Τι δεν σας λέει η 'Εκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) για το κλίμα

9 Αυγούστου 2021, Ben Pile Διαβάστε το εδώ

 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

 

Οι άνθρωποι δεν ήταν ποτέ πιο ασφαλείς από τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων από ό,τι σήμερα. 

 

Σήμερα, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δημοσίευσε το πρώτο τμήμα της έκτης έκθεσης αξιολόγησης (AR6). Η έκθεση αυτή, η οποία επικεντρώνεται στη "φυσική επιστημονική βάση" της κλιματικής αλλαγής, θα ακολουθηθεί από άλλες εκθέσεις για την "προσαρμογή και την ευπάθεια" και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής στις αρχές του επόμενου έτους. Εν τω μεταξύ, η σημερινή δημοσίευση έχει πυροδοτήσει τα αναμενόμενα ενθουσιασμένα σχόλια από πολιτικούς, ακτιβιστές και περιβαλλοντικούς δημοσιογράφους, οι οποίοι όλοι ελπίζουν ότι η AR6 θα επικεντρώσει εκ νέου την προσοχή των παγκόσμιων ηγετών στην επερχόμενη συνάντηση COP26 για το κλίμα αργότερα φέτος. 

 

Πρόκειται για την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της IPCC εδώ και αρκετό καιρό, και η κάλυψη ήταν τυπικά κινδυνολογική. 'Η ετυμηγορία της έκθεσης της IPCC για τα κλιματικά εγκλήματα της ανθρωπότητας: ένοχη ως κόλαση', υποστηρίζει ο Guardian. 'Η έκθεση της IPCC είναι "κόκκινος κώδικας για την ανθρωπότητα", υποστηρίζει το BBC. Ο επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος του Ηνωμένου Βασιλείου, Patrick Vallance, που μόλις έσωσε τη χώρα από το Covid, διακήρυξε ότι η νέα έκθεση "καθιστά σαφές ότι στόχος μας πρέπει να είναι η δραστική μείωση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας". 

 

Αυτό ακριβώς έλεγαν οι μεγάλοι και οι καλοί όταν δημοσιεύτηκαν οι AR5 και AR4. Αλλά κάνει η έκθεση δηλώσεις που να μπορούν να υποστηρίξουν τέτοιες πολιτικές υπερβολές; Το κύριο σώμα της AR6 έχει έκταση 3.949 σελίδες. Είναι γεμάτη από στεγνές, τεχνικές λεπτομέρειες και συζητήσεις. Πρόκειται για μια δυσκίνητη προσπάθεια απόσταξης της διαθέσιμης επιστημονικής βιβλιογραφίας σε μια σειρά θεματικών πεδίων για να διαπιστωθεί η ισχύς των επιστημονικών στοιχείων και αναλύσεων. 

 

Για το λόγο αυτό, κάθε έκθεση της IPCC αποτελείται από τρία μέρη. Αυτό που λαμβάνει την περισσότερη προσοχή, όπως πάντα, είναι η Περίληψη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής (SPM) - μια σύνοψη 40 σελίδων της εκτενέστερης ανάλυσης. Όπως θα περιμέναμε από έναν "διακυβερνητικό" οργανισμό (το στοιχείο βρίσκεται στο όνομα), η SPM είναι ένα πολιτικό έγγραφο. Οι συντάκτες της IPCC επιλέγονται από τις κυβερνήσεις. Το ίδιο το SPM συντάσσεται σύμφωνα με τις ανάγκες των κυβερνήσεων και πρέπει επίσης να υπογραφεί από αυτές. 

 

Η μόνη νέα πληροφορία που περιέχει το AR6 είναι μια αλλαγή στη μεθοδολογία σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις. Προκειμένου να επικοινωνήσει καλύτερα στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής το τι πιστεύουν οι συγγραφείς της IPCC για την κλιματική αλλαγή, η IPCC κατασκευάζει ιστορικές γραμμές, που αντιπροσωπεύουν διαφορετικά σενάρια. Στο AR5, αυτά ήταν γνωστά ως "αντιπροσωπευτικά μονοπάτια συγκέντρωσης" (RCP). Στο AR6, οι RCPs αντικαθίστανται από τις "Κοινές Κοινωνικοοικονομικές Διαδρομές" (SSPs), οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν σε προβλέψεις για τη θερμοκρασία της Γης και τις συνέπειές της. Όπως δείχνει το ακόλουθο γράφημα από το AR6, το πιο "αισιόδοξο" SSP απεικονίζει αρνητικές εκπομπές CO2 (δηλαδή την απομάκρυνση του CO2 από την ατμόσφαιρα), ενώ το πιο κινδυνολογικό SSP απεικονίζει τριπλάσιες εκπομπές. 

 

Η IPCC ισχυρίζεται ότι είναι "ουδέτερη σε σχέση με τις υποθέσεις που διέπουν τις ΣΠΠ (SSPs)" - δηλαδή ότι δεν αποδίδει καμία πιθανότητα σε καμία συγκεκριμένη πρόβλεψη. Και έτσι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ προβολής και πρόβλεψης. Αλλά στην πράξη, αυτή η διάκριση ξεχνιέται πολύ εύκολα. Τα χειρότερα σενάρια είναι αυτά που καταλήγουν να παρουσιάζονται στο κοινό ως επιστημονικά γεγονότα. 

 

Όπως αποκάλυψε η έρευνα για το AR5, το πιο ακραίο σενάριο που χρησιμοποιήθηκε από την IPCC έτυχε να είναι και το λιγότερο αληθοφανές. Παρ' όλα αυτά, προκάλεσε μακράν τη μεγαλύτερη συζήτηση (τόσο πολιτική όσο και επιστημονική) σε σύγκριση με όλα τα άλλα σενάρια που προσφέρθηκαν από το AR5. Παρουσιάζοντας αυτά τα σενάρια, η IPCC επέτρεψε αναμφισβήτητα στις κινδυνολογικές ερμηνείες της κλιματικής επιστήμης να υπερκεράσουν την αντικειμενική και ορθολογική συζήτηση. 

 

Στην περίπτωση του AR5, το πιο κινδυνολογικό σενάριο συνεπαγόταν αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης άνθρακα κατά 600%, ενώ οι συγκεντρώσεις CO2 προβλεπόταν να αυξηθούν πέντε φορές περισσότερο από το σημερινό επίπεδο. Τέτοιοι ισχυρισμοί δεν έχουν καμία βάση στον πραγματικό κόσμο. Ακόμα και ένας από τους συντάκτες αυτού του σεναρίου δήλωσε ότι "δεν προοριζόταν ποτέ να είναι ένα σενάριο για την τρέχουσα κατάσταση" - δηλαδή ένα σενάριο που θα μπορούσε να μας πει τι θα μπορούσε να συμβεί ρεαλιστικά. 

 

Επομένως, τα κινδυνολογικά σενάρια, αντί για πιο αληθοφανείς προβλέψεις, καθοδηγούν τη χάραξη πολιτικής. Η IPCC και η θεσμική επιστήμη γενικότερα έχουν κάνει πολύ λίγα για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Το χειρότερο σενάριο που προσφέρεται από το AR6 κάνει αναμφισβήτητα ακόμη λιγότερο αληθοφανείς προβλέψεις από τα χειρότερα σενάρια του AR5. Αλλά τα σενάρια αυτά εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως πιθανά αποτελέσματα και θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται. 

 

Η ιλιγγιώδης υπερβολή που προέρχεται ακόμη και από τις πιο "αξιόπιστες" πηγές σήμερα δεν έχει καμία σχέση με τη συγκεκριμένη επιστήμη. Οι περισσότεροι ισχυρισμοί που διατυπώνονται για το κλίμα είναι αόριστες, γεμάτες μεγαλόστομες δηλώσεις. Ανακοινώνοντας τη δημοσίευση του AR6 σε συνέντευξη Τύπου, η Inger Andersen, εκτελεστική διευθύντρια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, δήλωσε ότι "η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα που είναι εδώ και τώρα. Κανείς δεν είναι ασφαλής. Και επιδεινώνεται ταχύτερα". Αυτά είναι λόγια που ανήκουν στον Guardian. Δεν θα έπρεπε να προέρχονται από έναν οργανισμό που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα της ανθρωπότητας. 

 

Στον απόηχο της σημερινής δημοσίευσης της IPCC, ακούμε τώρα ισχυρισμούς ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορούν να συνδεθούν "αδιαμφισβήτητα" με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και ότι οι "κίνδυνοι" των ακραίων καιρικών φαινομένων έχουν αυξηθεί. Αλλά οι προβλέψεις για την αλλαγή του κλίματος δεν μας λένε τίποτα για το πόσο ασφαλείς θα είμαστε στο μέλλον. 

 

Το βασικό γεγονός που απουσιάζει από τη συζήτηση, όπως αποδεικνύουν αμέτρητες αναλύσεις ανεξάρτητων ερευνητών, είναι ότι σήμερα πεθαίνουν πολύ λιγότεροι άνθρωποι στον κόσμο από ακραία καιρικά φαινόμενα από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της ιστορίας. Επιπλέον, οι άνθρωποι ζουν σήμερα σημαντικά περισσότερο, πλουσιότερα και υγιέστερα απ' ό,τι ακόμη και πριν από μερικές δεκαετίες. Αυτή η πρόοδος οφείλεται στην οικονομική ανάπτυξη. Ο πλούτος και όχι ο καιρός είναι αυτός που καθορίζει τα ανθρώπινα αποτελέσματα. Επομένως, θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι απέναντι σε κάθε προσπάθεια να υποστηριχθεί το αντίθετο - ότι το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον μας εξαρτιόταν ή εξαρτάται από το "σταθερό" ή ευνοϊκό κλίμα. 

 

Στο βαθμό που η IPCC έχει εντοπίσει "κινδύνους" αύξησης των ακραίων καιρικών φαινομένων στο μέλλον, αυτοί οι υπολογισμοί κινδύνου δεν οφείλονται σε καμία πραγματική, εμπειρική μέτρηση. Ως εκ τούτου, το AR6 αντιπροσωπεύει την IPCC που κάνει ένα ακόμη βήμα μακριά από την πραγματικότητα. 

 

Ο Ben Pile γράφει στο blog του Climate Resistance.
*********** 

 

Δικτυογραφία
What the IPCC climate report doesn’t tell you
https://www.spiked-online.com/2021/08/09/what-the-ipcc-climate-report-doesnt-tell-you/