Σελίδες

20 Οκτωβρίου 2022

Ο παιδεραστής Νίκος Καββαδίας

Αθώα κορμιά μικρών παιδιών έχουν βιάσει, κακομεταχειριστεί και έχουν αντιμετωπίσει σαν κρέας διάφορες πολυδιαφημισμένες ημεδαπές διασημότητες
 
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
 
Έγραφε* ο ποιητής Νίκος Καββαδίας (1910-1975) στον Μ. Καραγάτση (πραγματικό όνομα Δημήτρης Ροδόπουλος), στις 21 Νοεμβρίου 1949: «Τώρα θα βγω θα πάω στον πιο παλιό βουδικό ναό 7 μίλια έξω απ’ την πόλη. Θα κάνω όσα μού λες κι έπειτα θα πλανηθώ στα μπορντέλα του διπλανού χωριού να καταπονηθώ πάνω σε μια δεκάχρονη Ινδιάνα που με περιμένει να της φέρω ένα μυρωδικό από την Genova. Δεν ξέρω γιατί θέλει να καταστρέψει αυτή τη θαυμάσια μυρωδιά του κορμιού της που με τρελαίνει. Κι όμως, πάντα φοβάμαι, Δημήτρη». 
 
Ο ποιητής που έγινε πανελληνίως γνωστός και από τις σημαντικές επιδόσεις στην τέχνη του, αλλά κυρίως από τη μελοποίηση δημιουργημάτων του από τον Θάνο Μικρούτσικο ήταν παιδεραστής. Αυτό δεν το λέει κάποιος τρίτος, προσπαθώντας να σπιλώσει τη μνήμη του, αλλά το ομολογεί ο ίδιος σε επιστολή του, που στέλνει από το Κολόμπο της Σρι Λάνκα (το αποικιοκρατικό όνομά της μέχρι το 1972 ήταν Κεϊλάνη) στον λογοτέχνη φίλο του Μ. Καραγάτση (1908-1960). 
 
Ανυπομονεί να πάει σε μπορντέλο για να «καταπονήσει» το κορμί του «πάνω σε μια δεκάχρονη Ινδιάνα», την οποία ήδη γνώριζε από το παρελθόν (άραγε, από ποια ηλικία;), κι εκείνη περίμενε από τον ποιητή, ο οποίος ήταν ασυρματιστής στα καράβια, να της φέρει ένα μυρωδικό. Το γεγονός ότι η παιδεραστία ήταν ένα κοινωνικά απορριπτέο έγκλημα και μια απολύτως αποδοκιμαστέα διαστροφή, αλλά και ότι η νομοθεσία και στην εποχή του Νίκου Καββαδία την τιμωρούσε αυστηρά μάς υποχρεώνει να επανεκτιμήσουμε την παρουσία των ποιημάτων, σε οποιαδήποτε μορφή, στη δημόσια σφαίρα και να αποσυσχετιστούν τα έργα αυτού του ανθρώπου από τη δημόσια εκπαίδευση. Ας δημιουργηθεί χώρος για άλλους ποιητές (υπάρχει πληθώρα μεγάλων μορφών που μένουν στα «αζήτητα»). 
 
Το γεγονός ότι σταμάτησαν να προβάλλονται οι τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο κατηγορηθείς για βιασμό και απόπειρες βιασμών Πέτρος Φιλιππίδης είναι αναμφίβολα θετικό. Καιρός να γίνει το αυτό και για μια σειρά διάσημων καλλιτεχνών του παρόντος αλλά και του παρελθόντος. 
 
*Η επιστολή περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Αλληλογραφία Νίκου Καββαδία – Μ. Καραγάτση», εισαγωγή – επιμέλεια – σχόλια Μαίρη Μικέ, εκδόσεις Αγρα, Αθήνα: 2010, σ. 120. 
 

1 σχόλιο:

  1. ...εκεί οδηγούν τα άθεα γράμματα τού ουμανισμού,

    τα τόσο λατρεμένα...

    ...απλώς,
    κάποιοι ήξεραν να κρύβωνται καλύτερα από άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.