Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Ο υπεράριθμος φοιτητικός πληθυσμός εξηγείται εύκολα, καθώς έχουμε υπερβολικά μεγάλο αριθμό πανεπιστημιακών σχολών, απλωμένων σε όλη την επικράτεια. Κάποιες κυβερνήσεις, για λόγους ψηφοθηρίας και μόνο, αποφάσισαν να στήσουν σχολές σε κάθε γωνιά της χώρας, σαν να ήταν σχολεία, με διάφορα απίθανα αντικείμενα.
Και, όταν το αντικείμενο δεν ήταν απίθανο, ήταν απλά κλωνοποιημένο σε πλειάδα σχολών που παρήγαγαν πτυχιούχους για μια κορεσμένη αγορά εργασίας. Η πληθώρα σχολών δίνει τη δυνατότητα σε υποψηφίους χωρίς γνώσεις να γίνουν κι αυτοί φοιτητές, κι ας έχουν γράψει άσο στις εξετάσεις. Οταν οι μαθητές της Γ’ Λυκείου είναι γύρω στους 79.000 και οι θέσεις στα πανεπιστήμια είναι περίπου 78.000, έξω από το πανεπιστήμιο θα μείνει μόνο όποιος δεν συμπληρώσει μηχανογραφικό. Το κράτος μας μαζί με το απολυτήριο του λυκείου φαίνεται ότι προσφέρει και μια θέση φοιτητή σε μεγάλη γκάμα «πανεπιστημιακών» σχολών. Εάν δεν είναι αυτό εμπαιγμός προς τους μαθητές και τις οικογένειές τους, τότε τι είναι;
Το αποτέλεσμα είναι αφενός νέοι άνθρωποι να βρίσκονται σε σχολές που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν, γιατί δεν έχουν τις γνώσεις, αφετέρου οικογένειες να ξεπαραδιάζονται για να «σπουδάσουν» παιδιά που θα ήταν καλύτερο να είχαν μπει στην αγορά εργασίας, γιατί δεν κάνουν για την επιστήμη, χωρίς αυτό να είναι κακό. Σε μια κοινωνία όλοι χρειάζονται και οι επιστήμονες και οι τεχνίτες και οι πωλητές και οι οδηγοί λεωφορείου και οι αγρότες. Από την άλλη, ο Ελληνας φορολογούμενος συντηρεί πανεπιστήμια που μόνο πανεπιστήμια δεν είναι, χωρίς υποδομές και χωρίς φοιτητές.
Φέτος αποφάσισαν να καταργήσουν κάποιες τέτοιες σχολές και υπήρξαν διαμαρτυρίες. Τις τοπικές κοινωνίες δεν τις ενδιαφέρει το επίπεδο σπουδών – τις ενδιαφέρει η πελατεία στις καφετέριες. Τρεις απόφοιτοι κάθε χρόνο σε μία από τις σχολές που καταργήθηκαν, 1,7 η βάση εισαγωγής. Και δεν είναι η μοναδική. Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θέλει συρρίκνωση και ριζική αναδόμηση. Η οποία θα συνοδευτεί με ενισχυμένη επαγγελματική τεχνική εκπαίδευση. Ολα τα υπόλοιπα είναι λαϊκισμοί.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.