Μετάφραση: Απολλόδωρος
"Καθώς οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου αυξάνονται, αυξάνεται και η τιμή των τεχνητών χημικών λιπασμάτων - ο άξονας των ισχυρισμών της βιομηχανικής γεωργίας ότι είναι "αποτελεσματική". Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η τιμή του αζωτούχου λιπάσματος έχει διπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο σε περίπου 330 λίρες ανά τόνο. Με το πετρέλαιο να είναι σήμερα πάνω από 130 δολάρια το βαρέλι και με τον ΟΠΕΚ να προειδοποιεί ότι μπορεί να φτάσει τα 200 δολάρια μέχρι το τέλος του έτους, έχει προταθεί ότι τα λιπάσματα θα μπορούσαν να φτάσουν τις 500 λίρες ανά τόνο. Σε αυτές τις τιμές, η υποστηριζόμενη αποτελεσματικότητα της βιομηχανικής γεωργίας που εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα και τα λιπάσματα αρχίζει να καταρρέει".
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από ένα δελτίο τύπου της Soil Association του 2008. Δεν έχουν αλλάξει πολλά.
Τον Ιούλιο του 2022, η τιμή του πετρελαίου είναι λίγο πάνω από 100 δολάρια ανά βαρέλι και τα λιπάσματα είναι πολύ περισσότερο από το διπλάσιο της τιμής του 2008. Στην πραγματικότητα, η τιμή των λιπασμάτων έχει διπλασιαστεί από το 2021.
Πολλά έχουν γραφτεί τους τελευταίους μήνες για τις κρίσεις στην αλυσίδα εφοδιασμού που απορρέουν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία και τις επιπτώσεις στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Ίσως μέχρι και τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού εξαρτώνται από συνθετικά λιπάσματα με βάση το άζωτο για ένα μεγάλο μέρος της διατροφής τους. Ως αποτέλεσμα, έχουν χτυπήσει οι καμπάνες συναγερμού για τις ελλείψεις λιπασμάτων και τροφίμων, οι οποίες θα πλήξουν περισσότερο τους φτωχότερους του κόσμου.
Με τους φόβους για αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου - που είναι απαραίτητο για την παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων - βλέπουμε την ευπάθεια ενός συστήματος τροφίμων που εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα. Τα αζωτούχα λιπάσματα παράγονται από αμμωνία που παράγεται με τη διαδικασία Haber-Bosch, μια ενεργοβόρα προσέγγιση. Το φυσικό αέριο παρέχει συνήθως το υδρογόνο. Το άζωτο προέρχεται από τον αέρα. Αυτή η αμμωνία χρησιμοποιείται για όλα τα αζωτούχα λιπάσματα, συμπεριλαμβανομένης της άνυδρης νιτρικής αμμωνίας και της ουρίας.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, κατά την περίοδο 1961-2014, η παγκόσμια κατανάλωση αζωτούχων λιπασμάτων αυξήθηκε από λίγο πάνω από 10 εκατομμύρια τόνους σε περίπου 105 εκατομμύρια τόνους. Αυτό συνέβαλε στη διατροφή και τη διατήρηση ενός ταχέως αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού.
Αλλά αυτό είχε υψηλό κόστος από την άποψη της εξάντλησης των ορυκτών και της μικροβιολογικής υποβάθμισης των εδαφών, των μολυσμένων υδάτινων οδών, του ασταθούς αζώτου στα εδάφη που απελευθερώνει οξείδιο του αζώτου στην ατμόσφαιρα και ενός συστήματος τροφίμων εξαιρετικά ευάλωτου στην αστάθεια της αύξησης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου λόγω πολέμου, κερδοσκοπίας με εμπορεύματα ή κάποιας άλλης καταστροφής.
Πέρα από την κατάσταση στην Ουκρανία και τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας, η τρέχουσα κρίση μπορεί να μην οφείλεται αποκλειστικά στα οικονομικά της προσφοράς και της ζήτησης. Το πρόσφατο άρθρο της Antonia Juhasz ‘Why are gas prices so high?’ (Γιατί οι τιμές του φυσικού αερίου είναι τόσο υψηλές;) αναφέρει ότι οι τρέχουσες τιμές δεν αντικατοπτρίζουν τα προβλήματα της αλυσίδας εφοδιασμού.
Στην πραγματικότητα, οι έμποροι ενέργειας υποδαυλίζουν την άνοδο των τιμών και τη μεταβλητότητα όσον αφορά την τιμή του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και άλλων ζωτικών προϊόντων ορυκτών καυσίμων.
Λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την ευπάθεια σε κλονισμούς των τιμών και την εν πολλοίς ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι ο κόσμος πρέπει να απομακρυνθεί από την εξάρτησή του από τη γεωργία ορυκτών καυσίμων. Αυτό συνεπάγεται επίσης την απεξάρτηση από ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα τροφίμων που βασίζεται σε μακρόχρονες αλυσίδες εφοδιασμού.
Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Ουκρανία παράγουν περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας προσφοράς ηλιέλαιου και το 30% του παγκόσμιου σιταριού. Περίπου 45 αφρικανικές και λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες εισάγουν τουλάχιστον το ένα τρίτο του σιταριού τους από την Ουκρανία ή τη Ρωσία, ενώ 18 από αυτές εισάγουν το 50% ή περισσότερο.
Απαιτούνται περιφερειακά και τοπικά συστήματα τροφίμων που ανήκουν σε κοινότητες και βασίζονται στην επισιτιστική κυριαρχία και σε σύντομες αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων που μπορούν να αντιμετωπίσουν μελλοντικούς κλυδωνισμούς.
Ο τρόπος με τον οποίο καλλιεργούμε τα τρόφιμα πρέπει επίσης να αλλάξει.
Η στρατηγική "από το αγρόκτημα στο πιάτο" της ΕΕ υποστηρίζει τη μείωση της χρήσης συνθετικών λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 20% έως το 2030 και τη μείωση των φυτοφαρμάκων κατά τουλάχιστον 50%.
Αυτό έχει δεχθεί πυρά από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τους φίλους της στον αγροχημικό τομέα, οι οποίοι προβάλλουν κουρασμένα και απαξιωμένα επιχειρήματα ότι αυτό θα τροφοδοτήσει την πείνα και την λιμοκτονία και θα οδηγήσει σε αυξημένη χρήση γης.
Η βιομηχανία είναι αποφασισμένη να υπονομεύσει τη στρατηγική της ΕΕ, η οποία επίσης στοχεύει μέχρι το 2030 να υπερτριπλασιάσει το ποσοστό των γεωργικών εκτάσεων της ΕΕ που βρίσκονται υπό βιολογική διαχείριση (από 8,1% σε 25%).
"Ένα ηχηρό λόμπι για μια σιωπηλή άνοιξη" είναι η έκθεση του 2022 του Παρατηρητηρίου για τα λόμπι "Corporate Europe Observatory" με έδρα τις Βρυξέλλες, η οποία περιγράφει λεπτομερώς την προσεκτικά ενορχηστρωμένη επίθεση της βιομηχανίας σε αυτή τη στρατηγική της ΕΕ. Το επιχειρηματικό της μοντέλο εξαρτάται από την παγίδευση των αγροτών σε χημικούς διάδρομους.
Αντί να αναμασούν τα επιχειρήματα εδώ, οι αναγνώστες μπορούν να στραφούν στον συγγραφέα και επενδυτή Brian Halweil, ο οποίος παρουσίασε μια λεπτομερή, βασισμένη σε έρευνες κατάρριψη των αντι-οργανικών επιχειρημάτων του λόμπι των φυτοφαρμάκων πριν από μερικά χρόνια. Το άρθρο του δημοσιεύτηκε αρχικά στο World Watch, τόμος 19, αριθμός 3. Μπορείτε να το βρείτε στον ιστότοπο της Ένωσης Οργανικών Καταναλωτών - ‘Can Organic Food Feed the World?’ ("Μπορούν οι οργανικές τροφές να θρέψουν τον κόσμο;".
Ο Halveil αντικρούει επίσης τον ισχυρισμό ότι τα οργανικά λιπάσματα δεν επαρκούν σε ποσότητα και αποτέλεσμα για τη διατήρηση των απαραίτητων επιπέδων παραγωγικότητας. Τα επιχειρήματα υπέρ των βιολογικών μεθόδων και των αγροοικολογικών προσεγγίσεων και τα στοιχεία της επιτυχίας και της επέκτασής τους έχουν τεκμηριωθεί επαρκώς (βλ. το άρθρο 2022 ‘Living in Epoch-Defining Times: Food, Agriculture and the New World Order’ "Ζώντας σε εποχές που καθορίζουν την εποχή: Τρόφιμα, γεωργία και η νέα τάξη πραγμάτων" για μια σύντομη επισκόπηση).
[Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η τρέχουσα κρίση στη Σρι Λάνκα κατηγορείται εν μέρει για τη μετάβαση της κυβέρνησης σε 100% βιολογική γεωργία, σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια να απαξιωθεί η πρακτική - σ.σ.].
Οι αναγνώστες παροτρύνονται επίσης να αποκτήσουν πρόσβαση στο σύντομο αλλά εξαιρετικό ενημερωτικό υλικό στο YouTube Understanding Our Soil: The Nitrogen Cycle, Fixers and Fertilizer (2021) ( Κατανοώντας το έδαφός μας: Ο κύκλος του αζώτου, οι σταθεροποιητές και τα λιπάσματα ), το οποίο περιγράφει τις επιβλαβείς επιπτώσεις των σύγχρονων συνθετικών λιπασμάτων στο έδαφος, το νερό και την ατμόσφαιρα και πώς οι οργανικές μέθοδοι δέσμευσης αζώτου μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα, όχι μόνο με την αποκατάσταση και την ενίσχυση της γονιμότητας του εδάφους.
Φυσικά, κανείς δεν υποστηρίζει την άμεση μετάβαση σε βιολογικές μεθόδους καλλιέργειας. Πρέπει να υπάρξει μια σταδιακή και προσεκτική σταδιακή κατάργηση και σταδιακή εισαγωγή, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε μια περίοδο πολλών ετών.
Από αυτή την άποψη, η Vandana Shiva αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο της ότι είναι καιρός οι κυβερνήσεις να κάνουν τη βιομηχανία λιπασμάτων να πληρώσει για τη ρύπανση από το άζωτο και να ανακατευθύνουν τις επιδοτήσεις από τη βιομηχανική γεωργία στην οικολογική γεωργία.
Αντί να επιτίθεται στους αγρότες (όπως συμβαίνει σήμερα στην Ολλανδία), λέει ότι πρέπει να ανοίξουν νέες σχολές αγροοικολογίας για τους αγρότες, ώστε να κάνουν τη μετάβαση στην οικολογική γεωργία σε μια περίοδο τριών έως πέντε ετών.
Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να εξαπατηθούμε από την αδιάκοπη κινδυνολογία (σχετικά με τα βιολογικά προϊόντα) του λόμπι της αγροτεχνολογίας και των αγροτικών επιχειρήσεων, το οποίο απαιτεί από τους αγρότες να συνεχίσουν να αγοράζουν τις ιδιόκτητες εισροές του, συμπεριλαμβανομένων των συνθετικών λιπασμάτων, ενώ παράλληλα συνεχίζει να αναπτύσσει και να επιβάλλει το μοντέλο βιομηχανικής γεωργίας με υψηλές εισροές, υψηλή κατανάλωση ενέργειας και βλάβη της υγείας σε όλο τον κόσμο.
************
Δικτυογραφία
Understanding Our Soil: The Nitrogen Cycle, Fixers and Fertilizer
https://off-guardian.org/2022/07/13/ignore-the-prophets-of-doom-organic-food-can-feed-the-world/
Understanding Our Soil: The Nitrogen Cycle, Fixers and Fertilizer
https://off-guardian.org/2022/07/13/ignore-the-prophets-of-doom-organic-food-can-feed-the-world/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.