Γράφει η Θωμαϊς Παριανού
Η «Επιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων» διοργάνωσε, την Τετάρτη 28 Ιουλίου και ώρα 7.30’μ.μ., εκδήλωση στην λευκή μαρμάρινη στήλη (έναντι ξενοδοχείου «Χίλτον», Βασ. Σοφίας 77), εκεί όπου ο ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ άφησε την τελευταία του πνοή, δολοφονημένος άνανδρα από τις σφαίρες του εθνικού διχασμού και του παλαιοκομματισμού, στις 31 Ιουλίου 1920. Παρόλο που πέρασαν 101 χρόνια από τότε, εντούτοις τα μηνύματά του παραμένουν πάντα επίκαιρα.
Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια αυτής της εκδήλωσης, μιας εκδήλωσης που ξεκίνησε ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ το 1982 και γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο έκτοτε. Κεντρικός παρουσιαστής της εκδήλωσης ήταν ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ. Χαιρετισμούς απηύθυναν οι: ΠΕΤΡΟΣ ΝΙΚΟΛΟΥ (από την Ελληνορθόδοξη Οργάνωση Νεολαίας) και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ (από την Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου –Κ.Α.Β.Η.)
Από την Μακεδονία, για την οποίαν αγωνίστηκε τόσο πολύ ο Ίων Δραγούμης, εκλήθη ως κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΙΑΝΝΙΔΗΣ, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Θεσσαλονίκης και Εκδότης του περιοδικού «ΕΝΔΟΧΩΡΑ».
H περίληψη της ομιλίας του έχει ως εξής:
» Αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα που για δεύτερη φορά , μετά από 12 χρόνια, το 2009, είμαι και πάλι προσκεκλημένος σήμερα εδώ, της ’’Επιτροπής Ενώσεως για τα Εθνικά Θέματα’’ για να μιλήσω για τον Ίωνα Δραγούμη, ο οποίος δεν δίστασε να καταθέσει τις ιδέες του, με κόστος τελικά την ίδια του την ζωή. Είναι πολύ σημαντικό να εμφανίζονται σε αυτό εδώ το βήμα και άνθρωποι που έχουν ένα θεσμικό ρόλο σε όργανα της Πολιτείας. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο , ίσως, ένας δημοτικός σύμβουλος , ακόμη και αν αυτός είναι της Θεσσαλονίκης, , αλλά νομίζω ότι έχει την σημασία του να εκπροσωπείται , στον βαθμό έστω και αυτόν, η Ελληνική Πολιτεία, γιατί αυτό είμαστε. Είμαστε εκλεγμένοι σε ένα θεσμικό όργανο της Ελληνικής Πολιτείας. Όσο και αν κάποιοι που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν τον πατριωτικό χώρο το ξέχασαν αυτό, και ξέχασαν τις επιταγές του ανθρώπου που δολοφονήθηκε στο σημείο αυτό και πολλών άλλων που έδωσαν την ζωή τους , εμείς οφείλουμε να το θυμόμαστε, να τιμούμε τις παρακαταθήκες τους και να αγωνιζόμαστε πάντα για το καλύτερο για την πατρίδα μας.
»Μέσα από το έργο του «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» και λόγω των 200 ετών από την έναρξη της εθνεγερσίας του 1821, βλέπουμε ότι το ελληνικό κρατίδιο της εποχής του, του ήταν μισητό, γιατί απορροφούσε την ικμάδα, βιολογική και πνευματική, ενός ολόκληρου έθνους, το οποίο και συρρίκνωνε, ακόμα και όταν αυτό μεγάλωνε εδαφικά. Στο βιβλίο του ‘’ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ’’ γράφει:
«Σκοπός εκείνων που έφτιασαν το νέο κράτος ήταν να ξαναπιάσει ο Ρωμιός την Διοίκηση του Κράτους του, που είχε πρωτεύουσα την Πόλη, και να ξανακαθίσει Έλληνας βασιλιάς στον θρόνο των Παλαιολόγων. Μα οι περιστάσεις, η σχετική αδυναμία των αρχηγών και οι Μεγάλοι της Γης έτσι το θέλησαν και , αντί να γίνει, σύμφωνα με την θέληση του λαού, το Κράτος της Μεγάλης Ιδέας, έγινε ένα μικρό ελληνικό κράτος εκεί όπου είχε ανθίσει η Αρχαία Ελλάδα».
Αυτό μάλλον υπήρξε μία επηρμένη ευρωπαϊκή αντίληψη, και αυτό γιατί τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν ταυτιστεί με τα στενά όρια του κράτους τους. Μόνο οι Ρώσοι και οι Τούρκοι που δεν γνώριζαν την Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, αλλά μεταγενέστερα δημιούργησαν αυτοκρατορίες, κατάλαβαν καλά τι εγύρευε το ξυπνημένο πια Έθνος των Ρωμαίων. Ειδικά οι Τούρκοι ήξεραν ότι από αυτό το βασιλικό έθνος των Ρωμαίων πήραν την Πόλη, αυτό το ίδιο θα θελήσει μια μέρα να τους την ξαναπάρει.
Το ‘’Έθνος των Ρωμαίων’’, το οποίο αναφέρει ο Ι.Δρ., αναμφίβολα το ταυτίζει με τον ‘’Έθνος των Ελλήνων’’, με τον Ελληνισμό. Ούτως ή άλλως, η λέξη ‘’Ρωμαίος’’ είχε πάψει προ πολλών αιώνων να αποτελεί εθνοτικό προσδιορισμό στην Δύση και είχε παραμείνει ως ‘’Ρωμιός’’ στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι φιλέλληνες Ευρωπαίοι και οι γραμματισμένοι ‘Έλληνες θεώρησαν την νέα Ελλάδα ως συνέχεια της μητροπολιτικής αρχαίας Ελλάδας, στενεύοντας έτσι τα γεωγραφικά όριά της. Οι τότε μορφωμένοι Έλληνες στράφηκαν στην Ευρώπη για να γυρέψουν πρότυπα και για τους νόμους του Κράτους, και για την διοίκηση και για την πνευματική ζωή. Και αυτό φάνηκε με τον ‘’ξενοφερμένο βασιλιά’’ Όθωνα και το επιτελείο του.
Και ό,τι έφτανε ίσα από την Ευρώπη εφάνταζε και λαμποκοπούσε, ό,τι εντόπιο, ήταν περιφρονημένο. Ο Ι.Δρ. αποτυπώνει το δράμα του Ελληνισμού, το οποίο δυστυχώς αποτυπώνεται και στις μέρες μας, δηλ. την αποξένωση από τις ρίζες της πολιτισμικής μας ταυτότητας , που τείνει και αυτή σήμερα να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει ζωντανό στην ψυχή του λαού μας και πολεμείται ανελέητα από ‘’εκσυγχρονιστές’’, ειδικά τους νομοθέτες που, είτε θέλουν να μας ‘’ξεβλαχέψουν’’, είτε θέλουν να μας εξευρωπαϊσουν». Αυτό φθάνει και σήμερα στα σπίτια μας και στα πλέον απομακρυσμένα χωριά , είτε μέσω της τηλεόρασης, είτε μέσω του διαδικτύου.
Ο Ι.Δρ. δεν παραλείπει να καυτηριάσει την επίπλαστη και, θα λέγαμε, ‘’επιφανειακή’’ ελληνικότητα της εποχής εκείνης που, όμως και σήμερα, είναι η ίδια επίπλαστη ελληνικότητα της παραδοσιακής , a la Louis Vuitton, αμφίεσης της κ. Γιάννας Αγγελοπούλου (ίσως επειδή ο Louis Vuitton είχε γεννηθεί το 1821). Η καταστροφή του πνεύματος και της λειτουργίας των Ελληνικών Κοινοτήτων είχε όντως ξεκινήσει από τότε Ήταν μία μακρά και επίπονη και επίμονη προσπάθεια αποσύνδεσης λειτουργίας του κοινωνικού ιστού του Ελληνισμού , του Κοινοτισμού δηλαδή, που ο Ίων είχε αναγνωρίσει ως βάση του φυλετικού υπόβαθρου του Ελληνισμού. Και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας από ένα πλήθος ξενόδουλων κυβερνήσεων εδώ και δύο αιώνες , με εισαγωγή διαφόρων εξοντωτικών νομοθετημάτων και με την προσπάθεια του τελειωτικού κτυπήματος, με την εισαγωγή εκατοντάδων χιλιάδων ή και εκατομμυρίων αλλογενών, με τους οποίους δεν έχουμε κανένα κοινό χαρακτηριστικό.
»Διακόσια χρόνια μετά την εθνεγερσία μας, όλα δείχνουν ότι η επανάσταση εκείνων των ανθρώπων έμεινε ημιτελής και τα προτάγματά τους δείχνουν να εξαλείφονται από την εθνική μας μνήμη. Ο Ι.Δρ., με το έργο του ‘’Ελληνικός Πολιτισμός’’(δημ. 1914) υπενθύμισε στους πατριώτες της εποχής εκείνης το χρέος τους για την ανολοκλήρωτη εκείνη επανάσταση. Σήμερα όλα δείχνουν ότι έχουμε ανάγκη από ένα ακόμη σάλπισμα που θα μας βγάλει από τον λήθαργο του ωχαδερφισμού και της σήψης μας, ένα σάλπισμα που θα ξυπνήσει ακόμη όσους Έλληνες παραμένουν ζωντανοί.»
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από α) τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΕΡΔΙΚΗ, εκ μέρους της ‘’Κίνησης Αναγέννησης της Βορείου Ηπείρου’’, β) τον ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ, εκ μέρους των Εκδόσεων ‘’ΠΕΛΑΣΓΟΣ’’, ο οποίος έχει ξεκινήσει αυτήν την εκδήλωση από το 1982, γ) για την ιστοσελίδα ‘’Αιώνια Ελληνική Πίστη’’, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΕΣΗΣ, δ) για το Περιοδικό ‘’ΕΝΔΟΧΩΡΑ’’, ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΙΑΝΙΔΗΣ και ε) για την ‘’Επιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων’’, ο ΣΠΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
Η εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.