Ο Τσίπρας, το τοστ και το σπαθί.

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

 

Ο Αλέξης Τσίπρας, αποτελεί το αντικείμενο ενός εικονογραφημένου ανέκδοτου που κυκλοφορεί εδώ και μήνες σε πολλές χώρες και τον λοιδωρεί με πολύ ευγενικό αλλά σίγουρα κορυφαίο χιούμορ. Βρίσκεται σε ένα «πηγαδάκι», δίπλα σε κάποιους «ηγέτες» του κόσμου, σε κάποια δεξίωση όπου ένας από τους ηγέτες αυτούς σηκώνει το ποτήρι του και λέει στα Αγγλικά: «Let’s make a toast» εννοώντας φυσικά «Ας κάνουμε μια πρόποση».

 

Ο κ. Τσίπρας απαντά χαμογελαστά, στα Ελληνικά: «Ναι. Το δικό μου μόνο με τυρί παρακαλώ».

 

Το χιούμορ του «κατασκευαστή» του ανέκδοτου είναι απαράμιλλα κοροιδευτικό προς τον Έλληνα συνομιλητή του αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα αφού ο τέως πρωθυπουργός έχει πει πολλά τέτοια, γνωρίζοντας την Αγγλική γλώσσα προφανώς μέσω… αυτόματης Google translation.  

 

Προ ημερών, αυτός ο ίδιος κ. Τσίπρας, έβγαλε το σπαθί απ΄το θηκάρι του , φούσκωσε τα στήθη του με εθνική υπερηφάνεια, ετέθη αυτοβούλως επικεφαλής του Ελληνικού Έθνους και αποφάσισε να βάλει τον Ερντογάν στη θέση του, προειδοποιώντας τον ότι «οι Έλληνες είναι όλοι ενωμένοι, μια γροθιά, αν τολμήσει κάτι» αλλά δεν παρέλειψε να τον …ενημερώσει ότι αυτό συμβαίνει «παρά το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης είναι ένας αδύναμος και απερχόμενος πρωθυπουργός». 

 

Συγγνώμη αλλά εκνευρίζομαι. Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς αυτά τα ακραία ξεσπάσματα ενός ανθρώπου που ο ίδιος και το κόμμα του φέρονται έτσι όπως φέρονται, τουλάχιστον τον τελευταίο κρίσιμο χρόνο, λέγοντας με άκριτες αντιπολιτευτικές κορώνες, εντός και εκτός Βουλής ότι «ο κ. Μητσοτάκης έχει αποτύχει στα πάντα »; Πιστεύει κανείς ότι στην όποια πιθανότητα να βρεθεί η Ελλάδα σε -τουλάχιστον- δύσκολη θέση, ο κ. Τσίπρας και ο Σύριζα θα συμπαραταχθούν επειδή « Οι Έλληνες είναι όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά» ; Μα συμπαρατάχθηκαν ποτέ;  

 

Προφανώς και όχι, προφανώς το ξέρει καλά και ο ίδιος, προφανώς και εύχεται να ξεσπάσει μια σοβαρή κρίση για να βρει αφορμή να στείλει τα «στρατεύματά» του στους δρόμους. Και μάλιστα όχι για να στηρίξει τον Μητσοτάκη αλλά για να τον «ρίξει», ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. 

 

Δυστυχώς, η «αυτόματη μετάφραση του Google» είναι αδύνατον να τον κάνει κοινωνό πραγμάτων που δείχνει ότι δεν γνωρίζει. Των πολιτικά ιστορικών διαπιστώσεων δηλαδή ότι μια κυβέρνηση για να είναι καλή και αποτελεσματική, χρειάζεται απαραιτήτως μια καλή αντιπολίτευση που θα ενδιαφέρεται μόνο για το καλό της χώρας της , ανεξάρτητα από τα πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη των κομμάτων της αντιπολίτευσης.  

 

Δεν ανήκω σ αυτούς που τα βλέπουν όλα καλά τα πεπραγμένα και τις συμπεριφορές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πολλά απ΄ αυτά δεν δίστασα να τα αναφέρω και δημόσια γι αυτό και δέχτηκα αυστηρή κριτική, ακόμα και από Νεοδημοκράτες, λόγω της Νεοδημοκρατικής μου προέλευσης. Αλλά ποτέ μου δεν διανοήθηκα να πω ή να γράψω κάτι για να βλάψω τον Μητσοτάκη παρά αποκλειστικά για να επισημάνω πράγματα που ίσως δεν είχε λάβει υπ΄ όψιν του ο ίδιος και οι συνεργάτες του. Γιατί βλάπτοντας άκριτα και εχθρικά -έστω μακροπρόθεσμα- την κυβέρνηση της χώρας μου, βλάπτω ταυτόχρονα και τη χώρα μου. 

 

Αφήστε λοιπόν το σπαθί σας στο θηκάρι του. Αφήστε και τις μεγάλες κουβέντες για ομοψυχία. Ξέρετε από σπαθί; Ξέρετε από ομοψυχία; Απόδειξη. Για το είδος του toast δεν ξέρω.