Το ΝΑΤΟ και ο πειρασμός επέκτασης της ουκρανικής σύγκρουσης

Γράφει η Karine Bechet-Golovko 

 

Η πολιτική ρητορική που σερβίρεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα δυτικά ραδιοκύματα θυμίζει την υστερία πριν από την εισβολή στο Ιράκ. Το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε ο Πούτιν θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα. Αυτό θα δικαιολογούσε την «προληπτική δράση» των ατλαντιστικών δυνάμεων. Παράλληλα με την αύξηση της ρητορικής, παρατηρείται επίσης αύξηση της στρατιωτικής δραστηριότητας. Αυτό το επικίνδυνο κοκτέιλ εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων στο έδαφος των οποίων δεν θα λάβει χώρα αυτή η σύγκρουση. 

 

Δεν περνάει μέρα χωρίς τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης να μας ενημερώνουν για τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου… προφανώς εκτοξεύτηκε από τη Ρωσία. Μερικές απεικονίσεις χωρίς ιδιαίτερη σειρά: 

 

Ο ελιγμός είναι χοντροκομμένος, αλλά ο χρόνος για φινέτσα έχει τελειώσει. Οι πληθυσμοί, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη βγει από την κατάσταση σοκ που βίωσαν μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, και ορισμένοι από αυτούς βρίσκονται ακόμη σε αυτήν, δεν πρέπει να θέτουν στον εαυτό τους ερωτήματα, πρέπει να αισθάνονται έναν άμεσο και ζωτικό κίνδυνο – προερχόμενο από τη Ρωσία, από τον οποίο το ΝΑΤΟ θα τους προστατεύσει. Πρέπει να παραμείνουν στο στάδιο της συναισθηματικής αντίδρασης στο οποίο έχουν περιοριστεί για περισσότερο από δύο χρόνια. 

 

Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεχής προμήθεια όλο και βαρύτερων όπλων στην Ουκρανία από τις ατλαντικές χώρες «νομιμοποιείται», ή τουλάχιστον θα έπρεπε να νομιμοποιείται. Μόνο οι «εχθροί» ή οι δειλοί μπορούν ακόμα να σηκώσουν το φρύδι. Από την πλευρά της, η Ρωσία επισημαίνει ότι κάθε χώρα που προμηθεύει όπλα γίνεται εν δυνάμει «εχθρός». 

 

Το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές ασκήσεις από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, γεγονός που δικαιολογεί την ενίσχυση της στρατιωτικής του παρουσίας στην Ευρώπη και της στρατιωτικής δραστηριότητας σε ευρωπαϊκό έδαφος – αφού πρόκειται μόνο για ασκήσεις, με πραγματικούς στρατιώτες και πραγματικά όπλα: 

 

«Η εκπαιδευτική εκστρατεία περιλαμβάνει διάφορες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη, ορισμένες από τις οποίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Ήδη αυτή την εβδομάδα, ένα απόσπασμα Βρετανών στρατιωτών έχει αναπτυχθεί στη Φινλανδία, όπου πρόκειται να διεξαχθούν κοινές ασκήσεις εν μέσω της απειλής επιθετικότητας από τα σύνορα με τη Ρωσία. Τον Μάιο, 18 000 στρατιώτες του ΝΑΤΟ συμμετέχουν στην άσκηση «Σκαντζόχοιρος» στα σύνορα Εσθονίας-Λετονίας. Παράλληλα, διεξάγεται η επιχείρηση Defender, στην οποία συμμετέχουν στρατεύματα από 12 χώρες εταίρους στην Πολωνία, η οποία συνορεύει με την εμπόλεμη Ουκρανία. Τέλος, αυτή την εβδομάδα ξεκίνησε και η άσκηση Swift Response, στην οποία συμμετέχουν 4.500 στρατιώτες, εκ των οποίων 2.500 Βρετανοί, στα Σκόπια». 

 

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Μαΐου, οι ασκήσεις θα είναι εξαιρετικά έντονες στην Πολωνία. Με μια ανοιχτή σύγκρουση στην περιοχή, αυτές οι «ασκήσεις» εγείρουν πολλά ερωτήματα ως προς τον πραγματικό τους σκοπό. 

 

Από την πλευρά της, η Λευκορωσία ανακοινώνει έλεγχο αντιδραστικότητας των ενόπλων δυνάμεών της, ο οποίος θα αυξηθεί σε ένταση σταδιακά, εμπλέκοντας τόσο τον στρατό όσο και την αεροπορία. Η ημερομηνία λήξης αυτών των ασκήσεων δεν έχει καθοριστεί, αλλά θα πρέπει να επιτρέπουν τον έλεγχο των δυνατοτήτων του στρατού της Λευκορωσίας σε περίπτωση επίθεσης. 

 

Δυνάμεις αλλά και βούληση δοκιμάζονται και ο πειρασμός για ορισμένες δυνάμεις να μεταφέρουν τη σύγκρουση πέρα από τα σημερινά της σύνορα φαίνεται πολύ μεγάλος. 

 

Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς) 

Πηγή: russie politics

Κανένα Ζόρι