Χ. Ξενοφώντος
«Κράτος χωρίς δικαιοσύνη, δεν είναι κράτος!» Αυτά τα λιτά αλλά πάνσοφα λόγια του Άγιου της Πολιτικής Ιωάννη Καποδίστρια στριφογυρίζουν συνεχώς στο μυαλό του κάθε εχέφρονος πολίτη που αγωνιά για το σήμερα και το αύριο της μαρτυρικής μας πατρίδας. Πειρατές, κουρσάροι, σουλτάνοι, νεοσουλτάνοι, αποικιοκράτες, τύρρανοι κάθε λογής, δεν κατάφεραν μέσα από το πέρασμα των αιώνων να υποδουλώσουν την ψυχή της παλαιόθεν Ελληνίδος Κύπρου. Οι ποταμοί αίματος, που έχυσε σε όλα τα στάδια της πολυκύμαντης ιστορίας της δεν ήταν αρκετοί για να τη σπρώξουν προς το εθνικό της πεπρωμένο. Στο δοτό Σύνταγμα της νεαρής Δημοκρατίας κρύβονταν παγίδες τις οποίες η Βρετανία σε πλήρη συνεννόηση με τους στρατοκράτες της Άγκυρας χρησιμοποίησαν για να επιβάλουν τα διχοτομικά τους σχέδια στο νησί.
Στο εσωτερικό μέτωπο, πολύχρωμες φατρίες της εξουσίας, πολιτικές αστοχίες και μυωπικές διπλωματικές προσεγγίσεις στα πρώτα βήματα του νεοσύστατου κράτους, εμπόδισαν τη χάραξη ορθολογιστικής στρατηγικής για αντιμετώπιση του εχθρού με αποτέλεσμα την εθνική τραγωδία του 1974 και την κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους από την Τουρκία. Η συνέχεια είναι τρομακτική. Η μαφιόζικη κομματοκρατία και το ισχυρό δίδυμο των «πολιτικών καιροσκόπων – οικονομικών κερδοσκόπων» σε συνάρτηση με τα φοβικά σύνδρομα και τα ηττημένα μυαλά των εκάστοτε ηγεσιών, απέτυχαν να αξιοποιήσουν τον εθνικό άθλο της ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να υπερασπισθούν αποφασιστικά τα ζωτικά συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού που απειλείται μονίμως από τον νεοοθωμανό κουρσάρο.
Η Κύπρος σήμερα βρίσκεται προ του φάσματος της ολοκληρωτικής πτώσης. Το αξιακό μας σύστημα καταρρέει, οι κρίσιμοι θεσμοί παραπαίουν, η κομματοκρατία μεγαλουργεί, ενώ η αξιοπιστία της πολιτικής και των πολιτικών έφθασε στο ναδίρ, πλήττοντας ανεπανόρθωτα το κράτος δικαίου. Χιλιάδες νοικοκυριά βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας λόγω της ενεργειακής κρίσης, της βαθιάς οικονομικής ύφεσης και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Η λαϊκή ομοψυχία είναι ανύπαρκτη και το Κυπριακό βρίσκεται σε βαθύ τέλμα, με την πολιτική ηγεσία να σφυρίζει αδιάφορα και ανεύθυνα, εστιάζοντας την προσοχή της στον αθέμιτο πλουτισμό με κορυφαία έγνοια της την κατάκτηση της εξουσίας ενόψει των επικείμενων προεδρικών εκλογών. Βαθύ σκοτάδι σκεπάζει τον κυπριακό ουρανό χωρίς μέχρι τώρα να φαίνεται φως στην άκρη της σήραγγας.
Η Κύπρος οδεύει προς την άβυσσο και η ιστορική ευθύνη είναι βαριά για όλους μας. Το καμπανάκι πλέον χτυπά δυνατά. Λαός και ηγεσία καλούνται επειγόντως σε συστράτευση για χάραξη σωστικής πορείας του κυπριακού Ελληνισμού. Αυτή την ώρα, το μέγα στοίχημα για την Κύπρο και τον λαό της είναι κατά πόσον θα απαλλαγούμε ή όχι από την ολιγαρχική δεσποτεία και την αδίστακτη κομματοκρατία που έχουν βάλει θηλιά στο λαιμό του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Το κράτος, έλεγε ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρέπει να καθοδηγεί τους πολίτες του προς το καλό, να πατάσσει τη ληστεία και κάθε μορφής αδικία και σε καμιά περίπτωση να μην καθίσταται υποχείριο των τζακιών και των πλούσιων. Δυστυχώς, στη σημερινή Κύπρο, τα πράγματα στο εσωτερικό μέτωπο είναι τραγικά. Ειδικά τώρα που η ιστορική μας μοίρα είναι απόλυτα συνυφασμένη με αλληλοσυγκρουόμενους και αρπακτικούς ιμπεριαλισμούς, έχουμε υπέρτατο χρέος να αντλήσουμε δύναμη από τον Βίο και την Πολιτεία του Άγιου της Πολιτικής και από τα θυσιαστήρια των ηρωομαρτύρων του έθνους, συνειδητοποιώντας πως η λευτεριά και η ευδαιμονία αξίζουν μόνον σε λαούς που κάνουν κτήμα τους την εθνική ενότητα, την ομοψυχία, την τιμιότητα, τη μεγαλοψυχία και την άδολη φιλοπατρία.
Σε τούτη τη δύσκολη συγκυρία είναι ιερό καθήκον του κάθε Έλληνα Κύπριου πατριώτη να μπει στην πρώτη γραμμή της συλλογικής προσπάθειας για να απομονώσει τους ντόπιους και ξένους έμπορους του λαού, αναζητώντας τον εμπνευσμένο ηγέτη που θα θέσει το συμφέρον της πατρίδας υπεράνω του κόμματος και άλλων ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, κτίζοντας ισχυρό και αξιόπιστο κράτος που θα διεκδικήσει με αξιώσεις τα κοινωνικά κι εθνικά δίκαια του κυπριακού Ελληνισμού. Γιατί, «απάντων τιμιότερον εστίν η πατρίς.»
*Δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy
Συμβολικό εξαιρετικό και τιμητικό αφιέρωμα για τον ΕΘΝΑΡΧΗ Καποδίστρια, τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ Κύπρο.... Εύγε αγαπητέ κ. Ξενοφώντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσθέτω,
Στο Βυζαντινό Μουσείο Κύπρου εκτίθεται μία σημαντική εικόνα, όπου παρουσιάζεται η «Κοινωνία των Αποστόλων» και η οποία αποτελεί δείγμα ιταλοβυζαντινής τέχνης. Πέρα όμως από την καλλιτεχνική αξία του σημαντικού αυτού κειμηλίου, στην ίδια εικόνα ανιχνεύονται (όπου υπάρχει και οικόσημα) και οι κυπριακές ρίζες του μεγάλου Κορφιάτη, δηλαδή, η κυπριακή καταγωγή του κορυφαίου Έλληνα και Ευρωπαίου πολίτη και διπλωμάτη, διάσημου υπουργού των εξωτερικών της κραταιάς Ρωσίας και μετέπειτα πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.
Πρόκειται για το οικόσημο μιας σπουδαίας οικογένειας, ένα ισχυρότατο τεκμήριο των έργων και των ημερών της κυπριακής οικογένειας Γονέμη, από την οποία κατάγεται η Αδαμαντίνα Γονέμη, μητέρα του Ιωάννη Καποδίστρια. Η οικογένεια Γονέμη διέπρεψε σε πολλούς τομείς στη μεγαλόνησο από τον 12ο αιώνα έως και την οθωμανική κατάκτηση.
Ο Κερκυραίος κόμης ιατρός Χριστόδουλος Γονέμης και η σύζυγός του Κατερίνα, μεταξύ των άλλων παιδιών τους απέκτησαν και την Αδαμαντίνη, τη μετέπειτα σύζυγο του Αντώνη-Μαρία Καποδίστρια. Γόνος του γάμου του Αντώνη-Μαρία Καποδίστρια και της Αδαμαντίνης ήταν ο μεταγενέστερα Κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας΄
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, απαντώντας το 1827 στο ερώτημα, που του έθεσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Αγγλίας Wilmont Horton, για το ποία θα ήταν η χωρογραφική έκταση των ορίων που απαιτεί η Ελλάς, αυτός απάντησε: «Τα όρια ταύτα από του 1821 καθορίζονται υπό του αίματος του εκχυθέντος εις τα σφαγεία των Κυδωνιών, των Ψαρών, της Χίου, της Κρήτης, της Ρόδου και της "Κύπρου"...».
Έτσι έθεσε τα όρια του ελληνικού εθνικού κράτους συμπεριλαμβάνοντας την Κύπρο, όχι μόνο γιατί ήταν γόνος Κυπρίας μάνας, αλλά γιατί οι Έλληνες της Κύπρου συμμετείχαν ενεργά με τη θυσία της ηγεσίας τους τότε την 9η Ιουλίου 1821 στην Ελληνική Επανάσταση, συνεχίζοντας την πνευματική παράδοση του Ελληνισμού στην Κύπρο των 3000 ετών ελληνικής ιστορίας και παρουσίας στη Μεγαλόνησο και όταν κατά χιλιάδες Κύπριοι εθελοντές συμμετείχαν πάντα και σε προηγούμενους και κατοπινούς αγώνες του Ελληνισμού, για την Λευτεριά της Ελλάδας, με όνειρο την ΕΝΩΣΗ της πατρίδας τους, που ήταν σκλαβωμένη με την μητέρα πατρίδα ... ΦΕΥ!
Ο φίλος συμπατριώτης πανεπιστημιακός καθηγητής Χ. Γιαλλουρίδης πολύ ορθά έγραψε ...
#"Το ότι η Κύπρος δεν μπόρεσε να ενωθεί με την Ελλάδα και να ενταχθεί στον εθνικό κορμό, όπως συνέβη με την Κρήτη, τη Μακεδονία και τα υπόδουλα μέρη του Ελληνισμού, οφείλεται στη διαχρονικά και ιστορικά δοκιμασμένη γεωπολιτική υπεραξία της Κύπρου, η οποία την κατεδίκασε να μην μπορέσει να γίνει ανεξάρτητη, αλλά επίσης και εξαιτίας ιστορικών λαθών και της Ελλάδας και της Κύπρου, να χάσει τη δυνατότητά της να αποκτήσει την ασφάλεια της εθνικής ενσωμάτωσης, που θα της επέτρεπε να συνεχίσει να συμμετέχει και να συμβάλλει στο αναγεννητικό έργο του Ελληνισμού και της Ελλάδος στην ιστορική πορεία του Έθνους."# Απόσπασμα Χ. Γιαλλουρίδη.
Πολλούς διαπρεπείς Έλληνες της Κύπρου συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση του ο Καποδίστριας τότε. Σήμερα δεν υπάρχει κανείς ...Ίσως θεωρούνται, από κάποιους ξένο σώμα ή ότι η Κύπρος είναι
ξένη χώρα, κείται μακράν και δεν μας ενδιαφέρει!
Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση εις την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης. Καποδίστριας.
Α. Αντωνάς - Συγγραφέας από Ελληνική Κύπρο.