Μικρό ενδεικτικό τιμητικό αφιέρωμα του Αντώνη Αντωνά. Αποσπάσματα με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες, από ιστορικά του βιβλία και δημοσιευθέντα άρθρα. Αποσπασματικά πιο κάτω…
Οι Έλληνες της Κύπρου συμμετείχαν σε όλα τα μέτωπα κατά των Γερμανών ΝΑΖΙ.
Η Κύπρος εκείνη την περίοδο ήταν αποικία του Βρετανικού Στέμματος, αλλά δεν μπορούσε να παραμείνει αμέτοχη. Η κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, σε συνδυασμό με το πάγιο αίτημα της Κύπρου για ΕΝΩΣΗ, έριξε στην μάχη τους Κυπρίους στο πλευρό των συμμάχων και Βρεττανών, (Περί τους 40-45000 εθελοντές) με την ελπίδα η Αποικιακή Δύναμη θα τούς επέτρεπε όπως υποσχέθηκαν οι δόλιοι, να ικανοποιήσουν τον στόχο και όραμα της προσάρτησης της νήσου στην ευρύτερη Ελληνική επικράτεια μετά το πέρας του πολέμου. ΦΕΥ!
Σημ. Η Kύπρος: Η χώρα με μεγαλύτερη ανθρώπινη συμμετοχή στον Β' ΠΠ.
Θεωρείται ως η χώρα που είχε, κατ’ αναλογία με τον πληθυσμό της, τη μεγαλύτερη ανθρώπινη συμμετοχή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
28η Οκτωβρίου 1940. Η Ελλάδα έχει πάρει την απόφαση να αμυνθεί εναντίον των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών. Μετά το ηρωικό «ΟΧΙ» στις δυνάμεις του άξονα, η Ελλάδα στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα. Οι Κύπριοι πληροφορούνται αυτήν την εξέλιξη και ο ενθουσιασμός τους αμέσως είναι πολύ δυναμικός. «Η αντίδραση των Κυπρίων στο ιστορικό Όχι του ελληνικού λαού ήταν δυναμική, ζωοδόχος αλλά και ιστορικά δικαιωμένη. Οι δυνάμεις του κυπριακού Ελληνισμού κινητοποιήθηκαν υπέρ του Όχι το 1940. Παντού στο νησί υψώθηκαν ελληνικές σημαίες και όλοι ήθελαν να σταλούν ως εθελοντές στο μέτωπο, για να υποστηρίξουν την Ελλάδα»
Τους αριθμούς δίνει o πρώην αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας Νίκος Μπατσικανής: «5.000-6.000 Κύπριοι ήρθαν στην Ελλάδα, όπου και πολέμησαν εναντίον Γερμανών-Ιταλών, πλάι στους Ελλαδίτες αδελφούς τους.».
«Δεν είναι μικρή σε στρατιωτικό προσωπικό, η προσφορά της Κύπρου στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε την παρουσία 40.000 Κυπρίων στρατιωτών στα μέτωπα του πολέμου, σε Ευρώπη, Ελλάδα, Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή», υπογραμμίζει.
«Πάνω από 600 Κύπριοι έπεσαν στα πεδία των μαχών και βρίσκονται θαμμένοι σε 56 στρατιωτικά κοιμητήρια 17 χωρών, σε: Μέση Ανατολή, Αφρική, Ελλάδα και Ευρώπη. Επιπλέον, 2.500 Κύπριοι αιχμαλωτίσθηκαν, οι περισσότεροι στην Ελλάδα, κρατήθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μέχρι σήμερα είναι αγνοούμενοι….
Οἱ Ἥρωες
Μέσα σε βόλια κι ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μὲς στὸν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντες, πᾶνε κορμιὰ
κι ἄγνωστα τά ῾θαψαν στὴν ἐρημιά.
Κανεὶς δὲ ξέρει ποὺ τά ῾χουν θάψει,
κανεὶς δὲ πῆγε γιὰ νὰ τὰ κλάψει,
κανεὶς δὲν ἔκαψε γι᾿ αὐτὰ λιβάνι,
κανεὶς δὲν ἔπλεξε γι᾿ αὐτὰ στεφάνι.
Ἀνώνυμ᾿ ἥρωες, ἄγνωστοι τάφοι,
κανένας ὄνομα σ᾿ αὐτοὺς δὲ γράφει,
μήτε τὸ χῶμα τοὺς φιλοῦνε χείλη,
σταυρὸ δὲν ἔχουνε μήτε καντῆλι.
Μόνο μιᾶς κόρης μαργαριτάρια
κυλοῦν σὲ τάφους ποὺ κάποια μέρα
θὰ γίνουν κόσμου προσκυνητάρια
καὶ φάροι Νίκης γιὰ μία μητέρα.
Γ. Σουρής
Οι Κύπριοι τότε αγωνίστηκαν και για την ένωση με την Ελλάδα. Ωστόσο τόσο η Ελλάδα και η Κύπρος, που αγωνίστηκε ηρωικά και έδωσε μάχες, μετά τον πόλεμο δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν αυτό που δικαιούντο, διότι η αγγλική επιρροή ήταν ισχυρή στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και παρά και τις μεγαλοστομίες και του ίδιου το Άγγλου Πρωθυπουργού Τσώρτσιλ….
Στο εξής πρέπει να λέμε όχι ότι οι Έλληνες πολεμούν σας ήρωες, αλλά ότι οι *ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
(σε ραδιοφωνικό του μήνυμα, σχετικά με τις νίκες των Ελλήνων στον πόλεμο της Αλβανίας του 1940)
Εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και η γενναιοψυχία τους, η έκβαση του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν αβέβαιη.
(από ομιλία του στο Αγγλικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941)
*Σημείωση … Ο σταυραετός του Μαχαιρά Γρηγόρης Αυξεντίου, υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, περικυκλωμένος από μυρίους Άγγλους κατακτητές, τους βροντοφώναξε πολυβολώντας… «Μάθατε πως πολεμούν οι Έλληνες. Τώρα θα μάθετε και πως πεθαίνουν… Μολών λαβέ ….» Και έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος … όπως και όλοι οι συμπολεμιστές του της ΕΟΚΑ, που μέχρι εσχάτων πολεμούσαν τους Άγγλους κατακτητές και τους ντρόπιαζαν …’Ηταν τον Μάρτιο του 1957.
Εν συνεχεία …
«Όπως και στους άλλους Αγώνες του Έθνους, οι Κύπριοι πολέμησαν κι έδωσαν το αίμα και τη ζωή τους για τη μητέρα Ελλάδα. Δεν ήταν μόνο η φιλοπατρία και ο ηρωισμός, της ελληνικής ψυχής, η κινητήριος δύναμη που έστελνε χιλιάδες Κύπριους στα πολεμικά μέτωπα της Ελλάδος. Ήταν και το γεγονός ότι μόνο εκεί, στη φλόγα του πολέμου, μπορούσαν να βιώσουν, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, τον επίμονο πόθο τους: να συμπορευτούν σε μια κοινή μοίρα με τους υπόλοιπους Έλληνες, να πάψουν να είναι οι αποκομμένοι αδελφοί. Με δυο λόγια, να ενωθούν με την μητέρα πατρίδα…..
1941 Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια της Ιταλικής και Γερμανική επίθεσης, στην Ελλάδα οι Κύπριοι μαζικά συμμετέχουν δίπλα στις ελληνικές δυνάμεις. 6 με 7 χιλιάδες Κύπριοι υπολογίζεται ότι πολέμησαν δίπλα στις ελληνικές δυνάμεις . 40.000 Κύπριοι συμμετείχαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκατοντάδες νεκροί Κύπριοι αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα πεδία των μαχών.
Ενδεικτικά. Κατά την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, από αντιστασιακές οργανώσεις Ελλάδας, συμμετέχουν Κύπριοι σκαπανείς με επικεφαλής Άγγλους αξιωματικούς, γεγονός από τα σημαντικότερα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την κατάρρευση της ελληνικής άμυνας και αφού σκοτώθηκαν αρκετοί Κύπριοι, οι επιζώντες παρέμειναν στην Ελλάδα και συμμετείχαν ενεργά στον αντιστασιακό αγώνα των Ελλήνων. Οι εθελοντές Κύπριοι στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ποτέ δεν δικαιώθηκαν. Οι υποσχέσεις τότε της Αγγλικής κυβέρνησης ότι μετά το πέρας του πολέμου θα παραχωρούσαν αυτοδιάθεση στην Κύπρο παρέμειναν στις καλένδες. Πολλοί Κύπριοι εθελοντές, που συμμετείχαν στον Αγγλικό στρατό, τιμήθηκαν με μετάλλια ανδρείας και διπλώματα. Δεν σώζεται τίποτα από αυτά. Οι Κύπριοι βετεράνοι μετά τον ΒΠΠ, τα επέστρεψαν όλοι στην Αγγλία με επιστολές διαμαρτυρίας για την αθέτηση των υποσχέσεων των Άγγλων περί Αυτοδιάθεσης της Κύπρου.
Μεταξύ αυτών και ο μεγάλος αδελφός της μητέρας μας Κυριάκος Κάμπου, που υπηρέτησε στον Αγγλικό στρατό σαν λοχίας και πολέμησε στο Τομπρούκ της Λιβύης . Ο ίδιος κατά έγκυρες πληροφορίες τότε συμπολεμιστών του σαν ειδικός υπαξιωματικός επί εκρηκτικών υλών συμμετείχε στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου υπό των Έντι Μάγερς και Κρις Γουντχάουζ ή τον Τζον Χουκ το 1942.
Όταν το 1962 η ελληνική κυβέρνηση θέλησε να δώσει τιμητική σύνταξη στους Κυπρίους Έλλληνες εθελοντές πολεμιστές που πολέμησαν στην Ελλάδα, η απάντηση τους εξέπληξε τον Έλληνα πρέσβη:
«Εμείς καταταγήκαμε εθελοντικά κύριε πρέσβη. Ου περί χρημάτων η συμμετοχή μας στους αγώνες του Έθνους, της μάνας Ελλάδας.»
Σημειώνεται ότι επίσης τότε η Κύπρος απέστειλε σημαντική οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα και αξιοσημείωτος ήταν η προσφορά των παντρεμένων Ελληνίδων της Κύπρου, που προσέφεραν τις χρυσές τους βέρες για να βοηθήσουν στον αγώνα του Έθνους για ελευθερία. Αντί αυτών τους «απονεμήθηκαν τιμητικά χάλκινες …Η μακαριστή μητέρα μου, μέχρι έσχατου τέλους την φορούσε και την θεωρούσε ανεκτίμητη …..
Το 1941 τον Φεβρουάριο, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Λουκής Ακρίτας, που πολεμούσε εθελοντής στα Αλβανικά βουνά με άλλους Κυπρίους γράφει για το απαράμιλλο θάρρος και ενθουσιασμό των Κυπρίων: «Η ατμόσφαιρα που ζούμε είναι αληθινά ηρωική και οι στιγμές αξέχαστες γιατί μας αναβαπτίζουν, μας ξαναγεννούν.»
Αυτοί ήταν οι ΕΛΛΗΝΕΣ Κύπριοι. Σχεδόν όλοι οι Κύπριοι φοιτητές που φοιτούσαν στην Ελλάδα κατατάγηκαν σαν εθελοντές τον Ελληνικό στρατό και συμμετείχαν σε ηρωικές, νικηφόρες μάχες μέχρι εσχάτων….
Αυτά τα πολύ «ολίγα» στους «ολίγους», που ερωτούν τί έκανε η Κύπρος για την Ελλάδα. Ελάχιστα και αντιπροσωπευτικά, αναφέρθηκαν, για τις εθνικές προσφορές των Ελλήνων Κύπριων αδελφών στην Ελλάδα και το Έθνος! Υπάρχουν άλλα μύρια.
«Τι άλλο θα μπορούσε να προσφέρει η μικρή μακρινή θυγατέρα ελληνική Κύπρος, τη μητρί πατρίδα, ώστε το 1974, η μάνα Ελλάδα να τείνει χείρα βοήθειας με λίγα ψίχουλα, για να σωθεί μια ελληνική πατρίδα, που φυλά Θερμοπύλες και «δεν είναι μακράν…..», αλλά και ούτε ξένη χώρα, κατά μειοδοτική δήλωση του Στρατηγού της χούντας Μπονάνου: «Οι Τούρκοι την Κύπρο χτυπούν ….Εμείς είμαστε Ελλάς…»
Αν μη τι άλλο συμπαρασταθείτε και τιμήστε επάξια αυτή την πονεμένη και εγκαταλελειμμένη απόκληρη Ελληνίδα κόρη. Είναι το ελάχιστο που μπορείτε να πράξετε, τιμής ένεκεν ….
…..Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα που δεν ξέρουν, έχουν ψυχές. Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δε θα μπορέσουν, μόνο θα τις ξεκάμουν αν ξεγίνουνται οι ψυχές. Δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ, δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι, δε χρειάζεται μακρύ καιρό το κακό για να σηκώσει το κεφάλι, κι ο άρρωστος νους που αδειάζει δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να γεμίσει με την τρέλα, νῆσός τις ἔστι …Κύπρος ». Απόσπασμα από Γ. Σεφέρη.
Και περί ΕΝΩΣΗΣ, τι άλλο να γράψω ουκ ημπορώ και τι να λαλώ ουκ οίδα, σκοτίζεται ο λογισμός και το μυαλό στερεύει, παγώνουν χέρια και καρδιά και ο θυμός θεριεύει … και ας….
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρα
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι ΕΝΩΣΗ τζιαι ΛΕΥΤΕΡΙΑ..
Επί τέλους ας βροντοφωνάξουμε εύτολμα ένα δεύτερο μεγάλο «ΟΧΙ», στους επίδοξους ολετήρες του Ελληνισμού, βαρβάρους Τούρκους γείτονες μας και τους συν αυτούς. ΟΧΙ!!!
Μερικά ενδεικτικά άρθρα.
Αντώνης Αντωνάς – Συγγραφέας από Ελληνική Κύπρο.
www.ledrastory.com
Όπως έλεγε το εμβατήριο των εθελοντών ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ : «Εμείς όλοι της Κύπρου μας παιδιά, πάντα πιστοί σημαιοφόροι, για της Ελλάδας μας τη Λευτεριά, ριχτήκαμε στη μάχη πρωτοπόροι. (…) Εμπρός η γαλανόλευκη θαρθεί στ’ ωραίο μας νησί να κυματίσει, και μπρος σε μια περίχαρην αυγή η Λευτεριά το κάστρο της θα χτίσει.» Απόσπασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημειώνω ότι το ίδιο εμβατήριο τραγουδούσαν και οι εθελοντές το ΑΚΕΛ τότε, αφού οι στίχοι είναι του Ελληνολάτρη αριστερού διαπρεπούς ποιητή και συγγραφέα αείμνηστου *Τεύκρου Ανθία (1903-1968) στελέχους του παλαιού ΑΚΕΛ .... τον οποίο άπαντες οι Έλληνες της Κύπρου τιμούν και μνημονεύουν μέχρι σήμερα. Αιωνία του η μνήμη...( *Φίλου και του μακαριστού πατέρα μου. Ο Ανθίας φοίτησε στο Εμπορικό Λύκειο και στο Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο της πόλης μας Λάρνακας, από όπου αποφοίτησε το 1922. Ο μητροπολίτης Μελέτιος Μεταξάκης τον έλαβε υπό την προστασία του και τον προόριζε για ιερέα.)
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, 11 από τα 17 μέλη της ΚΕ του ΑΚΕΛ, θα κατατάσσονταν και οι ίδιοι εθελοντές και το «σύνθημα της 16ης Ιούνη» εντασσόταν ως κορυφαία ενέργεια στον αγώνα του ΑΚΕΛ για Ένωση με την Ελλάδα. Τότε οι βετεράνοι ιδρυτές του ΑΚΕΛ, υμνούσαν την ΕΛΛΑΔΑ και στα γαλανόλευκα έντυναν τα οικήματα τους διότι αισθάνοντο ΕΛΛΗΝΕΣ ……. Το πάλαι ποτέ … σήμερα για τους νέους ηγέτες του, οι οποίοι ούτε δείγμα της γαλανόλευκη δεν αναρτούν ακόμη και στις Εθνικές επετείους, όπως ΟΛΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ που τιμούν και σέβονται την μητέρα πατρίδα και τους αγώνες της, στους οποίους σύσσωμος ο Κυπριακός λαός συμμετείχε .. ..Γιατί; Τα ιερά οστά των προπατέρων σας τρίζουν σημερινοί νεοταξίτες ... Τους αφιερώνω λοιπόν εξαιρετικά. ένα συμβολικό ποίημα του εξαίρετου βετεράνου τ. συντρόφου τους ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ Έλληνα ενωτικού και πρωτεργάτη ίδρυσης του τότε παλαιού ΑΚΕΛ.... και ο νοών νοείτω ... ΑΙΔΩΣ!
ΚΑΤΡΑΚΥΛΗΜΑ
Όλο ξεπέφτεις – και ξεπέφτεις δίχως τέλος –
για τιποτένια πραγματάκια της ζωής.
(Είσαι παλιάτσος κι όμως δείχνεσαι για Οθέλος,
με τις αστείες προσωπίδες που φορείς).
Το ποιο φινάλε θα ‘χει τέτοια μια ιστορία,
το κατρακύλημά σου αυτό πού σε οδηγεί,
πάντα το σκέφτεσαι με πόνο και πικρία,
μα δε γιατρεύεις τέτοια επίφοβη πληγή.
Πάντοτε λες : «Θα ρθεί μια μέρα να ξεφύγω,
απ΄ των πραγμάτων το μηδέν να λυτρωθώ,
και με το πέρασμα του χρόνου, λίγο-λίγο,
κάπως ψηλά με περηφάνια να υψωθώ».
Κι όμως το χάος σα μαγνήτης σε τραβάει
και απειθάρχητος, στη σκέψη, πάντα ζεις,
το κατρακύλημα ποτές δε σταματάει,
για τιποτένια πραγματάκια της ζωής.-
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΤΙΜΝΗΜΕΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ 28ης Οκτωβρίου, μεταξύ αυτών και χιλιάδες ΕΛΛΗΝΕΣ της Κύπρου εθελοντές, που άφησαν την σκλαβωμένη τους πατρίδα, για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ... Αυτό ήταν τότε το μεγαλείο ψυχής των ενωμένων αδελφών Κυπρίων ... Εγκατέλειψαν, σκλαβωμένους γονείς, αδέλφια, συζυγούς, παιδιά, για να σώσουν την μητέρα τους...ΑΙΩΝΙΟ ΕΥΓΕ ....
Ο...Χ...Ι σε όλους τους ολετήρες του Ελληνισμού ένθεν και εκείθεν, πρώην, νυν και επερχόμενους .... ΟΧΙ!!!
ΝΕΜΕΣΙΣ
Και για του λόγου το αληθές ... περί ενωτικού τότε και ανθενωτικού σήμερα ΑΚΕΛ .. που δεν αναρτά σήμερα εθνική επέτειο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, καταθέτω....ολίγα....
ΑπάντησηΔιαγραφή13.9.1947: Το Πέμπτο συνέδριο του ΑΚΕΛ. Αvαθεωρείται τo Καταστατικό στo oπoίo τovίζεται ότι τo Κόμμα αγωvίζεται για τηv Εvωση με τηv Ελλάδα.
S-815
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1947, λίγο πριν από την έναρξη των εργασιών της Συμβουλευτικής Συνέλευσης ή Διασκεπτικής (1.11.1947) συνερχόταν στη Λευκωσία το Πέμπτο συνέδριο του ΑΚΕΛ.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα με ζητωκραυγές και συνθήματα υπέρ της Ενωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.
Η αίθουσα του συνεδρίου ήταν σημαιοστολισμένη με ελληνικές σημαίες και το βήμα του Συνεδρίου ήταν επίσης καλυμμένο με μια ελληνική σημαία.
Η παρουσία της σημαίας στο βήμα του συνεδρίου δεν ήταν τυχαία. Είχε τη σημασία της. Και όπως έγραψε η εφημερίδα “Δημοκράτης” εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ:
“Η παρουσία της Ελληνικής σημαίας που σκεπάζει το βήμα του συνεδρίου συμβολίζει τον βασικό προσανατολισμό του Κόμματος μας και θυμίζει σε όλους το μεγάλο χρέος για τη ένταση του αγώνα μέχρι την πραγματοποίηση του εθνικού πόθου του λαού μας, για την εθνική του αποκατάσταση. Αυτή καθοδηγεί τη σκέψη των συνέδρων και τονώνει το κουράγιο για τη συνέχιση του εθνικού μας δρόμου με πιο ανοικτά και γοργά βήματα”.
Σε ένα πανώ αναγραφόταν το σύνθημα “Ζήτω η Ενωση, για ψωμί του λαού και την ανάπτυξη του τόπου μας”.
Στο συνέδριο παρέστησαν 110 αντιπρόσωποι από όλη τη Κύπρο και άλλα μέλη του Κόμματος και σ’ αυτό συζητήθηκαν μεταξύ άλλων και οργανωτικά θέματα.
Ο Οργανωτικός Γραμματέας του Κόμματος Εζεκίας Παπαϊωάννου χρησιμοποίησε μάλιστα ωραίες φράσεις για να εξυμνήσει τον ενωτικό αγώνα των Κυπρίων λέγοντας ότι σαν βασική αιτία των δεινών του Κυπριακού λαού έβλεπε την αποικιακή κυβέρνηση.
Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου ήταν φανατικός οπαδός της Ένωσης και ο ίδιος μάλιστα φημιζόταν αργότερα ότι είχε βγάλει την πρώτη ενωτική του ομιλία στο Λονδίνο την περίοδο της εξέγερσης των Οκτωβριανών στην Κύπρο το 1931.
Βεβαίως και αυτουνού μετά χάλασε η πυξίδα του και έδειχνε μόνο το σοβιέτ....ΕΛΕΟΣ...
Κάποια διάψευση;
ΝΕΜΕΣΙΣ.
Μερικά ενδεικτικά σχόλια από τα δεκάδες που δεχθήκαμε ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό, όπως πάντα, κείμενο. Πατριωτικό και αληθινό. Μας ενημερώνεις και για θέματα που αγνοούμε, όπως τα στοιχεία για τη συμμετοχή των Ελλήνων της Κύπρου στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και στο πλευρό των Ελλαδιτών αδελφών τους και των Άγγλων. Αν οι απαράδεκτοι αυτοί αποικιοκράτες λίγο άφηναν τη σκέψη τους να ελευθερωθεί από τα συμφέροντά τους η Μεγαλόνησος θα ήταν ενωμένη με την Μητέρα Ελλάδα πριν από τη Δωδεκάνησο. Όχι μόνο αυτό δεν έκαμαν οι αισχροί, αλλά με χίλιες δυο κομπίνες και τερτίπια επιχείρησαν να πνίξουν τη θέληση του συνόλου των Ελλήνων της Κύπρου συνεργαζόμενοι με τους άλλους κατακτητές, τους Τούρκους, αλλά και με τον διάβολο ακόμη... Και σκοτώνοντας άδολους νέους στην ηλικία αγωνιστές, που το μόνο που έκαμαν ήταν να θέλουν και να αγωνίζονται για το αυτόνητο για κάθε ελεύθερο και αξιοπρεπή άνθρωπο, την αυτοδιάθεση και την ελευθερία του.
Εγκαρδίως
Γιώργος Παπαθανασόπουλος
Pantelis Oikonomou. Πολύτιμες οι πληροφορίες σου Αντώνη
George Syllouris. Αγαπητέ Αντώνη χρόνια πολλά και για την Κύπρο μας και για την Ελλάδα μας.
Πολύ σημαντικές και ενδιαφέρουσες οι ιστορικές σου πληροφορίες.
Chris Foinikaridis Βοηθήσαμε τους Άγγλους να κερδίσουν το πόλεμο
και........μετά μας προδώσανε και ....ανε.
Κλπ.
Μ.Ρ.