Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ (και μια συνέντευξη στον "Στόχο")

Γράφει ο Χρίστος Γούδης

 

Μια καταλυτική φράση του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, μας είναι σήμερα απαραίτητη για να αντέξουμε τα όσα ακούμε από τα φερέφωνα της προπαγανδιστικής μονομέρειας μέσω της οποίας επιχειρείται καθημερινά η πλύση του εγκεφάλου μας. Είπε κάποτε ο μεγάλος Ανδαλουσιάνος: «το πρόβλημά μας δεν είναι ότι είμαστε τρελοί, το πρόβλημά μας είναι ότι δεν είμαστε περισσότερο τρελοί». Αυτή την περισσότερη τρέλα θα πρέπει να αποκτήσουμε οσονούπω, για να μπορούμε να καταπίνουμε αμάσητα τα όσα τρελά συμβαίνουν στον πλανήτη και τα όσα τρελά μας σερβίρουν οι ημέτεροι ετεροκίνητοι ψηφιακοί παρακεντέδες, παντός είδους και φάσματος, στην προσπάθειά τους να μας αποτρελάνουν.

 

Πρώτο τραπέζι πίστα σήμερα (13.5.2022) στις τηλεοράσεις μας, ένας ευρωτυπάκος με γενάκι και κάποια «υψηλή» θέση ευρωκηφήνα, ονόματι Σαρλώ Μισέλ (καμία απολύτως σχέση με την ημέτερη ευρωβουλευτίνα Μισέλ, πέραν της συνήχησης του ελληνικού της ονόματος), μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε τα κακά ενός ενδεχόμενου πυρηνικού ολέθρου, προερχόμενου «από την Ρωσία με αγάπη» (Τζέϊμς Μποντ μ’ ακούς;) κατά την επίσκεψή του στην Χιροσίμα, γεγονός που μας έφερε στη μνήμη μας τις εικόνες φρίκης και ολοκληρωτικής καταστροφής των δύο Ιαπωνικών πόλεων Χιροσίμα και Ναγκασάκι που εξαφανίσθηκαν από την ρίψη δύο ατομικών βομβών, πρακτικά (και αναίτια) μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, από την αυτοκρατορία του Απόλυτου Κακού, τουτέστιν από την «εξαποδώ» Ρωσία. Ο συνειρμός είναι εμφανής. Αφού οι Ρώσοι δεν δίστασαν τότε να εξαφανίσουν ολοκληρωτικά δύο πόλεις αμάχων, τώρα θα διστάσουν;  

 

Τώρα, που, όπως πληροφορηθήκαμε από το σημερινό «νυκτερινό» (μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά) δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ1, τους έχουν πάρει φαλάγγι οι άοπλοι ηρωϊκοί ουκρανοί με τα ακόντια και τις σφεντόνες τους υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του χορευτή-στρατηγού Σαλιένσκι (αν και τις τελευταίες μέρες μας κρύβεται λιγάκι), τώρα που τους κατέστρεψαν ένα υπερσύγχρονο τανκ, τώρα που τους πήρανε πίσω τα χωριά από το Χάρκοβο και τους τσάκισαν την ώρα που περνούσανε ένα γεφύρι κάπου στο Ντονμπάς, τώρα που τους βούλιαξαν τον στόλο τους στη Μαύρη Θάλασσα, και που οσονούπω οι μαχητές του Αζοφαστάλ ετοιμάζονται να κάνουν έξοδο προς Μόσχα μεριά, τώρα που ο βαριά άρρωστος τσάρος πασών των Ρωσιών πνέει τα λοίσθια, τώρα που νιώθουν ότι βρίσκονται κολλημένοι με την πλάτη τους στον τοίχο, τώρα νομίζετε ότι θα διστάσουν να κάνουν χρήση των πυρηνικών τους όπλων, απέναντι σε μια Δύση που θέλουν να την καταστήσουν αποδιοπομπαίο τράγο των αποτυχιών τους, γνωστού όντος μάλιστα ότι η Δύση, ως φιλάνθρωπη και φιλειρηνική δύναμη par excellence, στερείται τέτοιων διαβολικών όπλων, οπότε είναι η ευκαιρία τους να την κάνουν μία χαψιά. 

 

Τώρα βέβαια γιατί οι φιλελεύθεροι δυτικοί κατάκλεψαν τις περιουσίες των Ρώσων που είχαν την αφέλεια να τις επενδύουν στην φερέγγυα «ελεύθερη αγορά» της Δύσης, και τώρα κατηγορούν τους Ρώσους ότι κλέβουν τα στάρια της Ουκρανίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα αναγόμενο στην έλλειψη τακτ και savoir vivre γενικότερα που επιδεικνύει ο αγροίκος «Κλέψας του Κλέψαντος».  

 

Αυτά μέσα από το «Ημερολόγιο ενός Τρελού» (Γκόγκολ ζεις, εσύ μας οδηγείς)… 

 

Και τώρα μια απάντηση στην ερώτηση (σας την παραθέτω κατωτέρω αυτολεξεί) που μου έστειλε χθες ένας καλός φίλος, ο οποίος – όλως περιέργως – ακόμη διατηρεί τα λογικά του:
 

Ρωσία εναντίον Ουκρανίας.
Ευρώπη εναντίον Ρωσίας.
Κίνα εναντίον Ταϊβάν.
Αμερική εναντίον Κίνας.
Ισραήλ εναντίον Ιράν.
Σερβία εναντίον Κοσσόβου.
Τουρκία εναντίον Ελλάδας.
Πακιστάν εναντίον Ινδίας.
Αμερική εναντίον Ρωσίας.
 

Όλες αυτές οι χώρες ανήκουν σε οργανισμούς και έχουν συμμάχους που θα συνδράμουν σε περίπτωση πολέμου. Και Τζόκερ η Β. Κορέα + επισιτιστική κρίση + πόλεμος για το νερό + οικονομική κατάρρευση. 

 

Με τόσα ανοικτά μέτωπα τί πιθανότητες έχουμε να μη γίνει κάτι σοβαρό με αλυσιδωτές ανεξέλεγκτες καταστάσεις;
 

Απάντηση:
Μην τον ρωτάς τον ουρανό, το σύννεφο και το φεγγάρι,
το βλέμμα μας το σκοτεινό κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει…

 

Ακολουθεί μια συνέντευξη του Χρίστου Γούδη στον ΣΤΟΧΟ. 

 

 Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΟΥ «ΓΡΑΝΙΚΟΥ», ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΟΥΔΗΣ, ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ

 

Ξεκινάμε εκστρατεία εναντίον των Εθνομηδενιστών!..  

 

Συνέντευξη στον Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟ 

 

Εδώ και 25 ημέρες, ο Πατριωτικός Χώρος απέκτησε περιοδικό: Στις αρχές Απριλίου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αδούλωτη Μάνη» του Γιώργου Δημακόγιαννη ο πρώτος τόμος του «Γρανικού», ο οποίος στην Αθήνα διατίθεται από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων «Πελασγός» του Γιάννη Γιαννάκενα (Χαρ. Τρικούπη 14). Πρόκειται για μια 470-σέλιδη «Επιθεώρηση Εθνικών Επιστημονικών Ερευνών» που φιλοξενεί πρωτότυπα κείμενα δεκάδων γνωστών προσωπικοτήτων του Χώρου και φιλοδοξεί να γίνει «σημείο αναφοράς», παρεμβάσεων και συζητήσεων στα πολιτιστικά πράγματα της Ελλάδος. «Ψυχή», εμπνευστής και συντονιστής αυτής της ομολογουμένως φιλόδοξης προσπάθειας είναι ο Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών (1981-2014) και Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (2001-2012), Χρίστος Γούδης. Την περασμένη Δευτέρα 2 Μαΐου, ο «Στόχος» μίλησε μαζί του και όσα μάς είπε με το γνωστό αντισυμβατικό του ύφος έχουν τεράστιο ενδιαφέρον… 

 

«Στόχος»: Πώς σάς ήρθε η ιδέα, καθηγητά Γούδη, να βγάλετε έναν τόμο 470 σελίδων που κοστίζει 20 ευρώ και να περιμένετε ότι θα βρεθούν αρκετοί πατριώτες αναγνώστες που θα σπεύσουν να τον αγοράσουν; Δεν ξέρετε ότι δεν διαβάζει βιβλία ο Πατριωτικός Χώρος στην Ελλάδα; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Δεν γνωρίζω ποιούς εσείς συμπεριλαμβάνετε στον Πατριωτικό Χώρο. Έτσι όπως τον υπονοείτε, αυτός δεν είναι παρά ένα κοινωνικό υποσύνολο αγράμματων και άξεστων οπισθοδρομικών όντων που είναι προσκολλημένοι σε μια πατρίδα που δεν υπάρχει παρά μόνο στον φαντασιακό τους χώρο. Αυτός όμως που εγώ προσδιορίζω ως Πατριωτικό Χώρο είναι το σύνολο των ανθρώπων που μέσα από την παιδεία, τον μόχθο της εργασίας τους, την επαγγελματική τους φερεγγυότητα, την επιστημονική τους κατάρτιση, αλλά και την συνείδηση της βαρύτητας της εθνικής τους προέλευσης φέρνουν στους ώμους το βάρος της αποστολής τους για μια αξιοπρεπή Ελλάδα. Αυτός ο Χώρος σίγουρα διαβάζει, και γράφει όπου πρέπει να γράψει τους απάτριδες, τους εθνομηδενιστές και τους πάσης φύσεως υπονομευτές της ελληνικότητας» 

 

ΤΙΜΗ ΚΟΣΤΟΥΣ, ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 

 

«Στόχος»: Κατά κοινή ομολογία, πρόκειται για μια πολυτελή και λίαν προσεγμένη έκδοση. Πόσα αντίτυπα των 20 ευρώ πρέπει να πουλήσει ο κάθε τόμος του «Γρανικού» για να βγάλει τα έξοδά του; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Το κόστος της εκτύπωσης το έφερε ολόκληρο ο εκδοτικός οίκος «Αδούλωτη Μάνη» του Γιώργου Δημακόγιαννη, ενός πατριώτη που δεν έχει ποτέ φεισθεί προσωπικών και οικονομικών θυσιών, όταν πρόκειται για την Πατρίδα, η δε τιμή πώλησης είναι πολύ κοντά στην τιμή κόστους της εκτύπωσης του τόμου» 

 

«Στόχος»: Η ονομασία «Γρανικός» που διαλέξατε, τι ακριβώς υπονοεί; Την αρχή της εκστρατείας του Πατριωτικού Χώρου για να αλώσει την μπολσεβικοκρατούμενη Ελλάδα; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Ο Γρανικός αποτελεί το όριο που πρέπει κανείς να υπερβεί, στα πρότυπα του Αλεξάνδρου: Ο δρόμος χωρίς επιστροφή και αμφιταλαντεύσεις, για όλους εκείνους που οραματίζονται το αθάνατο της Ελλάδος. Είναι φύσει και θέσει ένα πατριωτικό κίνημα ενάντια στην βλακοκρατούμενη Ελλάδα» 

 

«Στόχος»: Τα άρθρα επιφανών προσωπικοτήτων του Χώρου, που δημοσιεύει ο «Γρανικός», είναι απαραιτήτως πρωτότυπα, ή υπάρχουν και αναδημοσιεύσεις; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Η επιλογή των άρθρων από το επιστημονικό συμβούλιο της έκδοσης γίνεται με κριτήριο την βαρύτητά τους και όχι την πρωτοτυπία τους. Το να γεμίσετε για παράδειγμα με λύματα την πλατεία Συντάγματος μπορεί να είναι κάτι το πρωτότυπο, αλλά τέτοιου είδους πρωτοτυπίες δεν μάς αφορούν. Αν κάποια βαρυσήμαντα άρθρα με διαχρονικότητα έχουν ήδη δημοσιευθεί και στο παρελθόν, είναι επιβεβλημένο να προβάλλονται εκ νέου επί τη βάσει της αρχής repetitio estmater studiorum, η επανάληψη είναι μητέρα της μαθήσεως» 

 

ΕΚΔΟΤΙΚΗ «ΓΡΑΜΜΗ», ΠΛΗΘΩΡΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΩΝ 

 

«Στόχος»: Όσον αφορά την Ελευθερία της Έκφρασης: Υπάρχει κάποια «εκδοτική γραμμή» στον «Γρανικό»; Αν δύο αρθρογράφοι υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο (π.χ. ο ένας τον Πούτιν και ο άλλος τον Ζελένσκυ) θα δημοσιεύσετε τα άρθρα τους; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Φυσικά, αρκεί η άποψη να είναι τεκμηριωμένη και να μην συνιστά στείρα πολεμική προπαγανδιστικής φύσεως. Η εκδοτική γραμμή είναι σαφής από την ομώνυμη ιδρυτική διακήρυξη, η οποία δημοσιεύεται στην αρχή του τόμου με τον υπότιτλο “ό,τι δεν λύνεται κόβεται”, φράση που εισηγήθηκε ο γνωστός δημοσιογράφος Βαγγέλης Παπαδόπουλος και έγινε ασμένως αποδεκτή από εμένα, ως απηχούσα την θέληση μετωπικής αντιπαράθεσης με όλα τα κακώς κείμενα στην διαβρωμένη σημερινή κοινωνία μας» 

 

«Στόχος»: Κάποιοι κακεντρεχείς παρατήρησαν το εξής άτοπο: Από τις 470 σελίδες του 1ου Τόμου του «Γρανικού», οι 150 είναι βιογραφικά 27 ανθρώπων, τους περισσότερους εκ των οποίων δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους. Προς τι η σκοπιμότης δημοσιεύσεως τόσων απέραντων βιογραφικών; Μήπως δεν είχατε ύλη να βάλετε; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Ύλη να βάλουμε σίγουρα δεν είχαμε. δεν έχουμε και δεν θέλουμε να έχουμε. Δεν είμαστε υλιστές. Πνεύμα διαθέτουμε και αυτό καταθέτουμε, προς γνώση και συμμόρφωση. Στους κακεντρεχείς και ζηλόφθονους για τα εκτενή βιογραφικά ανθρώπων καταξιωμένων διεθνώς, πραγματικών πρεσβευτών της Ελλάδας, απαντούμε: “ 'Αμες δε γ' εσμέν· ει δε λης πείραν λάβε”» 

 

«Στόχος»: Απ’ ό,τι αντιλαμβανόμαστε, η επιλογή των αρθρογράφων του «Γρανικού» έγινε από εσάς προσωπικά και βασίζεται στην δική σας εκτίμηση για κάποια πρόσωπα. Υπήρξε κάποιος που αρνήθηκε να σάς στείλει κείμενο; Αν πάει καλά η έκδοση, σχεδιάζετε να προσκαλέσετε και κάποιους άλλους να γράψουν κείμενα επί πληρωμή; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Δεν υπάρχει η έννοια της πληρωμής στον κύκλο μας. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε γιά, και μέ, την ψυχή μας. Το θεωρούμε κοινωνική και εθνική μας υποχρέωση. Εξ ού και το πρόταγμα στο εξώφυλλο του “Γρανικού”: “Η επιστήμη μπορεί να μην έχει πατρίδα, οι επιστήμονες όμως έχουν”. Τα άρθρα δεν είναι δική μου επιλογή, είναι οι πνευματικές διαστάσεις μερικών εκ των συμμετεχόντων στον κύκλο του “Γρανικού”. Στον δεύτερο τόμο έπεται συνέχεια, θα γνωρίσετε σιγά-σιγά και άλλους πολλούς. Το δυναμικό της εθνικής ελληνικής διανόησης είναι ανεξάντλητο. Ο συντονισμός μιάς συγκροτημένης παρουσίας του έλειπε» 

 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΛΑΘΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΛΑΘΡΑΙΩΝ 

 

«Στόχος»: Με έκπληξη είδαμε ότι στον 1ο τόμο δημοσιεύετε και ποιήματα, που κατά σύμπτωση είναι όλα δικά σας. Αν κάποιος από τους αρθρογράφους θελήσει να σάς στείλει κι αυτός ένα ποίημα ή ένα λογοτεχνικό πεζό, θα του το δημοσιεύσετε, εφόσον το κρίνετε ενδιαφέρον; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Ένα είναι το ποίημα που υπάρχει στον τόμο, το ποίημά μου “Αλέξανδρος” εγγενώς συνυφασμένο με την ιδρυτική διακήρυξη του “Γρανικού”. Φυσικά και είναι δεκτά και λογοτεχνικά κείμενα, όπως και ποιήματα, όλα πάντα μετά από κρίση του επιστημονικού συμβουλίου. Αλλά προς τι ή έκπληξή σας για τα ποιήματα; Χώρα αγαπημένων ποιητών, και μάλιστα εθνικών, δεν είναι η Ελλάδα; »  

 

«Στόχος»: Ας υποθέσουμε ότι ένας αναγνώστης ανακαλύπτει κάποιο καραμπινάτο λάθος σε ένα από τα δημοσιευόμενα κείμενα του «Γρανικού» και σάς το εντοπίζει με επιστολή ή με email. Θα δημοσιεύσετε το κείμενό του στο επόμενο τεύχος; Υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε στα επόμενα τεύχη και Στήλη Επιστολών Αναγνωστών, όπου θα σχολιάζονται τα κείμενα του προηγούμενου τεύχους; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Με ρωτάτε το αυτονόητο. Φυσικά και θα τα δημοσιεύουμε, και θα επανορθώνουμε. Δεν διεκδικούμε το Αλάθητο, δεν είμαστε Καθολικοί. Πεδίο λαμπρό, λοιπόν, για “κυνηγούς λαθών” όπως εσείς» 

 

«Στόχος»: Ποιά είναι τα όρια στα οποία πρέπει να κινούνται τα δημοσιευόμενα κείμενα; Θα δημοσιεύατε ποτέ ένα άρθρο που ασκεί κριτική στην Ορθόδοξη Εκκλησία ή στους Εβραίους; Θα δημοσιεύατε το κείμενο κάποιου που ισχυρίζεται ότι ο Χριστός μάς έδωσε σαφή εντολή να περιθάλπουμε τους εν Ελλάδι λαθρομετανάστες για να πάμε στον Παράδεισο; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Ο,τιδήποτε γράφεται μέσα σε ακαδημαϊκά πλαίσια, και όχι με παραληρηματική διάθεση, είναι υπό την έγκριση του επιστημονικού συμβουλίου. Όλοι μας ψαχνόμαστε στα επίμαχα θέματα και αντικρουόμενες απόψεις είναι εκ των πραγμάτων φυσικό να ανακύπτουν επ’ αυτών. Το αδιαπραγμάτευτο σ’ εμάς είναι το Έθνος των Ελλήνων. Σχετικά πάντως με το τελευταίο σας παράδειγμα, σίγουρα ευχαρίστως θα δημοσιεύαμε το κείμενο κάποιου που ισχυρίζεται ότι ο Χριστός μάς έδωσε σαφή εντολή να περιθάλπουμε τους εν Ελλάδι λαθρομετανάστες για να πάμε στην Κόλαση» 

 

ΑΠΟΔΟΧΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ 

 

«Στόχος»: Ασφαλώς ο "Γρανικός" δέχεται διαφημίσεις, όπως όλα τα περιοδικά έντυπα. Υπάρχει κάποιο είδος διαφημίσεως που θα αρνηθείτε να περιλάβετε στην Επιθεώρησή σας, όπως για παράδειγμα τις κομματικές, τις κρατικές, τις σεξουαλικές κλπ; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Ειλικρινά ποτέ δεν μάς πέρασε από το μυαλό ότι θα γίνουμε αποδέκτες διαφημίσεων. Δεν είμαστε μια συνηθισμένη έκδοση και, πέραν προβολής πνευματικών έργων, δεν θεωρώ ότι οι διαφημίσεις είναι συμβατές με την αποστολή μας. Προσωπικά θεωρώ ότι κάθε είδος διαφήμισης είναι ένα είδος έμμεσης ή άμεσης χρηματοδότησης, και θεωρώ ανεπίτρεπτο να περιπέσουμε σε τέτοιου είδους εξαρτήσεις. Παραμένουμε "Δον Κιχωτες" » 

 

«Στόχος»: Ας πούμε ότι αύριο καταλήγει από κορωνοϊό ο Νίκος ο Μιχαλολιάκος. Αν κάποιος από τους αρθρογράφους σάς στείλει ένα κείμενο με τις πολύ ενδιαφέρουσες ανέκδοτες αναμνήσεις του από τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, θα το δημοσιεύσετε; 

 

ΧΡ. ΓΟΥΔΗΣ: «Η όποια εμπλοκή μας μέχρι στιγμής με πολιτικά κόμματα μάς άφησε με ένα αίσθημα ναυτίας. Υποβάθμισαν, ή όντας κρετινικά συνονθυλεύματα, αγνόησαν την όποια πνευματική συμβολή τούς προσφέρθηκε, ιδιαίτερα όταν αντιλαμβάνονταν ότι δεν είχες ιδιοτελείς επιδιώξεις και άρα δεν είχαν τρόπο να σε χαλιναγωγούν. Εκάς οι βεβηλοι. Η Ελλάς πρέπει να ζήσει και θα ζήσει, έστω και χωρίς ή και παρά την θλιβερή παρουσία τέτοιων πολιτικών κομμάτων. Αν κάτι υγιεινότερο θα μπορούσε να υπάρξει στο μέλλον, το μέλλον θα το δείξει. Το Ελληνικό Μέλλον εννοώ. Προς το παρόν πάντως ουδεμία Αυγή, Ροζ, Χρυσή ή Επίχρυση, προσέφερε κάτι το θετικό στο όραμα που λέγεται Ελλάδα. Για να είμαι απολύτως σαφής και κατηγορηματικός στο ερώτημά σας, θα σας έλεγα: όχι, δεν θα το δημοσιεύαμε»