Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Είναι για συλλέκτες με πολύ ιδιαίτερα γούστα η πολιτική σκηνή της πατρίδας. Από τη μια υπάρχουν οι καλοί άνθρωποι, οι δημοκράτες, οι αγωνιστές, οι οποίοι σήκωσαν τα όπλα (μεταξύ αυτών, τσεκούρια, κονσερβοκούτια κ.ά.) για να οικοδομήσουν σύστημα κοινωνικής δικαιοσύνης, σοσιαλισμό, κομμουνισμό, λενινισμό και πάνω τούρλα. Αντί για τούβλα χρησιμοποίησαν τα κεφάλια και τα άψυχα κορμιά των θυμάτων τους. Αντί για θεμέλια είχαν τις πηγάδες, στις οποίες έριχναν τους σφαγμένους. Το σύστημα που επιθυμούσαν να επιβάλουν σπάρθηκε και εδώ, αλλά δεν κάρπισε. Σε άλλες χώρες, όμως, φύτρωσε για τα καλά και απλώθηκε πολύ – και όσοι ζούσαν σε αυτά τα χωράφια ήθελαν να την κοπανήσουν για να πάνε σε χώρες που ταλαιπωρούνταν από τον απάνθρωπο καπιταλισμό. Ηθελαν το κράτος στο οποίο θα κατέφευγαν να τους εκβιάζει με το δολάριο, το μάρκο, το φράγκο, όχι με τη λεπίδα της φαλτσέτας και την κάννη του περιστρόφου του καγκεμπίτη.
Ο κομμουνισμός έπεσε παγκοσμίως και δεν ξανασηκώνεται (για την ώρα). Μόνο στην Ελλάδα είναι φαινομενικά ολόρθος, αν και βρίσκεται στη ζωή, στην Εντατική, με σύστημα τεχνητής αναπνοής. Αν οι κρατούντες τού κόψουν την κρατική επιχορήγηση, το κόμμα του λαού θα τινάξει τα πέταλα από έλλειψη ρευστότητας. Και δεν θέλει μόνο φράγκα, θέλει και στοργή και ιδεολογική πουδρίτσα για να μη συγκαίγεται. Θέλει να το προβάλλουν τα ΜΜΕ και να λένε «ιδού υποδείγματα αγωνιστού ψυχοπονιάρη». Απαιτεί επίσης οι (δήθεν) απέναντι να του κάνουν «γούτσου, γούτσου» και να του λένε «είχες δίκιο που ήθελες να μας κάνεις Αλβανία, κρίμα που σ’ την πέσανε στον Γράμμο, είναι νεοναζί όσοι δεν σε γουστάρουν, “φτου κακά” αντικομμουνισμός, η Ακροδεξιά είναι το μόνο άκρο που έχει η Ελλάδα κι είναι πιο επικίνδυνη και από την κακή χοληστερίνη και από τα αυξημένα τριγλυκερίδια».
Μόνο με σύμμαχο το σύστημα μπορεί να επιβιώσει το ΚΚΕ – και το σύστημα είναι τόσο ανυποχώρητα μισελληνικό, ώστε μπορεί, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, να παραδώσει μέρα μεσημέρι τη χώρα σε μειοψηφία σταλινοψεκασμένων.
Ας τρέμει η κυρίαρχη τάξη από την κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα εκτός από τις αλυσίδες τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν Στους 100 κομμουνιστές, οι 40 είναι αγύρτες, οι 59 αφελείς και ένας μόνο πραγματικός μπολσεβίκος.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
Οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σχοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε.
Ανώνυμος
(αποδίδεται στον Λένιν χωρίς να επαληθεύεται· )
Ουίνστον Τσώρτσιλ Ένας κομμουνιστής μοιάζει με κροκόδειλο. Όταν ανοίγει το στόμα του δεν ξέρεις αν είναι για να χαμογελάσει ή να σε κατασπαράξει.
Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός πρωθυπουργός, Νόμπελ 1953
Η θεωρία του κομμουνισμού μπορεί να συνοψισθεί σε μια πρόταση: κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας.
Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος
Ο κομμουνισμός δεν έπιασε επειδή στους ανθρώπους αρέσει να τους ανήκουν πράγματα.
Frank Zappa, 1940-1993
Εμείς οι κομμουνιστές δεν είμαστε κοινοί άνθρωποι. Είμαστε φτιαγμένοι από άλλη πάστα.
Ιωσήφ Στάλιν, 1879-1953, Σοβιετικός ηγέτης
(στον επικήδειο του Λένιν)
Ο κύριος εχθρός του κομμουνισμού είναι ο χριστιανικός κλήρος.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
Δεν είμαι Μαρξιστής!
Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος