ΠΡΩΤΑ Η ΖΩΗ ΖΟΥΣΕ, ΤΩΡΑ Η ΖΩΗ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ.

Γράφει ο Δαναός 

 

Μέσα σε μισό αιώνα ήρθαν τα πάνω κάτω.

Οι αλλαγές στα πάντα σχεδόν ήταν και συνεχίζουν να είναι ραγδαίες.
Δεν έχω άποψη για άλλες χώρες, αλλά στο περίπου τα ίδια και αυτές βιώνουν λογικά.
Εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε μέτρα σύγκρισης με τα παλιά, στα νέα που συμβαίνουν.
Δεν μπορούμε να τα "χωνέψουμε" όλα, ίσως όμως μερικά ναί, αν έχουν μέσα τους ακόμη γεύση γνωστή μας. 

 

Θυμόμαστε τις εποχές τις πιο αγνές, πιο ασφαλείς, πιο καθημερινότητας, πιο παρεΐστικες, πιο γελαστές με πιό ανοιχτές αγκαλιές και με ανθρώπινη επικοινωνία με μάτια και αυτιά. 

 

Τότε ζούσαμε την χαρά την λύπη την πίκρα το γλέντι τον θάνατο από κοντά.
Υπήρχε συμμετοχή και αλληλεγγύη, αγάπη και σεβασμός και το κυριότερο, ΦΙΛΟΤΙΜΟ.
Και δεν τα ζωγραφίζω όλα ονειρεμένα. Τα κακώς κείμενα και η απατεωνιά, η περιορισμένη ντόπια εγκληματικότητα υπήρχαν, αλλά ρε παιδί μου μύριζαν Ελλάδα!!! 

 

Οι νέοι μας ζούνε το ψεύτικο όνειρο την παγκόσμια επαφή, την επιστήμη να οργιάζει και κάθε δευτερόλεπτο να γίνεται η ζωή πιο περίπλοκη, πιο απόμακρη, πιο κλεισμένη. 

 

Βέβαια έχουν τεράστια πληροφόρηση, γίνονται πιο έξυπνα τα πιτσιρίκια, αλλά στον αντίποδα χάνουν την φύση, το παιχνίδι, το τραύμα στο γόνατο και με το αίμα να συνεχίζουν να παίζουν. 

 

Γίνονται πιο μοναχικά στο περιβάλλον τους και πολύ πιο ανοιχτά στο ατέλειωτο διαδίκτυο που τους δίνει πακέτο και τα όμορφα και τις τρικλοποδιές τις κρυφές ...και εκεί δεν έχει τραύμα στο γόνατο, αλλα μπορεί να είναι ζήτημα ζωής, ζήτημα ύπαρξης, ζήτημα τιμης και πολλα άλλα.
 

Οι επιτήδειοι καραδοκούν σαν λυσσασμένες ύαινες και αν βρουν μπόσικα, κατασπαράζουν ψυχές. 

 

Την ζωή την σπρώχνουν και την "καλυτερεύουν" οι αμέτρητες διαφημίσεις, που όλα τα δείχνουν, όλα τα προσφέρουν σαν να είσαι μέσα στο σκηνικό και να ζείς μαζί τους μερικά δευτερόλεπτα, ελπίζοντας ότι κάπου, κάποτε, θα το κάνεις, θα το πάρεις, θα το καταφέρεις. 

 

ΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΠΙΔΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΊΣΕΙ ΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΥΤΕΨΕΙ ΜΟΝΟ ΠΡΕΠΕΙ.
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΗ ΖΩΗ ...ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ;;;
ΑΝ ΠΟΥΛΆΝΕ ΛΥΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΝΤΙΝ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΙΣΩΣ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ. 

 

Μέσα σε ελάχιστα λεπτά μια οικογένεια χωρίζει γιατί κάτι, κάπου, ενόχλησε έναν από τους δύο... ούτε τα παιδιά τους ενδιαφέρουν, ούτε τα μετά ...ο εγωισμος και το καπετανάτο στα μεγαλεία του. 

 

Οι φούστηδες και οι ανώμαλες με τις ευλογίες των διαβολοπαπάδων βαφτίζουν αγορασμένα μωράκια και υιοθετούν παιδάκια. 

Το κράτος νταβατζής, όλα αυτά, στό όνομα της άρρωστης και σάπιας προόδου, τα επικροτεί. 

 

Πού να κοιτάξεις και να μην αηδιάσεις και τους φτύνεις και νομίζουν ότι ψιχαλίζει.
Μας κούρασαν (αυτό θέλανε) και την ζωή που έρχεται, χαρισμά τους.
Δεν θα ήθελα να ξέρω ή να μάθω τι ακολουθεί. 

 

Η περιορισμένη λογική μου για όλα αυτά τα μελλούμενα, μου λέει πολύ απλά το πιο κάτω.
ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ. 

 

Ελπίζω πάντα να υπάρχει αντίδραση για να φρενάρει την ανεξέλεγκτη βλαμμένη πρόοδο και νοοτροπία και όλο τον συρφετό που την πατρονάρει.
 

Αυτά τα λίγα στην σημερινή ας το πούμε, κουβέντα μας.
Καλά να είστε όλοι με ελεύθερες σκέψεις και ψυχές.