ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΡΙΞΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ;

Ιούλιος 1974. Ορκωμοσία Καραμανλή, ενώπιον του επίορκου Γκιζίκη.

 

ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΡΙΞΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΚΑΙ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ;

 

 

1974. Ναι, ….., χρωστάμε και χάρη στους Βαρβάρους Τούρκους, διότι όπως δήλωσε ο εγκληματίας πολέμου πρωθυπουργός της εισβολής Ετσεβίτ «Επαναφέραμεν την Δημοκρατίαν εις την Ελλάδα. Επαναφέραμεν τον κ. Καραμανλήν». Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει επίσης : «Χάρις εις τους Τούρκους στρατιώτες, επανήλθε η Δημοκρατία εις την Ελλάδα. Εμείς βοηθήσαμε να επανέλθει ο Καραμανλής».  

 

Επί του θέματος …. 

 

Η χούντα έπεσε από την Κυπριακή τραγωδία κι όχι από το Πολυτεχνείο, είπε πρόσφατα έντιμος βουλευτής στη Βουλή: Κι έγινε “κόλαση”, από κάποιους που θέλουν να λησμονηθεί, ότι μόνο η θυσία της Ελληνικής Κύπρου το 1974 ΕΡΙΞΕ την χούντα….  

 

Ο κ. βουλευτής κατά την τοποθέτησή του ανέφερε ότι παρά την «φωτεινότητα» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η χούντα «δυστυχώς» δεν έπεσε από μαζικές λαϊκές αντιδράσεις, αλλά λόγω της Κυπριακής τραγωδίας, ενώ σε άλλο σημείο μίλησε για τις «μυθικές διαστάσεις», που απέκτησε το Πολυτεχνείο κατά τα μεταπολιτευτικά χρόνια.  

 

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντέδρασαν έντονα, κάνοντας λόγο για ύβρεις και ανιστόρητο αφήγημα με τον κ. Βουλετυή να μην παίρνει λέξη πίσω από όσα είπε. ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΕΙΠΕ….. 

 

ΓΙΑ ΜΕΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ … ΘΑΡΣΕΙΝ. ΛΕΓΩΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΟΥ ΣΦΑΛΕΙ ΠΟΤΕ … ΓΙΑ ΔΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΨΕΥΔΩΝΤΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ … ΤΟ ΨΕΜΜΑ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ ΕΧΕΙ ….. 

 

Σημειώνεται ότι παρ΄ όλον ότι τιμώ τους αντιστασιακούς αγώνες του Ελληνικού λαού προσθέτω εν πλήρη συνειδήσει, την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Αν κάποιοι «προοδευτικοί» θέλουν να την αλλοιώσουν προπαγανδιστικά, για καθαρώς κομματικά συμφέροντα, δυστυχώς για αυτούς, πρόλαβε η αδέκαστος ιστορία να καταγράψει τα πραγματικά γεγονότα. Και ένα είναι το συμπέρασμα … Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΎΠΡΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ …! 

 

Κύριοι, δεν τιμάτε τους νέους ανθρώπους, που πήραν μέρος στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, κι ακόμα λιγότερο τους νεκρούς, με το να τους στολίζετε με ψεύτικες δάφνες και να ισχυρίζεσθε ότι …. Το Πολυτεχνείο έριξε την χούντα! Τιμήστε ευλαβικά και έντιμα τους αντιστασιακούς αγώνες, αλλά και ιδιαίτερα τιμήστε την θυσία της Ελληνικής Κύπρου…. 

 

Αυτή η «ιστορία» λέει, στην πιο ακραία μορφή του, ότι η κατάληψη («εξέγερση», όπως αποκαλείται συνήθως) του Πολυτεχνείου είχε ως άμεση συνέπεια την πτώση της δικτατορίας...!!! 

 

Εν προκειμένω, το αποτέλεσμα της κατάληψης του Πολυτεχνείου, είχε το ακριβώς αντίθετο από το επιθυμητό: αντί η απελευθέρωση, σκληρότερη καταστολή επήλθε …. 

 

Άλλο το τι θέλουμε να πιστεύουμε ότι συνέβη και άλλο το τι πράγματι συνέβη. Άλλο το νόημα που μας αρέσει να δίνουμε στα γεγονότα και άλλο αυτό που πραγματικά έχουν, όπως τουλάχιστον το αναδεικνύει, κατά το δυνατόν, η προσεκτική ανάλυση της πραγματικότητας. 

 

Προσθέτω…. Εξέγερση Πολυτεχνείου 17η Νοεμβρίου 1973 ….. 

Το ότι γιορτάζουμε με πανηγυρισμούς την ημέρα μιας αιματηρής ήττας της δημοκρατίας, είναι το λιγότερο παράξενο. Η ουσιαστική παραμόρφωση είναι ότι τη γιορτάζουμε ως μεγάλη νίκη. Και βέβαια, σε αρμονία με τον εορτασμό, έχουμε διδάξει επί δεκαετίες και συνεχίζουμε να διδάσκουμε σε γενιές ανυποψίαστων νέων Ελληνόπουλων, ότι η 17η Νοεμβρίου του 1973 οδήγησε, λέει, κατευθείαν στην πτώση της Χούντας. Αλλωστε, το σύνθημα των πρώτων ετών της Κρίσης, «Ένα-δύο-τρία, η Χούντα δεν τελείωσε το ’73», που τάχα ήθελε να μας πει ότι ζούμε ακόμα σε καθεστώς δικτατορίας, ξεκινούσε από την παραίσθηση των φωνασκούντων ότι η Χούντα όντως τελείωσε το 1973 —λόγω του Πολυτεχνείου δηλαδή. Ρωτώ τα τελευταία χρόνια διάφορα παιδάκια, μικρά και όχι τόσο μικρά —ενίοτε και παιδάκια τριάντα ή σαράντα ετών— «ξέρεις, τι έριξε τη δικτατορία;». «Το Πολυτεχνείο», μου απαντούν όλα, περήφανα για τις ιστορικές τους γνώσεις. Τέτοια είναι η στραβωμάρα που έκρινε το κράτος μας, σε αρμονία με κάποια ηττολάγνα διαστροφή στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ότι έπρεπε να μας χώσει στα κεφάλια των μετεχόντων της ημετέρας σύγχρονης παιδείας. Και με αυτή και παρόμοιες στραβωμάρες πάμε να καταλάβουμε την ιστορία μας, που πάει να πει και την ταυτότητά μας. Αλλά ένα έθνος που γαλουχείται με στραβωμάρες και ψέματα, είναι φυσικό να προχωράει βλέποντας στραβά και ψεύτικα και την καθημερινή πραγματικότητα. Στραβή εικόνα για το παρελθόν, σημαίνει και στραβή εικόνα για το μέλλον. ( Απόσπασμα)
 

Στο δια ταύτα …. 

 

Το γεγονός ότι μία εβδομάδα μετά την εξέγερση ο Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο οφείλεται ακριβώς στο ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον υποχρέωσε σε μία εσωτερική αλλαγή φρουράς … Άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς. Η κατάρρευση του καθεστώτος στις 23 Ιουλίου 1974, επήλθε όταν με αφορμή το προδοτικό πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο και όχι την 17η Νοεμβρίου 1973 …. ως σκόπιμα διαδίδεται ….. 

 

Στις 20 Ιουλίου 1974, η προδομένη Ελληνική Κύπρος εάλω από μυρίους βαρβάρους, χωρίς να λάβει καμιά βοήθεια από μητέρα Ελλάδα…Καμία …. 

 

23 Ιουλίου, υπό το βάρος της θυσίας της Ελληνικής Κύπρου κατέρρευσε η χούντα. Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Καραμανλής αφού επιστρέφει από Γαλλία όπου ζούσε από την *9η Δεκεμβρίου 1963 ορκίζεται, από τον «επίορκο» Γκιζίκη στις 4.20. 

 

*Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε πρωτοσέλιδο της, την επομένη της αναχώρησης του Καραμανλή για Γαλλία πανηγύριζε, «Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών». Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα θριαμβολογούσε: «Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη. Υπήρξεν ηγέτης διά της δοτής εξουσίας. Αυτή, με τα “παραφερνάλιά” της, του έδωσεν ανάστημα. Η απώλειά της τον συνέτριψε». (Διάδοχος του Καραμανλή στη ΕΡΕ ορίσθηκε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.) 

 

14η Αυγούστου έναρξη δεύτερης φάσης εισβολής ΑΤΤΙΛΑΣ 2. 

 

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 14 Αυγούστου 1974, κατά τη διάρκεια του Αττίλα ΙΙ και όταν ο τότε Προεδρος Γλαύκος Κληρίδης απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια …. «για να μην κατασφαγώμεν», ασυγκίνητος έκανε την περίφημη δήλωση: «Η Κύπρος κείται μακράν». Κατ’ αυτόν τον τρόπο συνόψισε την αδυναμία, απροθυμία και δειλία της νέας τότε κυβέρνησής του να συνδράμει την Κύπρo εναντίο της τουρκικής εισβολής. Έτσι, οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την σθεναρή αντίσταση της άοπλης Εθνικής Φρουράς κατέλαβαν το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, διχοτομώντας το νησί. Η Κύπρος λοιπόν, «έκειτο μακράν « για τα υπερσύγχρονα τελευταίου τύπου Φάντομς και με δεδομένη την αεροπορική υπεροχή μας έναντι των Τούρκων, ενώ ήταν κοντά για τις Τριήρεις του Κίμωνα το 450 π. Χ. Που προσέτρεξε να βοηθήσει την Ελληνική Κύπρο που απειλείτο από τους Πέρσες…. Και τους κατατρόπωσε….. ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ…. 

 

Σημειώνεται ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γεώργιος Μαύρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό το Κ. Καραμανλή, όταν έληξαν άδοξα οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Τούρκους και διαφαινόταν πλέον ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε κατάληψη νέων Κυπριακών εδαφών, προς τιμή του δήλωσε μετά το τέλος της διάσκεψης και ενώπιον του Γλαύκου Κληρίδη…. Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο…. Επική φράση που βρήκε σύμφωνο και τον Γλαύκο Κληρίδη και τον τότε Υπουργό Άμυνας της Κύπρου κ. Ομήρου…

 

Ο Καραμανλής σε λίγες ώρες και όταν πλέον ήταν σε εξέλιξη η νέα εισβολή των Τούρκων, δηλώνει ιταμά στον Γλαύκο Κληρίδη… Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι θα αποφασίσω ΕΓΩ. Και μεταξύ πολέμου και ντροπής επέλεξε το δεύτερο…… 

 

Σημειώνεται ότι μετά την άρνηση να βοηθηθεί η Κύπρος, οι κ.κ. Κληρίδης και Ομήρου απευθύνθηκαν στον Καραμανλή με πολύ έντονες εκφράσεις…Εάν μας αφήσετε να κατασφαγώμεν … πρέπει να ντρέπεσθαι…..Ακολούθησε ..έντονος διάλογος και αποχώρηση χωρίς καν να ανταλλάξουν χειραψία…Ο κ. Ομήρου μόλις έφτασαν στην Κύπρο σε ένδειξη δυσαρέσκειας και ντροπής για την στάση του Καραμανλή παραιτήθηκε. Ήδη ο Κυπριακός λαός εγκαταλελειμμένος κατασφαζόταν...

 

Αυτό ήταν το βαρύ κλίμα όταν επήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα και ακολούθησε η διχοτόμηση της Κύπρου. 

 

Εν μέσω πανηγυρισμών και ως …αντίποινα …. *«αποχωρούμε» από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ κάτι που απετέλεσε μάννα εξ ουρανού για την Τουρκία η οποία αφού χαρακτήρισε την Ελλάδα …αναξιόπιστο σύμμαχο του ΝΑΤΟ …άρχισε από τότε τις απειλές και διεκδικήσεις σε αέρα, ξηρά και θάλασσα …. Και στο Ελληνικό Αιγαίο, που ΠΟΤΕ δεν της ανήκε …όπως και η Ελληνική Μ. Ασία...

 

*Είχαν την εντύπωση οι δόλιοι, ότι ρίχνοντας στάχτη στα μάτια και του Κυπριακού και του Ελληνικού λαού… ότι πλέον «εξιλεώθηκαν.»!!! 

 

6000 άμαχοι και αιχμάλωτοι δολοφονήθηκαν, 1619 Αγνοούμενοι, 150000 -180000 εκτοπισμένοι πρόσφυγες, 30000 Εγκλωβισμένοι άμαχοι, 850 όμηροι γυναίκες κακοποιημένες….550 εκκλησίες συλημένες ….Όλοι οι πολιτιστικοί θησαυροί, μνημεία, μουσεία, θησαυροφυλάκια, τράπεζες, ιερά χριστιανικά σκεύη, από όλες τις εκκλησίες λεηλατήθηκαν. Ακόμη και ο οικιακός εξοπλισμός των νοικοκυρεμένων κατεχόμενων κυπριακών σπιτιών, μεταφέρθηκε στην Τουρκία …Πλήρης λαφυραγωγία, σύληση, βανδαλισμοί και … κλεψιές από τους βαρβάρους. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο…. Οι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού είχαν τον πρώτο λόγο…. στα λάφυρα….Ήρθαν πένητες και έφυγαν εκατομμυριούχοι….. Οι δε στρατιώτες γιουρούκηδες, σαν κοράκια δεν άφηναν τίποτα στους αιχμαλώτους στρατιώτες και αμάχους … αλλά και στους νεκρούς….. 

 

Το 37% των Κυπριακών εδαφών κατελήφθη….. Η άοπλη και εγκαταλελειμμένη Ελληνική Κύπρος ΕΑΛΩ…. 

 

Τέλος όσον αφορά την «μεγαλειώδη εορτή της Δημοκρατίας «, που κάθε χρόνο διοργανώνεται στο Προεδρικό Μέγαρο καλό θα ήταν να θυμούνται κάποιοι μεταξύ ακριβού οίνου και αστακού, ότι εκείνη την μέρα στην Ελληνική Κύπρο χιλιάδες άμαχοι σφαγιάστηκαν. Και το άκρο άωτο της ασέβειας …. Φορείς της κατεχόμενης Ελληνικής Κύπρου, ηρώων, αγνοουμένων, βετεράνων αναπήρων, εκτοπισμένων κ.ά.… είναι απόντες ….. ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ….. 

 

Εκείνη την μέρα την ασβολερή …. 

 

Η μάνα Ελλάδα της Χρυσόμορφης, τουρκοκαρβουνόκαυστης,/ ετοιμοθάνατης Κύπρου,, τελικά από την πρώτη την στιγμήν,/ τα μαύρα μαντάτα αποβραδύς, τα ΄μαθε, επήρεντα που ξένους,/ όμως το σιέρι της η άπονη, δεν άπλωσε,/ τη θυγατρί να σώσει, σανίδα σωτηρίας,/ για να δώσει, έστω λλία ψίχουλλα βοήθειας…/ Τζιαί, ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόαση… / Ηρωικά μόνη η κόρη έππεσεν χαμαί, η μυροβλοημένη, τζι΄ αιματοβράσιηκε, στα αγιασμένα,/ πάτρια κυπριακά τα χώματα, η του Θεού,/ αγγελοκαμωμένη τζιαί δαφνοστεφανωμένη,/ εύτολμη Κύπρος….που την Ένωση είσιε στο μυαλό,/ απατηλό όνειρο ήταν τζι΄ αυτό…/ Αργά …κάποτε, μεταθανάτια τζιαί επιθανάτια,/ μουχλιασμένα κόλλυβα άφεσης,/ αμαρτιών τζιαί εξιλέωσης, έπεψεν το μητρικό το σιέρι…/ Μαζί με τζείντα κόλυβα, είσιε τζιαί δκυό χαρκιά κουρελιασμένα ./ Το ένα ήταν πο΄ έναν περίφημο, στρατηγό παρ-ασημο-φορεμένο,/ της χούντας, που έγραφε χωρίς αιδώ στην «Ελληνική» Κύπρο…»,/ Δυστυχώς, οι Τούρτζιοι την πατρίδα σας,/ κτυπούσαν, εμείς είμαστε Ελλάς, ήντα που μας έκοφτε»…/τζιαί τ΄ άλλον, που την μάνα μας,/ της Δημοκρατικής Ελλάδας πλέον, που ελάλε,/ «Κόρη μου ήσουν πολλά μακρυά για νάρτω, γριά μάνα είμαι γω,/ τζιαι φοήθηκα, ότι στο δρόμο ήταν να μείνω/, η Κύπρος κείται μακράν…, συγχώρκο να μου δώσετε…., όσοι εν ζωή εμείνετε….»,/ Τίποτας άλλον…! Τζιαι ο Σεφέρης ελάλησεν τζιαί με καλαμάρι έγραψε… /«Η μνήμη όπου την αγγίξεις πονεί…!» 

(Απόσπασμα Α.Α.)  

 

Αυτοί που μας πρόδωσαν και εγκατέλειψαν, δεν θα μας … συγχωρέσουν ποτέ για την πράξη τους αυτή… Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ….. 

 

Η ΑΔΕΚΑΣΤΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΣ ΣΕ ΜΑΥΡΑ ΚΑΤΑΣΤΙΧΑ…..ΚΑΙ Η ΝΕΜΕΣΙΣ, ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ, ΕΡΙΝΥΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΝΟΔΕΎΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ… 

 

Τέλος η δική μου απάντηση προς επιλήσμονες …..

(ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ – ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΤΙΣ ΠΛΕΟΝ ΗΠΙΕΣ…))

 

ΙΟΥΛΙΟΣ 1974. ΗΘΥΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΑΝΘΡΑΚΩΜΕΝΩΝ ΤΙΜΗΜΕΝΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΑΠΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ ΝΑΠΑΛΜ … ΕΦΕΡΕ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Ο ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ …. ΛΥΓΙΣΕ … ΤΑ ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΕΡΡΕΑΝ ΚΑΙ ΣΜΙΓΑΝ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΥ …

 

ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ, ΑΛΛΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΟΥΜΕ. ΕΣΕΙΣ ΞΕΧΑΣΤΕ … ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ! 

 

Αποσπασματική επιμέλεια της Μ.Ρ. Ερευνήτρια - πρόσφυγα από κατεχόμενη Κερύνεια, που θρήνησε στενούς φίλους και συγγενείς το 1974……