Ο μεγάλος Ταϋλανδο-Γερμανός ιολόγος Σουκαρίτ Μπακντί είναι θαυμαστής του αρχαίου μας πολιτισμού. Που βέβαια είναι θεμελιωμένος πάνω στην τόλμη και την ευφυΐα των προγόνων μας. Οι οποίοι ύψωσαν τείχη απέναντι στην πλημμυρίδα των βαρβάρων, που μας είχαν απειλήσει με εξαφάνιση. Και πύργωσαν, τον αξεπέραστο πολιτισμό με τον οποίο οδηγούν, μέχρι σήμερα, τα βήματα της ανθρωπότητας.
Περίμενε δε ότι κι εμείς οι Νεοέλληνες θα υψώναμε παρόμοια τείχη απέναντι στους τωρινούς νεοβάρβαρους της Ανατολής και της Δύσης, που, πάνε να μας διαγράψουν απ’ τον παγκόσμιο χάρτη. Και λυπάται, που τώρα τον 21ο αιώνα καταντήσαμε νωθρά και περιδεή ανδρείκελα των ανδρεικέλων του διευθυντηρίου της νεοταξικής συμμορίας.
Και είναι καιρός, αν δεν είναι πολύ αργά, να αναλογιστούμε κι εμείς ποιοι είναι οι λόγοι, που μας οδήγησαν στο σημερινό μας κατάντημα και μας σπρώχνουν στο βάραθρο της ανεπίστροφης καταστροφής μας. Κι όχι απλά ν’ αναλογιστούμε, αλλά και ν’ αγωνιστούμε ν’ απαλλαγούμε απ’ τα ναρκωτικά, με τα οποία φροντίζουν να αδρανοποιούν εμάς και να λεηλατούν την πατρίδα μας.
Και είμαστε, πρωταρχικά, αναγκασμένοι να παραδεχτούμε ότι ο βασικός παράγοντας της κακοδαιμονίας μας, στην τωρινή συγκυρία, είναι η Λερναία Ύδρα της πολυκέφαλης κομματικής φεουδαρχίας. Που αενάως μετασχηματίζεται και αενάως παραμένει ληστρική και τυραννική. Αριστεροί, δεξιοί, αριστεροδέξιοι, μας μιλούν για ιδεολογίες, όταν μοναδική ιδεολογία τους είναι η αρπαγή και η προδοσία. Καθώς στην αντιπολίτευση μας το παίζουν πατριώτες και στην κυβέρνηση, μετασχηματίζονται σε ξεδιάντροπους προδότες. Που όμως δυστυχώς το πόπολο βλακωδώς τους ακολουθεί.
Φερέφωνα της προδοτικής κομματοκρατίας είναι τα ΜΜΕ. Παλιότερα οι εφημερίδες είχαν κάποιον στοιχειώδη σεβασμό απέναντι στο λαό. Από τη στιγμή όμως, που μπήκαμε στον ηλεκτρονικό λαβύρινθο «ενημέρωσης» πελαγοδρομήσαμε. Και πρώτα-πρώτα με την τηλεόραση. Η οποία στην κρατική της εκδοχή, απηχεί σε όλες τις αποχρώσεις τον κυβερνητικό μονόλογο. Αλλά και ως ιδιωτική είναι ίδια και χειρότερη. Διότι, ως ιδιοκτησία ολιγαρχών, εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Χωρίς βέβαια να παύει να είναι κι αυτή κυβερνητικό φέουδο και φερέφωνο.
Κατηγορούν κάποιους δικτάτορες (Κούβας, Βόρειας Κορέας, κλπ), επειδή επιτρέπουν μία και μόνο εφημερίδα. Όταν στην πραγματικότητα στις-κατ’ ευφημισμόν- δημοκρατίες, όσα ΜΜΕ κι αν υπάρχουν, όλα είναι η φωνή του κυρίου τους. Ο οποίος τα χρησιμοποιεί, προκειμένου να εξαπατά και να τρομοκρατεί το λαό. Πράγμα, που γίνεται, κατά κόρον στις μέρες μας. Οπότε εξαγοράζεται η μονομέρειά τους με τον πακτωλό των αργυρίων της προδοσίας, που ληστεύονται απ’ την τσέπη του λαού. Του οποίου η όμως η φωνή είναι συστηματικά φιμωμένη.
Πιστέψαμε αρχικά ότι το ίντερνετ θα ήταν η εγγύηση της ελεύθερης δημοσιογραφίας. Μακαρίζαμε τον εαυτό μας, διότι επιτέλους θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε τις απόψεις μας ελεύθερα και όχι παραμορφωμένες, όπως «αποφάσιζουν και διατάσσουν» τ’ αφεντικά των ΜΜΕ.
Αλλά, όπως συνήθως λέμε, «τα φαινόμενα απατούν». Και λίαν συντόμως διαπιστώσαμε ότι η ζούγκλα του ίντερνετ έκρυβε δηλητηριώδη ερπετά. Αυτούς, δηλαδή, οι οποίοι προβαίνουν σε ιταμές απειλές και φασιστικές ενέργειες. Εξαφανίζοντας μπλοκ, επειδή τα κείμενά τους δεν συμφωνούν προς τη γραμμή των νεοταξιτών αφεντάδων. Ή στο you tube που εξαφανίζουν βίντεο, όταν το περιεχόμενό τους θίγει τις ναζιστικές απόψεις τους. Ίδια γεύση και στο face book για όσους τα λεγόμενά τους δεν συμβιβάζονται με την «πολιτική ορθότητα» και τους όρους της νεοταξικης κοινότητας. Που σημαίνει ότι και στο ίντερνετ διαιωνιζεται ο Προκρούστης που ακρωτηριάζει την ελευθερία της σκέψης. Τους εκφραστές της οποίας αναπόδραστα «τρώει το σκοτάδι».
Η φασιστική λογοκριτική τους τακτική έγινε ιδαίτερα προκλητική απ’ το φθινόπωρο του 2019, όταν επρόκειτο ν’ αρχίσει το σαφάρι της κορονοϊοκρατίας. οπότε γενικεύτηκε το όργιο των αποκλεισμών όσων «δεν «συνεμορφούντο προς τας υποδείξεις». Η Μέγαιρα του Βερολίνου (Μέρκελ), ή ο παγκόσμιος δολοφόνος (Μπιλ Γκέητς), για παράδειγμα, και άλλα «ευγενή» ερπετά της νεοταξικής πανίδας έχουν ανακηρυχθεί ιερά τοτέμ. Ενώ τα εμβόλια και άλλα δηλητηριώδη ιδιοσκευάσματα της δολοφονικής φαρμακοβιομηχανίας έχουν καταταγεί στα ταμπού.
Αν προσθέσουμε σ’ αυτά, τη μόλυνση του περιβάλλοντος (ατμόσφαιρα, νερά, διατροφή, πανίδα, χλωρίδα) και τη διαστροφική παιδεία, έχουμε ολοκληρωμένη σχεδόν εικόνα των αλυσίδων με τις οποίες οι φεουδάρχες κομματάρχες μας σύρουν σαν μεσαιωνικούς δούλους στον Καιάδα της νεοταξικής μαφίας.
Είμαστε όμως δυστυχώς αναγκασμένοι να πούμε ότι, μεταξύ των κεφαλών της Λερναίας Ύδρας συγκαταλέγεται και η σεβασμιώτατη μητριά μας δεσποτοκρατία. Γιατί ουσιαστικά έχει καταλύσει την ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Που ο Χριστός καθαγίασε με τη θυσία του και θεμελίωσε με τη διδασκαλία του και πότισαν με το αίμα τους εκατομμύρια κληρικών και λαϊκών. Με αποτέλεσμα, αντί οι αρχιερείς να είναι στην υπηρεσία του λαού και της Εκκλησίας, επέλεξαν να είναι το ανήθικο ηθικό στήριγμα της νεοταξικής φεουδαρχίας.
Πώς μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε τον πολυκέφαλη αυτή Λερναία Ύδρα; Με το να κόψουμε όλα τα δηλητηριώδη κεφάλια της: Την εφιαλτική κομματοκρατία, την τρομολάγνα τηλεόραση, το ανεξέλεγκτο ίντερνετ. Κι ακόμη τη μητριά μας, τη δεσποτοκρατία. Αφού όλοι μαζί απειλούν όχι μόνο την πατρίδα μας αλλά και την ίδια μας την ψυχή.
Ιδιαίτερα η δεσποτοκρατία, που τώρα εκλέγεται απ’ την ολιγαρχία των 80 δεσποτάδων ν’ αντικατασταθεί από επισκόπους, εκλεγμένους απ’ το λαό. Όπως γίνεται και στην Κύπρο. Ώστε να υπηρετούν το Χριστό και το λαό και όχι τον Αντίχριστο και τους αντιχριστους νεοταξίτες πολιτικούς. Οδηγώντας μας έτσι με πυξίδα την ορθοδοξία στο μεσουράνημα τού αρχαιοελληνικού και του βυζαντινού μας όράματος.
Η τελευταια παραγραφος ειναι η πιο σημαντικη κ η πιο επειγουσα .
ΑπάντησηΔιαγραφή