ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

Γράφει ο Δαναός

 

Όταν γεννιώμαστε και μεγαλώνουμε κατά κανόνα είμαστε καλοί άνθρωποι.
Στην πορεία της ζωής κάποιων ανθρώπων, διάφοροι παράγοντες μη ελεγχόμενοι, τους αλλάζουν δραματικά.

 

Αν μεγαλώνοντας ζήσουμε κακίες έχθρες γεγονότα που σοκάρουν τον χαρακτήρα μας και πολλά ακόμη αναρίθμητα που σημαδεύουν την ψυχή, τότε ίσως μοιάσουμε με ότι μισήσαμε.
 

Το πρόβλημα ξεκινά λοιπόν για όλους μας στην πρώτη και σημαντική συνάντησή μας με άτομο που πρώτη φορά βλέπουμε και μιλάμε.
Το μεγάλο λάθος όλων σχεδόν των ανθρώπων είναι ότι απέναντί μας νομίζουμε ότι έχουμε έναν ίδιο άνθρωπο, έναν ίδιο χαρακτήρα!
Αν είμαστε καλοί για καλόν τον περνάμε
Αν είμαστε καθάρματα το ίδιο σκεφτόμαστε και για τον άλλον.
Η κατάληξη είναι, οτι ο καλός πάντα την πατάει!!!!

 

Για σκεφτείτε το, πόσες φορες πέσατε έξω στην κρίση σας για κάποιον, νομίζοντας ότι μοιάζετε;
Στην ουσία είναι ένα προτέρημα να βλέπεις μόνο θετικά, αλλά γίνεται μεγάλο πρόβλημα αν ο απέναντι σε βλέπει σαν να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη που τον μισεί θανάσιμα.
 

Αρα;; Μια μικρη προτροπή -- συμβουλή ....

Προσοχή στην αρχή και το έξω καρδιά ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΜΕ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΜΕ ΡΕΓΟΥΛΑ μέχρις να καθαρίσει ο καθρέφτης και να ξέρετε που πατάτε!!!!

 

Υπάρχει όμως και μία άλλη εικόνα...

Ανθρωπος που γελάει και το γέλιο του φωτίζει, είναι καρδιά ψυχή και σκέψη καθαρή. 

ΕΙΝΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΠΗΓΑΙΟ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΕ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥ "ΔΩΣΕ" ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ "ΠΑΡΕΙ"!!!
Εκεί χρειάζεται ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ και παντοτινή φιλία αδελφική για την σπάνια αυτή ευκαιρία.

ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.