Ο φτωχός άντρας, καταδικάστηκε σε "θάνατο από ασιτία" διότι έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί, κατά τη Βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ, στην Γαλλία. Η κοπέλα ήταν η μονάκριβη κόρη του και η μόνη που μπορούσε να τον επισκέπτεται στην φυλακή. Μπορούσε να τον επισκεφθεί καθημερινά, περνώντας προηγουμένως από εξονυχιστικούς ελέγχους προκειμένου να βεβαιωθούν πως δεν θα κουβαλούσε τρόφιμα.
Μετά από 4 μήνες,ο άντρας ήταν ζωντανός δίχως να έχει υποστεί απώλεια
βάρους, μπερδεύοντας έτσι τις αρχές, οι οποίες αποφάσισαν να κατασκοπεύσουν την κόρη μέσα στην φυλακή, μέχρι που είδαν το εξής απίστευτο. Η γυναίκα θήλαζε τον πατέρα της, μοιράζοντας το γάλα του παιδιού της, προκειμένου να παραμείνει ζωντανός. Η κίνησή της αυτή, συγκίνησε τους δικαστές, οι οποίοι αποφάσισαν να τον ελευθερώσουν.
Φυσικά υπάρχει και μια άλλη εκδοχή ότι ο πίνακας εξιστορεί ένα περιστατικό της ρωμαϊκής αρχαιότητας.
Ο Πίνακας του Jean-Baptiste Deshays (18ος αιώνας) που ονομάζεται " Ρωμαϊκή Ευσπλαχνία"
Μια ευειδής γυναίκα, στην ακμή της γόνιμης ωραιότητάς της, θηλάζει γενναιόδωρα έναν ηλικιωμένο φυλακισμένο. Είναι ο πατέρας της, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε θάνατο από ασιτία. Η κόρη τον επισκέπτεται στο κελί του και, προφανώς καταπατώντας τον εσωτερικό κανονισμό της ιδρύματος, του προσφέρει το στήθος της.
Η συγκινητική ιστορία του Κίμωνα και της Πέρο διασώθηκε από τον Ρωμαίο ιστορικό Βαλέριο Μάξιμο, που έγραψε το 31 μ.Χ. το έργο Πράξεων και λόγων αξιομνημόνευτων, βιβλία 9 (Factorum ac dictorum memorabilium, libri IX), μια ανθολογία ιστορικών αφηγήσεων, χωρισμένη κατά θέματα. Αναφέρεται σε ρωμαϊκά και ξένα ιστορικά γεγονότα και αντλεί από αρχαιότερες παρόμοιες συλλογές, αλλά και απευθείας από συγγραφείς όπως ο Κικέρων, ο Τίτος Λίβιος κ.ά.
Το θέμα ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες, από τα ρωμαϊκά χρόνια έως και τον 17ο αιώνα. Φιλοτεχνήθηκαν πολλοί πίνακες, καθώς και γλυπτά, με τη συγκεκριμένη σκηνή, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ των Ιταλών και των Φλαμανδών μπαρόκ ζωγράφων.
Με τίτλο “Ρωμαϊκή Ευσπλαχνία” (Caritas Romana – Roman Charity), παριστάνεται μια νέα, υγιής γυναίκα να θηλάζει έναν ηλικιωμένο και ημιθανή κατάδικο, τον δεσμώτη πατέρα της. Θεωρείται χαρακτηριστικό παράδειγμα ευσέβειας και υιικής αγάπης.
Η ίδια ιστορία μας λέει πως οι δεσμοφύλακες, όταν είδαν το περιστατικό, συμπόνεσαν πατέρα και κόρη. Οι αξιωματούχοι θαύμασαν την ανιδιοτέλεια της κόρης και απελευθέρωσαν τον πατέρα.
Από τον 18ο αιώνα και μετά το θέμα σταμάτησε να εικονογραφείται -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- γιατί εθεωρείτο άσεμνο.
Αξίζει στους πίνακες να παρατηρήσουμε τον τρόπο που είδε ο κάθε ζωγράφος το ίδιο γεγονός και το πόσο διαφορετικό είναι -από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη- το βλέμμα της κοπέλας.
Ας δούμε διάφορες εκδοχές του θέματος από διαφορετικούς ζωγράφους που ομολογουμένως έφτιαξαν αριστουργήματα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.