Ανοχύρωτη χώρα!

Γράφει ο Θανάσης Κ.

 

Η Ελλάδα είναι “ανοχύρωτη” χώρα!

Και δεν της φταίει κλιματική αλλαγή γι’ αυτό…  

Είμαστε ανοχύρωτη χώρα με τη… θέλησή μας! Κι αυτό πρέπει να αλλάξει…  

 

Οι υψηλές εποχιακές θερμοκρασίες συνέβαλαν ασφαλώς και εμπρησμοί είναι πιθανοί πάντα. Αλλά όλα αυτά είναι έξω και πέρα από μας. Και πολλοί τα επικαλούνται ως “πρόσχημα” για να μην κάνουν τίποτε. Ενώ ως οργανωμένο κοινωνία έχουμε μεγάλη ευθύνη για όσα συμβαίνουν τώρα.  

 

Γιατί η Ελλάδα, με ευθύνη όλων μας, είναι ιδιαίτερα “εύφλεκτη” – και κινδυνεύει από μεγάλες δασικές πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν υψηλές θερμοκρασίες και “εμπρηστές”..  

 

* Πρώτον, υπάρχουν εκατοντάδες μεγάλες παράνομες χωματερές μέσα στα δάση (και πολύ περισσότερες μικρότερες, αλλά εξ ίσους επικίνδυνες όταν ανεβαίνει το θερμόμετρο).  

 

Επί δεκαετίες δημιουργούνταν ανεξέλεγκτα ανά την επικράτεια. Η ΕΕ μας έβαζε πρόστιμα. Εδώ και οκτώ εννιά-χρόνια έπαψαν να διασπείρονται παντού. Αλλά υπάρχουν ακόμα και αποτελούν αληθινές “ωρολογιακές βόμβες”. Που περιμένουν ένα παρατεταμένο καύσωνα για να εκδηλωθούν ταυτόχρονα. Ένα παρατεταμένο καύσωνα από αυτούς που υπήρχαν πάντα (πριν ανακαλύψουμε την “κλιματική αλλαγή”, π.χ. το 1987) και θα υπάρχουν πάντα (ανεξαρτήτως “κλιματικής αλλαγής”).  

 

Τα δάση μας είναι γεμάτα από παράνομες χωματερές – ιδιαίτερα σε απρόσιτες χαράδρες. Κι αυτό σημαίνει πως όταν ανεβαίνουν πολύ οι θερμοκρασίες, πυρκαγιές μπορούν να ξεσπάσουν ακόμα και χωρίς εμπρηστές!  

 

Εμείς αφήναμε να δημιουργηθούν επί χρόνια. Το ξέραμε.  

Και σήμερα ξέρουμε ότι εξακολουθούν και υπάρχουν.  

 

Και δεν κάνουμε κάτι για την εξάλειψή τους.  

Τι ανάγκη έχουμε τους “εμπρηστές”  

 

* Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε; Να καίμε τα σκουπίδια μας και να παράγουμε ενέργεια! Η καύση των σκουπιδιών λύνει αποτελεσματικά το πρόβλημα της “ροής” των σκουπιδιών, δηλαδή τι θα κάνουμε τα απορρίμματα που παράγονται συνεχώς. Αλλά λύνει επίσης και το πρόβλημα του “αποθέματος” των σκουπιδιών, δηλαδή πώς να μαζέψουμε κι όσα έχουν ήδη συσσωρευτεί επί δεκαετίες σε παράνομες χωματερές.  

 

Αν υπάρξουν σύγχρονες μονάδες “θερμικής επεξεργασίας” απορριμμάτων, τα σκουπίδια θα αποτελούν όχι πια “παθητικό” για την κοινωνία, αλλά “ενεργητικό” – δηλαδή ενεργειακή “πρώτη ύλη” και πηγή εσόδων – για τις τοπικές οικονομίες! Οι Δήμοι θα μπορούν να μαζεύουν και να πουλούν όσα βρίσκονται στις παλιές χωματερές, μαζί με τα “φρέσκα” σκουπίδια που παράγονται καθημερινά.  

 

Στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης καίνε τα σκουπίδια τους! Και παράγουν ενέργεια – δηλαδή μειώνουν την εξάρτησή τους από εισαγόμενες πηγές. Κάποιες χώρες, μάλιστα αγοράζουν τα σκουπίδια άλλων χωρών, για να ενισχύσουν την τοπική τους παραγωγή ενέργειας.  

 

Εμείς ούτε τα πουλάμε ούτε τα καίμε! Απλώς τα “ανακυκλώνουμε” δηλαδή – στην καλύτερη – τα “αδρανοποιούμε” και τα θάβουμε! Ξανά…  

 

Κι έτσι κανείς δεν έχει κίνητρο να μαζέψει τις παράνομες χωματερές που βρίσκονται διάσπαρτες παντού, μολύνουν τα πάντα και τελικά πυροδοτούν πυρκαγιές κάθε καλοκαίρι.  

 

Οι “οικολόγοι” μας κυνηγούν τις επιδοτήσεις για να κάνουν (με το αζημίωτο) εκστρατεία υπέρ της “πράσινης ανάπτυξης”, υπέρ της “ανακύκλωσης” (που καταλήγει πάλι σε χωματερές) και κατά της “κλιματικής αλλαγής” (βεβαίως, βεβαίως)!  

 

Κάποια ουσιαστική πρωτοβουλία για να σταματήσει να υπάρχει το αίσχος των διάσπαρτων χωματερών ανά την επικράτεια δεν διανοούνται να πάρουν.  

 

Δεν έχει “επιδοτήσεις” αυτό το σπορ…  

 

* Δεύτερος μεγάλος υπαίτιος δασικών πυρκαγιών είναι ο γερασμένος εξοπλισμός της ΔΕΗ μέσα σε δασικές εκτάσεις. Ξέρουμε ότι πολλές πυρκαγιές στο παρελθόν ξεκίνησαν από εκρήξεις – ή από σπινθήρες – μετασχηματιστών μέσα σε δάση.  

 

Το βέβαιο είναι ότι το δίκτυο μεταφορές ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να ανανεωθεί. Η ηλεκτροκίνηση απαιτεί, έτσι κι αλλιώς, πολύ πιο εκτεταμένα δίκτυα μεταφοράς μεσαίας τάσης, πολύ μεγαλύτερη ηλεκτρική παραγωγή, και πολύ μεγαλύτερα φορτία για το κοινό, καθώς και αποθηκευτικούς σταθμούς ενέργειας. Απαιτεί όμως και μεγάλη εφεδρική ισχύ όταν προκύπτει καύσωνας με αύξηση ζήτησης και ταυτόχρονη μείωση της παραγωγής (αφού δεν δουλεύουν τότε τα αιολικά). Όλα αυτά απαιτούν μια τεράστια επένδυση σε υποδομές ενέργειας.  

 

Που παραμένει “ζητούμενη”…  

 

[Η υπογειοποίηση των δικτύων, είναι μια μόνο πλευρά αυτής της νέας υποδομής. Δεν είναι το μόνο, ούτε καν το κυριότερο. Ασφαλώς, αν πυκνώσει το δίκτυο μεταφοράς μεσαίας τάσης μέσα στον αστικό ιστό – για να υπάρχουν πολλοί γρήγοροι φορτιστές οχημάτων – αυτό θα γίνει υπόγεια. Αλλά εδώ πρέπει να σχεδιαστεί η παραγωγή και η διανομή σε νέα βάση εξ αρχής. Ακούσατε τίποτε τέτοιο;]  

 

Η Γερμανία παρατείνει τις μονάδες λιγνίτη μέχρι το 2038! Ίσως και αργότερα.  

 

Η Πολωνία τις έχει ήδη παρατείνει ως το 2045! Εμείς κλείνουμε τις σύγχρονες μονάδες λιγνίτη από τώρα, πριν ακόμα αποσβεστούν! Και εξαγγέλλουμε “ηλεκτροκίνηση” χωρίς να προγραμματίζουμε ούτε από πού θα βρούμε νέες πηγές κεντρικά παραγόμενης ενέργειας ούτε πώς θα φτάνει με επάρκεια παντού.  

 

Ενώ ταυτόχρονα δεν φτιάχνουμε εσωτερικό δίκτυο φυσικού αερίου.  

Έχουμε ποντάρει τα πάντα στα επιδοτούμενα αιολικά πάρκα.  

Το τι ακριβώς είπε η ίδια η Μέρκελ πριν λίγες μέρες το ακούσαμε;  

 

Γιατί είπε το ακριβώς αντίθετο! Και πέτυχε όχι μόνο να σώσει τα λιγνιτικά εργοστάσιά της για άλλα 15 χρόνια, αλλά και να επιβάλει τον αγωγό φυσικού αερίου από τη Ρωσία, κόντρα στην αντίθεση των Αμερικανών που δεν ήθελαν πρόσθετη ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας από τη Ρωσία.  

 

Εμείς εδώ, βρισκόμαστε σε…άλλο πλανήτη! (Ίσως και σε άλλο Γαλαξία…) 

Γενικά ενεργειακή πολιτική δεν έχουμε! Πολιτική ενεργειακής ασφάλειας δεν έχουμε. Πολιτική ανανέωσης υποδομών, είναι προφανές ότι δεν έχουμε! Πώς να προστατεύσουμε και τα δάση μας από τις δασικές πυρκαγιές που προκαλεί ο απαρχαιωμένος εξοπλισμός του δικτύου της ΔΕΗ.  

Πάμε για “πράσινες επιδοτήσεις” και… ό,τι αρπάξουμε!  

 

Έτσι δεν γίνεται πολιτική ούτε για το περιβάλλον, ούτε για την ενέργεια ούτε για την προστασία των δασών από μια βασική αιτία εποχιακών πυρκαγιών…  

 

* Τρίτος υπαίτιος για τις δασικές πυρκαγιές είναι τα… βοσκοτόπια. Τα οποία στην Ελλάδα έχουν… συνταγματικά “απαγορευτεί”!  

 

Κι έτσι κινητροδοτήθηκε μια μικρή (αλλά όχι ασήμαντη) μερίδα του οικονομικά ενεργού πληθυσμού να… καίνε δασικές εκτάσεις για να ανακτήσουν βοσκοτόπια. Γιατί οι ζωοτροφές αυξάνουν το κόστος (και μειώνουν την ανταγωνιστικότητα) της παραγωγής τους…  

 

Όχι μόνο βοσκοτόπια δεν μπορούν να υπάρξουν (πρέπει να αναδασωθούν τα πάντα!) Αλλά ούτε ζώνες πυρασφάλειας μέσα στα δάση δεν μπορούμε να φτιάξουμε. Ούτε δασικούς δρόμους δεν είναι εύκολο να ανοίξουμε/ Γενικά απαγορεύεται να κόβεις δένδρα, ακόμα και άρρωστα, ακόμα και για να εμποδίσεις πυρκαγιά που επελαύνει. Η “χαρά του εμπρηστή”!  

 

Η “συνταγματική προστασία των δασών” είναι τόσο “δρακόντεια” που ουσιαστικά… ακυρώνεται στην πράξη.  

 

Γιατί πρώτον είναι ανεφάρμοστη, δεύτερον είναι παράλογη και τρίτον δημιουργεί σε πολλούς κίνητρα για να καταστρατηγηθεί στην πράξη.  

 

Υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν για γεωργικές καλλιέργειες ή για βοσκοτόπια. Όταν οι αγροτικοί πληθυσμοί εγκατέλειψαν την ύπαιθρο – την εποχή της εκτεταμένης αστυφιλίας – οι εκτάσεις αυτές λόγγεψαν! Έβγαλαν δένδρα και καλύφθηκαν από θαμνώδη βλάστηση. Σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργήθηκαν και δάση. Αυτά όλα “προστατεύονται” τώρα. Κατά τρόπο απόλυτο…  

 

[Για να μη μιλήσουμε για την αληθινή κατάχρηση που έχει γίνει με τα προγράμματα Natura. Όπου δεν μπορείς όχι δένδρα να κλαδέψεις, αλλά ούτε να επιδιορθώσεις τις στέγες σε σπίτια που υπήρχαν εκεί από πολύ πριν…]  

 

Κι όταν οι ντόπιοι προσπαθούν είτε να καλλιεργήσουν εγκαταλειμμένα χωράφια (με σύγχρονα μηχανήματα), είτε να χρησιμοποιήσουν παλαιά βοσκοτόπια για να αναπτύξουν σύγχρονες κτηνοτροφικές μονάδες, πέφτουν πάνω σε… “δάση”. Δεν τους επιτρέπουν ούτε να ξελογγώσουν τα χωράφια των παππούδων τους!  

 

Αντί να προστατεύει τα δάση μας, το Σύνταγμα οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών παντού στην επικράτεια.  

 

Από το 1975 μέχρι σήμερα, κάθε φορά που γίνεται συνταγματική αναθεώρηση πάντα έρχεται το αίτημα αλλαγής του περιβόητου άρθρου 24 που θα επιτρέψει ξανά τα βοσκοτόπια.  

 

Πάντα το αίτημα απορρίπτεται (με πρωτοβουλία της Αριστεράς συνήθως και της – επιδοτούμενης – “Οικολογίας” πλέον) …  

 

Παντού αλλού στον κόσμο η υλοτομία επιτρέπεται! Είτε ως αυτοτελής παραγωγική δραστηριότητα είτε για υποβοήθηση άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Με προϋπόθεση όσοι κόβουν δένδρα να φυτεύουν και να συντηρούν άλλα στη θέση τους. Και μάλιστα καλύτερα ποιοτικά (όχι παντού πεύκα, που είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα…)  

 

Εδώ απλώς απαγορεύεται να κόψεις δένδρα! “Επιτρέπεται”… παρανόμως να τα καίς! Για να φτιάξεις στη θέση τους “οικόπεδα”, να περιμένεις να μπουν στο τοπικό “σχέδιο πόλης” και να τα πουλήσεις πανάκριβα για “εξοχικά και μεζονέτες”.  

 

Τώρα ξέρουμε γιατί δεν αλλάζει το περιβόητο άρθρο 24 του Συντάγματος! Γιατί θα καταστρέψει μια πηγή εύκολου πλουτισμού από λεηλασίες των υπεραξιών της υπαίθρου.  

 

Δεν προστατεύουμε το περιβάλλον. Διευκολύνουμε όσους το λεηλατούν…  

Κι εξακολουθούμε να έχουμε μιαν ακόμα ανοικτή πληγή που πυροδοτεί εκρήξεις παντού…  

 

* Τελικά υπάρχουν και εμπρησμοί. Περιπτωσιακοί ή σχεδιασμένοι…  

 

Όταν δεν υπάρχει αστυνόμευση της υπαίθρου – μετά την κατάργηση των χωροφυλακής – οι άνθρωποι στις επαρχία λύνουν τις διαφορές τους μόνοι τους. Όχι με τον καλύτερο τρόπο πάντα. Κυνηγοί κατά βοσκών και αντιστρόφως (έχουμε θρηνήσει πολλά θύματα κατά το παρελθόν). Διαφορές για τα όρια των γεωργικών εκτάσεων. Άλλες διαφορές για το πού βόσκουν τα ζώα. Όλα λύνονται ή με καραμπίνες ή με εμπρησμούς. Αφού οι πολίτες δεν έχουν τοπική Αρχή στην οποία να απευθυνθούν και να τους προστατέψει…  

 

Έχουμε όμως και συστηματικούς εμπρησμούς.,,  

 

Στην Τουρκία τις τελευταίες τρείς δεκαετίες αποκαλύφθηκαν και δικάστηκαν τρείς συνομωσίες ανατροπής του πολιτεύματος (Σουσουρλούκ, Σχέδιο Βαριοπούλα και Εργκένεκον). Πολύ πριν το πραξικόπημα του 2016…  

 

Στα επίσημα πρακτικά των ερευνών αναφέρονται μεταξύ άλλων και σχέδια για εκτεταμένους εμπρησμούς στην Ελλάδα (ώστε να προκληθεί ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών και να πάρει τον έλεγχο εκεί ο στρατός). Επίσης ομολογήθηκε ότι είχαν υπάρξει όχι μόνο “σχέδια”. αλλά και πραγματικοί εμπρησμοί ακριτικών ελληνικών νησιών (Σάμος) από δίκτυα τούρκων κατασκόπων.  

 

Στην Τουρκία έγιναν δίκες υπήρξαν αποκαλύψεις και καταδίκες για τα εγκλήματα αυτά.  

Στην Ελλάδα μάλλον… δεν πήραμε χαμπάρι! Και να σκεφτεί κανείς ότι σήμερα έχουμε πολύ περισσότερους “εργαλειοποιημένους” από την Τουρκία σε σύγκριση με 15 χρόνια πριν…  

 

* Τέλος, η “κλιματική αλλαγή” είναι μάλλον πρόσχημα για να μην κάνουμε τίποτε σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε.  

 

Η χειρότερη πυρκαγιά από πλευράς νεκρών ήταν αναμφισβήτητα του 2018 στο Μάτι. Τότε έχασαν τη ζωή τους 102 άνθρωποι (τουλάχιστον) σε φρικτές συνθήκες μέσα σε δύο-τρείς ώρες!  

 

Τη μέρα εκείνη δεν είχαμε “καύσωνα”. Η θερμοκρασία δεν είχε ξεπεράσει του 37 βαθμούς!  

Τότε δεν είχαμε ούτε “ανομβρία”! Το καλοκαίρι εκείνο ήταν από τα πιο υγρά των τελευταίων ετών (όπως και τα δύο επόμενα). Μάλιστα λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Μάτι, το ίδιο εκείνο βράδυ ξέσπασε καταιγίδα. Από τις αλλεπάλληλες εκείνου του καλοκαιριού…  

 

Τη μοιραία εκείνη μέρα σε όλη των ελληνική επικράτεια υπήρχαν τρείς πυρκαγιές! Αριθμός: 3 – μόνο: Μια στην Κινέτα, μία σε νησί του Αιγαίου και μια στο Μάτι. Ενώ τα καλοκαίρια οι ελληνικές πυροσβεστικές δυνάμεις έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν δεκάδες ταυτόχρονες πυρκαγιές παντού…  

 

Φέτος τα προηγούμενα τρία εικοσιτετράωρα και σε συνθήκες αληθινού καύσωνα διαρκείας, αντιμετωπίστηκαν 150 πυρκαγιές!  

 

Χωρίς να θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα…  

Την μοιραία εκείνη μέρα, το καλοκαίρι του 2018, διαλύθηκε ο κρατικός μηχανισμός. Διαλύθηκαν τα πάντα. Ήταν ανέτοιμοι και ανίκανοι. Κι έκαναν κι όλα τα πιθανά κι απίθανα επιχειρησιακά σφάλματα κατά τη διάρκεια της φονικής πυρκαγιάς. Τελεία!  

 

Τότε δεν τους “έφταιγε” ο καιρός. Τους έφταιξε ο κακός τους ο καιρός!  

Φέτος ο μηχανισμός λειτούργησε. Καμία σχέση και καμία σύγκριση με το 2018. Δεν βρέθηκαν ανέτοιμοι. Και το πάλεψαν μέχρι τέλους. Σε ασύγκριτα χειρότερες συνθήκες. Κι από άποψη έντασης (42-44 βαθμοί, όχι… 37) Και από άποψη διάρκειας (τετραήμερος καύσωνα, όχι… λίγες ώρες)…  

 

Σύγκριση δεν υπάρχει τότε με τώρα. Σε πολύ πιο αντίξοες συνθήκες δεν θρηνήσαμε θύματα σήμερα, γιατί επιχειρησιακά λειτούργησε το κράτος. Μέχρι τώρα τουλάχιστον…  

Αλλά ας μην εφησυχάζουμε.  

Παραμένουμε ιδιαίτερα “τρωτοί”, ιδιαίτερα “ευάλωτοι”.  

Παραμένουμε ανοχύρωτη χώρα…  

Και δεν μας φταίει ο καιρός.  

Ξέρουμε τι φταίει και κανείς δεν ασχολείται να το διορθώσει.. 

Όπως και σε τόσα άλλα…  

 

ΥΓ. Όσοι ενδιαφέρονται, ας διαβάσουν τον πρώτο Οικολόγο της Ελλάδας κι ένα από τους ελάχιστους αληθινούς οικολόγους! Τον αείμνηστο Νίκο Μάργαρη. Πολυβραβευμένος στο εξωτερικό και πολυγραφότατος στην Ελλάδας, μας έδειξε τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε όσους πραγματικά ενδιαφέρονται για το περιβάλλον κι όσους το χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για να προωθήσουν την ιδιοτελή ατζέντα τους. Συνήθως σε βάρος του περιβάλλοντος. Με αυτούς τους τελευταίους υπήρξε αμείλικτος. Κι είχε δίκιο…  

 

Αν διαβάσουν Μάργαρη, πολλοί που παριστάνουν σήμερα τις,,, “Γκρέτες” της “πολιτικής ορθότητας” θα σωπάσουν.  

Αν έχουν μια στάλα τσίπα…  

(Πράγμα πολύ αμφίβολο, έτσι κι αλλιώς)…  

 

Πηγή: Daily Post

ΑΒΕΡΩΦ