Ποιός δεν θυμάται τις…..τότε κραυγές για αποκέντρωση των πόλεων και ενίσχυση των περιφερειών. Βιβλίο γεμίζουν οι τότε υποσχέσεις για την τόνωση της περιφέρειας. Σήμερα;
Πάλι βιβλίο γεμίζει με τους λόγους που συνέβαλαν στην ερήμωση αυτής, με κορυφαίους τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, που με την συνένωση των τοπικών αυτοδιοικήσεων, για λόγους οικονομικούς, κατάφεραν την μή ανάπτυξη αυτών και ως εκ τούτου εγκατάλειψη της αραιάς κατοίκησης, αφού άρχοντα εκλέγει η πυκνοκατοίκηση.
Η πλειοψηφία νικάει. Συνεπώς ο Άρχων, δες δήμαρχος, λογικά προς τα πού θα στραφεί προς απόκτηση δημοφιλίας; Να λοιπόν η παρακμάζουσα ύπαιθρος που φωνάζει και κλαίει για την μή ύπαρξη εργατών γης. Αυτά λοιπόν και άλλα πολλά, συν την ατεκνία «ένεκα συντροφικότητας» που μέχρι την Προεδρία την έφτασε ο Μητσοτάκης, ίσως για παράδειγμα προς μίμηση, αφού οι υπάρχοντες ψηφίζουν, και όχι οι «ερχόμενοι»!! Ερχόμενα λοιπόν τα χάλια μας. Ίσως να μας αγγίζουν κιόλας, όμως να που δεν τα αισθανόμαστε. Τώρα για λήψη μέτρων αντιστροφής της «κατηφόρας»;
Εδώ γελάνε!! Από ποιόν; Απο ποιούς; Έλα όμως που μέσα στους ποιούς κάποιοι υπάρχουν που ο λαός δεν αφίεται, εντέχνως δεν αφήνεται, να ξεχωρίζει!! Πως να ξεχωρίσει, όταν τον φλομώνουν την μια με το ένα και με την άλλη τ άλλο; Δηλαδή όλα αυτά τα εντός της χώρας σήμερα συμβαίνοντα καί που μας τα σερβίρουν για γιγαντιαία, αλλά έλα που όμως είναι μηδαμινά συγκρινόμενα με την συρρίκνωση των Ελλήνων!! Ειπώθηκε δε πως μήν ανησυχείτε, το πρόβλημα θά λυθεί με εισαγωγές αφού εμείς δεν παράγουμε.
Περιμένοντας λοιπόν τους βαρβάρους μεγάλε Αλεξανδρινέ!!!
Περιμένοντας λοιπόν τους βαρβάρους μεγάλε Αλεξανδρινέ!!!
Τόσον ο Καλλίκράτης, όσον και ο Εθνάρχης Καποδίστριας σε άλλες εποχές και εντελώς διαφορετικές, ενήργησαν τότε προς το δημόσιο συμφέρον του Ελληνισμού. Ανόμοια πράγματα σήμερα με τις μέρες και πράξεις των σύγχρονων ταγών μας, που όπως γράφετε πρέπει να λάβουν μέτρα αντιστροφής της κατηφόρας ... Ξέρετε; Ο Ελληνικός λαός όσον τον κυβερνούν ανίκανοι κυβερνήτες είναι καταδικασμένος όπως ο Σίσυφος, που τιμωρήθηκε να σηκώνει στους ώμους έναν βράχο στην κορυφή ενός βουνού και κατόπιν ο βράχος έπεφτε και ο Σίσυφος επαναλάμβανε αιώνια την σκληρή δοκιμασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ίδιοι ουδέν συμφέρον είχαν, αλλά και ούτε ποτέ διανοήθηκαν να βάλουν έστω και μια δραχμή στην τσέπη τους ....
Έλεγε ο Καποδίστριας ...
Εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν.
(αρνούμενος τον μισθό του Κυβερνήτου)
Τον μιμήθηκε κάποιος ή θα τον μιμηθεί σήμερα;
Ο αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι, αλλά το τω αρχομένω.
Ο αληθινός άρχοντας δεν πρέπει να κοιτάζει το δικό του συμφέρον αλλά των υπηκόων του.
Π.Β. Συγγραφέας
Διευκρίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπ ευκαιρία αναφέρθηκα στους μεγάλους Καλλικράτη και Καποδίστρια, των οποίων ακόμη και τα ονόματα χρησιμοποιούν σήμερα καταχρηστικά οι εκάστοτε κυβερνήσεις στα "σχέδια" ή "προγράμματα" τους, για να παραπλανούν τον Ελληνικό λαό. Τι σχέση έχει ο Καποδίστριας ή Καλλικράτης με αυτά τα άστοχα σχέδια τους; Ας έβαζαν το όνομα Νέρωνας.
Π.Β.