Στέλιος Πασιάς και Κώστας Παπαπολυδώρου, Κύπρος 1974

Υστατο χαίρε σε άλλους δυο ήρωες της Τουρκικής Εισβολής.

 

Πρόκειται για τον Στέλιο Πασιά, από την Ψιμολόφου και τον Κώστα Παπαπολυδώρου, από την Μεσόγη, τα οστά των οποίων παραδόθηκαν στις οικογένειες τους έπειτα από 47 ολόκληρα χρόνια.

 

Τον στρατιώτη Στέλιο Πασιά, κήδευσε η οικογένειά του αποτείνοντας φόρο τιμής σε ένα ακόμη παλικάρι που όρθωσε το ανάστημα του στον Τούρκο Εισβολέα.  

 

Ήταν μηχανικός αυτοκινήτων και αγαπούσε τον αθλητισμό και περισσότερο το ποδόσφαιρο, γι’ αυτό ήταν μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού του ΑΟΨ (Αθλητικός Όμιλος Ψιμολόφου). Ήταν αγαπητός στους συμπαίκτες του, στους φίλους του και σε όλους τους συγχωριανούς του. 

 

Στις 20 Ιουλίου 1974, ημερομηνία έναρξης της τουρκικής εισβολής, ο Στέλιος κατατάγηκε έφεδρος στο 306 Τάγμα Πεζικού, η έδρα του οποίου βρισκόταν στο Νέο Χωριό Κυθρέας. Με την ολοκλήρωση της κατάταξης των εφέδρων την ίδια μέρα, οι άνδρες του τάγματος, έφεδροι και κληρωτοί, μεταφέρθηκαν στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Κερύνειας – Γλυκιώτισσας, για να ενισχύσουν τις εκεί δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς. Διοικητής της μονάδας του ήταν ο τότε Λοχαχός Ανδρέας Φωτιάδης. 

 

Αυτά, σε ένα έντονο πολεμικό σκηνικό όπου, υπό την κάλυψη κυρίως της αεροπορίας τους, τα στρατεύματα του Αττίλα ενίσχυαν συνεχώς την παρουσία τους με άρματα μάχης και άλλο βαρύ εξοπλισμό, όπως και με νέα τμήματα στρατού. 

 

Αφού πέτυχαν τον αρχικό στόχο της απόβασης τους που ήταν η δημιουργία προγεφυρώματος, λίγο πριν το μεσημέρι της 22ας Ιουλίου οι τουρκικές δυνάμεις επιτέθηκαν με σφοδρότητα κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή Γλυκιώτισσας – Αγίου Γεωργίου, όπου αμυνόταν και το 306 Τάγμα Πεζικού. Βολές κατά των θέσεων της Εθνικής Φρουράς πραγματοποιούσαν και τα τουρκικά πολεμικά πλοία. 

 

Ακολούθησαν σκληρές και άνισες μάχες των εθνοφρουρών με τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής. Λόγω της υπεροπλίας των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής, σε έμψυχο και άψυχο υλικό, για αποφυγή εγκλωβισμού των ανδρών της Εθνικής Φρουράς, δόθηκαν οδηγίες να απαγκιστρωθούν προς την περιοχή Κερύνειας – Μπέλλα Πάϊς.  

 

Οι εθνοφρουροί άρχισαν να υποχωρούν κατά ομάδες προς την Κερύνεια. Κάποιοι πλησίασαν το τουρκοκυπριακό χωριό Τέμπλος, όπου είχε στηθεί ενέδρα εναντίον τους από πάνοπλους Τούρκους. Εκεί οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς δέχτηκαν ισχυρά πυρά τα οποία και ανταπέδωσαν. Στο σημείο αυτό, κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής πυρών, χάθηκαν τα ίχνη του Στέλιου. Την ίδια τύχη είχαν δυστυχώς και άλλοι εθνοφρουροί μας, ενώ υπήρξαν και εκείνοι που ενεργώντας υπό αλληλοκάλυψη κατάφεραν να προωθηθούν προς την πόλη της Κερύνειας. 

 

Τα λιγοστά μικρά οστά του Στέλιου εντοπίστηκαν στην περιοχή του τουρκοκυπριακού χωριού Τέμπλος το 2007, στο πλαίσιο του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων. Εκεί κοντά έχουν εντοπιστεί και λιγοστά οστά άλλων αγνοουμένων μας.  

 

Η κηδεία του ήρωα τελέστηκε από τον Ιερό Ναό Παναγίας Καθολικής στην Ψιμολόφου.  

 

Στην τελευταία του κατοικία οδηγήθηκε μετά από 47 ολόκληρα χρόνια, άλλο ένα άξιο τέκνο της πατρίδας, ο Κώστας Παπαπολυδώρου, απο την Μεσόγη, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος τον Ιούλιο του 1974. 

 

Ο Κώστας υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία στο 211 τάγμα πεζικού και συγκεκριμένα στον τρίτο λόχο, ο οποίος είχε ζώνη ευθύνης τις περιοχές Τράχωνα, Νεάπολης, Ομορφίτας και Βορείου Πόλου.  

Τα ίχνη του χάθηκαν μαζί με άλλους συμπολεμιστές του στις 23 Ιουλίου 1974, έπειτα από σφοδρότατες μάχες με τους τούρκους στρατιώτες.  

 

«Η εκταφή των οστών έγινε σε ομαδικό τάφο ο οποίος εντοπίστηκε κοντά στις τουρκικές φυλακές στην περιοχή του Τράχωνα.  

 

Στον ίδιο τάφο εντοπίστηκαν και τα οστά άλλων 15 εθνοφρουρών, ενώ πάρα δίπλα σε άλλο ομαδικό τάφο εντοπίστηκαν τα οστά 20 ακόμα συμπατριωτών μας. 

 

Η κηδεία του ήρωα τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στην Μεσόγη.

 

πηγή