Ο Μυστικός Δείπνος και η γερμανοτουρκική μοιρασιά

(σ.Π/Β: Από το σκεπτικό του άρθρου λείπουν οι ΗΠΑ, η Κίνα και οι περιπλοκές από τη γεωπολιτική δυναμική στον Εύξεινο Πόντο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρειο Αφρική. Επίσης, ο διαχωρισμός σε «ναυτικές» και «χερσαίες» δυνάμεις είναι μάλλον παρωχημένος
πλέον. Ωστόσο το άρθρο έχει την ιδιαίτερη αξία της μελέτης του ελληνο – γερμανο – τουρκικού «τριγώνου» όσον αφορά αποκλειστικά τις μεταξύ τους γεωστρατηγικές οπτικές των τριών χωρών) 

 

Αναδημοσίευση από την Γεωπαρατήρηση

άρθρο του Γεωργίου Χ. Τορνικάντη

 

Κι όμως ο Παναγιώτης Κονδύλης είχε δίκιο!!!  

 

Η Γερμανία και η Τουρκία είχαν από την αρχή της ιδρύσεως των κρατών τους απαρέγκλιτα συμφέροντα και κοινούς γεωστρατηγικούς στόχους. Από την εποχή του Βίσμαρκ και του Κάιζερ με τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β’ και τον Κεμάλ Ατατούρκ, μέχρι την εποχή της Μέρκελ με τον Ερντογάν. Πολλοί θα ισχυριστούν πως αυτό είναι αναμενόμενο μιας και οι δύο λαοί μοιράζονται την ίδια βαρβαρική φύση, με τον έναν να αποτελεί βαρβαρικό φύλο της Δύσης ενώ το δεύτερο να αποτελεί βαρβαρικό στοιχείο της Ανατολής και με τα δύο να προέρχονται από τους Ούννους της Κεντρικής Ασίας.  

Αυτό όμως θα ήταν πολύ άδικο για τους Γερμανούς και τον πολιτισμό τους.  

 

Ας είμαστε ακριβοδίκαιοι. Ο γερμανικός λαός αποτελεί έναν από τους πιο εκλεπτυσμένους, εύστροφους και δυνητικούς λαούς της Οικουμένης. Η πνευματική ελίτ της χώρας τους υπήρξε πάντοτε ελληνοκεντρική με βαθύ και ειλικρινή θαυμασμό για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γη. Φιλόσοφοι, ποιητές και λογοτέχνες ύμνησαν την Ελλάδα στα έργα τους και αποθέωσαν τον ελληνικό αγώνα ανεξαρτησίας κατά των Ασιατών βαρβάρων. (1)  

 

Αν κάποιος δεν γνώρισε ποτέ του την Ελλάδα και δεν ήξερε που βρίσκεται στον χάρτη, αν δεν είχε διαβάσει ποτέ του για την Ελλάδα και την ιστορία της, θα μπορούσε να την είχε αγαπήσει διαβάζοντας τα ποιήματα του Γιόχαν φον Γκαίτε και του Φρειδερίκου Σέλλινγκ, του Φρειδερίκου Χάιλντερλιν και του Φρειδερίκου Σίλλερ . Τα έργα του Φρειδερίκου Νίτσε και τα βιβλία του Βίλχεμ φον Χούμπολντ. Ένα από τα μεγαλύτερα φιλελληνικά κινήματα της ιστορίας, ίσως το δεύτερο μετά το γαλλικό, δημιουργήθηκε, αναπτύχθηκε και εκπροσωπήθηκε μέσα από πίνακες ζωγραφικής, ποιήματα και ελεγείες, ύμνους και ραψωδίες, δωρεές και εθελοντικά σώματα στη Γερμανία.

Αυτό όμως δεν συνάδει και με την θέληση και την μεγαλομανία της γερμανικής πολιτικής ελίτ όπου έβλεπε την πολιτική κατάσταση και την γεωπολιτική πραγματικότητα έξω από ρομαντισμούς και ιδεαλισμούς ακολουθώντας πιστά την Realpolitik (2) και προσπαθώντας να βρει Lebensraum (3) για να επεκτείνει το Ράιχ της.

Το Δόγμα Ξηράς και ο γερμανοτουρκικός άξονας

Όπως είναι γνωστό στις γεωπολιτικές σχολές αλλά και στο έργο του Έλληνα ιστορικού και πρώτου γεωπολιτικού αναλυτή, Θουκυδίδη (4), οι χερσαίες δυνάμεις συνάπτουν συμμαχίες με δυνάμεις ξηράς και οι ναυτικές δυνάμεις με δυνάμεις θαλάσσης. Κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο η ναυτική Αθήνα είχε συγκρουστεί με την χερσαία Σπάρτη, με την πρώτη να δημιουργεί ένα θαλάσσιο συνασπισμό με τα νησιά του Αιγαίου και την Σπάρτη με τις πόλεις της Πελοποννήσου, ακόμα και με την εχθρική προς την Ελλάδα, Περσία.

Στην πρόσφατη ιστορία έχουμε τις ναυτικές δυνάμεις της Αγγλίας και της Γαλλίας ενάντια στις χερσαίες, Αυστροουγγαρία και Γερμανία με την Ρωσία να συσπειρώνεται στο πλευρό των ναυτικών δυνάμεων λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών και των στρατηγικών σχεδιασμών της Γερμανίας στη δυτική πλευρά της Ρωσίας αλλά και της έξυπνης και διπλωματικής ικανότητας της Αγγλίας και της Γαλλίας ώστε να αποτρέψει την δημιουργία εντός της Ευρασίας ενός γερμανορωσικού άξονα όπου θα ξεκινάει από την Βόρεια Θάλασσα και την Δυτική Ευρώπη και θα τερματίζει στη Ασία και το Βλαδιβοστόκ. Αν ο Χίτλερ είχε ακολουθήσει τις οδηγίες και τις συμβουλές του γεωπολιτικού νου του Ράιχ, Kάρλ Χαουσχόφερ (5) και δεν είχε μείνει σε φυλετικές εμμονές και κρανιοεγκεφαλικές μετρήσεις, ο χάρτης της Ευρώπης τώρα θα ήταν διαφορετικός. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα ήταν καλύτερος για τα ευρωπαϊκά έθνη και την πατρίδα μας! (6)

Τα γεωπολιτικά δόγματα και τα συμφέροντα των κρατών είναι αυτά που μπορούν να εξηγήσουν χωρίς να δικαιολογήσουν πολιτικές γραμμές, στρατηγικές εξοντώσεως πληθυσμών και ψυχολογικούς πολέμους σε λαούς και πολιτισμούς.

Ο Καιζερισμός και ο Κεμαλισμός μπόρεσαν να ταυτιστούν ιδεολογικώς και πολιτικώς όχι λόγω κοινών αξιών και ηθών, αλλά λόγω κρατικών συμφερόντων, γεωπολιτικών αναγκών και ‘’εθνικής’’ επιβίωσης.

Από την στιγμή που η ναυτική Ελλάδα ταυτίστηκε πολιτικά με τις ναυτικές δυνάμεις, Αγγλία και Γαλλία, η επιλογή της Τουρκίας ως στρατηγικός εταίρος ήταν μονόδρομος. Ένας μονόδρομος όπου εξασφάλιζε την δημιουργία ενός σιδηρόδρομου από το Βερολίνο μέχρι την Βαγδάτη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Ιράκ περνώντας μέσα από Drung nach Osten. (7) Η Τουρκία έπρεπε να επιβιώσει ως κράτος διατηρώντας τα εδάφη της στην Ασία και την Κωνσταντινούπολη, καθαρά για λόγους γεωστρατηγικούς και γεωπολιτικούς, ακόμη κι αν έπρεπε να δημιουργηθεί μια νέα ‘’εθνική’’ ταυτότητα και να οικοδομηθεί το νέο κράτος πάνω σε οστά, κράνη και πτώματα των αλλοεθνών και αλλόθρησκων χριστιανικών πληθυσμών. (8)

Αν η Ελλάδα έχασε την Ιωνία και την Κωνσταντινούπολη δεν οφείλεται μόνο στα εγκληματικά λάθη της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου (9) αλλά και λόγω της δολιότητας και της υποχωρητικότητας των μεγάλων δυνάμεων και σύμμαχων μας, Γαλλίας και Αγγλίας, καθότι τα δικά τους γεωπολιτικά δόγματα υποστήριζαν την μη επανασύνδεση του Αιγαίου σε ένα ελληνικό ενιαίο κράτος και τη μη παράδοση της Κωνσταντινούπολης στον Ελληνισμό. (10)

Το γεωπολιτικό φλερτ Μέρκελ – Ερντογάν

Πιστοί συνεχιστές των δογμάτων τους και κατειλημμένοι από παρόμοιο πνεύμα μεγαλομανίας και υπέρμετρων φιλοδοξιών, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ και ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δείχνουν να έχουν έρθει σε μία νέα συμφωνία οικονομικού, στρατηγικού και εμπορικού οφέλους, με την Γερμανία να στηρίζει την οικονομία της Τουρκίας μέσω οικονομικών επενδύσεων και βιομηχανικών δομών και την Τουρκία να στέλνει φτηνό εργατικό δυναμικό από χώρες της Ασίας και της Αφρικής και αλλοιώνοντας τον πληθυσμό της Ευρώπης με ισλαμικά και αλλογενή στοιχεία σύμφωνα και με το νέο γερμανικό σχέδιο Kallergi. (11)

Η Ελλάδα ασφαλώς, σε όλο αυτό το πλαίσιο των γερμανοτουρκικών συμφωνιών δεν αποτελεί παρά ένα κομμάτι Strudel το οποίο θα μοιραστεί στα δύο. Αφότου η χώρα μας εισχώρησε στη γερμανοκεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση, δέχθηκε να αλλάξει το εθνικό της νόμισμα και εισέπραττε τις ‘’φιλικές’’ δωρεές της Ενώσεως, βρέθηκε οικονομικά υπερχρεωμένη, πολιτικά δεσμευμένη, στρατηγικά αποκομμένη και ιδεολογικά αλλοτριωμένη. (12)

Έγινε αυτό που είχε ‘’προφητεύσει’’ ο τελευταίος εκλιπών Έλληνας πολιτικός επιστήμονας και γεωπολιτικός αναλυτής, Παναγιώτης Κονδύλης, (13) :

‘’Η Ελλάδα δεχόμενη να εισέλθει στο άρμα της Δύσεως υπό την γερμανική ηγεμονία και ακολουθώντας την νομισματική και οικονομική γραμμή της Γερμανίας, θα καταλήξει στο μέλλον ως γερμανική επαρχία ή ως τουρκικός δορυφόρος και θα κληθεί στο μέλλον να επιλέξει ανάμεσα στη ειρηνική αφομοίωση με κίνδυνο την απώλεια της εθνικής της ταυτότητας ή την μετωπική σύγκρουση και με κίνδυνο την απώλεια εθνικού εδάφους.’’

Είναι σε όλους φανερό πως το γερμανοτουρκικό ειδύλλιο καλά κρατεί. Παρότι εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί καταφθάνουν κάθε χρόνο στα ελληνικά νησιά και προτιμούν να περνούν τις διακοπές τους στην Ελλάδα λόγω της καλύτερης ποιότητας υπηρεσιών, νοοτροπίας, πολιτισμού και ιστορίας έναντι της Τουρκίας, η οποία μόνο στο θέμα των εγκαταστάσεων και του υπερπλήρες προσωπικού δείχνει να υπερέχει (14), τα κράτη και οι πολιτικές ηγεσίες έχουν τις δικές τους βλέψεις και στόχους αγνοώντας τις προθέσεις και τις πεποιθήσεις των λαών τους.

Ένας νέος Μυστικός Δείπνος έχει ετοιμαστεί. Το ανδρόγυνο παραμένει το ίδιο στην ιστορία. Το ποιος όμως είναι ο άνδρας στην νέα ‘’γεω – ερωτική’’ σχέση και ποιος είναι η γυναίκα θα το κρίνει η ιστορία. Η πολιτική πάντως έχει αποσαφηνίσει πως η Γερμανία είναι ο οικοδεσπότης και ο Τούρκος ο προσκεκλημένος.

Στο τραπέζι θα είναι η Ελλάδα ως κυρίως πιάτο. Τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν τα ορεκτικά του δείπνου. Ως δεύτερο πιάτο (σαλάτα στα εστιατόρια) είναι το μεταναστευτικό κύμα που θα μας κάνει κυριολεκτικά ‘’σαλάτα’’. (και όχι, δεν θα είναι χωριάτικη). Το επιδόρπιο θα είναι η απώλεια κάποιου σημαντικού νησιωτικού συμπλέγματος για την ικανοποίηση του Τούρκου προσκεκλημένου κατά παραχώρηση της Οικοδέσποινας Μέρκελ και όλοι μαζί θα ολοκληρώσουν το γεωπολιτικό τους φαγοπότι με το αίμα του ελληνικού λαού ως άκρατο οίνο για την επίλυση του Ελληνικού Ζητήματος (15) και τον οριστικό ακρωτηριασμό της Ελλάδος. Εκτός κι αν….ξαναδιαβάσουμε τον Κονδύλη!!! 

Σημειώσεις: 

1. Ο γερμανόφωνος φιλελληνισμός μέσα από την ποίηση – Λάμπρος Μυγδάλης, Αναστάσιος Λώλος Εκδόσεις Κυρομάνος

2. Realpolitik: Λογίζεται ως η πολιτική ενός κράτους βασισμένη στον ρεαλισμό, τα γεγονότα και τα στοιχεία παραμερίζοντας το πολιτικό ιδεώδες και τις ιδεολογικές αρχές, θυσιάζοντας τες στον βωμό των πρακτικών αναγκών, των επιμέρους συμφερόντων, των μικρών ή μεγάλων «αντικειμενικών συνθηκών» και προβλημάτων που καλείται κανείς να αντιμετωπίσει όταν βρεθεί σε θέση εξουσίας. Πρωτεργάτης του όρου της »εφικτού πολιτικής» θεωρείται ο Καγκελάριος Όττο φον Βίσμαρκ.

3. Lebensraum: Ο όρος επινοήθηκε από τον Σουηδό γεωπολιτικό και γεωγράφο, Φρειδερίκο Ράτζελ και σημαίνει την ανάγκη ενός κράτους για επέκταση σε βάρος γειτονικών χωρών με σκοπό την απόκτηση πηγών ενεργείας για την πολιτική επιβίωση και κυριαρχία του επιθετικού κράτους.  

4. Θουκυδίδης: ΙΣΤΟΡΙΑ Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ  

5. Σε αντίθεση με τον ηγέτη του Γ’ Ράιχ, Αδόλφου Χίτλερ, ο γεωπολιτικός νους της Γερμανίας δεν συμμεριζόταν τις φυλετικές θεωρίες του Αυστριακού Φύρερ θεωρώντας πως πρέπει η γεωπολιτική να επικεντρώνεται στη γεωγραφία, το ανθρώπινο δυναμικό , τους οικονομικούς πόρους και τον πολιτισμό της περιοχής, κι όχι να απομονώνει και να καταδικάζει λαούς και έθνη σε περιορισμό και απομόνωση λόγω της κουλτούρας τους και της φυσιογνωμία τους αποκλείοντας τους με αυτό τον τρόπο από την νέα πολιτική τάξη πραγμάτων και στρέφοντας τους εναντίων της Γερμανίας και των επιδιώξεων της.  

6. Το Δεύτερο Βιβλίο – Αδόλφος Χίτλερ Εκδόσεις Νέα Γενεά  

7. Το Drang nach Osten είναι το καιζερικό δόγμα, το οποίο σημαίνει ‘’Ο Δρόμος προς την Ανατολή’’. Αυτόν τον δρόμο ακολούθησε και ο συνεχιστής της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, Χίτλερ, προς τη Ρωσία.  

8. Πως η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Τουρκίας – Μιχαήλ Ροδάς Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ  

9. Βενιζελισμός και Αντιβενιζελισμός – Σωτήρης Ριζάς Εκδόσεις Ψυχογιός  

10. Όταν ο Αυτοκράτορας της Ρωσίας, Αλέξανδρος Α’ ρωτήθηκε από τον Ναπολέων Βοναπάρτη την επιθυμεί για την χώρα του και ποιος ο στόχος της ρωσικής αυτοκρατορίας, αυτός απάντησε: ‘’η Κωνσταντινούπολη’’. Και έκπληκτος ο Αυτοκράτωρ της Γαλλίας αναφωνεί: ‘’Mα, αυτό σημαίνει την Οικουμένη!’’  

11. Το σχέδιο Coodhoven – Kallergi αποτελεί το νέο γερμανικό πολιτκοοικονομικό σχέδιο της Γερμανίας με σκοπό την φυλετική αλλοίωση των γηγενών πληθυσμών της Ευρώπης, την μετάλλαξη της πολιτιστικής τους ταυτότητας και την δημιουργία μιας ‘’νέας’’ φυλής στην οποία θα μπορούν να επιβληθούν οι νέοι νόμοι του Ευρωκράτους, η ενιαία οικονομία και η κοινή κουλτούρα για την ευκολότερη χειραγώγηση των ευρωπαϊκών λαών και την ανεμπόδιστη επιβολή της Νέας Τάξης Πραγμάτων.  

12. Το πολιτικό δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή ‘’Ανήκομεν στη Δύση’’ αγνοώντας τις ρίζες, τις αξίες, το ιστορικό υπόβαθρο, την πνευματικότητα, την παράδοση και την γεωπολιτική θέση της χώρας μας, την έσυρε και την έδεσε στο δυτικό άρμα ταυτίζοντας τα συμφέροντα της Δυτικής Ευρώπης με τα αυτά της Ελλάδος, αντί να ακολουθήσει μια ρεαλιστική και δυναμική πολιτική και να προσπαθήσει να πείσει τους Ευρωπαίους πως η Ευρώπη είναι μια άλλη Ελλάδα και πως η πολιτική και η ιστορική της επιβίωση και αξιοποίηση είναι επιβίωση και αξιοποίηση της Γηραιάς Ηπείρου, κατάφερε να πείσει το ακριβώς αντίθετο, ότι η Ελλάδα είναι Δύση και οφείλει να δυτικοποιηθεί ακόμη περισσότερο μοιάζοντας τους Ευρωπαίους.  

13. Η Θεωρία του Πολέμου, Επίμετρο: ‘’Γεωπολιτικές και Στρατηγικοί παράμετροι ενός ελληνο-τουρκικού πολέμου’’ Eκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ  

14. Η πλειοψηφία των Γερμανών τουριστών προτιμούν την Ελλάδα ως προορισμό λόγω της ιστορίας της, του πολιτισμού και της φιλικότητας των Ελλήνων, στα αρνητικά της χώρας μας είναι η κακή οργάνωση των συγκοινωνιών στα νησιά και οι υψηλές τιμές στα καταστήματα εστίασης και τουριστικών ειδών. Η Τουρκία παρότι είναι σημαντικός παίκτης στην τουριστική αγορά, αποθαρρύνει την προσέλευση τουριστών, κυρίως μετά την πρώτη επίσκεψη τους σε αυτή, λόγω της αγενής και γλοιώδης συμπεριφοράς των Τούρκων στους δρόμους της χώρας και της ευτελής ποιότητας εξυπηρέτησης στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, στα θετικά ανήκουν σαφώς η μεγάλη ποσότητα προσωπικού λόγω πληθυσμού και οι χαμηλές τιμές σε είδη τουρισμού, τροφίμων και ένδυσης.  

15. Το Ελληνικό Ζήτημα δεν είναι άλλο από αυτό που στην ιστορία έχει μείνει ως Ανατολικό Ζήτημα θέλοντας να προσδώσουν μια ευρύτερη και αόριστη ορολογία.  

 

Σελίδα Πηγής 

Εικόνα: «Έλληνας πολεμιστής», έργο του Carl Haag από τη Wiki 

ΑΒΕΡΩΦ