Ο ΑΓΕΡΩΧΟΣ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΗΦΑΝΕΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ. 17 ΧΡΟΝΩΝ, ΣΕ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ – ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. ….
ΠΟΛΥΒΟΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΓΓΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΨΕΛΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΝΟΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, ΣΤΙΣ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1956 ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ…..
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΗΡΩΩΝ. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 55-59. ΡΟΚΟΛΟΙ, ΜΠΟΜΠΙΡΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΜΕ ΚΟΤΡΩΝΕΣ… ΣΕΒΕΡΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ … ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΕΡΙΖΙ..
Ναι, ηρωικά μάχονται τα Κυπραιόπουλλα Ελληνόπουλα, μικροί Δαυίδες όλων των σχολείων και από τους γύρω δρόμους έχουν την υποστήριξη των μικρότερων μαθητών πόμπιρων και μαθητριών, που με σφενδόνες με σιδερένιες μπίλιες και σβώλους, κτυπούν τους πάνοπλους κατακτητές πισώπλατα και τους νικούν… Δαυίδ κατά Γολιάθ…
Και ….τους τρέπουν σε άτακτο φυγή τους θρασύδειλους κατακτητές Άγγλους και Τούρκους πραιτωριανούς…
Η αγάπη του Πετράκη Γιάλλουρου για την πατρίδα φαίνεται από τα γραπτά κείμενα που έστειλε στον πατέρα του, λίγο πριν αφήσει την ύστατη του πνοή για την αγαπημένη του πατρίδα, αφήνοντας τα ως ιερά παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές Ελλήνων στην Κύπρο: «Δεν συμφωνώ αγαπητέ μου πατέρα στο ότι ένας άνθρωπος πρέπει πρώτα να κοιτάξει για τον εαυτό του και ύστερα για την πατρίδα του. Τότε αυτός, καταντά άκρως εγωιστής, τομαριστής και μπορώ να πω αναίσθητος. Διότι όταν δεν κυριαρχεί μέσα του το αίσθημα της φιλοπατρίας, το ευγενέστερο των αισθημάτων, δεν είναι δυνατό να κυριαρχεί κανένα άλλο ευγενές αίσθημα… Εξ άλλου, αγαπητέ μου πατέρα, η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιαστεί για την ελευθερία της που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια».
Και άλλα πολλά κείμενα ιστορικής παρακαταθήκης και αυτοθυσίας μας κληροδότησε ο Σημαιοφόρος του Γυμνασίου Αμμοχώστου, ο λατρεμένος και αξέχαστος στοχαστής των οραμάτων όλων των συμμαθητών και συμμαθητριών του, αλλά και όλου του Κυπριακού Ελληνισμού.
Δακρύζει απ τα ουράνια, τρίζουν τα ιερά οστά του μαζί με όλων των εθνομαρτύρων μας, όταν μας κοιτούν νοερά με λύπη να … «υποστέλουμε» Ελληνικές σημαίες και να κοντεύουμε να ξεχάσουμε το …
«Ω,παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών».
«Ω δαιμόνιοι, μέχρι τίνος πρύμνην ανακρούεσθε;»
«Ω δαιμόνιοι, μέχρι τίνος πρύμνην ανακρούεσθε;»
Μετά τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανεγέρθη μνημείο προς τιμήν του Γιαλλούρου στο Ριζοκάρπασο, το οποίο ωστόσο απομακρύνθηκε μετά την κατάληψη της κωμόπολης από τον τουρκικό στρατό ως συνέπεια της εισβολής του 1974, ενώ στο νεκροταφείο διασώζονται χαλάσματα από το μνήμα του.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…
ΚΥΠΡΟΣ, ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ .….
Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα.
Σημειώνω για ακόμη μια φορά... Είναι συγκινητική η επιμέλεια των τιμητικών άρθρων από τον αδελφό Θάνο. Τον βασανίζω μεν διότι ασχολείται αρκετές ώρες για την όσον καλύτερη εμφάνιση του κειμένου και των φώτο, αλλά το εκτιμώ ιδιαίτερα δε.... Νάναι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι διαβάστε ένα επικό και λυρικό ποίημα που έγραψε φιλέλληνας Νεοζηλανδός Ποιητής Walter D’Arcy Cresswell. Τιμούν και υμνούν την ένδοξη Ελληνική ιστορία ... Εμείς κοντεύουμε να την ξεχάσουμε... Η νέα .. αταξία πραγμάτων και θαμάτων καλά κρατεί.... Αλλά όποιος λησμονεί την ιστορία του, είναι αναγκασμένος να υποστεί και πάλι εθνικές καταστροφές....
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟ
Λεβέντης νιος πανέμορφος, ωραίο κι αψεγάδιαστο παιδί,
καμάρι της Αμμόχωστος και του Ριζοκαρπάσου, πρώτος των πρώτων στο σκολειό!
Αν είχε ζήσει θα φτάνε ψηλά, γιατί ΄χε πίστη, ιδανικά και αρετές μεγάλες
και είχε στόχους ευγενείς και τόλμη κι αξιοσύνη! Πέθανε άδικα,
μα δεν παραπονιέται. Ήταν μεστός, στοχαστικός, πολύ μεγάλος για παιδί
και όντας πάντα ο αρχηγός στων μαθητών τις εξεγέρσεις, στάθηκε άοπλος
μπροστά στους πάνοπλους εγγλέζους, σημαιοφόρος άφοβος στην πύλη του σχολείου.
Τότες ο Άγγλος ο νταής, ο πάνοπλος στρατιώτης τον σκότωσε με μια ριπή…
Κτυπήστε τις καμπάνες Κυπριώτες, και κέρφιου αν σας βάλουν
κτυπήστε δυνατότερα κάθε καμπάνα της ψυχής σας
που γίνεται ολοένα πιο δυνατή με κάθε σκοτωμό δικού σας,
κτυπήστε τις καμπάνες Κύπριοι γι αυτούς που τους κρεμάσαν
για όσους νιους παντρεύονται την Λευτεριά και την ακολουθούνε,
όπως κι οι πατεράδες σας,
χτυπήστε τις καμπάνες για τον Πετράκη Γιάλλουρο!
Το μετέφρασε και μετέγραψε στα Ελληνικά, η Ελένη Θεοχάρους.
ΑΑ