Ο Λοχίας Ίτσιος παρά την διαταγή που είχε να καλύπτει τον υπό υποχώρηση ελληνικό στρατό και να διασωθεί, είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του. Επιθυμούσε να παλέψει μέχρις εσχάτων, έστω και μοναχός του. Για αυτό τον λόγο, διέταξε τους άνδρες του να φύγουν, όσο ήταν καιρός. Δύο από τους πέντε άνδρες του, συντοπίτες του από τα Άνω Πορρόια, έμειναν κοντά του.
Στο μεταξύ, οι Γερμανοί διέσπασαν την ελληνική άμυνα και προετοίμαζαν την προέλασή τους τόσο με κανονιοβολισμούς, όσο και με αεροπορικές επιθέσεις με Στούκας. Το πολυβολείο Π8, όμως, άντεχε. Ο Ίτσιος και οι άνδρες του θα σταματούσαν μόνο αν έρχονταν οι ίδιοι οι εισβολείς να τους πάρουν τον οπλισμό. Οι Γερμανοί υφίσταντο βαριές απώλειες από τη λυσσαλέα αντίσταση των υπερασπιστών του Π8. Ο Ίτσιος και οι άνδρες του ξόδεψαν 38.000 σφαίρες, σκοτώνοντας περίπου 250 Γερμανούς στρατιώτες μεταξύ των οποίων και τον αντισυνταγματάρχη Έμπερχαρντ Έμπελιγκ! Οι εισβολείς έμειναν έκπληκτοι. Το μέγεθος του κατορθώματος του Ίτσιου φαίνεται από το γεγονός πως ο αριθμός των Γερμανών που κατάφερε να εξολοθρεύσει είναι ο ίδιος περίπου με όσους Γερμανούς κατάφεραν να εξολοθρεύσουν οι Γιουγκοσλάβοι κατά τη γερμανική επίθεση.
Ο Δημήτριος Ίτσιος και οι άνδρες του πολέμησαν γενναία, όμως συνέβη το αναπόφευκτο. Οι σφαίρες των πολυβόλων τελείωσαν και οι Γερμανοί πλησίασαν το πολυβολείο. Σύμφωνα με τις αναφορές των επιζόντων, κάποιος, Έλληνας ή Γερμανός, φώναξε στους υπερασπιστές στα ελληνικά: «Παιδιά παραδοθείτε! Οι Γερμανοί δε θα σας κάνουν τίποτε! Παραδοθείτε! Κατέβηκαν στον κάμπο και πάνε για τη Σαλονίκη».
Ο Ίτσιος δεν ήθελε να το πιστέψει και δεν ήθελε να παραδοθεί. Άρπαξε την αραβίδα του (τύπος τουφεκίου) και βγήκε έξω από το πολυβολείο, ουρλιάζοντας, γεμάτος πάθος να επιτεθεί στους εισβολείς. Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στο μεταξύ πάνω και γύρω από το πολυβολείο. Οι σύντροφοι του Ίτσιου άκουσαν τον πυροβολισμό. Βγήκαν με τα χέρια ψηλά και βρήκαν τον Λοχία τους νεκρό, χτυπημένο στο κεφάλι. Σκούπισαν το αίμα του και κάλυψαν τη σορό του ήρωα με τη χλαίνη του. Οι Γερμανοί στη συνέχεια τους άφησαν ελεύθερους να πάρουν το δρόμο της επιστροφής μαζί με τον υπόλοιπο ελληνικό στρατό…
Οι Γερμανοί, φτάνοντας στο Π8, αντιλήφθηκαν με έκπληξη ότι πίσω από το πολυβολείο δεν κρυβόταν κάποια μεγάλη δύναμη που τους κόστισε 250 άνδρες, αλλά μόλις τρία άτομα. Λέγεται ότι πριν σκοτωθεί, ο Ίτσιος είχε έρθει σε διάλογο με τον επικεφαλής των γερμανικών δυνάμεων στην περιοχή, στρατηγό Σόρνερ. Ο διάλογος φτάνει στο σήμερα με πολλές παραλλαγές από τους επιζώντες και από ιστορικούς, μα το πνεύμα του διαλόγου παραμένει ίδιο.
Σόρνερ: Που είναι ο αξιωματικός σου;
Ίτσιος: Δεν υπάρχει. Εγώ είμαι επικεφαλής.
Σόρνερ: Εσύ;
Ίτσιος: Ναι.
Σόρνερ: Συγχαρητήρια. Με την αντίστασή σου, ζωντάνεψες το πνεύμα των προγόνων σου.
Ίτσιος: Έκανα το καθήκον μου.
Σόρνερ: Κι εγώ τώρα πρέπει να κάνω το δικό μου. Μου στοίχισες πάνω από διακόσιους άνδρες.
Ο Γερμανός στρατηγός επιθυμούσε τη θανάτωσή του. Ο Ίτσιος απόρρησε, αλλά ο Σόρνερ δεν το διαπραγματεύτηκε. Διέταξε τους στρατιώτες του να σταθούν σε στάση προσοχής για να τιμήσει τον Λοχία. Στη συνέχεια τον πυροβόλησε με το πιστόλι του στο κεφάλι. Οι Γερμανοί δεν σεβάστηκαν τις διεθνείς συνθήκες για τους αιχμαλώτους πολέμου, πραγματοποιώντας ένα από τα πολλά εγκλήματά τους. Έτσι, ο Δημήτριος Ίτσιος πέρασε στο πάνθεον των ηρώων και οι σύντροφοί του αφέθηκαν ελεύθεροι.
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1946, η σύζυγος του Ίτσιου, Άννα, κατάφερε να βρει και να ανασύρει τα οστά του άνδρα της και να τα μεταφέρει για ενταφιασμό στο χωριό τους, τα Άνω Πορρόια Σερρών. Μεταπολεμικά, η ελληνική Πολιτεία απένειμε στον Δημήτριο Ίτσιο τιμητικά το βαθμό του Επιλοχία, καθώς και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας.
Μετά από αρκετά χρόνια, χτίστηκε στην Ομορφοπλαγιά, κοντά στο Π8, επιτύμβια στήλη προς τιμή του ιδίου και των εφέδρων που έπεσαν στο πλευρό του. Το στρατόπεδο που υπάρχει στο χώρο όπου σκοτώθηκε, πήρε τον ονομασία «Στρατόπεδο Δημητρίου Ίτσιου». Πάνω απ’ όλα όμως, ο Δημήτριος Ίτσιος θα μείνει για πάντα ζωντανός στη μνήμη των Ελλήνων και κάθε ελευθέρου ανθρώπου για το θάρρος και την αυταπάρνηση που επέδειξε απέναντι στην ορμητικότητα και τη χυδαιότητα του Γερμανού ναζί εισβολέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.