Στρέβλωση χρόνου: Το έχετε παρατηρήσει κι εσείς;

Γράφει ο Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)

 

Καθώς εργάζομαι νυχτερινές ώρες, αναγκάζομαι να κοιμάμαι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σύμφωνα με το συνηθισμένο μου πρόγραμμα, βάζω ξυπνητήρι στις 19:30 και για σιγουριά άλλο ένα στις 19:35, ώστε να μην κοιμάμαι πολλές ώρες, προκειμένου να ξαπλώνω πάλι μισή με μία ώρα πριν φύγω για δουλειά. Αυτό το μισάωρο, αποδεικνύεται ευεργετικό για το ξενύχτι.

 

Λογικά θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει το προσωπικό μου καθημερινό πρόγραμμα με το θέμα. Το έγραψα για να κάνω εισαγωγή στην προσωπική μου εμπειρία.  

 

Πριν λίγες ημέρες, ξύπνησα πιο νωρίς από την ώρα που είχα βάλει το ξυπνητήρι. Κάποια στιγμή, αποφάσισα να κάνω ένα γύρο στα κοινωνικά δίκτυα, να δω τι παίζει. Μπαίνω στο tiktok και εκείνη τη στιγμή χτυπάει το ξυπνητήρι των 19:30. Πατάω το κλείσιμο και ξεκινάω να βλέπω βίντεο. Πρέπει να είδα 4 βίντεο συνολικά. Μετά πήγα στην εφαρμογή των ειδήσεων, απ’ όπου διάβασα δύο ειδήσεις από συστημικά μέσα και είδα κι ένα μικρό βίντεο 4ων περίπου λεπτών που είχε η μία συστημική ιστοσελίδα.  

 

Και μόλις τελειώνει το βίντεο, χτυπάει το ξυπνητήρι των 19:35…  

 

Εμεινα να το κοιτάζω έκπληκτος! 4 μονόλεπτα βίντεο στο tiktok, ένα τετράλεπτο βίντεο στη συστημική ιστοσελίδα και δύο ειδήσεις σχετικά μακροσκελείς… σε 5 λεπτά;  

Κοίταξα ξανά το ρολόι του κινητού. Κι όμως! Είχαν περάσει 5 λεπτά…  

 

Μία άλλη φορά, λίγο πριν ετοιμαστώ να φύγω για δουλειά, για την ακρίβεια ένα τέταρτο πριν ξεκινήσω, στρίβω κι ανάβω ένα τσιγάρο. Κατά μέσο όρο, με κανονικό κάπνισμα, το στριφτό τσιγάρο καίγεται σε 7 περίπου λεπτά. Καθώς καπνίζω, διαβάζω τις ειδήσεις της ημέρας. Τελειώνει το τσιγάρο, το σβήνω και κοιτάω την ώρα. Αντί για 7 λεπτά, είχαν περάσει 22…  

 

Κάθισα και σκέφτηκα αυτά τα δύο συμβάντα. Σκέφτηκα ότι τα παρατήρησα μόνο και μόνο γιατί συνέβησαν σε συγκεκριμένες στιγμές όπου υπήρχαν χρονικά όρια. Το ξυπνητήρι στη μία και το γεγονός ότι έπρεπε να ετοιμαστώ για δουλειά στη δεύτερη. Διερωτήθηκα λοιπόν, πόσα τέτοια συμβαίνουν και δεν το καταλαβαίνω γιατί δεν κοιτάζω την ώρα; Να σημειωθεί ότι ποτέ δε φοράω ρολόι χειρός, για προσωπικούς λόγους.  

 

Τι πιο φυσικό λοιπόν, να μοιραστώ την εμπειρία μου με κάποια φιλικά πρόσωπα. Ετσι, τηλέφωνο και μηνύματα πήραν «φωτιά». Ελεγα την εμπειρία μου και ρωτούσα αν είχαν παρατηρήσει κάτι παρόμοιο. Και ω του θαύματος! Ολοι όσοι επικοινώνησα, μου είπαν και τις δικές τους παρόμοιες εμπειρίες. Ολοι είχαν παρατηρήσει ότι άλλες φορές η ώρα κυλούσε αργά κι άλλες πολύ γρήγορα. Το κακό ήταν ότι κανείς από όσους ήρθα σ’ επικοινωνία, δεν είχε κρατήσει ημερομηνία και ακριβή ώρα που παρατήρησε το συμβάν, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κάνω συγκρίσεις.  

 

Η άνω των 33ων ετών εμπειρία μου στο μεταφυσικό, μου χτύπησε καμπανάκι. Αρπαξα τη συσκευή μέτρησης ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων που πάντα κουβαλάω μαζί μου και άρχισα να κάνω μετρήσεις τόσο στο χώρο γύρω από την εργασία μου, όσο και στα μέρη απ’ όπου περνούσα.  

 

Να σημειωθεί ότι στο χώρο εργασίας μου, κάνω συχνά μετρήσεις και συνεπώς ξέρω κάθε σημείο τι θα μου δείξει. Αυτήν τη φορά όμως υπήρχαν αλλαγές.  

 

Σε κάποια εξωτερικά σημεία όπου θα έπρεπε να έχω μηδενική ένδειξη, τώρα έβλεπα ενδείξεις που κυμαίνονταν μεταξύ του 0,3 και 0,6 Gauss (300 – 600 microTesla). Τις δοκιμές τις συνέχισα για 5 ημέρες, καταγράφοντας τις διακυμάνσεις οι οποίες ήταν ελάχιστες.  

 

Με ένα πρόχειρο συμπέρασμα, θα έλεγα ότι έχει αυξηθεί για κάποιο λόγο η γήινη ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Υπάρχουν πολλά σημεία με αυξήσεις, που κανονικά δε θα έπρεπε να υπάρχουν.  

 

Αυτό όμως έχει επιπτώσεις ΚΑΙ στο μεταφυσικό. Εν τάξει! Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν πιστεύουν στο μεταφυσικό, σε φαντάσματα, πνεύματα, δαίμονες κλπ. Το κατανοώ και το σέβομαι. Εχοντας όμως ασχοληθεί για πάνω από 33 χρόνια με το θέμα, έχω μαζέψει αρκετές αποδείξεις και αμέτρητα βιώματα ώστε να είμαι σε θέση να πιστοποιήσω ότι το μεταφυσικό είναι μία πραγματικότητα.  

 

Ο κόσμος των ανθρώπων και ο κόσμος των πνευμάτων κοκ, έχουν ένα κοινό νήμα επαφής: την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Είναι ΙΣΩΣ το μοναδικό κοινό σημείο επαφής του φυσικού πεδίου με τα υπόλοιπα πεδία. Τα όντα των άλλων πεδίων «τρέφονται» μέσω της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Γι’ αυτό, κάποιες φορές, όταν πάμε σε μέρος όπου θεωρείται «στοιχειωμένο», παίρνουμε μαζί μας και ενισχυτές ηλεκτρομαγνητικού πεδίου (EMF Amplifier) ώστε να ενισχύσουμε το πνεύμα προκειμένου να δούμε τις δυνατότητές του.  

 

(Σημ. η χρήση ενισχυτή ηλεκτρομαγνητικού πεδίου από μη έμπειρους ερευνητές μεταφυσικών φαινομένων, είναι επικίνδυνη και μπορεί να επιφέρει ακόμα και σοβαρούς σωματικούς τραυματισμούς ή και θάνατο. Το συγκεκριμένο εργαλείο, ΔΕΝ το συνιστώ σε όσους δεν έχουν εμπειρία τουλάχιστον 10 ετών στο χώρο του μεταφυσικού.)  

 

Κατά συνέπεια του παραπάνω, οι μεταφυσικές εμφανίσεις είτε έχουν αυξηθεί, είτε έχουν γίνει πιο έντονες σε κάποια σημεία. Ετσι μπορεί να δούμε σκιές με την άκρη του ματιού μας ή να νοιώσουμε ότι κάποιος είναι κοντά μας. Υπάρχει και μία πιθανότητα να έχουν αυξηθεί τα φαινόμενα μόρας (εμφάνιση σκοτεινών μορφών που συνοδεύεται από υπνική παράλυση, τρόμο, ή ακόμα και φυσική επαφή) σε κάποιες περιοχές.  

 

Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία όμως δεν επηρεάζουν μόνο το μεταφυσικό. Επηρεάζουν και το σώμα μας. Εάν οι τιμές ξεπερνούν ένα όριο, τότε εμφανίζονται συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ναυτία, ζάλη, ατονία, σωματική κόπωση και αν οι τιμές είναι υψηλότερες τότε έχουμε τάσεις λιποθυμίας, τάσεις προς εμετό και αίσθηση απώλειας προσανατολισμού.  

 

Πώς όμως επηρεάζουν το χρόνο;  

 

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από ένα άλλο βασικό ερώτημα: υπάρχει χρόνος;  

 

Η φυσική μέχρι σήμερα, δεν έχει ανακαλύψει κάποιον μαθηματικό τύπο που να ορίζει τον χρόνο. Ο χρόνος, αποτελεί μία σχετικότητα. Οχι μία σταθερά. Το σταθερό εφεύρημα του ότι η ημέρα έχει 24 ώρες, η κάθε ώρα 60 λεπτά, το κάθε λεπτό 60 δευτερόλεπτα κοκ, αποτελεί μία συμβατική αποδοχή ενός σχετικού χρόνου. Οπως αναφέρει ο θεωρητικός φυσικός Carlo Rovelli στο βιβλίο του «The Order of Time»:  

«…ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση: η αφελής αντίληψή μας για τη ροή του δεν ανταποκρίνεται στη φυσική πραγματικότητα.»  

 

Υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα είναι απλώς ένα πολύπλοκο δίκτυο γεγονότων στο οποίο προβάλλουμε ακολουθίες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ολόκληρο το Σύμπαν υπακούει στους νόμους της κβαντομηχανικής και της θερμοδυναμικής, από τους οποίους αναδύεται ο χρόνος. Ο ίδιος αναφέρει ότι η φαινομενική ύπαρξη του χρόνου – στις αντιλήψεις μας και στις φυσικές περιγραφές, γραμμένες στις μαθηματικές γλώσσες του Νεύτωνα, του Αϊνστάιν και του Έρβιν Σρέντινγκερ – δεν προέρχεται από τη γνώση, αλλά από την άγνοια. Το «εμπρός στο χρόνο» είναι η κατεύθυνση προς την οποία αυξάνεται η εντροπία και προς την οποία κερδίζουμε πληροφορίες.  

 

Ας δούμε λίγο ένα παράδειγμα.
Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της σε 23 γήινες ώρες, 56 γήινα λεπτά και 4.09 γήινα δευτερόλεπτα. Η Αφροδίτη, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της σε 243 γήινες ημέρες. Επομένως για τους κατοίκους της Γης η ημέρα έχει 23 ώρες, 56 λεπτά και 4.09 δευτερόλεπτα (24 ώρες συμβατικά). Για κάποιον κάτοικο της Αφροδίτης όμως, η ημέρα έχει 243 γήινες ημέρες. Δηλαδή, 5.832 γήινες ώρες! Επομένως, άλλη ροή έχει ο χρόνος στη Γη και άλλη στην Αφροδίτη.  

 

Ας επιστρέψουμε και πάλι στη Γη για να δούμε ένα πιο απτό παράδειγμα. Ολοι θα έχετε προσέξει πως όταν βρίσκεστε με μία παρέα που περνάτε ευχάριστα, η ώρα περνάει πολύ γρήγορα. Οταν όμως βρίσκεστε με μία παρέα που… σκυλοβαριέται ο ένας τον άλλο, η ώρα δεν περνάει που να την τραβάς από τα μαλλιά. Ας υποθέσουμε ότι δύο αδέλφια, συναντάνε αντίστοιχα ο ένας τη μία παρέα και ο άλλος την άλλη στις 8 το βράδυ. Τρεις ώρες αργότερα, τα δύο αδέλφια συναντώνται. Ο ένας γεμάτος ενέργεια κι ο άλλος κουρασμένος λόγω της εκάστοτε παρέας. Ο ένας θα πει «χαμπάρι δεν πήρα πότε πέρασε η ώρα» κι ο άλλος «δεν περνούσε η ρουφιάνα η ώρα με τίποτα».  

 

Από αυτά τα δύο παραδείγματα, διαπιστώνουμε ότι ο χρόνος είναι μία υποκειμενική σχετικότητα και όχι μία παγκόσμια σταθερά. Κι ως εκ τούτου, ο ορισμός του είναι καθαρά συμβατικός κι όχι πραγματικός. Αρα, ο χρόνος δεν υφίσταται ως σταθερά.  

 

Με βάση την κβαντική θεωρία, ο χρόνος δέχεται στρεβλώσεις αφού δεν αποτελεί μια φυσική σταθερά. Αναλογιζόμενος όλα αυτά, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα, που ναι μεν δεν είναι ασφαλές κι αποδεικτέο, αλλά εξηγεί – κατά τη γνώμη μου πάντα – τις στρεβλώσεις που παρατηρήσαμε τόσο εγώ προσωπικά, όσο και τα φιλικά μου πρόσωπα:  

 

Η μεταβολή των τιμών του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης, μπορούν να προκαλέσουν χρονική στρέβλωση. Η δε χρονική στρέβλωση, είναι ανάλογη του μεγέθους των τιμών.
Αλήθεια… Εσείς, παρατηρήσατε κάποια χρονική στρέβλωση στην καθημερινότητά σας; 

 

πηγή