Τον καρνάβαλο στο τέλος τον καίνε…

Χαίρεται.
 

Δεν είναι η κατάθλιψη…

Τι σημαίνει κατάθλιψη, τι σημαίνει ταραχή, τι σημαίνει ανασφάλεια, τι σημαίνει επιθετικότητα, τι σημαίνει οργή και θυμός, τι σημαίνει λανθασμένες προσωπικές και πολιτικές επιλογές, τι σημαίνει ΦΟΒΟΣ; όλα αυτά είναι ΦΥΛΑΚΗ είναι ΚΟΛΑΣΗ. 

 

Είναι καρποί των “πνευμάτων ” που με κυρίευσαν και με κυριεύουν πλέον.  

 

Είναι η Πρόγευση της “κόλασης” της “Φυλακής” με κορυφαίο καρπό και σημείο τον ΦΟΒΟ κσι τους άλλους καρπούς να ακολουθούν.

 

Ματθ. 12,33 ….τὸ δένδρον σαπρόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται.  

 

Όλα αυτά είτε το θέλω είτε όχι, σηματοδοτούν την παρουσία του “σαπρού δέντρου ” του σατανά και των δαιμόνων των πονηρών πνευμάτων γύρω μου.  

 

Σημειώνουν την “αποστασία” μου, αυτή τους έφερε γύρω μου σαν “μύγες ” στην ακαθαρσία, τους έδωσε δικαιώματα και κάνουν την προσπάθεια τους να με καταλάβουν μυαλό, ψυχή και σώμα, να εισέλθουν στην ψυχή μου και στο κέντρο της, στην “καρδιά “ μου.

 

Πρόγευση της αιώνιας κόλασης και Φυλακής.  

 

Σημαίνουν την πρόγευση της “κόλασης “ και της “φυλακής ” που τώρα βιώνω σωματικά Αλλά και ψυχικά πριν την “κόλαση “ και την “φυλακή ” που στο ΤΕΛΟΣ θα πάει η ψυχή μου, χωρίς σώμα… φέρνουν την “κόλαση ” πριν την κόλαση και την “φυλακή “ πριν την φυλακή“. 

 

Σημαίνουν και τα δικαιώματα που έχουν πάνω στην ψυχή μου οι δαίμονες.  

Εγώ τους τα έδωσα και μου δείχνουν την “κόλαση ” γελώντας, με οδηγούν σε αυτήν, ζω μαζί τους την πρόγευση της “κόλασης“, εκεί που δεν θα υπάρχει γέλιο και χαρά…  

 

Με μπροστάρη τον “καρνάβαλο.“
Τον “καρνάβαλο ” στο τέλος τον καίνε... 

 

Πως αυτά τα κακά, επιβλαβή, φονικά για την ψυχή μου “πνεύματα “ με έριξαν στην “πλάνη “ τους, με κατέλαβαν και με σέρνουν δεμένο πίσω από τον γελαστό “καρνάβαλο ”  

Αυτόν που χαίρεται γύρω από την κόλαση και ότι ειναι πλέον καβάλα στο σβέρκο μου;  

 

“Καρνάβαλο ” Που στο τέλος θα καεί ……

Πως έφτασα να χορεύω πίσω από τον “καρνάβαλο ”;  

 

Τα πονηρά “πνεύματα” συνομιλούσαν πνευματικά μαζί μου, μέσω των “λογισμών ” το δικό μου πνεύμα με αυτά έκανε διάλογο, τους άκουγε, τους πίστεψε, τους ακολούθησε στην EURO “κόλαση ” και βιώνω τώρα την πρόγευση της γύρω μου στα αποκαΐδια …  

 

Είναι ευκαιρία όμως να ξυπνήσω τώρα στην “πρόγευση ” πριν την γεύομαι αιώνια ..
Δεν είναι τίποτα….  

 

Μου πρότειναν λίγο λίγο το κακό, την αμαρτία, με έπεισαν ότι δεν είναι τίποτα το τσιγάρο και σιγά σιγά με έριξαν στο σκληρό ναρκωτικό.

Με έπεισαν ότι δεν είναι τίποτα ένα ποτηράκι κρασί και με έκαναν αλκοολικό, να πορνεύω σαν με “βλάβη ” δηλαδή βλαμμένος λαός.

 

Κάπως έτσι δουλεύει το “πονηρό “ πνεύμα και μετά χορεύει γύρω μου, πάνω μου, μέσα μου και με κατακαίει ως φόβος, ανασφάλεια, κατάθλιψη, καταρρέω καίγομαι μέσα στην “πρόγευση της κόλασης ”.   

 

Η ένταξη στην κόλαση του ευρώ..   

Πάρε “παλιόχαρτα “ ξήλωσε τα ελαιόδεντρα, κάψε και σπάσε τα καΐκια σου, ξερίζωσε τα αμπέλια σου, πετά τα φρούτα σου στις χωματερές, πάρε δάνεια και δανικά πάρε ευρώ βγάλε την προσευχή από τα σχολεία, παντού δικοί του πλέον και κάνε ότι σου λέμε για το “μαρούλι” και μόνο.

 

Που έφτασα καταχρεωμένος και με τους δαίμονες μέσα στην καμμένη κόλαση να γελάνε με τα χάλια μου …
 

Με έπεισαν ότι οι παπάδες και η εκκλησία είναι κλέφτες, απατεώνες και με έβγαλαν έξω από την εκκλησία, από τους ναούς.

 

Αλλά και οι παπάδες συνεργάστηκαν με τον “καρνάβαλο ” οι περισσότεροι, θα τους κρίνει ο ΘΕΟΣ στην ώρα τους, έχει πολλούς τρόπους να τους ξεσκεπάσει, όταν έλθει η ώρα έναν εναν, όταν εμείς ισιώσουμε, θα ισιώσει και τους παπάδες και τους πολιτικούς όλους ..  

 

Όσο έχω “σώμα ” υπάρχει ελπίδα να ισιώσω…  

Όσο έχω αώμα και είμαι στην γή, μπορώ να αντισταθώ, να τα πολεμήσω με την δωρεά που αναξίως λαμβάνω αν την θελήσω, την “χάρη ” του Θεού.  

 

Αυτή η “χάρη “ μου παραστέκεται για να μην με πλανήσουν, τους απαντά, τα αποστομώνει τα διώκει για να μην βιώσω την κόλαση και πάω μαζί τους, εκεί που αυτά θα πάνε στο τέλος ..   

 

Την έχασα χάθηκα, πλανήθηκα και ακολουθώ τον “πονηρό ” στην κόλαση στην φυλακή.

 

Όταν θα βγω από αυτό το σώμα, η ψυχή μου θα το αποχωριστεί τότε ούτε εγώ, όπως αυτά δεν θα μπορώ να μετανοήσω δεν υπάρχει περίπτωση ” χάριτος “ αλλά καταδίκης.
Πολεμώντας τον “καρνάβαλο ”. 

 

Ωραίες οι διαπιστώσεις ότι με περιτριγυρίζουν πονηρά πνεύματα και με βασανίζουν, ότι γεύομαι μία Πρόγευση της “κόλασης ”.

Ότι έχω έναν γελαστό καρνάβαλο να προηγείται και να μην πηγαίνει για σίγουρο κάψιμο.

Τι να κάνω; πως θα απαλλαγώ; πως θα επιστρέψω στο ΦΩΣ στην ΑΛΗΘΕΙΑ και θα τα διώξω από γύρω μου, μέσα μου ..  

 

“Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι “
 

Το απόλυτο πνευματικό λουτρό της ψυχής είναι εντός της “Θείας λειτουργίας ” ως ΜΥΣΤΗΡΙΟ, που καταλήγει στην “Θεία Κοινωνία ” ,την ένωση με τον Χριστό .  

 

Την τελική διακοπή της σχέσης μου με τον “καρνάβαλο ” και έχει ο ΘΕΟΣ μετά,τα αναλαμβάνει όλα, δεν κολλάει πουθενά ο ΘΕΟΣ αν του δώσω την ελευθερία μου.  

 

Κατά την διάρκεια της “Θείας λειτουργίας” τα πονηρά πνεύματα είναι εκτός του ναού. Εξαπολύουν κανονικό πόλεμο, τις επιθέσεις τους εκ μακρών, πυροβολούν με λογισμούς, προτάσεις συνεχώς.  

Το αντιεροπορικό αμυντικό σύστημα της “χάριτος “ τους “καταρρίπτει“, τους “αχρηστεύει“.
Δεν τους αφήνει να γίνουν μόνιμες πεποιθήσεις πονηρίας, κακίας, δηλητήριο “πνεύματα ” μέσα μου, γύρω μου.  

Τις παλιές πονηρές πεποιθήσεις, που σαν νάρκες είναι μέσα μου, τις εξουδετερώνει μία μία και τις πετάει στα σκουπίδια.  

 

Αποκ. 3,20 ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούω
 

Όλα αυτά σε έναν αόρατο πόλεμο, μέσα στον ναό, την εκκλησία κατά την διάρκεια της Θείας λειτουργίας, κάθε θείας λειτουργίας.  

 

Γίνεται ένα μπάνιο, ένα λουτρό της ψυχής μου, πέφτει ΦΩΣ σε κάθε σκοτεινή γωνία της ψυχής μου και φεύγει κάθε κρυμμένος εχθρός.  

 

Ο αρχιερέας Χριστός με ευλογεί, μου στέλνει ΦΩΣ, κατακαίει με ΦΩΣ τους σκοτεινούς εχθρούς και με δυναμώνει κατά την διάρκεια του λουτρού ,με καθαρίζει συνεχώς ..“στέκει ἐπὶ τὴν θύραν καὶ κρούει".

 

Έως να με καθαρίσει, να με ΦΩΤΙΣΕΙ πλήρως και “εἰσελεύσομαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς μετ᾿ ἐμοῦ.”  

Το Θέμα δεν είναι ο “καρνάβαλος”, αυτός πάντα στο τέλος καίγεται ….  

 

Το θέμα είναι να επισπεύσω ΕΓΩ με τις ενέργειες μου την διαδικασία να έλθει το ΦΩΣ.
Να φέρω το ΦΩΣ μέσα μου, την ΑΛΗΘΕΙΑ, να διώξει το σκότος. την ΠΛΑΝΗ
Να επικαλεστώ την ΑΛΗΘΕΙΑ, να της ανοίξω γιατί συνεχώς μου χτυπάει ….
 

Ιω. 1,5 καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.
 

Αυτός μετά θα οδηγήσει στην ΑΛΗΘΕΙΑ είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΦΩΣ, αυτός θα στείλει κάθε αμετανόητο “καρνάβαλο στην πυρά …  

 

Καλή φώτιση και αρχή μετανοίας.  

 

Γ.Μ

 

πηγή