Διάβασα χτες-προχτές ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο « Ετοιμάζουν ψηφοδέλτια στη ΝΔ» και ότι «Θα υπάρχει μεγάλη συμμετοχή αυτοδιοικητικών καθ’ υπόδειξη Μαξίμου». Πολύ πιθανόν, έστω κι αν η επίσημη θέση της Νέας Δημοκρατίας και του ίδιου του πρωθυπουργικού γραφείου είναι ότι - κατηγορηματικά μάλιστα- πρόωρες εκλογές δεν θα γίνουν.
Ένας προβληματισμός: Γιατί άραγε να καίγεται ο Μητσοτάκης να αρχίσει μια τέτοια ζύμωση ένα –και βάλε- χρόνο νωρίτερα, μια ζύμωση που σίγουρα θα προκαλέσει δυσαρέσκειες στα στελέχη . ιδιαίτερα αφού είναι γνωστό ότι τον τελευταίο λόγο στην επιογή των υποψηφίων θα έχει μόνο ο πρωθυπουργός; Άλλος ένας προβληματισμός: Τι θα πει «μεγάλη συμμετοχή αυτοδιοικητικών»; Εννοούμε Δημάρχων ή Περιφερειαρχών; Η και συμβούλων; Γιατί αν πρόκειται να διαλέξει υποψήφιους βουλευτές από τους Δημάρχους /Περιφερειάρχες, θα πρέπει να αρχίσει να ψάχνει ΚΑΙ υποψηφίους Δημάρχους και Περιφερειάρχες για τις Αυτοδιοικητικές. Και αν ψάξει και υποψηφίους από τους συμβούλους, τότε άλλη δουλειά δεν θα έχει χρόνο να κάνει.
Το ίδιο άρθρο διάβασα ότι «είναι αποφασισμένους να µην αλλοιώσει το προφίλ των «γαλάζιων» ψηφοδελτίων , λόγω της καθόδου ενός σηµαντικού αριθµού εξωκοινοβουλευτικών στελεχών της κυβέρνησης» και ότι στόχος του Μαξίµου είναι να συµπεριληφθεί µόνο ένας εξωκοινοβουλευτικός υπουργός ή υφυπουργός σε κάθε εκλογική περιφέρεια». Και κατά τον συγγραφέα του άρθρου, « ο κανόνας αυτός δύσκολα θα βρει εφαρµογή στο σύνολο των περιφερειών, ειδικά στα µεγάλα αστικά κέντρα».
Αν και αντιμετωπίζω πάντα με σχετικό σκεπτικισμό τέτοια άρθρα, ομολογώ ότι ο αρθρογράφος δείχνει να ξέρει το σκεπτικό του Μητσοτάκη, να έχει πληροφορίες, να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και να είναι πρόθυμος να «πάρει ρίσκο» με τις προβλέψεις του. Διότι στις διάφορες «προβλέψεις» του, ανακατεύει νυν βουλευτές, πολιτευτές, εξωκοινοβουλευτικούς, αυτοδιοικητικούς κι ένας Θεός ξέρει ποιους άλλους ακόμα χωρίς να γνωρίζει ΠΟΣΟΥΣ βουλευτές θα εκλέξει η Νέα Δημοκρατία. Τον Ιούλιο του 2019 εξέλεξε 158. Το 2015, εξέλεξε 76. Το 2012, 129. Το 2009, 91. Και το 2007, 152. Υπεραπλουστεύοντας τα πράγματα, στις 5 τελευταίες αναμετρήσεις, ο μέσος όρος εκλεγμένων βουλευτών της Ν.Δ. «βγαίνει» 121.
Προσωπικά δεν θεωρώ πιθανό να χάσει η Νέα Δημοκρατία τις επόμενες εκλογές, πρόωρες ή «κανονικές». Αλλά το τι θεωρώ εγώ πιθανόν δεν σημαίνει τίποτε, ανάλογα και με το εκλογικό σύστημα. Αλλά αν τις κερδίσει με απλή αναλογική; Πόσους λιγότερους από τους αναγκαίους 151 θα «βγάλει»; Και είμαι βέβαιος ότι ανεξάρτητα από την αισιοδοξία που οφείλει να έχει ο οποιοσδήποτε αρχηγός, ο σημερινός πρωθυπουργός τις κάνει οπωσδήποτε αυτές τις σκέψεις. ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ θα παίξουν το ρόλο τους στους σχεδιασμούς του ψηφοδελτίου του. Το πώς θα κάνει κυβέρνηση ανεξάρτητα από τον αριθμό των εδρών.
Βάλτε μέσα στην εξίσωση των προβλέψεων και τη δυναμική του κάθε υποψήφιου, ανεξάρτητα του αν είναι εκλεγμένος, εξωκοινοβουλευτικός, απλός πολιτευτής, εκλεγμένος αυτοδιοικητικός, εκ προσωπικοτήτων, εκ μετεγγραφής ή τέως/πρώην εκλεγμένος και τότε θα καταλάβετε τον πονοκέφαλο του πρωθυπουργού και του αόριστου «Μαξίμου» εν όψει του καταρτισμού ψηφοδελτίων. ΑΝ ξεκίνησε αυτός ο καταρτισμός από τώρα . Και αυτή είναι η …πτωχή μου γνώμη σήμερα που δεν ξέρουμε ακόμα την έκβαση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, τη διαμόρφωση, θέσεων και απόψεων εντός της Ευρωπαικής Ένωσης, των νέων παραμέτρων της Παγκόσμιας Ισορροπίας και –κυρίως- Οικονομίας, των αντοχών του Ελληνικού λαού και τόσων άλλων παραγόντων που επηρεάζουν, άμεσα ή έμμεσα την κατάσταση.
Ολοκληρώνοντας την άποψή μου: Προσωπικώς δεν θα ήθελα ΚΑΘΟΛΟΥ να ήμουν Μητσοτάκης σήμερα.
Προσωπικά και εγώ δεν θα επιθυμούσα να είμαι κανένας από τους σημερινούς πολιτικούς και να συμμετέχω στην κατάπτωση και ευτελισμότων αξιών αυτού του καλού Ελληνικού λαού, που ευκολόπιστος είναι και πάντα εξαπατημένος ... Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σημερινοί μας άρχοντες το προσωπικό τους συμφέρον κοιτάνε και το του λαού το παρατάνε....
Ο αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι αλλά το τω αρχομένω.
Ο μοναδικός Εθνάρχης Καποδίστριας έλεγε: Εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν. Κάποιος να τον μιμηθεί ..;
ΑΑ