Ρωσία vs Οὐκρανία και Νέα Τάξη Πραγμάτων: Κανονικός [Γ΄ Παγκόσμιος;] Πόλεμος μετά τόν Ψευτοπόλεμο;

Γράφει ο  Κωνσταντῖνος Βαθιώτης 

 

Στὶς 16 Μαρτίου 2020, ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων ἐπέλεξε τὴ μοσχαναθρεμμένη γαλλικὴ μαριονέττα της νὰ βγεῖ μπροστὰ καὶ νὰ κηρύξει τὸν μεταφορικὰ νοούμενο "πόλεμο" κατὰ τοῦ "ἀόρατου ἐχθροῦ", δηλ. τοῦ κορωνοϊοῦ. Ὁ ψευτοπόλεμος αὐτὸς διεξάγεται μὲ ἰατρικὲς ρόμπες, ὡστόσο εἶναι ἐξίσου, ἂν ὄχι περισσότερο, ἐπικίνδυνος ἀπὸ ἕναν κανονικὸ πόλεμο, ἀφοῦ ὄχι μόνο ἀποδεκατίζει ἀνθρώπους ἀλλὰ ἐξαφανίζει θεμελιώδη δικαιώματα καὶ μεταμορφώνει τοὺς πολῖτες σὲ συνεχῶς ἐπιτηρούμενα ζῶα μὲ ψηφιακὰ πιστοποιητικὰ καὶ φίμωτρα.

 

Δύο χρόνια μετά, καὶ ἐνῶ ἔχει ξεκινήσει ὁ κανονικὸς πόλεμος, ὁ ὁποῖος διεξάγεται μὲ στρατιωτικὲς στολές, βλέπουμε καὶ πάλι τὴ γαλλικὴ μαριονέττα νὰ βγαίνει μπροστὰ γιὰ νά μᾶς προειδοποιήσει: 

 

«Ὁ πόλεμος στὴν Οὐκρανία θὰ διαρκέσει καὶ πρέπει νὰ προετοιμαστοῦμε. [...] Ἡ κυβέρνηση ἑτοιμάζει ἕνα σχέδιο ἀνθεκτικότητας, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπιστοῦν οἱ οἰκονομικὲς συνέπειες τῆς κρίσης αὐτῆς». 

 

Ἕνας ἀκόμη πόλεμος, μία ἀκόμη κρίση, νέα ἀνάγκη γιὰ ἀνθεκτικότητα! Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Michael Walzer στὸ ὀγκῶδες βιβλίο του «Δίκαιοι καὶ ἄδικοι πόλεμοι» (ἐκδ. Ἰωλκός, Ἀθήνα 2006, σελ. 377): «Ἡ κατάσταση ἀνάγκης καὶ ἡ "κρίση" εἶναι κοινότοπες λέξεις ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ νὰ προετοιμάσουν τὴ σκέψη μας γιὰ πράξεις κτηνωδίας». 

 

Ὅποιοι κατέχουν τὰ γλωσσικὰ ἐργαλεῖα γιὰ τὴν ἀποκρυπτογράφηση τῶν νεοταξίτικων στόχων ποὺ ἔχουν θέσει οἱ σχεδιαστὲς τῆς Παγκόσμιας Κυβέρνησης γνωρίζουν ὅτι ἡ δήλωση αὐτὴ εἶναι κεφαλαιώδους σημασίας γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς νέας πολεμικῆς πραγματικότητας. 

 

Σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς βρεφοποιημένους πολῖτες ποὺ ἔχουν πάρει θέσῃ στὸν ἀγαπημένο τους καναπὲ καὶ ἔχουν παραγγείλει πίτσες ἢ πόπ-κὸρν γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὴν ἀναμέτρηση Ρωσίας-Οὐκρανίας σὰν νὰ πρόκειται γιὰ τελικὸ Μουντιάλ, καὶ σὲ ἀντίθεση μὲ κάποιους ἄλλους ποὺ βγάζουν ἰαχὲς ἀπὸ τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ξεχαρμανιάζοντας κατὰ πλειοψηφία εἰς βάρος τῆς Ρωσίας, ὑπάρχει μιὰ ἄλλη μερίδα πολιτῶν ποὺ προβληματίζεται μήπως τοῦτος ὁ κανονικὸς πόλεμος εἶναι ἀμφίπλευρα στημένος ἀπὸ τὸ διευθυντήριο τῆς παγκόσμιας ἐλίτ, προκειμένου οἱ λαοί -πρὶν ἀπὸ τὴν "λυτρωτικὴ" ἐμφάνιση τοῦ προθερμαινόμενου Παγκόσμιου Κυβερνήτη- νὰ περάσουν στὶς ἑπόμενες πίστες βασανισμοῦ τους, δηλ. στὴν ἐνεργειακὴ καὶ τὴν ἐπισιτιστικὴ κρίση, οἱ ὁποῖες θὰ διαδεχθοῦν τὴν ἀντίστοιχη ὑγειονομικὴ ἢ θὰ βαίνουν παράλληλα πρὸς αὐτήν. 

 

Μὲ δεδομένο ὅτι κατὰ δήλωση ἑνὸς ἐκ τῶν ψυχιατρικῶς διαταραγμένων διαχειριστῶν τοῦ πλανήτη, δηλ. τοῦ Κλάους Σβάμπ, τὸ Παγκόσμιο Οἰκονομικὸ Φόρουμ ἔχει διεισδύσει σὲ ὅλες σχεδὸν τίς κυβερνήσεις τῶν κρατῶν, ἐλέγχει δὲ ὄχι μόνο τοὺς "διόσκουρους" Μακρὸν καὶ Μητσοτάκη, ἀλλὰ καὶ τὸν Πούτιν, θὰ μποροῦσε νὰ ὑποστηριχθεῖ ὅτι καὶ οἱ δύο ἀρχηγοὶ τῶν ἀντιπάλων εἶναι χειραγωγήσιμοι παῖκτες ποὺ συμμετέχουν σὲ μιὰ παγκόσμια θεατρικὴ παράσταση. 

 

Ὑπὲρ αὐτῆς τῆς ἐκδοχῆς συνηγορεῖ ἀκριβῶς ἡ ἀνωτέρῳ προειδοποίηση τοῦ Μακρόν, ὁ ὁποῖος πῆρε τὴν ντουντούκα του καὶ προφήτευσε (χάρη στὰ ἐντατικὰ φροντιστήρια ποὺ τοῦ ἔχουν γίνει ἀπὸ τοὺς δαίμονες ποὺ προσκυνᾷ) πόλεμο διαρκείας, θέτοντας ζήτημα ἀνθεκτικότητας: πρόκειται γιὰ ὅρο ποὺ ἀποτελεῖ γλωσσικὸ φετίχ κάθε νεοταξίτη (ἀγγλιστί: resilience). 

 

Ἄρα ὁ Μακρὸν ἐνέταξε τὴν ἀναμέτρηση Ρωσίας-Οὐκρανίας στὴν κατηγορία τῶν λεγόμενων "νέων πολέμων", χαρακτηριστικὸ τῶν ὁποίων εἶναι ἡ διεξαγωγὴ τους ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἀρχῶν τοῦ "ἐπὶ μακρὸν ἀνθεκτικοῦ πολέμου", ἐξ οὐ καὶ καλοῦνται πόλεμοι χαμηλῆς ἐντάσεως ("law intensity wars"· ἐπ᾿ αὐτοῦ βλ. Heribert Münckler, Οἱ νέοι πόλεμοι. Νέοι ἐχθροὶ καὶ νέες μορφὲς πολέμου, μτφ.: Α. Δασκαρόλης, Ἀθήνα 2005, σελ. 56). Ἀποκαλοῦνται ἔτσι, διότι σιγοκαίουν γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα, σὰν τὴν καλὰ ἑδραιωμένη χαμηλὴ φωτιὰ μέσα σὲ ἕνα τζάκι ποὺ ἐκπέμπει θερμότητα χάρη στὰ ἐναπομείναντα πυρακτωμένα κούτσουρα. 

 

Ὅπως, λοιπόν, ὁ πόλεμος κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ ἔχει σχεδιασθεῖ νὰ σιγοκαίει γιὰ πολλὰ ἀκόμη χρόνια, μετατρέποντας σὲ ἀποκαΐδια τὰ θεμελιώδη δικαιώματα τοῦ πολίτη, μπορεῖ νὰ ἰσχύει τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὸν πόλεμο Ρωσίας vs Οὐκρανίας (+ Νέας Τάξης Πραγμάτων): θὰ σιγοκαίει κι αὐτὸς παράλληλα μὲ τὸν "πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ". 

 

Φαίνεται ὅτι ἡ δαιμονικὴ καὶ ἐμμονικὴ Νέα Τάξη Πραγμάτων ἔχει ἀραδιάσει ὅλα τὰ "πολεμικὰ μπιχλιμπίδια" της μέσα στὴν κοῦνια τῶν βρεφοποιημένων πολιτῶν. Ἀφοῦ τοὺς ἐξάσκησε καλὰ ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια μὲ διαδοχικοὺς πολέμους, τώρα θεώρησε ὅτι οἱ πόλεμοί της μποροῦν νὰ διεξάγονται ταυτοχρόνως. Κι ὅταν τὰ βρέφη ἔχουν συνηθίσει νὰ τρῶνε ἀγγούρια χωρὶς νὰ κραυγάζουν, εἶναι ἕτοιμα νὰ φᾶνε -καὶ μάλιστα νὰ ἀπολαύσουν- πολλὰ ἀγγούρια μαζὶ (πρβλ. Harari, Homo Deus. Μιὰ σύντομη ἱστορία τοῦ μέλλοντος, μτφ.: Μ. Λαλιώτης, ἐκδ. Ἀλεξάνδρεια, Ἀθήνα 2017, σελ. 29, ὁ ὁποῖος, ὅλως... τυχαίως, ἀναφέρει τὸν λιμό, τίς ἐπιδημίες καὶ τοὺς πολέμους ὡς τὰ τρία μεγάλα δεινὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἡ ἀνθρωπότητα νομίζει ὅτι κρατιέται μακριά). 

 

Συνεπῶς, ἂν ἡ ἀναμέτρηση Ρωσίας-Οὐκρανίας εἶναι στημένη καθ᾿ ὑπαγόρευσιν τῶν ψυχανώμαλων ἐγκεφάλων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ἡ θλιβερὴ καὶ προπάντων ἀνθελληνικὴ κίνηση τῆς ἡμετέρας πρωθυπουργικῆς μαριονέττας νὰ στείλει στρατιωτικὸ ἐξοπλισμὸ στὴν Οὐκρανία ἦταν προσχεδιασμένη, ὅπως μιὰ ἀτάκα ποὺ πετᾷ ὁ ἠθοποιὸς σὲ κάποιο σημεῖο τῆς θεατρικῆς παράστασης. 

 

Ἄν, ὅμως, ἡ προειδοποίηση τοῦ Μακρὸν δὲν συνυποδηλώνει τὴ συνεννοημένη ἐμπλοκὴ τοῦ Πούτιν, ἀλλὰ ἐκφράζει ἁπλῶς τοὺς εὐσεβεῖς πόθους ἑνὸς μονομερῶς σχεδιασμένου πολέμου ἀπὸ τὴ δαιμονισμένη ἐλὶτ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ἡ ὁποία οὕτως ἢ ἄλλως ὀρέγεται τὴ δημιουργία μιᾶς Παγκόσμιας Κυβέρνησης, τότε ἐνδέχεται νὰ ἔχουμε μπεῖ στὴν τελικὴ εὐθεῖα τοῦ Γ΄ Παγκοσμίου Πολέμου (φυσικά, αὐτὸς δὲν ξεκίνησε σήμερα, ἀλλὰ πολλὰ χρόνια νωρίτερα - κάποιοι τοποθετοῦν τὴν ἔναρξή του τὴν ἡμέρα τῆς «πρόσκρουσης» τῶν ἀεροπλάνων στοὺς Δίδυμους Πύργους, κάποιοι ἄλλοι στὴν πτώση τοῦ Τείχους) καί, ἑπομένως, στὴν ὑλοποίηση τῶν προφητειῶν γιὰ τὰ Ἔσχατα Χρόνια. 

 

Μέσα σὲ ἕνα τέτοιο πλαίσιο, ἡ ἀπόφαση τῆς θλιβερῆς κυβέρνησης τῆς Νέας Δικτατορίας νὰ ἀποστείλει στρατιωτικὸ ἐξοπλισμὸ στὴν Οὐκρανία εἶναι μιὰ ὁλοφάνερα αὐτοκτονικὴ κίνηση ἐναντίον τῆς Πατρίδας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Ὁ τυραννικός, αἱμοδιψὴς καὶ ὑπερπροδότης Ἀνθέλλην πρωθυπουργὸς μοιάζει νὰ παίζει στὰ ζ ά ρ ι α τίς ζωὲς τῶν Ἑλλήνων, ἐπικαλούμενος μὲν τοὺς (ἀνώνυμους;) ὁμογενεῖς ποὺ χάνουν τὴ ζωή τους ἀπὸ ρωσικὲς βόμβες, πλὴν ὅμως ξεχνῶντας ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες ποὺ θὰ κινδυνεύσουν ἀπὸ τὴν στοχοποίηση τῆς Ἑλλάδος σὲ ἕναν γενικευμένο πόλεμο! 

 

Ἔτσι, ἐκτὸς ἀπὸ ἐλεεινὸς προπαγανδιστής, ἀρχιψεύτης καὶ θεομπαίχτης, ἀπέδειξε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ὅτι εἶναι ἕνα ἀξιοθρήνητο πιόνι τῆς νεοταξίτικης ἐλίτ, ἡ ὁποία, μὲ πρόσχημα τὸν "πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ", ἐγκαθίδρυσε τὴν παγκόσμια ὑγειονομικὴ δικτατορία καὶ τώρα, μέσῳ τῆς συσπείρωσης ἐναντίον τῆς Ρωσίας, ἐπιχειρεῖ νὰ κάνει ἕνα κρίσιμο βῆμα παραπέρα, γιὰ νὰ βγεῖ νικήτρια στὸ φιδάκι, τὸ γνωστό, ἰνδουιστικῆς ἐμπνεύσεως ἐπιτραπέζιο παιχνίδι. Ἀξίζει, ὅμως, νὰ θυμηθοῦμε ὅτι στὴν ἀρχικὴ ἔκδοση τοῦ παιχνιδιοῦ, ὅποιος ἔπεφτε σὲ κεφάλι φιδιοῦ δὲν πήγαινε ἁπλῶς μερικὰ τετράγωνα πίσω, ἀλλὰ ξαναγύριζε στὴν ἀρχὴ τοῦ ταμπλό. 

 

Στὸν κανονικὸ πόλεμο Ρωσίας-Οὐκρανίας ξαναζοῦμε τὸ ἴδιο ἔργο ποὺ εἴδαμε νὰ παίζεται ἀπὸ τὰ ἀργυρώνητα Μαζικὰ Μέσα Εὐνουχισμοῦ στὸν ψευτοπόλεμο κατὰ τοῦ "ἀόρατου ἐχθροῦ": Ἀνελέητη πολεμικὴ προπαγάνδα ὑπὲρ τῶν νεοταξίτικων θέσεων ποὺ διατυπώνουν οἱ παγκόσμιοι δικτάτορες μὲ δαιμονοποίηση ἢ ψυχιατρικοποίηση τῶν διαφωνούντων. Ὅποιος δὲν προσκυνᾷ τὴν κεντρικὴ γραμμὴ ποὺ ἔχει χαραχθεῖ ἀπὸ τοὺς παγκόσμιους δικτάτορες εἶναι ἐχθρός τους καὶ ὡς τέτοιος πρέπει εἴτε νὰ ἐξολοθρευθεῖ εἴτε νὰ ἀπομονωθεῖ, ὥστε νὰ ἀποτραπεῖ ἡ μετατροπὴ τῆς διαφωνίας σὲ διανοητικὴ ἐπιδημία. 

 

Ἄν οἱ βρεφοποιημένοι πολῖτες σταματήσουν γιὰ λίγο νὰ ἀκοῦνε τὸν ἦχο ἀπὸ τίς κουδουνίστρες τους καὶ ἀρχίσουν νὰ παρατηροῦν πόσο πανομοιότυπη εἶναι ἡ ἐπικοινωνιακὴ διαχείριση ἀφ᾿ ἑνὸς τῶν κανονικῶν πολέμων καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου τῶν ψευτοπολέμων, ἴσως καταλάβουν ἐπιτέλους ποιοὶ κρατᾶνε τίς ὑπνωτιστικὲς κουδουνίστρες πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους. 

 

Θὰ τοὺς βοηθήσει σίγουρα ἡ μελέτη ἑνὸς βιβλίου ποὺ κυκλοφόρησε τὸ 1994 ἀπὸ τίς ἐκδόσεις Κάκτος: Ἄλβιν & Χάϊντι Τόφλερ, Πόλεμος καὶ ἀντιπόλεμος (μτφ. Ἐρ. Μπαρτζινόπουλος). Στὸ βιβλίο αὐτό, ὅπου διατυπώνεται ἡ ἐν τῷ μεταξὺ ἐπαληθευμένη πρόβλεψη ὅτι «μερικὲς ἀπὸ τίς σημαντικότερες αὐριανὲς ἀναμετρήσεις θὰ διεξαχθοῦν στὸ πεδίο μάχης τῶν μέσων ἐνημέρωσης» (σελ. 239), ὑπογραμμίζεται ὁ καταλυτικὸς ρόλος ποὺ διαδραματίζουν οἱ τεχνικὲς τῆς προπαγάνδας: 

 

Διόγκωση ὅσων διακυβεύονται ἀπὸ τὴ διεξαγωγὴ ἑνὸς πολέμου (π.χ. «στρατιῶτες καὶ πολῖτες βομβαρδίζονται μὲ τὴν ἄποψη πὼς κινδυνεύουν ὅλα ὅσα ἀγαπᾶνε»), δαιμονοποίηση καί/ἢ ἀπανθρωποποίηση τοῦ ἀντιπάλου (π.χ. γιὰ τὸν Μποὺς ὁ Σαντὰμ ἦταν ἕνας Χίτλερ καί, ἀντιστρόφως, γιὰ τὸν Σαντὰμ ἡ Ἀμερικὴ ἦταν «ὁ Μεγάλος Σατανᾶς»), πόλωση στὴν βάση τῆς λογικῆς «ὅσοι δὲν εἶναι μὲ τὸ μέρος μας εἶναι ἐναντίον μας», ἀλλὰ καὶ μεταπροπαγάνδα, δηλ. δυσφήμηση τῆς προπαγάνδας τῆς ἄλλης πλευρᾶς (σελ. 243). 

 

Ἄν τὰ ὑπνωτισμένα βρέφη καταφέρουν νὰ ἀφυπνισθοῦν, τότε εἶναι πιθανὸ νὰ ἀρχίσουν νὰ ἀναζητοῦν ὠφέλιμες ἀπαντήσεις σὲ κρίσιμα ἐρωτήματα ὅπως τὰ ἀκόλουθα: 

 

- Γιατί τὰ καλολαδωμένα γρανάζια τοῦ νεοταξίτικου καθεστῶτος ποὺ ζητοῦσαν τὸ ΝΑΙ στὰ μνημόνια εἶναι τὰ ἴδια ποὺ ζητοῦν τὸ ΝΑΙ στὰ ἐμβόλια καὶ σήμερα πλέον τὸ ΝΑΙ στὴν Οὐκρανία; 

 

- Γιατί σὲ ἐξώφυλλο τῶν Πρωτοκόλλων τῶν Σοφῶν της Σιῶν ἀπεικονίζεται ὁ οὐροβόρος ὄφις νὰ διέρχεται ἀπὸ τὸ Κίεβο, προτοῦ φθάσει στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα; 

 

Ἀπὸ τίς ἀπαντήσεις στὰ ἐρωτήματα αὐτὰ θὰ ἐξαρτηθεῖ ἡ ἐπανατοποθέτηση τῶν βρεφοποιημένων πολιτῶν στὶς ἀληθινὲς διαστάσεις τοῦ κόσμου μας, ὁ ὁποῖος ὁδεύει μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια στὴν προσκύνηση τοῦ ἐκκολαπτόμενου Παγκόσμιου Κυβερνήτη- Δικτάτορα Νεοταξίτη. Ἐκτὸς κι ἂν ἀποδειχθεῖ ὅτι ὁ Βλαδίμηρος εἶχε τὴν εὔνοια τοῦ Δαυίδ... 

 

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ