Όμως γιά έξω; Οι συνθήκες Λονδίνου Ζυρίχης είναι «διεθνές άδικο»;
Σελίδες
1 Αυγούστου 2021
Ας αποδείξουμε σε Τούρκους και ξένους, ότι δεν είμαστε «γκιαούρηδες»!
Όμως γιά έξω; Οι συνθήκες Λονδίνου Ζυρίχης είναι «διεθνές άδικο»;
1 σχόλιο:
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.
Ως άπας μεν λόγος, αν απή τα πράγματα, μάταιόν τι φαίνεται και κενόν.
ΑπάντησηΔιαγραφή– Όλα τα λόγια όταν δεν συνοδεύονται από πράξεις είναι μάταια και κενά. Δημοσθένης
«Δεν συμφωνώ αγαπητέ μου πατέρα στο ότι ένας άνθρωπος πρέπει πρώτα να κοιτάξει για τον εαυτό του και ύστερα για την πατρίδα του. Τότε αυτός, καταντά άκρως εγωιστής, τομαριστής και μπορώ να πω αναίσθητος. Διότι όταν δεν κυριαρχεί μέσα του το αίσθημα της φιλοπατρίας, το ευγενέστερο των αισθημάτων, δεν είναι δυνατό να κυριαρχεί κανένα άλλο ευγενές αίσθημα… Εξ άλλου, αγαπητέ μου πατέρα, η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιαστεί για την ελευθερία της που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια».
Απόσπασμα επιστολής προς τον πατέρα του, που έστειλε ο ήρωας μαθητής ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ, λίγες μέρες πριν πέσει μαχόμενος, σε μαχητική διαδήλωση υπέρ της ΕΝΩΣΗΣ, με όπλο την ελληνική σημαία και δολοφονήθηκε από τους κατακτητές ...Την υστάτη στα χείλια είχε τον εθνικό ύμνο ...
Και άλλα πολλά κείμενα ιστορικής παρακαταθήκης και αυτοθυσίας μας κληροδότησε ο Σημαιοφόρος του Γυμνασίου Αμμοχώστου, ο λατρεμένος και αξέχαστος στοχαστής των οραμάτων όλων των συμμαθητών και συμμαθητριών του, αλλά και όλου του Κυπριακού Ελληνισμού.
Δακρύζει απ τα ουράνια, τρίζουν τα ιερά οστά του μαζί με όλων των εθνομαρτύρων μας, όταν μας κοιτούν νοερά με λύπη να … «υποστέλλουμε» Ελληνικές σημαίες και να κοντεύουμε να ξεχάσουμε το …
«Ω,παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών».
«Ω δαιμόνιοι, μέχρι τίνος πρύμνην ανακρούεσθε;»
Που είναι αυτές οι γαλάζιες λαοθάλασσες, που είναι οι μικροί μας και μεγάλοι ήρωες, που με "ηρωϊκές πράξεις αυτοθυσίας" θυσίαζαν την ζωή τους για την πατρίδα τους ;;;.
Σήμερα ο υλισμός, ευμάρεια και αδιαφορία κυρίευσαν ψυχή τε και σώματι τους πάντες ....εμάς τους δειλούς και μοιραίους .... Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! ...όπως έγραψε και λάλησε ο μέγας Βάρναλης ...
Οι από μηχανης θεοί πέθαναν ... τώρα συν αθηνά και χείρα κίνει ΟΛΟΙ ... ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΧΟΡΤΑΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ... ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΦΕΥ...
Δεκάδες μαθητές θυσιάστηκαν μεταξύ αυτών και ο μαθητής απο την ηρωϊκή Λάρνακα ... ο 7χρονος ...ναι 7χρονος Δημητράκης Δημητριάδης που πολεμούσε τους Άγγλους με κοτρώνες και την Ελληνική σημαία .... Έγραψε για αυτόν ο Παλληκαρίδης ....
Πέτρα σε πέταγαν τα μικρά μου τα χέρια
σ' ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ' αστέρια...
"Τα παιδιά στον Αγώνα
-Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
-Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
-Να, τις κοτρώνες.
Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ΄όλους,
κοτρώνες,
για να φέρει Λευτεριά. "
Ήταν η 14η Μαρτίου 1956 ... Τραγική ειρωνεία .... Ένα χρόνο μετά ακριβώς το 1957 την ίδια ημερομηνία απαγχονίζεται και ο ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ ...μαθητής και αυτός ... ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ....
Α.Α.