Έπεσε τη νύκτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου του 1955 από ηλεκτροπληξία, βρισκόμενος σε διατεταγμένη υπηρεσία της ΕΟΚΑ.
Σύζυγος: Αποστολού Μόδεστου Παντελή
Παιδιά: Παντελής και Παναγιώτης
Γονείς: Παντελής Γεωργίου και Χιονού Παντελή
Αδέλφια: Χριστοφής, Παναγιώτης, Κυριάκος και Ελένη
Παιδιά: Παντελής και Παναγιώτης
Γονείς: Παντελής Γεωργίου και Χιονού Παντελή
Αδέλφια: Χριστοφής, Παναγιώτης, Κυριάκος και Ελένη
Ο Μόδεστος Παντελή φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του μέχρι την τρίτη τάξη και ήταν γεωργός. Έδωσε τον όρκο για απελευθέρωση της Κύπρου και οργανώθηκε στο ΕΜΑΚ στις αρχές Φεβρουαρίου 1955, μαζί με όλους τους αδελφούς και την αδελφή του. Με αρχηγό της ομάδας το Γρηγόρη Αυξεντίου και με άλλους συγχωριανούς τους άρχισαν να ετοιμάζονται για την έναρξη της ένοπλης δράσης.
Τα μεσάνυκτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955 ανέλαβε να βοηθήσει τον Ανδρέα Κάρυο να προκαλέσει βραχυκύκλωμα λίγο έξω από το Αυγόρου, για να συσκοτισθεί η Αμμόχωστος την ώρα που θα ρίχνονταν οι πρώτες βόμβες της ΕΟΚΑ.
Κατόπιν οδηγιών του Αυξεντίου προσέδεσαν μακριά αλυσίδα σε χοντρό σχοινί, στην άκρη του οποίου είχαν δέσει πέτρα χαραγμένη στη μέση, εκεί που ήταν δεμένη, για να μη φεύγει από το σχοινί, και την έριξαν πολλές φορές πάνω από τα σύρματα, προσπαθώντας να την τραβήξουν με διχάλι από την άλλη μεριά.
Για ασφάλεια, την ώρα που θα προκαλούσαν το βραχυκύκλωμα, φορούσαν λαστιχένια καλύμματα παπουτσιών και λαστιχένια γάντια. Έριξαν πολλές φορές το σχοινί και δεν κατάφεραν να περάσει πάνω από τα σύρματα. Καθώς όμως το έριχναν και έπεφτε κάτω στα βρεγμένα χόρτα, το σχοινί βράχηκε. Τελικά ο Ανδρέας Κάρυος πήρε στους ώμους τον Μόδεστο Παντελή, σε μια προσπάθεια να πλησιάσει όσο γινόταν τα σύρματα, για να κατορθώσει να ρίξει το σχοινί. Τα κατάφερε, έριξε το σχοινί, προκάλεσε το βραχυκύκλωμα, αλλά υπέστη και ο ίδιος ηλεκτροπληξία και βρήκε ακαριαίο το θάνατο.
Ο Κάρυος έπαθε σοβαρά εγκαύματα στην πλάτη, όταν ήλθε σε επαφή με το βρεγμένο σχοινί.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ.
Σημειώνεται τιμής ένεκεν ότι ο αγωνιστής Ανδρέας Κάρυος, που συνόδευε τον Μόδεστο Παντελή, έπεσε μαχόμενος κατά την επική μάχη του αχυρώνα του Λιοπετρίου, το νέο Χάνι της Γραβιάς στις 2 Σεπτ. 1958. Γνώριζε, όπως όλοι οι αγωνιστές ότι κάποια στιγμή άσβεστες λαμπάδες ιερού φωτός Ελευθερίας θε να γίνουν ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΔΕΤΕ.
2α Σεπτεμβρίου 1958 – ΕΟΚΑ 55-59. Υπέρτατος ηρωϊσμός και ...http://koukfamily.blogspot.com › 20...·
2 Sept 2020 — Ο Αχυρώνας του Λιοπετρίου. 2α Σεπτεμβρίου 1958. Επιμέλεια – Έρευνα από Αντώνη Αντωνά. Η επική μάχη του Αχυρώνα του Λιοπετρίου, .
Απόσπασμα.
Εκατοντάδες Άγγλοι περικυκλώνουν τέσσερα νέα παλληκάρια, σε ένα Αχυρώνα στο ηρωικό Λιοπέτρι, γενέτειρα ηρώων και εθνομαρτύρων. Τους καλούν να παραδοθούν… Και η ηρωική απάντηση: « Δεν παραδιδόμαστε… Θα αποθάνωμεν για την Ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση.» Ήταν 2α Σεπτεμβρίου 1958.
Οι θρυλικοί ήρωες: *Ανδρέας Κάρυος, Ηλίας Παπακυριακού, Φώτης Πίττας, Χρίστος Σαμαράς. Ανταγωνίσθηκαν σε ηρωισμό και αυτοθυσία ο ένας τον άλλο.
Οι θρασύδειλοι Άγγλοι κατά την πάγια τακτική τους, δύο φορές προσπάθησαν να τους κάψουν, την αντίσταση τους δεν μπορούσαν για να κάμψουν. Ελικόπτερο ρίχνει εμπρηστικές βόμβες. Η έξοδος των ανταρτών, αλλά και η μεγάλη διάρκεια της μάχης, ίσως είναι από τις πιο επικές του Ελληνισμού. Αφού κατατροπώνουν τους Άγγλους, που θρηνούν αρκετούς νεκρούς, όρθιοι συνεχίζουν να μάχονται. Δεκάδες πολυβόλα τους γαζώνουν και πέφτουν ηρωικά μαχόμενοι με το χαμόγελο της περηφάνειας και της τιμής ζωγραφισμένο στο λαμπερό τους πρόσωπο. ( Search Mάχη Αχυρώνα Λιοπετρίου - φωτογραφίες). Στις φωτογραφίες οι ήρωες είναι ξυπόλυτοι και διάτρητοι από σφαίρες. Οι Άγγλοι όταν τους ζήτησαν να παραδοθούν, απάντησαν .. «Σας έχουμε γραμμένους στα παλιά μας τα παπούτσια. Σας τα παραδίδουμε. Ελάτε..» Και τα πέταξαν στα μούτρα των Άγγλων. Έτσι πέθαινα οι ‘Ελληνες Κυπραίοι αγωνιστές της Ελευθερίας. Όλοι!
«Έτσι έπεφταν μαχόμενοι όλοι οι αγωνιστές της Ελευθερίας της Κύπρου, στην καρδιά και την ψυχή τους την πατρίδα τους την σκλαβωμένη, την Ένωση και την «Μάνα» Ελλάδα είχαν, με το χαμόγελο στο φωτεινό τους πρόσωπο…Είναι άσβεστοι ιεροί πυρσοί, λαμπάδες, κεριά, κανδήλια και δάδες, που φωτίζουν και θυμίζουν στον Ελληνισμό τους αγώνες και θυσίες της Εσταυρωμένης Περήφανης Κύπρου. Δεκάδες οι μάχες, δεκάδες οι αγωνιστές που δεν παραδόθηκαν και έπεσαν μαχόμενοι…»
ΑΑ
Αποσπασματικές πληροφορίες με πρόσθετα σχόλια από Μουσειακό αρχείο Συνδέσμου Αγωνιστών ΕΟΚΑ 55-59 και ημερολόγιο του φίλου τομεάρχη ΕΟΚΑ Ρένου Κυριακίδη του Ρωμανού της Πιτσιλιάς.
ΑΑ