ΤΟΥΡΚΙΑ: Ο Επιτήδειος Επαμφότερος…

ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΟΣ: Επιτήδειος χειριστής – εκμεταλλευτής και των δύο 

 

Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

 

ΓΝΩΣΤΟΣ είναι ο τίτλος «Επιτήδειος Ουδέτερος» τον οποίο απέσπασε η Τουρκία για τον ρόλο της κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όπου δεν έριξε ούτε μία ντουφεκιά στους αγώνες και τις εκατόμβες των ελευθέρων λαών εναντίον της φρικιαστικής λαίλαπας του ναζισμού και του φασισμού τών Χίτλερ – Μουσολίνι, θαυμαστών του προηγηθέντος στις γενοκτονίες αιμοσταγούς Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. 

 

ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ εκμεταλλεύτηκε και αξιοποίησε η Τουρκία, με επικεφαλής τον διάδοχο του Κεμάλ, τον Ισμέτ Ινονού, την τριπλή Γερμανο-Ιταλο-Βουλγαρική κατοχή που υπέστη η αγωνιζόμενη Ελλάδα 1941-1944, ακόμη και για να επιβάλει το 1942 τον εξοντωτικό, περιβόητο έκτοτε, νόμο του «Βαρλίκ Βεργκισί» (Φόρο Περιουσίας) ώστε να υφαρπάσει τις περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, των Αρμενίων και των Εβραίων. Και να στείλει καταδικασμένους σε καταναγκαστικά έργα στα «τάγματα εργασίας», στο Άσκαλε του Ερζουρούμ, εκατοντάδες ανήμπορους να πληρώσουν Ρωμιούς. 

 

ΤΟΝ ΙΔΙΟ τίτλο, «Επιτήδειος Ουδέτερος» (“The Evasive Neutral”), για την στάση και την πολιτική της Τουρκίας στον Β΄ Παγκ. Πόλεμο, είχε και το πολύ σημαντικό βιβλίο του Αμερικανού καθηγητή Ιστορίας Frank G. Weber, η ελληνική έκδοση του οποίου κυκλοφόρησε το 1983 με πρόλογο του αείμνηστου από το 1986 πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδος Παναγιώτη Κανελλόπουλου.

 

Επαμφοτερίζοντας από το 1939 έως και τον Φεβρουάριο του 1945 μεταξύ της χιτλερικής Γερμανίας και της Βρετανίας του Ουίνστων Τσώρτσιλ η τουρκική διπλωματία, στη διάρκεια του Β΄ Παγκ. Πολέμου, διαπραγματευόμενη να συνταχθεί είτε με τους μεν είτε με τους δε, απαιτούσε τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, εντολή στην Αλβανία, εδαφικές ρυθμίσεις σε βάρος της Βουλγαρίας, έλεγχο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, την φύλαξη Χίου, Σάμου και Λέσβου, εδάφη της Συρίας, του Ιράκ και της Σοβιετικής Ένωσης καθώς και εντολή στην Αίγυπτο. Απέτυχε σε όλα…  

 

ΣΗΜΕΡΑ, 77 χρόνια από την λήξη του Β΄ Παγκ. Πολέμου, και σε περιστάσεις ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία που απειλούν έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο τίτλος που διεκδικεί επιμόνως, εκβιαστικώς και εμπράκτως η Τουρκία, τού επί 20ετία στην εξουσία επίδοξου νεο-οθωμανού νεο-σουλτάνου και ισλαμιστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι εκείνος του «Επιτήδειου Επαμφότερου» (αν μας επιτρέπεται η… λεξοπλαστική απόπειρα). 

 

ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΟΣ: Επιτήδειος χειριστής – εκμεταλλευτής και των δύο: Επί αμφοτέροις. Εξ ού και το «Επ-αμφότερος». 

 

Ούτως ώστε να εκμεταλλευτεί επιτηδείως και να αξιοποιήσει δι’ ίδιον όφελος, αμφότερους του ήδη συγκρουομένους: 

– Τις ΗΠΑ αφ’ ενός, επικεφαλής της Δύσης, και τον Βλαντιμίρ Πούτιν αφ’ ετέρου, επικεφαλής της Ρωσίας. 

– Με πρόταγμα βεβαίως τα συμφέροντα που ο ίδιος ο Ερντογάν επιδιώκει για το καθεστώς του. Στις νεο-οθωμανικές διαστάσεις που εκείνος σχεδιάζει. Για τα «σύνορα της καρδιάς του», τις «γαλάζιες πατρίδες» του, τις «32 χώρες με τα 78 νεκροταφεία Τούρκων μαρτύρων», έχοντας από χρόνια ετοιμάσει ήδη στην Άγκυρα το «Ακ» παλάτι του με τις 1001 αίθουσες και τις προσωπικές του… γιγαντοαφίσες «αυτο-θεοποίησης» όλο και μεγαλύτερες από του Ατατούρκ. Αυξανομένης ερντογανικής υπεροψίας και μέθης ένεκεν. Και ρωσικούς S-400 εξασφαλίζοντας και αμερικανικά F-35 διεκδικώντας. Με την έπαρση κιόλας του κατόχου του τίτλου «Σκακιστής Παγκόσμιας Κλάσης» που του είχε επιδαψιλεύσει προ διετίας ο προηγούμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ…  

 

ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ συνεχίζει να τα καταφέρνει, αν και πυκνότερα σύννεφα άρχισαν να συσσωρεύονται από την πλευρά της Δύσης, εξαιτίας των αυξανόμενων «αγκαζέ» εναγκαλισμών Ερντογάν με τον Πούτιν. Ο Ρώσος δείχνει να απολαμβάνει τους εντεινόμενους εκβιασμούς που ασκεί ο Τούρκος στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην μέθη τής γιγάντωσης τού Ερντογάν φροντίζει ο Πούτιν να προσθέτει, κάθε φορά, ακόμη ένα ποτηράκι περαιτέρω αφιονισμού. Αλλ’ αυτό δεν περνά πλέον ακαταλόγιστο. Οι επί δεκαετίες σκανδαλωδώς θωπευτές της «πολύτιμης τους» Τουρκίας, η κότζαμ οποία «διαθέτει και τον δεύτερο σε όγκο στρατό του ΝΑΤΟ», το δε ποινικό μητρώο της οποίας φρόντιζαν αδιάντροπα να παραβλέπουν, άρχισαν πλέον να ξινίζουν τα μούτρα τους. 

 

Η ΕΛΛΑΣ πέτυχε προσώρας να αξιοποιήσει τις περιστάσεις και να επωφεληθεί. Γεγονός που προκάλεσε παροξυσμούς ανθελληνικών αντιδράσεων της Άγκυρας. Και έξαλλης φρενοβλάβειας καθημερινές τουρκικές απειλές πολέμου. Εναντίον της Ελλάδος στρεφόμενες στα νησιά του Αιγαίου, προς εκβιασμό ονομαστικά των ΗΠΑ εκφερόμενες. Η Αλεξανδρούπολη ως παράκαμψη των Δαρδανελίων, τα F-16 και τα F-35 της πολεμικής αεροπορίας, η άρση του εμπάργκο αμερικανικών όπλων για την Κυπριακή Δημοκρατία, ως μαστίγιο αντί του καρότου προς Άγκυρα, προκαλεί «ξαφνικά κάθε βράδυ» μεγάλο πόνο στον Ερντογάν. Έσπευσε να τον απαλύνει με τις υποσχέσεις του Πούτιν ότι θα καταστήσει την Τουρκία… «ενεργειακό κόμβο» της Ρωσίας προς την «ενεργειακώς» εκβιαζόμενη ήδη από την Ρωσία Ευρωπαϊκή Ένωση. 

 

Ο ΠΡΩΗΝ Επιτήδειος Ουδέτερος του Β΄ Παγκ. Πολέμου που με πολλή υπεροψία μετεξελίχθηκε εσχάτως σε Επιτήδειο Επαμφότερο, επιχειρώντας ως… παγκόσμιας κλάσης σκακιστής την «πολιτική του Εκκρεμούς», προφανώς εκλαμβάνεται πλέον ότι ρέπει ήδη εχθρικά έναντι της Δύσης. Η Δύση δεν θέλει βέβαια να χάσει την Τουρκία. Την θέλει με τους δυτικούς κανόνες. Η ίδια όμως φροντίζει επιμόνως για το αντίθετο… 

 

– Ανάμεσα στους ηττημένους του Α΄ Παγκ. Πολέμου και απειλούμενη με διαμελισμό από τη Συνθήκη των Σεβρών του 1920, έσπευσε προς τον Βλαδιμίρ Λένιν της νεοσύστατης Σοβιετικής Ένωσης για να εκβιάσει τους εναγκαλισμούς των Δυτικών. Ώστε να διασωθεί εν τέλει με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923. Χωρίς να ρίξει ντουφεκιά διασώθηκε και στον Β΄ Παγκ. Πόλεμο. Τώρα η μεγαλομανής βουλιμία του Ερντογάν δείχνει να… φροντίζει για το αντίστροφο. 

 

ΕΝΩΠΙΟΝ μιας τέτοιας πιθανής εξέλιξης των πραγμάτων, έχει άραγε ο Ελληνισμός (η Αθήνα και η Λευκωσία) την στρατηγική σοφία να καραδοκεί, προπαρασκευάζοντας στο έπακρον τις δυνατότητες και την ετοιμότητά του; Εάν δεν την έχει, είναι καθήκον του κατεπειγόντως να την αποκτήσει. Διαθέτει ήδη, επί δεκαετίες κεκτημένο, ένα ζωτικής σπουδαιότητας προσόν που δυστυχώς – δυστυχέστατα τού έλειπε στη λήξη και του Α΄ και του Β΄ Παγκ. Πολέμου. Το προσόν της απαλλαγής του από την αυτοκαταστροφική χολέρα των εμφυλιοπολεμικών του παθών και των εθνικών διχασμών… 

 

πηγή