Εξορκισμοί – και αφορισμοί; -τα ΕλληνοΧριστιανικά μας Εμβόλια

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

 

Κάτι δεν πηγαίνει καλά. Κάπου χάθηκε το μέτρο. Μας αποστρέφεται η κοινή λογική. Συγχυτική αλληλεπίδραση αρμοδιοτήτων και εμπλεκόμενων φορέων, αντιποίηση ιδιοτήτων και αποστολής. 

 

Δυσκολεύεται ο μέσος νους να συλλάβει το σκεπτικό ορισμένων αξιωματούχων /ΘΩΚΟΥΧΩΝ (=κάτοχων θώκων) πολιτικών, θρησκευτικών κ.α 

 

Όλοι έχουν άποψη –και καλά κάνουν – μόνον που θα ήταν προτιμότερο να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. 

 

Παραδείγματα: 

 

Ι. Πόσο ευσταθεί: Λογικά, χριστιανικά, ανθρώπινα, η θέση (περί απειλής πρόκειται) Ιερωμένων της Εκκλησίας της Κρήτης, οι οποίοι δήλωσαν πως: ούτε θα εξομολογούν, ούτε θα κοινωνούν, όσους τόλμησαν να εμβολιαστούν(!). 

 

Δηλαδή οι Χριστιανοί που αποφάσισαν να αυτοπροστατευτούν, αλλά και να μην μολύνουν, ως φορείς, άλλους συνανθρώπους τους, εγκλημάτησαν και αμάρτησαν ασυγχώρητα; Τους απαγορεύεται η επαφή με τα μυστήρια; Είναι δυνατόν άνθρωποι του Ιερατείου να σκέπτονται τόσο παράλογα, αντιχριστιανικά, εκδικητικά και αντικοινωνικά;  

 

Θα μπορούσαν να διαφωνήσουν με τους εμβολιασμούς. Όμως το να τιμωρήσουν σκληρά τους εμβολιασμένους Χριστιανούς συνανθρώπους τους, ξεπερνά τα όρια!..... 

 

Ψυχανεμίζομαι πως πιθανότατα θα προχωρήσουν και σε αφορισμούς εμβολιασθέντων, καθώς και σε εξορκισμούς του κορωνοιού. Είναι θέμα χρόνου να κυκλοφορήσουν –ως Ελληνοχριστιανική πατέντα – εφεύρεση τον «Εξορκισμό» ως υποκατάστατο των εμβολίων. Έκτακτα! Και … χριστιανικά!!!  

 

ΙΙ.Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας δέχθηκε πυρά, επειδή «είπε» πως είναι αμάρτημα «ο μη εμβολιασμός».
 

Βέβαια – για την αλήθεια /πραγματικότητα – διευκρίνισε πως εννοούσε ότι αμαρτάνουν εκείνοι που αρνούνται να εμβολιαστούν, με συνέπεια να θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή, αλλά και των λοιπών συνανθρώπων τους.  

 

Τα δύο περιστατικά ούτε ταυτίζονται, ούτε παραλληλίζονται, ούτε έχουν την ίδια βαρύτητα. 

Αυτό που τα «συνδέει» είναι η προέλευση, ο χώρος των λειτουργιών του Υψίστου, της Εκκλησίας. 

 

Η ανάμειξη του Ιερατείου, από την αρχή της «Πανδημίας» υπήρξε περίεργη και επαμφοτερίζουσα, με χαρακτηριστικές αποκλίνουσες απόψεις τόσο Αρχιερέων , όσο και απλών Κληρικών. 

 

Το σοβαρότερο –αρχικά- ζήτημα ήταν η Θεία Μετάληψη /Κοινωνία. Αν θα έπρεπε ή όχι να λαμβάνεται με το ίδιο κουτάλι για όλους. 

 

Υπερτονίστηκε –από ορισμένους κληρικούς και όχι μόνον – η ακαταμάχητη δύναμη της προσευχής και η μη αναγκαιότητα των εμβολίων και των φαρμάκων. 

 

Βέβαια οι οδυνηρές προσβολές και οι απώλειες πολλών πολιτών αλλά και ιερωμένων, υποχρέωσε των Ιερά Σύνοδο να συνταχθεί με την χορήγηση των εμβολίων. 

 

Όμως οι διαφορογνωμούντες δεν είναι μόνον κομματικοί, αλλά και άνθρωποι των ΜΜΕ και άλλοι παράγοντες, όπως κληρικοί που δίνουν τον …. υπερπάντων αγώνα της … ελεύθερης /ανεμβολίαστης κυκλοφορίας του κορωνοιού. 

 

Ποιος έχει δίκιο;…. Όποιος νομίζει πως έχει (!). 

 

Πάντως θα τρίζουν τα κόκκαλα των πάνω (επι του παρόντος) από τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους. (Σ.Σ Είναι περισσότεροι γιατί κάποιες χώρες πχ Τουρκία, δεν δίνουν ακριβή στοιχεία). Άραγε αν αποφασίσουμε να αυξήσουμε τον αριθμό τους, (αποφεύγοντας να εμβολιαστούμε) είμαστε ενάρετοι, θεοσεβούμενοι, αναμάρτητοι;  

 

ΥΓ Ώρες, ώρες σκέπτομαι πως ανακαλύψαμε νέο πεδίο λαμπρό προκειμένου να διχαστούμε … κορωνοικά.  

Χωριστά κέντρα, χωριστά καφέ, χωριστά στέκια, θέατρα, κινηματογράφοι, συνάξεις. Για καπνίζοντες και μη. Για εμβολιασμένους και αντιεμβολιαστές.  

Χωριστές Εκκλησίες για τους μεν και τους δε. Χωριστοί εξομολόγοι και χορηγοί Θείας Μετάληψης για κάθε κατηγορία. 

Ο Θεός είναι ένας. Η Θρησκεία (μας) μία. Ο συγκεκριμένος κίνδυνος ένας. 

Αλλά εμείς … πολλοί, μωροί, ρηχοί, επιπόλαιοι, επικίνδυνοι. Επικίνδυνοι … περισσότερο και από τον ιό. Και χωρίς πιθανότητα ανακάλυψης εξειδικευμένου εμβολίου ή φαρμάκου! 

Χαμένη υπόθεση!!!.....