Ας χωρίσουμε τα τσανάκια μας

Γράφει ο Π. Ρέππας

 

(Συνιστώ αυτό το άρθρο σε όσους εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους θεωρούν έντιμο τον εαυτό τους)

 

Ούτε πείσαμε, ούτε μας έπεισαν. Είναι δίκαιος αυτός ο διωγμός, επειδή κατάφεραν να πείσουν την πλειοψηφία; Ακόμα και 10 άνθρωποι να ήμασταν, θα δικαιούμασταν το ένα εκατομμυριοστό αυτής της χώρας. Τώρα, που είμαστε τουλάχιστον το ένα τρίτο, δικαιούμαστε το ένα τρίτο των νοσοκομείων, το ένα τρίτο από τα μέσα συγκοινωνίας, το ένα τρίτο από κάθε δομή και ιδιοκτησία αυτού του κράτους.  

 

Πριν φτάσουμε στο απροχώρητο, προτείνω στους νουνεχείς αυτής της χώρας, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, να χωρίσουμε τα τσανάκια μας, έστω προσωρινά, ειρηνικά και χωρίς περαιτέρω τριγμούς στην κοινωνική συνοχή. Αν υπάρχει καλή θέληση, γίνεται.   

 

Κατ αρχήν οι ανεμβολίαστοι ιδιώτες γιατροί και φαρμακοποιοί να βάζουν μεγάλες επιγραφές στην είσοδο του επαγγελματικού τους χώρου, ότι είναι ανεμβολίαστοι.   

 

Δεύτερον· οι εμβολιασμένοι μπορούν να φοράνε διακριτικά, ώστε να εντοπίζουν τους ανεμβολίαστους και να μην τους πλησιάζουν. 

 

Τρίτον· οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να αποφασίζουν, αν θέλουν να είναι «covid free», δηλαδή μόνο για εμβολιασμένους, ή όχι.  

 

Τέταρτον· Οσοι γιατροί και υγειονομικοί του δημοσίου αρνούνται να εμβολιαστούν, να απασχολούνται σε κλινικές μόνο για ανεμβολίαστους. [Βέβαια δεν καταλαβαίνω, τι φοβάται ένας ασθενής, που έχει ήδη covid19, από έναν ανεμβολίαστο υγειονομικό, αλλά αν θέλουν ντε και καλά τον διαχωρισμό των «καθαρών» από τα «μιάσματα», εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση και σίγουρα εμπιστευόμαστε πολύ περισσότερο τους «αρνητές», μεταξύ πολλών άλλων λόγων και γιατί δεν θα θέλουν να μας προσθέσουν στα στατιστικά των θανόντων ανεμβολίαστων.]  

 

Πέμπτον· το ένα τρίτο, ή έστω το ένα τέταρτο, των δρομολογίων στα μέσα συγκοινωνίας θα είναι για ανεμβολίαστους.  

 

Πολλά μπορούν να γίνουν, αν υπάρχει καλή θέληση. Π.χ. στην πόλη μου (Λουτράκι) με 10.000 κατοίκους, υπάρχει αλυσίδα σούπερ μάρκετ με 4 καταστήματα. Μπορεί το ένα από αυτά να είναι για ανεμβολίαστους με ανεμβολίαστο προσωπικό. Ακόμα και αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα σε μία πόλη, μπορούν να γίνουν προσωρινές ανταλλαγές προσωπικού (εμβολιασμένοι –ανεμβολίαστοι) ώστε να προκύψει ένα τουλάχιστον κατάστημα για ανεμβολίαστους.  

 

Το ίδιο μπορεί να γίνει και στα σχολεία με ανακατάταξη των τμημάτων.  

 

Οπου δεν μπορεί να γίνει αυτό (Δικαστήρια, Δημόσιες υπηρεσίες) υποχρεωτικό για όλους (εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους) αλλά δωρεάν τέστ.  

…  

 

Εκτός όμως από την παραπάνω πρόταση, αν θέλαμε πραγματικά να σταματήσουμε την πανδημία έστω και τώρα, χωρίς μέτρα εξόντωσης και διχασμού, χωρίς θυσίες και κινδύνους, το πράγμα είναι απλό. Υποχρεωτικό τέστ για όλους. Οποιος δεν δέχεται, μπαίνει σε καραντίνα μέχρις ότου δεχτεί. Οσοι αποδειχούν «μολυσμένοι» μπαίνουν σε καραντίνα μέχρις ότου καθαρίσουν (αφού τους εξασφαλιστεί η διαβίωση γι αυτό το διάστημα). Καραντίνα εισερχομένων για όλους όσους μπαίνουν στην χώρα, για όσες ημέρες χρειάζεται να βεβαιωθούμε με τεστ, ότι δεν είναι φορείς.  

 

Μέσα σε 10-15 ημέρες θα έχει περάσει από τεστ όλος πληθυσμός και θα έχει ξεκαθαρίσει οριστικά η κατάσταση. Περιττό να επεκταθώ σε πρακτικές λεπτομέρειες, μέχρις ότου υπάρξει κατ αρχήν αποδοχή της πρότασης μου από την κοινωνία, ή το κράτος.  

 

Π. Ρέππας