Πολεμάει η Ρωσία ΑΛΗΘΙΝΑ την Παγκοσμιοποίηση στην Ουκρανία;

19 Μαρτίου 2022, Catte Black, OffGuardian, Διάβαστε το εδώ 

 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

 

Είναι η εισβολή στην Ουκρανία, η κίνηση του Πούτιν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση;

Γίνεται μια πολύ δημοφιλής ιδέα στα alt media (εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης) αυτή τη στιγμή. 

 

Ο Alex Cristoforou το λέει απροκάλυπτα στο τελευταίο του βίντεο. Η Catherine Austin Fitts και ο Karel van Wolferen το προτείνουν σε μια πρόσφατη συζήτηση. Όπως και η Daily Expose. 

 

Θα ήθελα πολύ να είναι αλήθεια. Αλλά προς το παρόν δεν φαίνεται πραγματικά έτσι, και η προώθηση αυτής της ιδέας χωρίς στέρεες αποδείξεις μπορεί να μας οδηγήσει σε επικίνδυνη αυταπάτη. 

 

Πριν κατηγορηθούμε για ρωσοφοβία (από ανθρώπους με κοντή μνήμη ή μακροχρόνια ατζέντα), επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω σε όλους ότι μας έχουν χαρακτηρίσει "ρωσικά τρολ" από τότε που ξεκινήσαμε, επειδή υπερασπιστήκαμε σταθερά τις ενέργειες της Ρωσίας τόσο στην Ουκρανία το 2014-16 όσο και αργότερα στη Συρία και αλλού. 

 

Γνωρίζω και με το παραπάνω ότι η Ρωσία εδώ και καιρό παλεύει με την υπαρξιακή απειλή που προσφέρει το ΝΑΤΟ και η αμερικανική αυτοκρατορία. 

 

Ναι, έχουν αντιταχθεί στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό... αλλά για λόγους εθνικής επιβίωσης και όχι ιδεολογίας. Στάθηκαν ενάντια στον αμερικανικό μιλιταρισμό και την αμερικανική ηγεμονία, όχι στην "παγκοσμιοποίηση".  

 

Στην πραγματικότητα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Πούτιν προσπάθησε επανειλημμένα να γίνει η Ρωσία αποδεκτή στο δυτικό συλλογικό σύστημα, πιέζοντας για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και για "στενή ενσωμάτωση" με την ΕΕ. 

 

Ήταν μόνο η δυτική αδιαλλαξία - και η ανάγκη του ΝΑΤΟ για έναν "εχθρό" για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του - που ανάγκασε τη Ρωσία, απρόθυμα, να υιοθετήσει τη σημερινή της στάση. 

 

Ο κόσμος έχει αρχίσει πρόσφατα να υποθέτει ότι η Ρωσία πρέπει να είναι αντιπαγκοσμιοποιητική επειδή αναγκάστηκε να είναι "αντιιμπεριαλιστική". Αλλά αυτό αποτελεί συγχώνευση δύο διαφορετικών εννοιών. 

 

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι συνώνυμο του ιμπεριαλισμού. Στην πραγματικότητα, με πολλούς τρόπους μπορεί να θεωρηθεί ως αντίθετος προς τον μονοπολικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, και νομίζω ότι πολλοί συντηρητικοί παλαιού τύπου των ΗΠΑ το βλέπουν έτσι. Και η παγκοσμιοποίηση δεν είναι και δεν ήταν ποτέ μια αποκλειστικά δυτική έννοια. 

 

Αλλά αυτή τη στιγμή είναι σαφές ότι ασπάζονται την παγκοσμιοποίηση, όπως καθιστά σαφές η κοινή δήλωσή τους με την Κίνα από τον Φεβρουάριο του 2022 [η έμφαση προστέθηκε]: 

 

Ο Klaus Schwab και το WEF θα ενέκριναν σίγουρα αυτή την ατζέντα, έτσι δεν είναι;
Η Ρωσία (και η Κίνα) τουλάχιστον φαίνεται να υποστηρίζουν πλήρως τις παγκοσμιοποιητικές πολιτικές. 

 

Και -για να είμαστε δίκαιοι- μπορείτε να καταλάβετε το γιατί. Για τους ηγέτες ενός έθνους που βρίσκεται στο στόχαστρο του ΝΑΤΟ τόσο καιρό όσο και η Ρωσία, μια νέα παγκοσμιοποιημένη τάξη που τους προσφέρει μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα φαινόταν ως μια προτιμότερη εναλλακτική λύση από το να ζουν με τον φόβο του επικείμενου αφανισμού. 

 

Στην πραγματικότητα, μπορείτε πιθανώς να το πείτε καλύτερα ως έναν πόλεμο της παγκοσμιοποίησης εναντίον της καταρρέουσας αμερικανικής αυτοκρατορίας, με σακατευτικές αυτοκαταστροφικές κυρώσεις που χρησιμοποιούνται ως μια λεπτή μεταμφίεση για την επιτάχυνση της κατάρρευσης του πετροδολαρίου και για να φτάσουμε όλοι μας στη Δύση στην ιερή κατάσταση του "να μην κατέχεις τίποτα και να είσαι ευτυχισμένος". 

 

Αλλά στην πραγματικότητα εξακολουθούμε να έχουμε μια πολύ ελλιπή εικόνα για το τι σημαίνει αυτός ο πόλεμος, γιατί ξεκίνησε ή πώς εξελίσσεται. 

 

Ένας χείμαρρος σίγουρων εικασιών ξεχειλίζει τόσο από τα mainstream (συστημικά μέσα) όσο και από τα alt media (εναλλακτικά μέσα). Εκατό ειδήμονες όλοι μας διαβεβαιώνουν ότι γνωρίζουν πού βρίσκονται τα στρατεύματα στο έδαφος, ποιο είναι το μεγάλο σχέδιο της Ρωσίας και μπλα μπλα μπλα μπλα. 

 

Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζουμε πολύ λίγα. Υπάρχουν λίγοι δημοσιογράφοι στο έδαφος εκεί έξω και σχεδόν όλες οι πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο και τις προθέσεις πίσω από τον πόλεμο προέρχονται από επίσημες ανακοινώσεις ή ανεπίσημες διαρροές. 

 

Πολλές από αυτές τις πληροφορίες είναι είτε σκόπιμα είτε τυχαία ανακριβείς και αντιφατικές.
Έχουμε ανώνυμους Βρετανούς που ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στο Κίεβο και μας λένε ότι δεν υπάρχει κανένας πόλεμος. 

 

Έχουμε τους λίγους δημοσιογράφους που εργάζονται εκεί έξω να συνοδεύονται από τη μία ή την άλλη πλευρά στον τόπο διαφόρων υποτιθέμενων πυραυλικών επιθέσεων ή άλλων βίαιων ενεργειών. 

 

Έχουμε επαληθεύσιμους Ναζί που κάνουν μη επαληθεύσιμες φρικαλεότητες. 

Έχουμε ιστορίες για "βιολογικά εργαστήρια" που εντάσσονται πολύ γλυκά στο αφήγημα του COVID για να αισθάνεται απόλυτα άνετα όποιος είναι διαθέσιμος να πιστέψει ότι του λένε. 

 

Αυτό που βλέπουμε είναι αναπόφευκτα μια σειρά από πίνακες απογυμνωμένους από το πλαίσιο και αδύνατο να αξιολογηθούν. 

 

Το μόνο που μπορεί να κάνει κάθε υπεύθυνος αυτή τη στιγμή είναι να περιμένει και να παρακολουθεί με προσοχή και να αποφεύγει τον πειρασμό να δημιουργήσει δυαδικούς ήρωες και κακούς από τη θολή και ασαφή πραγματικότητα.
------------------ 

 

Δικτυογραφία:
Is Russia REALLY “fighting globalism” in Ukraine? – OffGuardian
https://off-guardian.org/2022/03/19/is-russia-really-fighting-globalism-in-ukraine/