Ο Αντιστράτητος ε.α. Κωνσταντίνος Κόρκας είχε την καλοσύνη να δώσει την κατωτέρω συνέντευξη την 1-7-2009, στην Θωμαΐδα Παριανού, την οποίαν και επαναδημοσιεύουμε:
Μία πικρία [από τις πολλές] που έχουμε εμείς, οι εθνικά σκεπτόμενοι Έλληνες, είναι που βλέπουμε ανθρώπους, από ανάξιους και φαιδρούς, έως επικίνδυνους και εθνοπροδότες, να τιμώνται με πολλές φανφάρες, είτε βρίσκονται εν ζωή, είτε έχουν ‘φύγει’. Και οι δικοί μας ΗΡΩΕΣ, που αγωνίσθηκαν για το καλό αυτού του τόπου, είτε να αγνοούνται, είτε να περιφρονούνται. Οι ίδιοι είναι μετριόφρονες, μέσα στο ψυχικό τους μεγαλείο, και θεωρούν ότι τα τιτάνια κατορθώματά τους ήταν απλά το καθήκον τους προς την Πατρίδα και δεν επιδιώκουν ούτε αναγνώριση, ούτε τιμές, ούτε καν ένα ‘ευχαριστώ’.
Εμείς, όμως, οι εθνικά σκεπτόμενοι Έλληνες, πρέπει να κάνουμε κάτι γι’αυτούς, όχι γιατί το έχουν οι ίδιοι ανάγκη, αλλά γιατί πρέπει να δείξουμε στους διάφορους ψευτοδιανοούμενους, που, δυστυχώς, χάρη στην δική μας αδράνεια έχουν το πάνω χέρι, ότι ο πατριωτικός χώρος διαθέτει ανθρώπους άξιους να τιμηθούν και όχι ο δικός τους, που αποτελείται από σφαγείς, προδότες, ξενοκίνητους, ακόμα και ΓΕΛΟΙΟΥΣ. Αυτό συνέβη και αρκετά πρόσφατα σε κεντρικό κινηματοθέατρο των Αθηνών, όταν ένας τέτοιος τιμήθηκε, και μάλιστα σε ειδική φιέστα, από ανώτατους κυβερνητικούς παράγοντες. ΠΡΕΠΕΙ ο Πατριωτικός Χώρος να ανάδείξη τα χρυσάφια και τα διαμάντια που διαθέτει, για να φανούν επιτέλους τα κίβδηλα και τα παραχαραγμένα των άτυπων δυνάμεων κατοχής, που έχουν βαλθεί, υπακούοντας στις ξενοκίνητες εντολές των μισάνθρωπων αφεντικών τους, να ‘τελειώσουν’, δίχως πόλεμο, αυτόν τον τόπο.
Ένα τέτοιο λαμπερό διαμάντι είναι και ο Αντιστράτηγος ε.α. ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΚΑΣ, και θεωρώ το γεγονός ότι δέχθηκε να μου παραχωρήσει συνέντευξη, είναι ό,τι καλύτερο μου συνέβη, και ως άνθρωπος και ως δημοσιογράφος.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας, του Αθανασίου, γεννήθηκε στο χωριό Πούλιτσα Κορινθίας. Αποφοίτησε από την ΣΣΕ με τον βαθμό του Ανθ/γού [ΠΖ]. Απεστρατεύθη το 1980, με τον βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της Πρώτης Στρατιάς. Ως Διοικητής άρχισε από τον 14 ΛΟΚ, συνέχισε με άλλες μεγάλες στρατιωτικές μονάδες, μεταξύ αυτών το Β΄ΣΣ, το Δ’ΣΣ, [του οποίου υπήρξε ο πρώτος Διοικητής το 1976] και τέλος την 1η Στρατιά. Υπηρέτησε ως αξιωματικός και στο ΝΑΤΟ LSE και ως ΑΚΕΔ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ – ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗΣ. Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης [1941], της Β.Αφρικής [1942-43], στα νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα [1943-1945] και, τέλος, στις επιχειρήσεις της περιόδου 1947-49, [του ξενοκίνητου Κομμουνιστο-Συμμοριτοπολέμου, λέμε εμείς] ¨όπου τραυματίστηκε 2 φορές.
Τιμήθηκε με πολλά Μετάλλια στην Ελλάδα και την Ευρώπη και προαγωγές επ’ ανδραγαθία. Φοίτησε σε Στρατιωτικές Σχολές και Κέντρα Εκπαίδευσης, σε Ελλάδα, Αγγλία και ΗΠΑ και, πλέον αυτών, είναι απόφοιτος Σχολής Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Είναι έγγαμος με μία κόρη.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ [1 – 7 – 2009]
ΕΡΩΤΗΣΗ
Στρατηγέ Κόρκα, ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας πόλεμος στον οποίο εισήλθε, λόγω της Ιταλικής προκλητικότητας, και η Ελλάδα. Εσείς, ως νεαρός τότε αξιωματικός, αλλά και αργότερα ως διπλωματικός ακόλουθος, έχετε συμμετάσχει σε πολλά από τα γεγονότα του πολέμου αυτού. Παράλληλα, εκτός από τις καθαυτό πολεμικές επιχειρήσεις, είσαστε και άριστος γνώστης των ιστορικών συμβάντων. Το τελευταίο διάστημα, γιορτάζουμε πολλές επετείους της κατάρρευσης του Γερμανικού Μετώπου, και την σταδιακή απελευθέρωση της πατρίδας μας. Θα θέλαμε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες από τις αναμνήσεις σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στις 9 Μαΐου έχουμε μία μεγάλη επέτειο για την πατρίδα μας. Είναι το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Είχα πάει, όπως κάθε χρόνο, στα Δωδεκάνησα, γιατί τότε, ανθυπολοχαγός ων, το 1945, βρισκόμουν στην νήσο Σύμη, όπου υπεγράφη ένα Πρωτόκολλο Παράδοσης των Γερμανικών Δυνάμεων της Ρόδου, της Κω, της Καλύμνου, της Λέρου και της Μήλου, στις 8 Μαΐου του 1945, 2 π.μ., ώρα Γκρήνουιτς.. Ήτανε η τέταρτη παράδοση [από τις έξι] των Γερμανών. [διότι οι Γερμανοί, ένα μεγάλο κράτος, πολεμούσαν ταυτόχρονα στην Ιταλία, και στην Βόρειο Ευρώπη και οι Ρώσοι είχανε φθάσει μέσα στο Βερολίνο]. Στο τραπέζι κάθονταν τέσσερις΄. ο Άγγλος, που ήταν εκπρόσωπος του Αρχιστρατήγου της Μέσης Ανατολής, ο Διοικητής του Ιερού Λόχου, Χριστόδουλος Τσιγάντες, Συνταγματάρχης τότε, ο Γάλλος εκπρόσωπος και ένας εκπρόσωπος του Ναυτικού. Ο Γερμανός στρατηγός Βάγκνερ, ήρθε από την Ρόδο, υπέγραψε το Πρωτόκολλο, και παρέδωσε το πιστόλι του, τύπου Μπράουνινγκ. Ο Βρετανός ταξίαρχος Moffat πήρε το όπλο, το παρέδωσε στον Ιερολοχίτη Συνταγματάρχη Τσιγάντε και του είπε ‘Το τρόπαιο αυτό ανήκει στον Ιερό Λόχο, τον απελευθερωτή των Νήσων’. Και, όπως ξέρετε, αυτό συνετέλεσε στο να παραχωρηθούν και τα Δωδεκάνησα, που ήσαν ανέκαθεν Ελληνικά, εις την Ελλάδα, στις 27 Ιουνίου 1946, στο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών. Ωστόσο, τα Δωδεκάνησα έμειναν υπό Βρετανική στρατιωτική διακυβέρνηση έως τις 31 Μαρτίου 1947, όταν ο τότε Βρετανός Διοικητής Α.Σ.Πάρκερ παρέδωσε την Στρατιωτική Διοίκηση στο Έλληνα αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.
Στις 9 Μαΐου έχουμε μία μεγάλη επέτειο για την πατρίδα μας. Είναι το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Είχα πάει, όπως κάθε χρόνο, στα Δωδεκάνησα, γιατί τότε, ανθυπολοχαγός ων, το 1945, βρισκόμουν στην νήσο Σύμη, όπου υπεγράφη ένα Πρωτόκολλο Παράδοσης των Γερμανικών Δυνάμεων της Ρόδου, της Κω, της Καλύμνου, της Λέρου και της Μήλου, στις 8 Μαΐου του 1945, 2 π.μ., ώρα Γκρήνουιτς.. Ήτανε η τέταρτη παράδοση [από τις έξι] των Γερμανών. [διότι οι Γερμανοί, ένα μεγάλο κράτος, πολεμούσαν ταυτόχρονα στην Ιταλία, και στην Βόρειο Ευρώπη και οι Ρώσοι είχανε φθάσει μέσα στο Βερολίνο]. Στο τραπέζι κάθονταν τέσσερις΄. ο Άγγλος, που ήταν εκπρόσωπος του Αρχιστρατήγου της Μέσης Ανατολής, ο Διοικητής του Ιερού Λόχου, Χριστόδουλος Τσιγάντες, Συνταγματάρχης τότε, ο Γάλλος εκπρόσωπος και ένας εκπρόσωπος του Ναυτικού. Ο Γερμανός στρατηγός Βάγκνερ, ήρθε από την Ρόδο, υπέγραψε το Πρωτόκολλο, και παρέδωσε το πιστόλι του, τύπου Μπράουνινγκ. Ο Βρετανός ταξίαρχος Moffat πήρε το όπλο, το παρέδωσε στον Ιερολοχίτη Συνταγματάρχη Τσιγάντε και του είπε ‘Το τρόπαιο αυτό ανήκει στον Ιερό Λόχο, τον απελευθερωτή των Νήσων’. Και, όπως ξέρετε, αυτό συνετέλεσε στο να παραχωρηθούν και τα Δωδεκάνησα, που ήσαν ανέκαθεν Ελληνικά, εις την Ελλάδα, στις 27 Ιουνίου 1946, στο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών. Ωστόσο, τα Δωδεκάνησα έμειναν υπό Βρετανική στρατιωτική διακυβέρνηση έως τις 31 Μαρτίου 1947, όταν ο τότε Βρετανός Διοικητής Α.Σ.Πάρκερ παρέδωσε την Στρατιωτική Διοίκηση στο Έλληνα αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.
ΕΡΩΤΗΣΗ.
Ποιες ήταν οι άλλες παραδόσεις των Γερμανικών στρατευμάτων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η πρώτη παράδοση έγινε στην Ιταλία, όπου παρεδόθησαν 1 εκ. Γερμανοί, στις 29 Απριλίου 1945, μετά την σύλληψη και την εκτέλεση του Μουσολίνι, και την κατάρρευση του Γερμανικού Μετώπου.
Η δεύτερη παράδοση έγινε στις 4 Μαΐου 1945, στο Βόρειο μέρος της Ευρώπης, όπου παρεδόθησαν στον στρατηγό Μοντγκόμερι 2,5 εκατ. Γερμανοί στρατιωτικοί. Η τρίτη παράδοση είναι και η πιο σοβαρή, διότι ο διάδοχος του Χίτλερ, ναύαρχος Καρλ Ντένιτς όρισε τον αρχηγό του επιτελείου του, στρατηγό Αλφρεντ Γιοντλ, να υπογράψει την παράδοση ολοκλήρου της Γερμανίας. Αυτό έγινε στο στρατηγείο του Αϊνζενχάουερ, του Αρχιστρατήγου των Συμμάχων της Δύσεως, στο Ρέημς της Γαλλίας.
Η πέμπτη παράδοση έγινε στις 9 Μαΐου 1945, ώρα 00.43, στο Κάρλχορστ, προάστιο του Βερολίνου, στο στρατηγείο των Ρώσων του στρατάρχη Ζούκοφ, επειδή ήθελαν και αυτοί [οι Ρώσοι] να φανούν κάπου. Πήγε ο Κάιτελ,ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ της Γερμανίας και υπέγραψε το Πρωτόκολλο της άνευ όρων παράδοσης, αυτός από την μια και ο Ζούκοφ και οι Σύμμαχοι από την άλλη.
Στις 9 Μαΐου 1945, ώρα 22.30 Γκρήνουιτς, στην Βίλα Αριάδνη, στην Κνωσό της Κρήτης, έγινε η έκτη παράδοση, όπου παρεδόθησαν 20.000 Γερμανοί της Κρήτης, με όριο κατάπαυσης πυρός την10η ώρα Γκρήνουιτς, της 10ης Μαΐου 1945. Άρα, ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος άρχισε με την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία [1η Σεπτεμβρίου 1939], εκρίθη και έληξε στην Ελλάδα, και ειδικότερα, στην ιστορική και αιματοβαμμένη Κρήτη, την κοιτίδα του Ελληνικού Πολιτισμού. Να γιατί αυτή η ημέρα [9η Μαΐου]], έχει ορισθεί ως ημέρα πέρατος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο, σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, όσες χώρες λάβανε μέρος στον πόλεμο. Στην Ελλάδα, όλες οι Νομαρχίες κάνουν γιορτή.
Βέβαια, ο πόλεμος για την Ιαπωνία συνεχίσθηκε και έληξε αργότερα, διότι η πρώτη βόμβα έπεσε 6η Αυγούστου [Χιροσίμα] και 9η Αυγούστου [Ναγκασάκι]. Την 14η Αυγούστου ο Χιροχίτο, ο Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, ζήτησε εκεχειρία / παράδοση, η οποία υπεγράφη στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 στο θωρηκτό ‘Μισούρι’, που ήταν αγκυροβολημένο στον Κόλπο του Τόκιο. Επικεφαλής της Συμμαχικής Αντιπροσωπείας ήταν ο Αμερικανός Αρχιστράτηγος Ντάγκλας ΜακΑρθρουρ και από τους Ιάπωνες ήταν ο νέος ΥΠ.ΕΞ. και ο αρχηγός ΓΕΣ. Η υπογραφή της Συνθήκης στις 10.30 π.μ. σήμανε και το τέλος του πολέμου στην Άπω Ανατολή.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τον μήνα Μάΐο, έχουμε επίσης την επέτειο της Μάχης της Κρήτης για την οποία έχετε προσωπική άποψη και θα θέλαμε να μας μιλήσετε γι’ αυτήν.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η Μάχη της Κρήτης άρχισε στις 20 Μαΐου 1941 και κράτησε μέχρι τέλος Μαΐου [29]. Πρώτη Ιουνίου τελείωσε και η μεν Κυβέρνηση της Ελλάδος , ο Τσουδερός και ο Βασιλιάς πήγαν στην Αίγυπτο και η Κρήτη είχε ένα αποτέλεσμα πολύ άσχημο για τους Γερμανούς.
Πρώτον΄. Έχασαν 5000 [νεκρούς] αλεξιπτωτιστές, το καλύτερο σώμα, που είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο της Κρήτης. Και ο Χίτλερ απεφάσισε να μην ξανακάνει τέτοια επιχείρηση απ’αέρος.
Δεύτερον΄. [και το σπουδαιότερο]. Καθυστέρησε η εισβολή στην Ρωσία. Ήταν να γίνει τον Μάρτη και έγινε 22 Ιουνίου, οπότε τον έπιασε [τον Χίτλερ] ο χειμώνας και δεν ‘έπιασε’ την Μόσχα και έχασε τον πόλεμο. Μάλιστα, ενδεικτικό είναι ότι ο στρατάρχης Γκέρινγκ, υπόδικος στην δίκη Νυρεμβέργης, είπε στους δικαστές’. «Κύριοι Δικασταί, εάν οι Έλληνες δεν μας καθυστερούσαν τους τρεις μήνες, από τον Μάρτη, εδώ που κάθομαι εγώ τώρα, θα καθόσασταν εσείς». Βεβαίως, ως γνωστόν, οι υπόδικοι Γερμανοί καταδικάσθηκαν όλοι εις θάνατον, αλλά αυτός πήρε δηλητήριο και αυτοκτόνησε.
Ο Μάιος, λοιπόν, έχει ιστορικές ημέρες, και για την επιχείρηση της Κρήτης, αλλά και για το πέρας του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, για την Ευρώπη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στρατηγέ Κόρκα σας ευχαριστούμε πολύ και θα μας επιτρέψετε να συμπληρώσουμε αυτό που δεν μας είπατε, από μετριοφροσύνη. Ότι δηλαδή, τις νικηφόρες μάχες για την απελευθέρωση της Ελλάδας, τις οφείλουμε ΚΑΙ στον Ιερό Λόχο, [στις τάξεις του οποίου πολεμήσατε και εσείς ο ίδιος], ο οποίος και δικαιώνει την φράση του Τσόρτσιλ: «Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.