Τραπεζική τυραννία: η ώρα της αλήθειας για τον Άρειο Πάγο

Γράφει ο Γεώργιος Παπασίμος

 

Η προκλητική προαναγγελία της Τράπεζας της Ελλάδος με την πρόσφατη έκθεση της για λύση του προβλήματος που έχει προκύψει για τα funds, μετά την υπ’ αρ. 822/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε ορθώς ότι οι servicers δεν έχουν δυνατότητα νομικής εκπροσωπήσεως σε πλειστηριασμούς κλπ, είτε μέσω νομοθετικής παρέμβασης, την όποια όμως αρνήθηκε ο υπουργός Οικονομικών, αφού θα επρόκειτο για μια πρόδηλη αντισυνταγματική ενέργεια, που θα σκόνταφτε στον Άρειο Πάγο, στον οποίο έχει προσδιοριστεί η συζήτηση για τις 21-1-2023, αποτυπώνει με τον πιο ευκρινή τρόπο αφενός την πλήρη ασυδοσία του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και την ανεξέλεγκτη λειτουργία των πάσης φύσεως κερδοσκοπικών συμφερόντων και αφετέρου φέρει την Δικαιοσύνη ενώπιον των ευθυνών της.

 

Δώδεκα χρόνια από την οιονεί χρεωκοπία της χώρας το 2010 η πλειοψηφία των δανειοληπτών, συνεχίζει να καθεύδει στα έγκατα του Άδη, εξαιτίας της. Εξαιτίας της επιβληθείσας τραπεζικής ασυδοσίας και τυραννίας και του πολιτικού ωχαδελφισμού μου ενός τραγικά ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού εξουσίας. Πιθανόν, να πρόκειται για το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
 

Μόλις η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ το 2001, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκμεταλλευόμενο τη δυνατότητα να δανείζεται με πολύ χαμηλό επιτόκιο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα τεράστια ποσά εξαπέλυσε έντονα επιθετική δανειακή απέναντι στην ελληνική κοινωνία, που δεν είχε παιδεία δανειακής συμπεριφοράς, εντάσσοντας έτσι το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σε αυτή τη μηχανή παραγωγής υπερκερδών των Τραπεζών. Έτσι, αυτές από τη μια πλευρά δάνειζαν το ελληνικό δημόσιο με πενταπλάσιο επιτόκιο από ότι δανειζόταν και με 20πλάσιο επιτόκιο τους Έλληνες πολίτες (καταναλωτικά δάνεια), δημιουργώντας ένα τεράστιο τοκογλυφικό δίκτυο, που συνεχίζει ως σήμερα να υφίσταται μέσω των funds.  

 

Όταν σήμανε η ώρα της χρεωκοπίας το 2010 για την οποία σημαντικότατη ευθύνη είχαν οι ίδιες οι Τράπεζες με την προηγούμενη δεκαετή τους συμπεριφορά και η χώρα εισήλθε στις μνημονιακές προσκρούστειες πρακτικές, το εξαρτημένο ελληνικό πολιτικό προσωπικό, αντί να φροντίσει να υπάρξει μια δίκαιη οικονομική και κοινωνική λύση του οξύτατου προβλήματος χιλιάδων δανειοληπτών, το μόνο που έκανε ήταν να ενισχύσει το τραπεζικό σύστημα με τρεις γενναίες κεφαλαιοποιήσεις, που ξεπέρασαν τα εκατό δις ευρώ και τα οποία προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος στις πλάτες του ελληνικού λαού, χωρίς καμία επίπτωση ή τιμωρία στους υπεύθυνους. 

 

Το τι έπρεπε να γίνει για το θέμα αυτό, το καταδεικνύουν οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στις ΗΠΑ και την Ισλανδία, εκείνη την περίοδο της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης των τοξικών ομολόγων του 2008. Καμία δεν επέτρεψε το πρόβλημα των κόκκινων δανείων να μετατραπεί σε οικονομική και κοινωνική “γάγγραινα”, που δώδεκα χρόνια μετά την είσοδο της Ελλάδος στον μνημονιακό “ζουρλομανδύα” αποτελεί ένα εν εξελίξει ενεργό οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα. 

 

Τραπεζική τυραννία
 

Οι ΗΠΑ το 2008 με αστραπιαίες διαδικασίες κρατικοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες τράπεζες, τη Citibank και, αφού την εκκαθάρισαν από τα τοξικά ομόλογα και δάνειά της, στη συνέχεια, ως γνήσια καπιταλιστική χώρα, την παρέδωσαν στους ιδιώτες, με σημαντικό όφελος, όμως, για την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα τους. Από την άλλη, η Ισλανδία, η οποία πτώχευσε το 2010, εφάρμοσε την ορθολογική, κοινωνική και δίκαιη λύση με σπουδαία αποτελέσματα, αυτή του κουρέματος όλων των ληφθέντων έως τότε δανείων από τους πολίτες (κόκκινων και πράσινων), σε ποσοστό 30% έως 70%, με βάση την πτώση των τιμών των ακινήτων και της οικονομίας γενικότερα, σε συνδυασμό με την ατομική αγοραστική δύναμη των δανειοληπτών. Αυτό είχε ως συνέπεια την παροχή οξυγόνου στην κοινωνία, αλλά και στην οικονομία, η οποία κατάφερε να βγει από τη κρίση και την χρεοκοπία.  

 

Στη χώρα μας όμως, αφού αφέθηκε το θέμα στον αυτόματο πιλότο με συνέπεια να μετατραπεί σε οικονομική γάγγραινα, αντί να υπάρξει έστω και αργά μια τέτοια γενναία και ορθολογική ρύθμιση, πραγματοποιήθηκε μια μεγαλύτερη εγκληματική μεθόδευση, που ήταν η πώληση των κόκκινων δανείων σε ξένα funds, υπόπτου προελεύσεως και λειτουργίας, όπου εμπλέκονται κερδοσκοπικά κεφάλαια, αλλά και μέλη των διοικήσεων των τραπεζών και ένας κύκλος αρπακτικών γύρω από αυτούς (μια τέτοια υποπερίπτωση του μεγάλου αυτού όγκου αποτελεί ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτριος Πάτσης). 

 

Δηλαδή πωλήθηκαν σε αξία με 10-15% της τιμής του δανείου με τεράστιες απώλειες των τραπεζών, που θα μπορούσαν τουλάχιστον να εισπράξουν εάν πραγματοποίησαν οι ίδιες γενναίες ρυθμίσεις και κουρέματα 30% ως και 50% των δανείων (δεδομένου ότι τα πώλησαν σε εξευτελιστικές τιμές στα funds), και παράλληλα δημιουργήθηκαν μηχανισμοί συντριβής και εξαθλίωσης των δανειοληπτών και εξαύλωσης των κατοικιών τους, από αυτά τα funds, που θρασύτατα ζητούν όχι μόνο το κεφάλαιο , αλλά και τους ληστρικούς τόκους, ενώ έχουν πληρώσει μόλις του 10 ή 15% του αρχικού κεφαλαίου και τις περισσότερες φορές με δάνεια από τις ίδιες τις Τράπεζες! Πουθενά στο πλανήτη δεν μπορεί κανείς να υποδείξει ότι συντελέστηκαν τέτοιες καταστροφικές και ληστρικές πολιτικές.  

 

Αποκορύφωμα αυτών των αθλιοτήτων που διαπράχθηκαν ήταν η μη ψήφιση καν της «ρήτρας προτεραιότητας» υπέρ του δανειολήπτη, την οποία σημειωτέον είχε ψηφίσει και εφάρμοσε η Κύπρος με την οποία θα μπορούσε ο κάθε δανειολήπτης να αγοράσει το δάνειο του σε λίγο μεγαλύτερη τιμή από αυτήν που θα το πωλούσε η Τράπεζα σε ξένα funds.

 

Κόκκινα δάνεια
 

Και ενώ πραγματοποιήθηκαν τα παραπάνω οικονομικά εγκλήματα στο ζήτημα των κόκκινων δανείων, διαχρονικά και διακομματικά, όχι μόνο δεν υπάρχει η οποιαδήποτε συναίσθηση και συνείδηση των τεράστιων αυτών ευθυνών απέναντι στην ελληνική κοινωνία, η κοινωνική ισορροπία της οποίας είναι κρίσιμος παράγοντας απέναντι τους εθνικούς κινδύνους, που προέρχονται από τους νεο-οθωμανικούς τραμπουκισμούς, αλλά αντίθετα με θρασύτητα και χωρίς κανέναν ηθικό και νομικό όριο επιχειρούνται σήμερα νέες αντιδημοκρατικές ενέργειες σε βάρος των χιλιάδων ανυπεράσπιστων δανειοληπτών, μετά την έκδοση της υπ’ αρ. 822/2022 απόφασης του Αρείου Πάγου (Α2 Τμήμα), που έκρινε ορθώς ότι οι servicers των funds δεν έχουν την ενεργητική νομιμοποίηση να επισπεύδουν πλειστηριασμούς και γενικά να πράττουν πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης για λογαριασμό αυτών. 

 

Το θέμα αυτό προέκυψε διότι το μεγαλύτερο μέρος των τιτλοποιήσεων και της πώλησης των δανείων έγιναν με το νόμο 3156/2003 και όχι με το νόμο 4354/2015 που αφορούσε αμιγώς τα κόκκινα δάνεια και έδινε δυνατότητα εκπροσώπησης των εταιρειών διαχείρισης σε ενέργειες αναγκαστικής εκτέλεσης. Ο λόγος, δε, που εφάρμοσαν οι τράπεζες το παλιό νομικό πλαίσιο ήταν για να αποφύγουν τη στοιχειώδη υποχρέωση που προέβλεπε ο νόμος 4354/2015, να στείλουν δηλαδή εξώδικη πρόσκληση στο δανειολήπτη πριν την πώληση του δανείου του στο ξένο funds, απλώς για να διακανονίσει την οφειλή του (και όχι να αγοράσει ο ίδιος το δάνειο σε αντίστοιχη τιμή, που συμφώνησε να πωληθεί σε fund).  

 

Ακόμα και αυτήν την ελάχιστη αυτή προϋπόθεση οι ελληνικές Τράπεζες και το συνολικά διαπλεκόμενο σύστημα funds – εταιρειών διαχείρισης αποφάσισαν να μην τηρήσουν και για αυτό κατέφυγαν στον προηγούμενο νόμο, που ναι μεν δεν είχαν υποχρέωση να επιδώσουν εξώδικη πρόσκληση, πλην όμως γνώριζαν ότι αυτός ο νόμος δεν τους έδινε δικαίωμα διενέργειας δικαστικών ενεργειών. Αυτό έκρινε ορθώς η απόφαση του Αρείου Πάγου δίνοντας έτσι μια αχτίδα φωτός για την προστασία των δανειοληπτών από τους μαζικούς πλειστηριασμούς. Αυτό το πλαίσιο της προστασίας επιχειρεί η Ένωση Τραπεζών και η Τράπεζα της Ελλάδος πιέζοντας πανταχόθεν να την εξαϋλώσει. 

 

Πρόκειται πραγματικά για την τελευταία πράξη ενός εθνικού εγκλήματος του ελληνικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια, αφού τυχόν ανατροπή της απόφασης του Αρείου Πάγου από την Ολομέλεια αυτού, θα δώσει το τελικό χτύπημα στους δανειολήπτες, κατεδαφίζοντας πλήρως κάθε έννοια δικαίου με αποτέλεσμα ούτε κατ’ επίφαση να μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχει ασφάλεια και κράτος Δικαίου στη χώρα μας.  

 

Για αυτό έχει σημάνει πλέον η μεγάλη ώρα για την ελληνική Δικαιοσύνη και το ανώτατο ακυρωτικό Δικαστήριο της. Ή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και στις συνταγματικές επιταγές, που παρέχουν πλήρη αυτονομία και προστασία στους Δικαστές, επιβεβαιώνοντας την ορθή νομικά αιτιολογία, που ήδη έχει αναπτυχθεί στην παραπάνω απόφαση του ή θα μετατραπεί σε ένα απλό άθυρμα των κερδοσκοπικών συμφερόντων σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, στέλνοντας σε αυτήν την περίπτωση τη Δικαιοσύνη στα τάρταρα.

πηγή

Ο Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης και η Αγιά Σοφιά

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Συνεχίζουμε τα περί του Εθνοϊερομάρτυρα Σμύρνης Χρυσόστομου, όπως τα περιέγραψε ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Λεωνίδας Φιλιππίδης σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν από εξήντα χρόνια, στις 13 Νοεμβρίου 1962.

 

Μετά την αποβίβαση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Σμύρνη ο Δεσπότης με τους λόγους του συνεχώς ενίσχυε και ενθουσίαζε τον ελληνικό πληθυσμό της Μητροπόλεώς του. Ο Φιλιππίδης γράφει πως η φλογερή αγάπη του στον Θεό και στην Ελλάδα αποτελούσε πάντοτε πηγή ενισχύσεως της εξ ιδιοσυγκρασίας αισιοδοξίας του. Παράλληλα αισθανόταν ένα δέος μπρος στο εγχείρημα.  

 

Η πάλη αυτή μεταξύ πίστεως και αισιοδοξίας από τη μία και δέους από την άλλη αποτυπωνόταν στο βλέμμα του προς τους δύο μεγάλους ζωγραφικούς πίνακες, που κοσμούσαν την αίθουσα του γραφείου του. Ο ένας παρίστανε το μαρτύριο του πρώτου Επισκόπου Σμύρνης Αγίου Πολυκάρπου. Ο άλλος ήταν μία σύνθεση. Παρίστανε στη μία πλευρά την Ακρόπολη και στην άλλη το Ναό της του Θεού Σοφίας στην Βασιλίδα των πόλεων. Στο βάθος του πίνακα υπό χρυσοπόρφυρη ανταύγεια διακρινόταν επί του Γολγοθά ο Σταυρός. Η σύνθεση είναι προφανές ότι παρίστανε το ενιαίο του Γένους και της Ιστορίας μας. 

 

Τον μοναδικής ιεροπρεπούς ομορφιάς, εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και αρχοντιάς Ναό της του Θεού Σοφίας ο Σμύρνης Χρυσόστομος πρότεινε σε ετερόδοξους Αμερικανούς επισκέπτες του να καταστεί τόπος συνάντησης όλων των Χριστιανών του κόσμου. Ένας τόπος, ο πρώτος, είναι ο Ναός της Αναστάσεως, στα Ιεροσόλυμα και ο άλλος είναι αυτός της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, τους είπε. Και πρόσθεσε:  

«Δεν είναι ούτε ο Ναός του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, ούτε του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, ούτε της Παναγίας στο Παρίσι, ούτε του Αγίου Ανδρέου στο Εδιμβούργο, ούτε οι μεγάλοι ναοί στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη.... Σύμβολο της όλης Χριστιανοσύνης και όλης της Υφηλίου είναι ο Ναός της Σοφίας του Θεού, ο οποίος, κατά στοιχειώδη απαίτηση της θείας και ανθρώπινης δικαιοσύνης, πρέπει να αποδοθή εις τας χείρας της κατ’ ανατολάς Χριστιανοσύνης. Τούτο αναμένει ο χριστιανικός λαός της Ανατολής από τον χριστιανικό κόσμο της Αμερικής...».
 

Είναι λυπηρό ότι δεν εισακούστηκαν οι λόγοι του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης τότε και έως σήμερα. Ο αιμοσταγής Κεμάλ δέχθηκε τουλάχιστον να μετατραπεί σε Μουσείο... Ο «εκσυγχρονιστής» Ερντογάν συμπεριφέρεται ως βάρβαρος κατακτητής και γυρίζει τους Τούρκους αιώνες πίσω, στον πολιτισμό των προγόνων τους, νομάδων των στεπών της Ασίας. 

 

Το Γενικό Στρατηγείο, στις 25 Φεβρουαρίου 1920, ζήτησε τη συνεργασία του Μητροπολίτου Σμύρνης προς επιστράτευση των νέων της Μικράς Ασίας. Ο Μάρτυρας Αρχιερέας απάντησε αμέσως ότι έχει ήδη έτοιμο τον κατάλογο των στρατευσίμων, επί τη βάσει του μητροπολιτικού αρχείου του. Ακολούθως εξαπέλυσε σχετική Εγκύκλιο, στην αρχή της οποίας γράφει: «Νυν υπέρ πάντων αγών!» και δηλώνει βέβαιος ότι «πάντες οι Έλληνες της Ιωνίας ομοθυμαδόν θα σπεύσωσι να περιβληθώσι την δοξασμένην στολήν του στρατιώτου, πλήρεις ενθουσιασμού»...-

Ο μόνος τρόπος για να γίνει η Αμερική υπέρ της ζωής (του αγέννητου παιδιού)

Σχόλιο: Αρθρογράφος μια ευρέως γνωστής αμερικανικής ιστοσελίδας μελετά την επόμενη μέρα από την πρόσφατη ανατροπή της περιβόητης νομολογίας Roe v. Wade. Επισημαίνει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ επέστρεψε το θέμα στο λαό και σε πέντε δημοψηφίσματα απορρίφθηκαν προτάσεις για περιορισμό των εκτρώσεων, ακόμα και σε συντηρητικές πολιτείες, όπως το Κεντάκι ενώ σε άλλη πολιτεία απορρίφθηκε νομοσχέδιο που προέβλεπε ότι τα παιδιά που γεννιούνται κατά λάθος, έπειτα από αποτυχημένη προσπάθεια έκτρωσης χρήζουν ιατρικής φροντίδας, κάτι φυσικά τελείως αυτονόητο… Κάτι πρέπει να γίνει, λοιπόν.
 

Προτείνει δύο τρόπους αντιμετώπισης του ζητήματος: πρώτον, ενεργοποίηση των κληρικών πάνω στο φλέγον θέμα των εκτρώσεων, οι οποίοι οφείλουν συνεχώς να το αναδεικνύουν και δεύτερον, επιθετική διαφήμιση της ζωής του αγέννητου παιδιού μέσα στη μήτρα, για να καταλάβει η κοινωνία τι ακριβώς σκοτώνει.  

 

Μετάφραση: Ιωάννης Λάμπρου
Του Michael Brown  

 

Δύο γενιές γυναικών που μεγάλωσαν με την απόφαση Roe εναντίον Wade ως νόμο της χώρας, ύψωσαν τις φωνές τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας στον εκλογικό θάλαμο, διαμαρτυρόμενες κατά της ιστορικής ανατροπής της εν λόγω απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο τον Ιούνιο. Ως αποτέλεσμα, και τα πέντε νομοσχέδια που σχετίζονται με τις αμβλώσεις και τα οποία ψηφίστηκαν στις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές είπαν “’Οχι” υπέρ της ζωής, ακόμη και στο Κεντάκι.  

 

Όπως σημειώνεται στον ιστότοπο FiveThirtyEight, «Τον Ιούνιο, ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Samuel Alito και η υπερσυντηρητική πλειοψηφία του δικαστηρίου έγραψαν ότι έστελναν το θέμα της άμβλωσης πίσω στους ψηφοφόρους. Οι ψηφοφόροι είναι δυσαρεστημένοι.  

 

“Τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων εκλογών μοιάζουν με μία εντυπωσιακή επίπληξη της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπόθεση Dobbs εναντίον Jackson- Οργάνωση Υγείας Γυναικών και του κύματος των σχεδόν ολοκληρωτικών απαγορεύσεων των αμβλώσεων που ακολούθησε”.  

 

Όσον αφορά το γεγονός ότι οι γυναίκες βοήθησαν στην αύξηση αυτών των ψήφων, η Daily Wire επεσήμανε ότι, «Σε σύγκριση με τους παντρεμένους που ευνοούν τους υποψήφιους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος φέτος, ένα exit poll του CNN από 18.571 συνολικά ερωτηθέντες βρήκε ότι το 68% των ανύπαντρων γυναικών ψήφισαν υπέρ των Δημοκρατικών πολιτικών— διαφορά 37 μονάδων έναντι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος».  

 

Και καθώς οι ηλικίες μικραίνουν, η ανισότητα γίνεται ακόμη μεγαλύτερη: “Άλλα αξιοσημείωτα στοιχεία από τα δεδομένα των exit poll του CNN δείχνουν ότι το 72% των γυναικών μεταξύ 18 και 29 ψήφισαν Δημοκρατικούς”.  

 

Τί δραματική διαφορά στα πρότυπα ψηφοφορίας, αλλά που συνάδει με τη νοοτροπία πολλών ανύπαντρων γυναικών, ειδικά νεότερων γυναικών.  

 

Για να αναφέρω ξανά από την Daily Wire, “Μελέτες δείχνουν ότι οι ανύπαντρες γυναίκες ψηφίζουν Δημοκρατικούς πιο συχνά από τις παντρεμένες επειδή εξαρτώνται από ένα μόνο εισόδημα, έχουν φεμινιστική στάση απέναντι σε κοινωνικά ζητήματα όπως η άμβλωση και η προγαμιαία σεξουαλική συμπεριφορά και συμφωνούν με ιδεολογίες που επαναπροσδιορίζουν τους ρόλους του φύλου και τις οικογενειακές ευθύνες”.

 

«Η ατζέντα των Δημοκρατικών για τις ριζοσπαστικές αμβλώσεις και την LGBTQ σε συνδυασμό με την αμελή διακυβέρνηση των πόλεων μας βγάζει νόημα απολύτως, όταν συνειδητοποιείς ότι η καταστροφή της πυρηνικής οικογένειας και η εξάρτηση από την κυβερνητική ευημερία κρατά το Δημοκρατικό Κόμμα στην εξουσία», έγραψε στο Twitter ο Jayme Chandler Franklin. ” 

 

Αναλύοντας περαιτέρω τα δεδομένα, η Breitbart σημείωσε ότι, «Το 33% των γυναικών είπε ότι η άμβλωση ήταν το πιο σημαντικό τους θέμα, με το 77% αυτών των ερωτηθέντων να υποστηρίζει τους Δημοκρατικούς υποψηφίους σε σύγκριση με το 22% που υποστηρίζει τους Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους. Το επόμενο πιο σημαντικό ζήτημα για τις γυναίκες ήταν ο πληθωρισμός στο 28%, ακολουθούμενο από το έγκλημα, την πολιτική για τα όπλα και τη μετανάστευση, που ήταν όλα ίσα στο 10%.  

 

«Μία πλειοψηφία των γυναικών (67 τοις εκατό) δήλωσαν επίσης ότι ήταν είτε θυμωμένες είτε δυσαρεστημένες με την ανατροπή της απόφασης Roe εναντίον Wade, με το 72 τοις εκατό των γυναικών που υποστήριζαν τους Δημοκρατικούς υποψηφίους να συμφωνούν, σε σύγκριση με το 27 τοις εκατό που υποστήριξαν τους Ρεπουμπλικάνους. Από την άλλη πλευρά, το 30 τοις εκατό των γυναικών ήταν είτε ενθουσιώδεις είτε ικανοποιημένες με την ανατροπή του Roe, με την πλειοψηφία να υποστηρίζει τους Ρεπουμπλικάνους (84 τοις εκατό) σε σύγκριση με τους Δημοκρατικούς (15 τοις εκατό).  

 

Αυτό σίγουρα έρχεται σε ρήξη με τα ιστορικά πρότυπα ψηφοφορίας, στα οποία η οικονομία, πολύ περισσότερο από τα κοινωνικά ζητήματα, κυριαρχούσε στις αποφάσεις ψηφοφορίας.  

 

Σίγουρα, οι υπέρ της ζωής βγήκαν επίσης σε ισχυρούς αριθμούς.  

 

Όπως επισημαίνεται από την Catherine Glenn Foster στο American Conservative, «οι ακτιβιστές για τις αμβλώσεις τα πήγαν άσχημα σε κρατικό επίπεδο. Οι Δημοκρατικοί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τον κυβερνήτη της πολιτείας, τον γενικό εισαγγελέα ή τις βουλευτικές θέσεις σε κόκκινες (υπέρ των Ρεπουμπλικανών) πολιτείες που έχουν επιβάλει όρια αμβλώσεων από τον Ιούνιο. Οι ακτιβιστές για τις αμβλώσεις δεν μπορούσαν να νικήσουν τους δημόσιους αξιωματούχους σε αυτές τις πολιτείες ή να κερδίσουν τη Βουλή ή τη Γερουσία των ΗΠΑ για να εμποδίσουν αυτούς τους νόμους των πολιτειών». 

 

Η Foster σημείωσε επίσης ότι ένας μεγάλος αριθμός πολιτειών με νόμους υπέρ της ζωής “στα χαρτιά” τους, εξέλεξαν Ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες (συμπεριλαμβανομένων των Αρκάνσας, Αϊντάχο, Οκλαχόμα, Νότια Ντακότα, Τέξας, Τζόρτζια, Αϊόβα, Οχάιο, Τενεσί και Νότια Καρολίνα, στις περισσότερες περιπτώσεις με μεγάλη διαφορά).  

 

Τούτου λεχθέντος, υπήρξε μια ισχυρή ώθηση κατά της αντιστροφής της απόφασης Roe, και οι ακτιβιστές υπέρ της άμβλωσης τροφοδότησαν τις φλόγες του φόβου με μια αδυσώπητη, υπερβολική εκστρατεία δημοσίων σχέσεων, σαν η ανατροπή του Roe να σήμαινε ότι η άμβλωση θα απαγορευόταν πλέον σε εθνικό επίπεδο (αντί παρά απλώς να επιστρέφουν στη δικαιοδοσία των πολιτειών).  

 

Αυτή η κίνηση ήταν επίσης πολύ καλά χρηματοδοτούμενη και χρησιμοποιούσε έξυπνα μηνύματα που έδειχναν μακριά από την πραγματικότητα της άμβλωσης. Και οι προηγούμενες δηλώσεις τουλάχιστον ενός Ρεπουμπλικανού υποψηφίου, που έλεγε ότι θα εκδιώξει γυναίκες που έκαναν εκτρώσεις ως δολοφόνοι, άναψαν περαιτέρω τις φλόγες του φόβου, αν όχι καθαρού τρόμου.  

 

Ωστόσο, δηλώσεις όπως αυτές, οι οποίες ήταν τελείως ακραίες, παρουσιάστηκαν ως κυρίαρχο ρεύμα για να διασφαλιστεί η βαθύτερη οργή των ψηφοφόρων, ειδικά μεταξύ των γυναικών.  

 

Γράφοντας για το The Federalist, ο Robert G. Marshall προσδιόρισε αυτά τα πέντε ψέματα στον απόηχο της υπόθεσης Roe: 1) Η αντιστροφή της απόφασης Roe θα βάλει τις γυναίκες στη φυλακή για τις αμβλώσεις. 2) Οι γυναίκες θα διωχθούν για αυτοάμβλωση εάν το Roe αντιστραφεί. 3) Οι γυναίκες θα διωχθούν για αποβολή. 4) Η αναστροφή του Roe θα ποινικοποιήσει τη χρήση χαπιών και ενδομήτριων συσκευών.5) «Τα αγέννητα δεν έχουν ποτέ αναγνωριστεί στο νόμο ως πρόσωπα».  

 

Δυστυχώς, και δεν αποτελεί έκπληξη, ψέματα όπως αυτό έχουν ήδη ριζώσει σε εκατομμύρια καρδιές και μυαλά, και η πλευρά υπέρ των δικαιωμάτων των αμβλώσεων ενεργοποιείται όσο ποτέ άλλοτε.  

 

Από την άλλη πλευρά, είναι κατανοητό ότι η πλευρά που τάσσεται κατά των αμβλώσεων, αν και γεμάτη ευφορία και ενθάρρυνση με την ιστορική ανατροπή του Roe, δεν έχει ακόμη αποκτήσει πλήρως την δυναμική της.  

 

Πώς, λοιπόν, μπορούν να κερδίζονται οι μάχες πολιτεία με πολιτεία; Πώς μπορούν να ανατραπούν οι νόμοι για τις αμβλώσεις που έχουν ψηφιστεί στο Μίσιγκαν και την Καλιφόρνια και τη Μοντάνα;  

 

Ένα email της 9ης Νοεμβρίου από το Οικογενειακό Συμβούλιο της Καλιφόρνια ανήγγειλε ότι «οι ψηφοφόροι της Καλιφόρνια εγκρίνουν έναν από τους «Πιο ακραίους νόμους περί αμβλώσεων σε ολόκληρο τον κόσμο». 

 

Στη Μοντάνα, «οι ψηφοφόροι απέρριψαν μια πρωτοβουλία ψηφοφορίας κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων εκλογών που θα επέβαλλε ότι τα βρέφη που γεννιούνται ζωντανά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επιβιώνουν από αποτυχημένες αμβλώσεις, είναι νομικά πρόσωπα που δικαιούνται σωτήρια ιατρική περίθαλψη».  

 

Τι μπορεί να γίνει για να ανατραπεί η εν λόγω πορεία;  

 

Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να δούμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί.  

 

Πρώτα και κύρια, πρέπει να υπάρξει μια μαζική αναβίωση στην εκκλησία που θα οδηγήσει σε πλήθος μεταστροφών στην κοινωνία και που με τη σειρά της οδηγεί σε μια ένδοξη εθνική αφύπνιση. Μόνο όταν δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί θα έχουν την καρδιά του Θεού για το αγέννητο, η όλη συνθήκη θα στραφεί πιο αποφασιστικά προς την κατεύθυνση της ζωής. 

 

Καθώς η εκκλησία ζωντανεύει τη φρίκη της άμβλωσης και την ιερότητα της ζωής και καθώς ο λαός του Θεού κερδίζει τους χαμένους και κάνει μαθητές κατά εκατομμύρια, το κύμα των αμβλώσεων θα στραφεί προς τη ζωή. 

 

Δεύτερον, πρέπει να συνεχίσουμε τη μάχη της αλλαγής της καρδιάς και του μυαλού, εκθέτοντας τις πραγματικότητες αυτών των δρακόντειων νομοσχεδίων υπέρ των αμβλώσεων και συνεχίζοντας να επιδεικνύουμε την προσωπικότητα του μωρού που βρίσκεται στη μήτρα. 

 

Αναμένω και ελπίζω ότι όπως πολλοί Αμερικανοί ξυπνούν με την παραφροσύνη του ακραίου τρανσέξουαλ ακτιβισμού, ιδιαίτερα τον χημικό ευνουχισμό και τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των παιδιών, θα αφυπνιστούν επίσης στην πραγματικότητα της άμβλωσης. 

 

Τα καλά νέα είναι ότι το Roe ανατράπηκε, κάτι που για πολλούς φαινόταν εντελώς αδύνατο για δεκαετίες. Είναι επίσης αναμενόμενο ότι η πλευρά υπέρ των αμβλώσεων έχει ανανεωθεί πρόσφατα για τον αγώνα. 

 

Αλλά η ίδια επιμονή που πάλεψε για 5 δεκαετίες για να δει την κατάργηση του Roe είναι η ίδια επιμονή που μπορεί να δει Το κύμα (των αμβλώσεων) να μετατρέπεται σε ζωή από πολιτεία σε πολιτεία. 

 

Ωστόσο, χωρίς μια σαρωτική εθνική αναγέννηση, τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί. Με αυτό, οι σημερινοί ριζοσπαστικοί νόμοι υπέρ των αμβλώσεων μπορούν να αποτελέσουν παρελθόν.

 

πηγή

ΕΠΕΤΕΙΟΛΟΓΙΟ ΕΟΚΑ 55-59. ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ.

Επιμέλεια: Ομάδα Εργασίας και Έρευνας του συγγραφέα κ. Αντώνη Αντωνά.

 

5/12/1955

Εξω από τον Αμίαντο στον δρόμο προς Τρόοδος, με το φως της ημέρας, ομάδα 7 ανταρτών υπό τον τομεάρχη της ΕΟΚΑ Ρένο Κυριακίδη ( Ρωμανός της Πιτσιλιάς) έπληξαν αιφνιδιαστικά, με αυτόματα όπλα διερχόμενα στρατιωτικά οχήματα. Νεκροί 5. (3 στρατιώτες, ένας Τ/Κ αστυνομικός και ένας Κύπριος πράκτορας των Αγγλων)

 

5/12/1955 

Στο Καρβουνά (επί της οδού Κακοπετριάς -Αμιάντου) ομάδα υπό τον Γρ. Αυξεντίου κατέστρεψε ηλεκτρικό μετασχηματιστή και προκάλεσε διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος εις Αμίαντον και Τρόοδος. 

 

6/12/1955 

Στον Αγιο Αμβρόσιο Κυρηνείας, ομάδα υπό τον Θάσο Σοφοκλέους πραγματοποίησε επίθεση κατα στρατοπέδου. 

 

7/12/1955
Στη Λευκωσία, τετραμελής ομάδα ενόπλων της ΕΟΚΑ συγκρούεται με Άγγλους στρατιώτες. Ένας νεκρός και 3 τραυματίες Αγγλοι στρατιώτες. 

 

11/12/1955
Μάχη στα Σπήλια με νεκρούς 15 Αγγλους στρατιώτες και 35 τραυματίες. 

 

11/12/1957
Εφονεύθη από θραύσματα βόμβας που ρίφθηκε κατά Άγγλων στο Λευκόνοικο, ο Κυριάκος Μπάκας, ετών 31 από Λευκόνοικο. 

 

15/12/1955
Στη τοποθεσία Μερσινάκι, (Σόλοι) επί της οδού Ξερού – Πόλεως Χρυσοχούς, κατόπιν ενόπλου συγκρούσεως μελών της ΕΟΚΑ με Άγγλους στρατιώτες, φονεύθηκε ένας Άγγλος. Έπεσε γενναία μαχόμενος ο Χαράλαμπος Μούσκος ετών 27 από τη Παναγιά (Εξάδελφος του αρχ. Μακαρίου) Ετραυματίστηκαν και συνελήφθηκαν οι Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ. Τραυματιστηκε στο κεφάλι ο Μάρκος Δράκος, πλην διεφυγε τη σύλληψη. 

 

15/12/1957 

Εφονεύθη από τις *“δυνάμεις ασφαλείας”, στην Αμμόχωστον κατά τη διάρκεια διαδήλωσης , ο Αργυρός Νικόλα ετών 33 από την Αμμόχωστο 

 

15/12/1958
Εφονεύθη στις Αρόδες από “δυνάμεις ασφαλείας” ενώ επιχειρούσε να διαφύγει ο Ιάκωβος Χριστοδουλίδης 19 ετών από τις Αρόδες 

 

16/12/1955 

Στη Γιαλούσα, 12 ένοπλοι αγωνιστές υπό τον Λοϊζο Χατζηλοϊζο επετέθηκαν κατα του αστυνομικού σταθμού. Ακολούθησε μάχη επί 15 λεπτά. Εφονεύθη Άγγλος υπολοχαγός 

 

18/12/1957 

Συνελήφθη από “δυνάμεις ασφαλείας “ στους Στύλλους, εβασανίσθη και εφονεύθη ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου 24 ετών από τους Στύλλους. 

 

27/12/1957
Εδολοφονήθη από κομμουνιστές στη Πηγή Αμμοχώτου, ο Ανδρέας Επιφανίου 19 ετών από τη Πηγή.
 

24/12/1955
Εφονεύθη στο παρά το χωριό Νικητάρι, από “δυνάμεις ασφαλείας” που κύκλωσαν το χωριό, ο Χαράλαμπος Κουσπάρης ετών 46 από το ¨ορος Σινά 

 

31/12/1956 

Eπεσε μαχόμενος στο γεφύρι της Ζωοπηγής, ο Μάκης Γιωργάλλας 21 ετών από το Μαραθόβουνο, μέλος ομάδας υπό τον Γρηγόρη Αυξέντιου. Μετά το θανάσιμο τραυματισμό του, απευθυνόμενος προς τον Γρ. Αυξεντίου, είπε “Μάστρε πεθαίνω… Ζήτω η Ελλάς!” 

 

*Όπου δυνάμεις ασφαλείας = Άγγλοι στρατιώτες και Τ/Κ επικουρικοί πραιτωριανοί. 

 

Πιο κάτω, τυχαία επιλογή περιγραφών. 

Σημ. Καταβάλλεται προσπάθεια εκ μέρους μας, όπως σε όλες τις επετείους να καταχωρούνται τιμητικά αφιερώματα. Εθνικό χρέος έχουμε προς τους ήρωες μας, να μην τους ξεχνάμε, διότι «τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, μόνο όταν τους λησμονάνε». (Κ. Ουράνης)
 

5/12/1955 

Ο Διγενής στις 4 Δεκεμβρίου διέταξε μια διπλή επιχείρηση την οποία ανέθεσε στο Ρένο Κυριακίδη (Ρωμανό) και στον Γρηγόρη Αυξεντίου (Ρήγας, είχε αλλάξει ψευδώνυμο)). 

 

Την πρώτη επιχείρηση, του Κόκκινου Φαναριού την ανέθεσε στον Ρένο Κυριακίδη και έγινε στο δρόμο μεταξύ Αμιάντου και Τροόδους στην τοποθεσία μ’ αυτό το όνομα . Πήραν μέρος, εκτός απο τον Ρωμανό, οι Βάσος Ξενοφώντος, Ευαγόρας Παπαχριστοφόρου, Ανδρέας Αντωνιάδης(Κεραυνός μετέπειτα προδότης), Χαράλαμπος Μπαταριάς και Χριστόφορος Χριστοφίδης. Ο Ρένος Κυριακίδης ήταν επικεφαλής με το χέρι σπασμένο και πρόχειρα δεμένο, εντούτοις με ελαφρύ οπλισμό καθοδήγησε και οργάνωσε την ενέδρα. Η ομάδα κινήθηκε μέσα απο τις χιονισμένες κορυφές του Ολύμπου και το ξημέρωμα της 5ης Δεκεμβρίου βρεθήκανε στο μέρος που θα γινόταν η ενέδρα. Στο σημείο που είχαν αποφασίσει να χτυπήσουν υπήρχε κοντά αγγλικό στρατόπεδο και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να τους επιτεθούν οι Βρετανοί με βαρύ οπλισμό. 

 

Ο Χαράλαμπος Μπαταριάς, στις «Θύμισές» του, αναπολεί απ’ αυτήν την μάχη: 

«Στά δεξιά του δρόμου όπως κατευθυνόμαστε προς το Τρόοδος τοποθετήθηκε το Μπρέν με χειριστή τον Χαρίλαο Ξενοφώντος και βοηθό πρεντιστή τον Βάσο Βασιλειάδη και οι οδηγίες που πήραν, ήσαν, μετά απο την επιχείρηση, ανεξάρτητα πια θα ήτο η έκβαση και που θα κατευθυνόταν η υπόλοιπη ομάδα, αυτοί οι δυο θα πήγαιναν κατ’ ευθείαν στα λημέρια. 

 

Εγώ με τον Χριστόφορο Χριστοφίδη ως χειροβομβιστές και με ιταλικό τυφέκιο αραβίδα, τοποθετηθήκαμε αριστερά του δρόμου πάνω ακριβώς απο την απότομη στροφή. Ο Ανδρέας Αντωνιάδης Κεραυνός-αργότερα προδότης- με ελαφρό αυτόματο τύπου μαρσίπ και ο Ευαγόρας Παπαχριστοφόρου με τόμσον πήραν θέση στην αριστερή κάτω πλευρά του δρόμου, και ο Ρένος Κυριακίδης πήρε θέση απέναντι σε κάποιο βουναλάκι σε σημείο που υπήρχαν πέτρες για κάλυψη, και αναμέναμε εκεί πολλές ώρες μέχρι που απογοητευτήκαμε. 

 

Σε κάποια στιγμή όμως, αργά το απόγευμα, ακούστηκαν και φάνηκαν δυο λάντ ρόβερ.
Μπήκαν στον κλοιό. Δόθηκε το σύνθημα από τον τομεάρχη μας Ρένο και αρχίσαμε μαζί. Οι χειροβομβίδες, το μπρέν και τα άλλα όπλα. Τα αυτοκίνητα κτυπημένα, το πρώτο με τον οδηγό και συνοδηγό, έμειναν στη γωνιά του δρόμου, ενώ το δεύτερο με 4-5 στρατιώτες έπεσε κάτω απο τον δρόμο. Οι Άγγλοι ανταπέδωσαν για λίγο τα πυρά, αλλά σύντομα αναγκάστηκαν να σταματήσουν γιατί τους εξουδετερώσαμε τελείως. Κατά την μάχη, κάποιος Άγγλος και ήτο κρυμμένος-πεσμένος κάτω απο το αυτοκίνητο και σημάδεψε τον Ρένο, αλλά τον εντόπισε έγκαιρα και τον κτύπησε και έτσι έπαψε κάθε αντίσταση. 

 

Μετά το τέλος της μάχης η ομάδα χωρίσθηκε στα δυο με βάση το σχέδιο. Οι Χαρίλαος Ξενοφώντος και Βάσος Βασιλειάδης πήγαν κατ’ ευθείαν στα λημέρια ενώ οι υπόλοιποι κατευθύνθηκαν στον Κάτω Αμίαντο στο σπίτι του Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου. Εκεί ξεκουράστηκαν και δέχθηκαν τις περιποιήσεις του Ιερέα πατέρα του Παπαχριστοφόρου μέχρι να πάρουν τον δρόμο για τα λημέρια τους. 

 

11/12/1955. 

Το φθινόπωρο του 1955 ήταν ιδιαίτερα θερμό για την Κύπρο. Η ΕΟΚΑ είχε κλιμακώσει τις επιχειρήσεις της, προκαλώντας αναστάτωση τόσο στη βρετανική διοίκηση του νησιού όσο και στην κυβέρνηση του Λονδίνου.
 

Στις 11 Δεκεμβρίου, ο αρχηγός της οργάνωσης Γεώργιος Γρίβας – Διγενής, μαζί με το πρωτοπαλίκαρο του τον Γρηγόρη Αυξεντίου και 12 ακόμη μαχητές, μεταξύ των οποίων και ο Ρένος Κυριακίδης, βρίσκονταν σε κρησφύγετο κοντά στο χωριό Σπήλια, ανατολικά της Κακοπετριάς. 

 

Ξαφνικά στο χωριό έφτασαν φορτηγά γεμάτα Βρετανούς στρατιώτες. Ο Αυξεντίου διατάχθηκε από τον Γρίβα να προβεί σε αναγνώριση. Όταν επέστρεψε, μετά από μισή ώρα, ανέφερε ότι εχθρική δύναμη από 200-250 άνδρες κινείτο από τα Σπήλια προς το κρησφύγετο τους. Μαχητές της ΕΟΚΑ, μαζί με τον αρχηγό τους Γεώργιο Γρίβα η κορυφογραμμή βόρεια του χωριού, όπου βρίσκονταν οι άνδρες της ΕΟΚΑ, είχε καλυφθεί από πυκνή ομίχλη. Ο Αυξεντίου, με λίγους άνδρες, προωθήθηκε σε ρόλο επιτήρησης. Η διαταγή του Γρίβα ήταν να βάλλει κατά του εχθρού μόλις αυτός πλησιάσει, ώστε να ειδοποιηθούν οι υπόλοιποι, οι οποίοι είχαν καταλάβει επίκαιρες θέσεις στην κορυφογραμμή. 

 

Στις 15.00 ο Αυξεντίου άνοιξε πυρ όταν οι Βρετανοί τον πλησίασαν στα 20 περίπου μέτρα. Στη συνέχεια εκτόξευσε δύο χειροβομβίδες και επιχείρησε απαγκίστρωση. Οι Βρετανοί, όμως, γεγονός το οποίο αγνοούσαν οι άνδρες της ΕΟΚΑ, είχαν χωριστεί σε δύο τμήματα.

 

Εκτελώντας κυκλωτική κίνηση, προωθήθηκαν και από βορρά προς την κατεύθυνση των Σπηλιών. Ωστόσο, ο Αυξεντίου συμπτύχθηκε ταχύτατα προς τους υπόλοιπους και όλοι μαζί κατευθύνθηκαν προς την περιοχή της Κακοπετριάς. Ανυποψίαστα τα δύο βρετανικά αποσπάσματα δεν αντιλήφθηκαν ότι το «θήραμα» είχε ξεφύγει. Οι Βρετανοί αλληλοπυροβολήθηκαν! Ερχόμενα από αντίθετη κατεύθυνση και με εξαιρετικά μειωμένη ορατότητα λόγω της ομίχλης, άνοιξαν πυρ το ένα εναντίον του άλλου. Όταν κατάλαβαν το λάθος τους ήταν πλέον αργά. Δεκαπέντε – είκοσι Βρετανοί στρατιώτες κείτονταν νεκροί από πυρά των συμπατριωτών τους, αλλά και των ανταρτών. Οι τραυματίες ανέρχονταν σε 37. 

 

Ένα απόρρητο έγγραφο από τη βρετανική διοίκηση της Κύπρου αποδίδει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο το φιάσκο: «Ήταν η πρώτη φορά που τα στρατεύματά μας ήλθαν σε απ’ ευθείας επαφή με τους τρομοκράτες. Χωρισμένα σε δύο φάλαγγες, βάδιζαν με σχέδιο να σχηματίσουν κλοιό. Ενώ όλα έδειχναν ότι ο κλοιός γύρω από τους τρομοκράτες στένευε θανάσιμα, η επιχείρηση εξελίχθηκε ξαφνικά και απροσδόκητα σε αιματηρή τραγωδία. Οι μονάδες μας, ερχόμενες από διαφορετικές κατευθύνσεις, παραπλανήθηκαν από πυρά των τρομοκρατών, που παρενεβλήθησαν στην μέση τους. Μέσα στην ομίχλη που επικρατούσε, συγκρούστηκαν μεταξύ τους… Χάσαμε την ευκαιρία μίας ολοκληρωτικής νίκης, που θα σήμαινε το τέλος της τρομοκρατίας». 

 

Ο ίδιος ο Γρηγόρης Αυξεντίου, σε επιστολή του, περιέγραψε τη μάχη: «Το δικό μου το βιολί (το όπλο μου) δεν πρόκειται ποτέ να πέσει στα χέρια των Κότσιηδων (Άγγλων), εφ’ όσον είμαι ζωντανός. Τώρα που σου γράφω, το έχω στα γόνατά μου και είμαι περήφανος γι’ αυτό, γιατί έπαιξα κάτι όμορφους σκοπούς. Τους έστησα ένα σπουδαίο παιχνίδι, που θα το θυμούνται όσο υπάρχει βρετανικός στρατός. Έβαλα δύο τάγματα και αλληλοσυγκρούστηκαν και γέμισαν την χαράδρα πτώματα και εγώ έφυγα μέσα από τα μάτια τους, κατρακυλιστός, με τον τρόπο που ξέρεις. Δεν πρόφτασα όμως να καλοκάτσω, όπου πάω με κυνηγάει η προδοσία. Και τώρα τρέχω, διαρκώς κυνηγημένος από την προδοσία». 

 

Ωστόσο, παρά τη βρετανική «εμφύλια» σύγκρουση, ο κίνδυνος δεν είχε περάσει για τους Κύπριους μαχητές. Ο Γρίβας με τρεις συναγωνιστές του καταδιώχτηκε από μεγάλη βρετανική περίπολο η οποία διέθετε κυνηγετικά σκυλιά. Οι αντάρτες καλύφθηκαν στα πυκνά φυλλώματα με το χέρι στη σκανδάλη. Κάποια στιγμή Βρετανοί στρατιώτες βρέθηκαν ελάχιστα μέτρα από τον αρχηγό της ΕΟΚΑ, αλλά δεν τον αντιλήφθηκαν. Λίγο μετά τις 17.00 οι Βρετανοί εγκατέλειψαν την καταδίωξη λόγω του σκότους. Το τελευταίο ωστόσο από σύμμαχος έγινε εχθρός για τους αντάρτες, καθώς κινδύνευαν να τσακιστούν στους γκρεμούς. Περπάτησαν προσεκτικά, σχεδόν όλη τη νύχτα, πιασμένοι χέρι χέρι. Λίγο πριν από το χάραμα, ο Διγενής και οι τρεις αντάρτες του έφθασαν στο χωριό Κακοπετριά. Εκεί στάθμευαν 150 Βρετανοί στρατιώτες οι οποίοι δεν αντιλήφθηκαν την παρουσία τους.  

 

Η προδοσία και η τιμωρία. Στις 15 Δεκεμβρίου ο αρχηγός της ΕΟΚΑ και τέσσερις αντάρτες κρύβονταν σε μια οικία της Κακοπετριάς, σε οικογένεια της απόλυτης εμπιστοσύνης τους. Αργά το βράδυ έφθασε στο σπίτι ο γιος της οικογένειας, ο οποίος εργαζόταν σε βρετανική στρατιωτική βάση, αλλά επιπλέον ήταν πληροφοριοδότης των Βρετανών. Ο Διγενής και οι άνδρες του αναχώρησαν τα μεσάνυχτα για το χωριό Γαλάτα. Τα χαράματα το χωριό γέμισε Βρετανούς οι οποίοι αναζητούσαν με μανία τους «τρομοκράτες». Ο αρχηγός της ΕΟΚΑ όμως και οι άνδρες του πρόλαβαν να κρυφτούν στα γειτονικά υψώματα. Ο νεαρός Κύπριος είχε προδώσει και θα πλήρωνε γι’ αυτό. Δολοφονήθηκε από εκτελεστή της ΕΟΚΑ στη Λεμεσό. Σύμφωνα με τον Γρίβα, οι γονείς του προδότη αρνήθηκαν να τον συγχωρέσουν και συναίνεσαν στην εκτέλεσή του. Η μάχη στα Σπήλια αποτέλεσε έναν θρίαμβο για την ΕΟΚΑ. Ωστόσο, η οργάνωση υπέστη μια σημαντική απώλεια. Συνελήφθη βαρειά τραυματισμένος ο αρχηγός των αντάρτικων ομάδων Πιτσιλιάς, Ρένος Κυριακίδης.  

 

Απέμενε το ερώτημα πώς οι Βρετανοί έφθασαν στο κρησφύγετο στα Σπήλια. Σύντομα απαντήθηκε. Τη θέση των ανταρτών είχε προδώσει ο δασοφύλακας Κώστας Ζαβρός. Η νέμεσις ήρθε με την εκτέλεσή του από μαχητές της οργάνωσης. Στην τσέπη του σακακιού του νεκρού βρέθηκαν τα «αργύρια» της προδοσίας, μια βρετανική επιταγή 400 λιρών, την οποία δεν είχε προλάβει να εξαργυρώσει. 

 

 18/12/1958. 

Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου. Πεσών κατά τη διάρκεια του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959. Γεννήθηκε στο χωριό Στύλλοι της επαρχίας Αμμοχώστου το 1923 και πέθανε στις 18.12.1957. Αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια εργάστηκε ως βοηθός φαρμακοποιού με προοπτική να γίνει φαρμακοποιός. Όμως τότε είχε για πρώτη φορά καθιερωθεί οι φαρμακοποιοί να μπορούν ν' ασκούν το επάγγελμα αυτό μόνο κατόπιν σπουδών, έτσι ο Χατζηθεοδοσίου δεν μπόρεσε ν' ασκήσει μόνος του το επάγγελμα. Η οικογένειά του, φτωχή και πολυμελής, δεν του παρείχε τις δυνατότητες σπουδών. Ο πατέρας του Γεώργιος Χατζηθεοδοσίου (που είχε συλληφθεί και φυλακισθεί μετά την εξέγερση του 1931), πέθανε νωρίς. Ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, ως ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας (που ήταν συνολικά έξι) αναγκάστηκε να εργαστεί ως αγρότης, βοηθώντας μάλιστα στη μόρφωση των μικρότερων αδελφών του. 

 

Με την έναρξη του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα, ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και υπήρξε ηγετικός παράγων της οργάνωσης στην περιοχή του χωριού του. Στην ΕΟΚΑ ήταν ενταγμένοι και η μοναδική αδελφή του κι άλλα αδέλφια του στο χωριό αλλά και εκείνα που φοιτούσαν τότε στο γυμνάσιο. Το σπίτι της οικογένειας στο χωριό Στύλλοι ήταν βάση διακίνησης και συνεδριάσεων αγωνιστών και ανταρτών της ΕΟΚΑ, χώρος απόκρυψης εγγράφων, εκτύπωσης φυλλαδίων κλπ. 

 

Τον Δεκέμβριο του 1957 ο αγγλικός στρατός έκανε εκτεταμένες έρευνες στην περιοχή του χωριού Στύλλοι. Όταν οι στρατιώτες πήγαν για έρευνες και στο σπίτι του Χατζηθεοδοσίου, η μητέρα του κατόρθωσε να καταστρέψει έγγραφα της ΕΟΚΑ που υπήρχαν εκεί, ζυμώνοντάς τα μέσα στην τροφή που έδωσε στα ζώα της. Οι Άγγλοι βρήκαν όμως τον πολυγράφο στον οποίο τυπώνονταν φυλλάδια της ΕΟΚΑ και αμέσως συνέλαβαν τον Θεοδόση Χατζηθεοδοσίου καθώς και τον αδελφό του Κυριάκο. Εκεί στο σπίτι τους ο Θεοδόσης ανακρίθηκε αμέσως, βασανίστηκε και πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από τους βασανιστές του, οι οποίοι στη συνέχεια τον έσυραν νεκρό έξω στον δρόμο (προφανώς για να ισχυριστούν ότι σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να αποδράσει). 

 

Επικεφαλής της ανάκρισης που οδήγησε στον θάνατό του ήταν ο περιβόητος ανακριτής Λίντς ή Μπέρτζ και ο Τ/Κ Γιλντιρίμ των οποίων από τότε η ΕΟΚΑ αποφάσισε την εκτέλεση τους. Παρά τις πολλές δυσκολίες, τελικά ο Μπέρτζ εκτελέστηκε στις 14. 4. 1958 στην Αμμόχωστο. Ο Γιλντιρίμ τον Αύγουστο του 1958 δολοφονήθηκε από τρομοκράτες της ΤΜΤ κοντά στον αστυνομικό σταθμό Λευκωσίας, διότι αρνήθηκε να τους δώσει μέρισμα από τα αργύρια προδοσίας. Μετά την εκτέλεσή του βρέθηκε στον λογαριασμό του το τεράστιο για την εποχή ποσό των 8 χιλιάδων λιρών. Θεία δίκη και μάλιστα από τους συντρόφους του της Τ/Κ τρομοκρατικής ΤΜΤ, στην οποία και ανήκε.  

 

Ίδετε περί Άγγλων βασανιστών. Στα χέρια τους άφησαν την τελευταία τους πνοή αγωνιστων από αισχρά βασανιστήρια 14 αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Η θανατική ανάκριση απέδειξε ότι ο Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου με εμφανή ίχνη βασανιστηρίων, σκοτώθηκε στις 18.12.1957 από μια σφαίρα, που τον έπληξε στο στήθος και διαπέρασε την καρδιά. Ετάφη με τιμές στο χωριό του.   

 

Πέθαναν στα βασανιστήρια των Άγγλων - Philenews 

Το πρόσωπο του τρόμου-Οι πιο αδίστακτοι Άγγλοι βασανιστές ...  

 

27/12/1957.  

Ο Ήρωας που φονεύθηκε στο χωριό του από κομμουνιστές, για τη δράση του στην ΕΟΚΑ… 

 

Ο Ανδρέας Επιφανίου, γεννήθηκε στο χωριό Πηγή, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 26 Δεκεμβρίου 1938. Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο Πηγής, ασκούσε το επάγγελμα του ξυλουργού. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Με το ξεκίνημα του Αγώνα εντάχθηκε στην ομάδα της ΕΟΚΑ του χωριού του και προσέφερε τις υπηρεσίες του, με τη συμπαράσταση και τη βοήθεια της οικογένειάς του, στη διανομή φυλλαδίων, την αναγραφή συνθημάτων και τη διαφώτιση, που γινόταν κυρίως στα καφενεία του χωριού. Ο αδελφός του Ορθόδοξος ήταν μέλος της ΑΝΕ. Ανάμεσα στα άλλα καθήκοντα που η Οργάνωση είχε αναθέσει στον Ανδρέα, ήταν και η εκφώνηση διαφόρων συνθημάτων.

 

Τέτοια συνθήματα εκφωνούνταν σε ολόκληρη την Κύπρο, παράλληλα με τη ρίψη φυλλαδίων, για άμεση πληροφόρηση και για εμψύχωση του λαού. Η Εθνικόφρονη αυτή προσφορά του προκαλούσε οργή σε μέλη της αριστεράς, που καταδίωκαν τον Ανδρέα και την οικογένειά του. Στις 27 Δεκεμβρίου 1957, ενώ ο Ανδρέας Επιφανίου εκφωνούσε με τον τηλεβόα συνθήματα της ΕΟΚΑ, αναγνωρίστηκε η φωνή του, και ομάδα αριστερών, του έστησαν καρτέρι έξω από το σπίτι του και τον κτύπησαν με μαχαίρι. Ο Ανδρέας ξεψυχώντας σε λίγο στα χέρια της μητέρας του πρόλαβε να κατονομάσει το άτομο που τον κτύπησε, τον οποίο η Αγγλική κυβέρνηση φυγάδευσε στην Αγγλία για λόγους… ασφάλειας του. Ο Επιφανίου κηδεύτηκε με τιμές Ήρωα.  

 

31/12/1956 

Μιχαήλ Γιωργάλλας: “Μάστρε μου, μάστρε μου, πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάς” 

 

Το τελευταίο ξημέρωμα του 1956, 31η Δεκεμβρίου, και ενώ η υφήλιος περιμένει το νέο έτος με γιορτές, δώρα και στολίδια, σε μια μικρή γωνιά του Ελληνισμού ακόμα κάποιοι μάχονται για τη Λευτεριά και την Ένωση. Για αυτούς δεν έχει γιορτές και πανηγύρια, για αυτούς γιορτή είναι ο Αγώνας, κι άλλο δώρο δε θέλουνε από τη πολυποθούμενη Ένωση με τη Μητέρα. Ο Γεωργάλλας Μιχαήλ αφήνει τέτοια μέρα τη ζωή του, θυσιάζει τη ψυχή στο βωμό της Πατρίδας, ποτίζει με τη σειρά του το δέντρο της Λευτεριάς. Ο Μάκης ήταν ο θεοσεβής νέος, ο μαχητής με τα υψηλά ιδανικά. Παρά το μικρό της ηλικίας του παρουσίασε άριστες απόψεις και μεγάλη κρίση στα θέματα του επιχειρησιακού κομματιού, και είχε προτάσεις και λύσεις για τη κατασκευή οπλισμού και πυρομαχικών, καθώς και άλλα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η Οργάνωση. Διακρίθηκε με δράση στο εκτελεστικό της Λευκωσίας, συνελήφθη και αφού δραπέτευσε συνέχισε δράση στην αντικατασκοπία και την κατασκευή βομβών. 

 

Ο Λιάκος, όπως ήταν το ψευδώνυμο του, κατάθεσε ψυχή λιονταριού. Τα αποθέματα του ήταν τεράστια, πάντα μαχητικός και εμπνευστής στον αγώνα. Μιλά για αυτόν ο σύντροφος του και Ηρωομάρτυρας, ο σταυραετός του Μαχαίρα Γρηγόρης Αυξεντίου: «Μην το βλέπετε έτσι λεπτό κι αδύνατο, είναι πολύ δυνατός στην Ψυχή» Ψυχή Έλληνα που έχει νοιώσει το ιερό Χρέος του Αγώνα, που έχει διαθέσει σε αυτόν το κάθε του κύτταρο, τη κάθε του σκέψη, τη κάθε του δράση, και μπορούσε να δώσει μέχρι τη τελευταία σταγόνα αίματος του για να σφραγίσει τη Μεγάλη Ιδέα που εχει ταχθεί να υπηρετήσει! 

 

Ο Γεωργάλλας ξημερώματα της Παραμονής βρίσκεται μαζί με τον Αυξεντίου και την υπόλοιπη ομάδα σε οικία στο χωριό Ζωοπηγή. Δεκάδες τούρκικα «σκυλιά», Τ/Κ επικουρικοί (Πραιτωριανών των Άγγλων) με τη συνοδεία Ε/Κ τότε εφιαλτών δοσίλογων, φθάνουν στο σπίτι και ζητούν την παράδοση των κρυμμένων ανταρτών. Η σύνηθης απάντηση ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ. Ο Γρηγόρης και ο Μάκης ανταλλάσσουν πυρά με τους εισβολείς. Τούρκος επικουρικός κτυπάει θανάσιμα το Γεωργάλλα και ταυτόχρονα φονεύεται από τον Αυξεντίου και αυτός.

 

Ναι, πράμα “πρωτοφανές” για τους θιασώτες της “ελληνοτουρκικής φιλίας” σήμερα, τουρκοκύπριος «αδελφός» τους κτυπάει Έλληνα. Με αυτούς ψάχνουν λυκο-φιλίες και κοινό κράτος οι σύγχρονοι γραικύλοι. Ουκ ολίγα εγκλήματα διέπραξε το εφεδρικό σώμα των ‘Αγγλων, που αποτελείτο από σκληρούς Τ/Κ εξτρεμιστές της ΤΜΤ. Ο Γεωργάλλας παραδίδει τη ψυχή του, φωνάζοντας στον Σταυραετό, με το αίμα να πνίγει τις λέξεις: “Μάστρε μου, μάστρε μου, πεθαίνω. Ζήτω η Ελλ…” 

 

Είμαστε όλοι παιδιά της ΕΟΚΑ 

 

Είμαστε όλοι παιδιά της ΕΟΚΑ,
ατσαλένια έχουμε καρδιά,
για τη Κύπρο μας όλοι να πολεμάμε
και να πέφτουμε με θάρρος στη φωτιά 

 

Της πατρίδος παιδιά τιμημένα
με τη πίστη στη γλυκειά μας Παναγιά
στα βουνά για ένα νέο εικοσιένα 

για να ζήσουμε μιας ώρας λευτεριά
 

Λευτεριά ελά εδώ για ν΄ αγκαλίασης
και της Κύπρου τα ηρωϊκά παιδιά
που για σένα και πάλι πολεμάμε
γιατί σ” έχουμε βαθειά μεσ΄ τη καρδιά 

 

Ελα μάνα δόσ” μου την ευχή σου
για ν” ανέβω ψηλά εις στα βουνά
και σαν πέσω κάποια μέρα μεσ” τη μάχη
θα φωνάξω ΕΝΩΣΙΣ και ΛΕΥΤΕΡΙΑ 

 

ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
 

Επιμέλεια – Έρευνα από Ομάδα Εργασίας και Έρευνας του συγγραφέα κ. Αντώνη Αντωνά.

Έτσι θα ΠΛΑΝΗΘΟΥΝ και οι καλύτεροι; Χαράρι: “Το άυλο βασίλειο του Metaverse” και τα ΨΕΜΑΤΑ για τον Χριστό

Ο θεωρητικός της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ και του Great Reset, το "καλό παιδί" του WEF, Yuval Noah Harari, μας εισαγάγει στον ρόλο που θα έχουν τα ανθρώπινα σώματα στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και της εικονικής πραγματικότητας.

 

Στο πολύ σημαντικό απόσπασμα που σας παρουσιάζει το ΕΛ μεταφρασμένο, ο

“προφήτης” της… ακόμα πιο νέας τάξης πραγμάτων αναφέρεται στην “θεολογική μάχη” που μαίνεται τα τελευταία 2χιλ. χρόνια για το “πως θα μοιάζει η ανθρώπινη ζωή τις επόμενες γενιές”.

 

ΨΕΥΔΕΤΑΙ ασυστόλως μιλώντας για τον Λόγο του Χριστού, επιχειρώντας να περάσει τα δικά του μηνύματα και να ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙ (ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ) όσους περισσότερους μπορεί.
 

 

Και επειδή θα πρέπει κάποιος να “ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ” και πολύ περισσότερο το τι λέει, παρακολουθήστε τη συλλογική του, η οποία βασίζεται στην ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ:  

 

«Όταν βλέπετε κάποιον να κάθεται όλη μέρα φορτώντας γυαλιά εικόνικής πραγματικότητας ή ίσως μπροστά σε μία οθόνη σε ένα μικρό δωμάτιο είναι παγιδευμένος μέσα σε αυτό το δωμάτιο ή είναι απελευθερωμένος μέσα στο άυλο βασίλειο του κυβερνοχώρου, του Metaverse;  

Ακόμα και ο ίδιος ο Χριστός όταν μιλάει για Ανάσταση έχει κατά νου μία ανάσταση μέσα στη σάρκα του σώματος! Και όταν μιλάει για το Βασίλειο των Ουρανών ή για το Βασίλειο του Θεού εννοεί ένα αληθινό βασίλειο ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ (σ.σ. ΜΕΓΑ ΨΕΜΑ) με πέτρες, δέντρα και όλα αυτά!  

 

Αλλά υπήρχε μία άλλη παράταξη η οποία έλεγε ότι το σώμα δεν είναι σημαντικό ότι υπάρχει μόνο μία αέναη άυλη ψυχή κι αυτό είμαστε στην πραγματικότητα και κάποια μέρα θα απελευθερωθούμε από αυτό το υλικό, βρώμικο, βρωμερό φυσικό σώμα και θα υπάρχουμε στον Παράδεισο σε ένα άυλο Βασίλειο.  

 

Και τώρα βρισκόμαστε σε ένα σημείο στην ιστορία, χιλιάδες χρόνια μετά, όπου αυτή η διαφωνία γίνεται στα αλήθεια πραγματικότητα. Δεν είναι απλώς φαντασίωση στο μυαλό. Πιστεύω ότι πρέπει να απελευθερωθούμε από το παρελθόν και όχι απλά να το θυμόμαστε» 

ΠΗΓΗ

ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

Aseem Malhotra (Καρδιολόγος): Η συντριβή της Pfizer θα είναι πιο οδυνηρή από της Lehman Brothers

Απόλυτα ανατρεπτική είναι η δήλωση από έναν από τους πλέον επιφανείς καρδιολόγους του Ηνωμένου Βασιλείου, του Δρ. Aseem Malhotra, ο οποίoς αν και αρχικά υπήρξε από τους υποστηρικτές των mRNA εμβολίων (ο ίδιος μάλιστα έκανε δύο δόσεις της Pfizer) σχολίασε πλέον στο twitter ότι η πτώση της Pfizer θα είναι πιο γρήγορη από εκείνη της Lehman Brothers, τονίζοντας μάλιστα την επικινδυνότητα των εν λόγω εμβολίων.

 

Γράφοντας στο περιοδικό Journal of Insulin Resistance (JIR), ένας από τους πιο επιφανείς Σύμβουλους Καρδιολόγους του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Δρ. Aseem Malhotra, ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους που πήρε δύο δόσεις του εμβολίου και το προώθησε στο Good Morning Britain, λέει ότι από την κυκλοφορία του εμβολίου, τα στοιχεία της αποτελεσματικότητάς του και τα πραγματικά ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών έχουν αλλάξει.

 

Περισσότεροι κίνδυνοι από το εμβόλιο παρά τη νόσηση…
 

Σε ένα άρθρο ανασκόπησης με τίτλο «Θεραπεύοντας την πανδημία της παραπληροφόρησης σχετικά με τα εμβόλια mRNA COVID-19 μέσω πραγματικής ιατρικής βασισμένης σε στοιχεία», γράφει ότι τα πραγματικά δεδομένα αποκαλύπτουν ότι διατρέχετε μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστείτε μια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια από το εμβόλιο από να νοσηλευτείτε με Covid-19.  

 

Σύμφωνα επίσης με άρθρο-βόμβα της Washington Post τα εμβολιασμένα άτομα αποτελούν πλέον την πλειοψηφία των θανάτων από τον Covid.  

 

Για πρώτη φορά, η πλειοψηφία των Αμερικανών που πεθαίνουν από τον κορωνοϊό είχαν λάβει τουλάχιστον μια δόση του εμβολίου.

 

Το 58% των θανάτων από κορωνοϊό τον Αύγουστο ήταν άνθρωποι που εμβολιάστηκαν ή είχαν ενισχυθεί, σύμφωνα με ανάλυση που διεξήχθη για το The Health 202 από τη Cynthia Cox, αντιπρόεδρο του Kaiser Family Foundation.  

 

Πρόκειται μια συνέχεια μιας ανησυχητικής τάσης που εμφανίστηκε τον περασμένο χρόνο.
Καθώς τα ποσοστά εμβολιασμού αυξήθηκαν και εμφανίστηκαν νέες παραλλαγές, το ποσοστό των θανάτων των ατόμων που εμβολιάστηκαν αυξάνεται σταθερά. Τον Σεπτέμβριο του 2021, τα εμβολιασμένα άτομα αποτελούσαν μόλις το 23% των θανάτων από κορωνοϊό. 

 

Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, ήταν έως και 42%, σύμφωνα με τους Fenit Nirappil και Dan Keating.  

 

Τα αποτελέσματα πλέον συγκλονίζουν  

 

Κορυφαίοι γιατροί έχουν απευθύνει συνεχείς εκκλήσεις για αναστολή όλων των εμβολίων mRNA του COVID-19 έως ότου διερευνηθούν διεξοδικά οι σοβαρές παρενέργειες και τα ακατέργαστα δεδομένα των δοκιμών από τη δοκιμή εμβολίου Covid-19 της Pfizer για να βοηθήσουν στον προσδιορισμό των πραγματικών οφελών και πιθανών βλαβών για διαφορετικές ηλικίες ομάδες.
 

πηγή

Η σφαγή των αναπήρων του έπους του 1940

30 Νοεμβρίου 1943: Οι ήρωες ανάπηροι του έπους 1940-1941 και η σφαγή τους από τους Γερμανούς κατακτητές 

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Με την κατάρρευση του μετώπου και τη συνθηκολόγηση του Ελληνικού Στρατού το 1941, οι 15.000 ανάπηροι στρατιώτες, ήρωες του έπους αντίστασης και νίκης του Ελληνισμού, συγκεντρώθηκαν στα νοσοκομεία της Αθήνας, αρχίζοντας τον αγώνα επιβίωσή τους, όπως άλλωστε και όλες οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που δοκιμαζόταν από την τετραπλή Ναζιστική και φασιστική κατοχή. Οι ανάπηροι, όμως, οι στρατιωτικοί του έπους του 1940-1941 είχαν και επιπλέον λόγους αντίστασης στους κατακτητές. Έτσι την 28η Οκτωβρίου 1941, την πρώτη φορά που τιμήθηκε η πάνδημη αντίσταση του Ελληνισμού στους εισβολείς, μαζί με τους φοιτητές, τους νέους, το λαό, καταθέτουν στεφάνια στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Εκεί όπου βρισκόταν το κέντρο αναφοράς του Ελληνισμού, ο χώρος μνήμης, η απαρχή της αντίστασης στους κατακτητές.

 

Στη συνέχεια, σε όλες τις κινητοποιήσεις στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις ενάντια στην αναγκαστική επιστράτευση, στα συλλαλητήρια ενάντια στην πείνα και στις στερήσεις που επέβαλλαν οι κατακτητές, στις συγκεντρώσεις για τις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου προπορεύονταν πάντοτε οι ήρωες του 1940-1941 με τα αναπηρικά τους αμαξίδια, με τα δεκανίκια ή με τα μπαστούνια τους, με τους επιδέσμους στα κεφάλια τους και τα μάτια τους και τις νοσηλεύτριες να υποβαστάζουν τους ακρωτηριασμένους από τα κρυοπαγήματα ή να οδηγούν τους τυφλούς. 

 

Στις 3 Μαρτίου 1943 οι ανάπηροι ήρωές μας πήραν μέρος στον ξεσηκωμό για ματαίωση της επιστράτευσης, μαζί με τους εργαζόμενους της Αθήνας και του Πειραιά, τους δημόσιους υπάλληλους, τους φοιτητές, τους επαγγελματίες και βιοτέχνες με τίμημα 46 νεκρούς από τις σφαίρες των κατοχικών αρχών. (Ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης περιγράφει με το χάρισμά του την ημέρα αυτή αντίστασης και θυσίας των Ελλήνων, αγώνας ο οποίος τελικώς είχε αποτέλεσμα, αφού δεν υλοποιήθηκε ποτέ η επιστράτευση που είχαν αναγγείλει οι Γερμανοί κατακτητές….)  

 

Οι Γερμανοί όμως δεν είχαν ξεχάσει τόσο την παραπάνω πράξη, όσο και κυρίως την αντίσταση των ηρώων μας. Λίγους μήνες αργότερα, ανήμερα του Αγίου Ανδρέα, την 30η Νοεμβρίου 1943, οι Ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις και οι ελληνόφωνοι συνεργάτες τους, ξεχύθηκαν στα 19 νοσοκομεία της Αθήνας αναζητώντας τους 15.000 ανάπηρους του ελληνοϊταλικού πολέμου.  

Υπό την προσωπική καθοδήγηση του επικεφαλής της Γκεστάπο Φον Στρόουπ τα Ναζιστικά εκτελεστικά όργανα καθώς και αυτά των δοσίλογων, περικύκλωσαν τα νοσοκομεία, φόρτωσαν σε αυτοκίνητα τους ανάπηρους και τους παρέδωσαν στις φυλακές Χαϊδαρίου και Χατζηκώστα. 

 

Λίγες ώρες αργότερα εκτελέστηκαν 283 Έλληνες στρατιώτες με αναπηρία! Ήταν μία ακόμη θυσία του λαού μας για την Ελευθερία, ήταν μία άλλη ατιμώρητη πράξη των κατακτητών, για την οποία δεν έχει αποδοθεί μέχρι σήμερα δικαιοσύνη….

Πολιτικά 2500 ετών

Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος

 

Έχουμε μια ιστορία που όχι μόνο χάνεται στα βάθη των αιώνων και της προϊστορίας, αλλά μας διδάσκει και αρκετά πράγματα που ενίοτε είναι και επίκαιρα. Όταν πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο Αριστοτέλης έγραψε τα «Πολιτικά», αποδείχθηκε ότι ήταν όχι μόνο επίκαιρος και σοφός, αλλά φάνηκε ότι ήξερε τον σχεδιασμό όλων όσων ήθελαν να εξοντώσουν το λαό.

 

Ο Πλάτωνας από την άλλη πλευρά, είχε σκιαγραφήσει πλήρως το αποτέλεσμα για όσους ήταν και είναι άβουλοι και αμέτοχοι στα κοινά, που είχε και έχει ως συνέπεια να φέρνουν πάνω από τα κεφάλια τους επικίνδυνους και καταστροφικούς κυβερνήτες. 

 

Διαβάστε στο παρακάτω απόσπασμα την σημασία των λόγων τους και βγάλτε μόνοι σας τα όποια συμπεράσματα σας: 

 

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ πολιτικά: «Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά.» 

 

ΠΛΑΤΩΝΑΣ είχε γράψει για τον λαό: «Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν. Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι. Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερους τους.» 

 

Αυτά μας τα μεταφέρουν οι προγονοί μας, εμείς εάν διατηρούμε έστω και στο ελάχιστο την μνήμη τους, ας ενστερνιστούμε αυτές τις συμβουλές, παροτρύνσεις, διδάγματα και ας πράξουμε ανάλογα, κοιτάζοντας το συμφέρον της χώρας και του έθνους μας. Κατά κύριο λόγο όμως αυτά πρέπει να τα ενστερνιστούν, καταλάβουν, νιώσουν, όσοι κατά καιρούς και πριν και τώρα και μετά, θα κρατούν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους.

 

πηγή

Πώς έβριζαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

 

Σύμφωνα με τα γραπτά κείμενα που έχουν σωθεί από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων, οι πρόγονοι μας ήταν ιδιαίτερα αθυρόστομοι και έβριζαν πολλές φορές μέσ στην ημέρα.

 

Αν διαβάσετε το βιβλίο του Μάριου Βερέττα, «Τα βρωμόλογα των αρχαίων Ελλήνων», θα βρείτε αναφορές στο τρόπο που οι αρχαίοι Έλληνες έβριζαν και χυδαιολογούσαν. 

 

Δείτε μερικές από τις πο συχνές βρισιές που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες και τη σημασία αυτών.

 

ΑΒΡΟΒΑΤΗΣ: Ο θηλυπρεπής άνδρας με γυναικείο βάδισμα 

ΓΥΝΑΙΚΟΠΙΠΗΣ: Ο μπανιστιρτζής
ΕΣΧΑΡΑ: γυναικείο αιδοίο
ΕΥΠΥΓΟΣ: γυναίκα με ωραία οπίσθια
ΚΑΣΣΩΡΙΣ: πόpνη
ΠΟΣΘΩΝ: άνδρας με μεγάλο π@ος
ΜΥΖΟΥΡΙΣ: γυναίκα που βυζαίνει π@ος
ΗΔΟΝΟΘΗΚΗ: το αιδοίο
ΛΟΧΜΗ: το τριχωτό αιδοίο
ΧΑΛΚΙΔΙΤΙΣ: η πολύ φτηνή πόρνη, αυτή που εκδίδεται για ένα χάλκινο νόμισμα

 

πηγή

Κυκλοφόρησε το βιβλίο "ΠΕΡΙ ΕΥΧΩΝ" Τι και γιατί ευχόμαστε σε κάθε περίσταση (Β. Μαλισιόβα - Π. Δημητρακόπουλου)

"ΠΕΡΙ ΕΥΧΩΝ" Β. Μαλισιόβα - Π. Δημητρακόπουλου

 

Μόλις κυκλοφορήθηκε (εκδ. Άγκυρα) το εξαιρετικό αυτό βιβλίο (190 σελίδων), που περιλαμβάνει με λαμπρό φιλολογικό - γλωσσολογικό τρόπο "Τι και γιατί ευχόμαστε σε κάθε περίσταση".

 

Δελτίο Τύπου
Περί ευχών
Tι και γιατί ευχόµαστε σε κάθε περίσταση 

 

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ 

 

Όλα χωρούν σε αυτό το βιβλίο, σε αυτό το «γενναιόδωρο κουτί» των ευχών. Όποια σελίδα κι αν ξεφυλλίσεις, σε όποιο σηµείο ή «γωνιά» κι αν πέσει βιαστικά το βλέµµα, µια ευχή θα λάµψει, φωτίζοντας και ανακαλώντας µια βιωµένη προσωπική στιγµή της ζωής. Με µια τέτοια ωραιότατη συλλογή «περιστασιακών» ευχών ανά χείρας, κάθε αναγνώστης/τρια δεν µαθαίνει µόνο «τα των ευχών», αλλά ξαναζεί τη ζωή του/της µέσα από αυτές. Η γλώσσα βεβαίως είναι και βίωµα, είναι και ανάµνηση, και ειδικώς οι ευχές, όπως πάλι επισηµαίνουν οι συγγραφείς, ωσάν να περιέχουν µια µαγική µεταµορφωτική δύναµη, τείνουν να διαδραµατίζουν τον ρόλο «λεκτικών πράξεων», «να δηµιουργούν πραγµατικότητα διά του λόγου τους». Πες µιαν ευχή κι έγινε, όπως θα έλεγε περίπου και ένα γνωστό τραγουδάκι. Πέραν του ότι πολλές ευχές, ειδικώς στις ευχάριστες στιγµές της ζωής, εκφέρονται και τραγουδιστά, αντηχούν δηλαδή ως ευάρεστη και καλόηχη «επωδός», διαµορφώνοντας την επιθυµητή ατµόσφαιρα για ευχοµένους και αντευχοµένους. 

(Από τον πρόλογο του Πέτρου Χριστοφιλίδη)

 

Βιογραφικά: 

 

Ο Βασίλης Μαλισιόβας γεννήθηκε το 1970 στη Μαρκινιάδα Άρτας. Σπούδασε κλασική φιλολογία και κοινωνική θεολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθηνών. Ως ερευνητής έχει συνεργαστεί –µεταξύ άλλων– µε το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (ΜΕΛΤ) και το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ). Ως διορθωτή-επιµελητή κειµένων τον έχουν εµπιστευθεί πολλές εφηµερίδες, περιοδικά, εκδοτικοί οίκοι, µεταξύ των οποίων το Κέντρο Λεξικολογίας. Έχει συγγράψει, επίσης, το βιβλίο «Κάτσε να σου µολογήσω – Ηπειρώτικες ιστορίες από το παρελθόν που µιλούν στο παρόν» (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2020).
Εργάζεται ως επιµελητής εκδόσεων.
 

Ο Πέτρος Δηµητρακόπουλος γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία µε ειδίκευση στη γλωσσολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήµιο Αθηνών.
Είναι κάτοχος µεταπτυχιακών τίτλων σε «Διαπολιτισµική Επικοινωνία» και «Δηµόσιο Δίκαιο & Δηµόσια Πολιτική». Έχει συνεργαστεί ως λεξικογράφος µε το Κέντρο Λεξικολογίας. Από το 2006 υπηρετεί ως φιλόλογος στη δηµόσια δευτεροβάθµια εκπαίδευση.
 

Σχόλιο Βασίλη Μαλισιόβα  

 

Αλήθεια τώρα, ποιος δεν βρέθηκε στη δύσκολη θέση να πρέπει να ευχηθεί κάτι σε μια περίσταση και να μην είναι σίγουρος αν ξέρει την κατάλληλη ευχή;
Πόσοι και πόσοι από εμάς δεν θυμόμαστε κάποια γκάφα που κάναμε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας όταν ευχηθήκαμε κάτι ανάρμοστο ή εντελώς άσχετο με την περίσταση;
Μερικές πέρα για πέρα αληθινές περιπτώσεις, που μας έχουν χαραχτεί στο μυαλό, έχουν ανεκδοτολογικό χαρακτήρα, όπως το να εύχεται κάποιος εκ παραδρομής «Και του χρόνου» σε γάμο ή «Να σας ζήσει» σε μνημόσυνο αντί «Να ζήσετε να τη θυμάστε»! 

Άλλες φορές είναι πραγματική σπαζοκεφαλιά να προσπαθεί κανείς να βρει τι λέμε σε περιστάσεις όπου δεν έχει ξαναβρεθεί, π.χ. σε μια αποφοίτηση σπουδαστή, και άλλες φορές αναρωτιέται αν κάτι που έχει ακούσει από άλλους είναι όντως σωστό ή αν μπορεί να το πει με έναν δικό του τρόπο. 

Κάποτε κάποτε όλοι έχουμε απορήσει αν μια ευχή που λέμε από συνήθεια έχει νόημα ή είναι παράλογη, όπως το «Καλό χειμώνα» κατά την επιστροφή στην εργασία από καλοκαιρινές διακοπές, με τις ζέστες του αποκαλόκαιρου να κρατούν ακόμη καλά.
Πόσοι και πόσοι επίσης δεν έχουν διερωτηθεί γιατί ευχόμαστε «Πάντα άξιος!» στους κουμπάρους και τους νονούς ή «Να πιάσετε τον Μάη!» την Πρωτομαγιά; 

 

Σε αυτά τα θέματα, με τρόπο σαφή, απλό και σύντομο δίνει απαντήσεις και «βάζει τα πράγματα στη θέση τους» το βιβλίο «Περί ευχών» των Βασίλη Μαλισιόβα και Πέτρου
Δημητρακόπουλου, δύο έμπειρων και καλά καταρτισμένων φιλολόγων, που πέτυχαν να οργανώσουν ένα πολυσχιδές και δύσκολο στον χειρισμό του υλικό με υποδειγματικό τρόπο και να το καταστήσουν εύχρηστο στον αναγνώστη. 

 

Έτσι, την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να παραστείτε κάπου, δεν θα πάτε αδιάβαστοι: μια γρήγορη αναζήτηση στο «Περί ευχών» για την περίσταση που σας ενδιαφέρει και «Όλα θα πάνε κατ’ ευχήν»! 

 

https://e-agyra.gr/index.php?route=product/product&product_id=1862&tag=%CE%8C&sort=pd.name&order=ASC&page=10&limit=100 

 

Τα περιεχόμενα του βιβλίου:  

https://www.politeianet.gr/books/9789605474157-malisiobas-basilis-agkura-peri-euchon-345727